And Then There Were None (1945)

Lang geleden is het dat ik de verhalen van Agatha Christie las. Dit verhaal is waarschijnlijk wel de bekendste.
Het was leuk om de verfilming ervan te zien: niet slecht, zeker niet!
Ik vraag me alleen af of het einde van de film wel klopte met dat van het boek.
Wat ik me van het boek kan herinneren is dat er wel degelijk 10 aan hun eind kwamen, misschien ook wel 9, maar 8
Staat me niks van bij.
3,5*

Je dacht juist: het is lang geleden dat ik het boek heb gelezen, maar ik herinner me nog dat er weldegelijk 9 doden vallen op het eiland. In de film hebben ze er natuurlijk een soort happy end van willen maken, al was dat tegelijk ook heel cynisch: de bootsman alleen achterlaten op een eiland met 8 lijken.
Voor het overige was het een plezier om het verhaal nog eens te herontdekken aan de hand van deze erg leuke en charmante verfilming.

in het boek worden er 9 vermoord en de 10de (de rechter denk ik)pleegt zelfmoord.waarom?dan moet je maar het boek lezen

Heel erg sfeervolle verfilming van Christie's boek. Enige minpuntje is het einde van de film dat totaal niet spoort met dat van het boek. Jammer, jammer, jammer...

Het bronmateriaal (hoewel uitgangspunt voor vele soortgelijke kat-muis-films en -spellen van The Usual Suspects tot Wie is de Mol?") is natuurlijk al vrij schemtaish, maar bevat humor en diepte. Twee dingen die de film mist. Het schematische lijft en het einde is een lachertje. Clair kan zoveel beter.

And Then There Were None heeft mij zeer zeker vermaakt, hoewel je er niet teveel van moet verwachten. Op bepaalde momenten is het leuk puzzelen met de film, maar veel meer bevat het dan ook niet. De acteerprestaties zijn vrij standaard en qua spanning is het allemaal ook vrij matig. Het einde is natuurlijk jammer, maar wel te verwachten voor een film uit deze periode. René Clair had de geschiedenisboeken ingegaan als het einde daadwerkelijk gedurfd zou zijn.

Tegenvallende film - ik was tot mijn eigen verbazing al geen grote fan van het boek en de film was eigenlijk meer van hetzelfde. Maar het einde van het boek vond ik leuker. Dit einde vond ik - net als eigenlijk de rest van de film - zo volkomen zonder mysterie, zonder spanning. Ik vond het ook zo apart dat geen van de betrokkenen zich echt druk leek te maken om wat er gebeurde.

2,0*

Zo knap vond ik deze film nu ook weer niet.

Het verhaal van die 10 kleine negertjes had ik destijds wel gelezen en toen leek mij dat boek heel wat spannender dan wat nu wordt opgedist. Het einde van de film vond ik zelfs wat flauw.

Lang geleden het boek van Agatha Christie gelezen, maar de clou was ik inmiddels vergeten. Het moordmysterie (eigenlijk was het verhaal simpel), met een flink aantal doden, dat zo nu en dan overkwam als een zwarte komedie, moest het vooral hebben van de kleurrijke personages. Toch denk ik, dat het op de planken als theaterstuk meer tot z'n recht komt.

Hoogstaand is het misschien niet, maar ik heb me best vermaakt met deze Christie-verfilming. Lang geleden heb ik het boek wel gelezen, en hoewel ik niet meer alle details wist, stond het idee van de moordenaar en zijn trucje om zelf lijk te spelen me nog wel bij. Het is verder een vrij rechttoe rechtaan whodunit met een tiental typetjes die misschien een beetje karikaturaal, maar wel leuk zijn. Echt spannend wordt het niet, en het is ronduit jammer dat ze er zo'n vervelend flauw Hollywood-einde aan gebreid hebben. Toch prima mee vermaakt.

Kende het verhaal nog niet, maar het is zeker zeer vermakelijk en zelfs vandaag de dag nog niet zo voorspelbaar. De ontknoping is best wel goed!

De acteerprestaties zijn soms wel een beetje stijfjes, maar over het algemeen gezien blijf je geboeid naar dit filmpje kijken. Ik ben benieuwd naar andere uitvoeringen van dit verhaal, deze uitvoering heeft mij in ieder geval vermaakt.

Soms hadden ze best meer gebruik mogen maken van de filmlocaties, maar ik heb het idee dat het meeste is gefilmd op een filmset?

3*

Ik ga mij vooral aansluiten bij de recensie van Woland. Ik heb het boek niet gelezen maar het principe van de 10 kleine negertjes (of indiaantjes volgens de Amerikaanse versie) is natuurlijk heel bekend. Ik vond het wel leuk zo een beetje proberen mee te denken en puzzelen van wie zou het nu zijn geweest? Misschien dat sommige scènes soms iets te lang aansleepten maar de paranoia en mekaar beginnen te verdenken en beschuldigen vond ik wel overtuigend. Hoogstaand is het allemaal niet maar wel erg vermakelijk. Einde misschien iets minder hoewel toch niet slaafs het principe gevolgd dus eigenlijk toch niet zo slecht. Deze krijgt zeker een herziening.

Inderdaad is het einde wat filmvriendelijk gemaakt, ook wel door de oorlogssituatie: al te veel somberheid zou allicht niet goed worden gesmaakt (Christie schijnt zelf met dat argument haar goedkeuring voor deze opkuising gegeven te hebben). Enfin, door naar de film, want die is wel degelijk amusant. Tien vreemden van elkander worden naar een eiland gelokt door een mysterieuze gastheer die zich vervolgens niet laat zien. Terwijl de gasten één voor één het loodje leggen, wordt er uiteraard wel naar elkaar gewezen, maar de sfeer blijft desondanks best luchtig. Het standsverschil met de butler, die nota bene net zijn vrouw ten graf heeft gedragen, blijft uiteraard ook overend!

Met het basisidee van vigilantisme had misschien wel wat meer kunnen worden gedaan, maar het spel is amusant, het verhaal een winnaar en je gaat als automatisch toch mee-who-dunniten.

De film steunt heel hard op het originele verhaal van Agatha Christie. Op zich wel goed dat dicht bij het boek gebleven is, maar veel meer voegt de film ook niet toe. En de personages hebben niet veel te bieden. Jammer, want met dit verhaal is toch wel veel te doen. Met al de remakes van tegenwoordig, zou hier best een nieuwe versie van gemaakt mogen worden.

Half.

Een tijdje geleden zag ik de miniserie van dit verhaaltje, en daar heb ik me veel kostelijker mee vermaakt dan dit. Toch moet ik zeggen dat diegene die ooit op dit concept is gekomen absoluut goud in handen heeft, want raden wie de killer is tussen een groepje 'onschuldige' mensen blijft leuk. Het brandt hier alleen niet optimaal los.

Dat heeft er vooral mee te maken dat de personages niet echt interessant genoeg zijn om ons naar het gebeuren toe te trekken. Iedereen gaat heel erg op in zijn eigen typetje, maar als er vervolgens een poppetje verdwijnt kan ik niet zeggen dat het me maar een beetje boeide. Wat ook een beetje mist is een goede akelige en mysterieuze sfeer. We worden nooit echt in de setting gezogen.

Wel degelijk geacteerd en inhoudelijk staat het als een boom. Het is moeilijk om te kunnen zeggen dat het allemaal niet klopt en qua raden is er genoeg te doen. Het is alleen niet erg uitnodigend om op dat vlak mee te denken, en zeker daar kamp de film een beetje mee. Ben blij dat ik de film van mijn lijst kan strepen, maar zo goed als de herbewerking van 2015 vond ik het bij lange na niet.