Nightwatching (2007)

Eerste vier minuten van de film, die nog veel beloofden:

YouTube - Nightwatching: Opening Scene

Zag ik 't nu goed...wordt deze film nogmaals uitgebracht, in november, onder de titel: Rembrandt's J'accuse? (staat op de nvf releaselijst)

Nee, het is een soort van vervolg in documentaire-vorm. Meer info op Greenaway's site.

Okeee...dan snap ik het. Op de IMDB site wordt "Rembrandt J'accuse" als alternatieve titel gegeven...vandaar mijn verwarring!

Er staat bij statistieken dat deze film al vanaf 10 juni te huur is, maar ik kan hem pas vanaf 27 januari 2009 bestellen bij bol.com en mijn videotheek heeft hem ook niet?

Vanochtend de film bekeken. En hoewel ik een echte Rembrandt liefhebber ben, ben ik ervan overtuigd, dat dit een gemiste kans is geweest. Hoewel het Claire Obscure manier van filmen, het een juiste sfeer gaf, vond ik met name de acteurs niet overtuigen.

Wel was het leuk te zien, dat de verschillende dames terug kwamen die Rembrandt heeft geschilderd als Hendrikje Stoffels. Iemand met een besef van kunstgeschiedenis, en de tijdslijnen waarin Rembrandt schilderde zal beamen, dat dit zeer goed is uitgevoerd.

Echter nogmaals, zie ik het als een gemiste kans. Het verhaal werd neergezet, als een romantisch en bijna theatraal verhaal. Dit was het allerminst, en de softheid van de film, zorgt ervoor dat dit niet geloofwaardig overkomt.

Driemaal moest Rembrandt een kind worden begraven vlak na geboorte. De dood van Saskia, was aangrijpender dan was gefilmd, en hoewel het verhaal zich rond de Nachtwacht, afspeeld had ik liever gezien dat het verhaal van de man hemzelfe werd verteld. Een kunstenaar die boven zijn stand leefde een handje vol mistressen had en moest leven van de kunst.

Het verhaal van de Nachtwacht, word goed verteld, echter er zijn weinigen die weten dat toen het doek klaar was klaagden sommige geportretteerden over hun onherkenbaarheid op het werk. Daarop heeft later een andere schilder een medaillon bijgeschilderd, rechts in de boog van de poort, met de namen van al de 18 geportretteerden die hadden meebetaald. En feitelijk heeft Rembrandt het meesterwerk, bij daglicht geschilderd.

Een drie

Wat een miskleun van een film...!

Te holle decors, een duffe studio, een matige regie, dooiige editing saai camerawerk, te weinig locaties, geen noot muziek die bijblijft... Genoeg om een in potentie spannend script en goede inzet van de acteurs te ruineren. Toont dit de visie van de Engelsman op het Nederlandse wonder van de Gouden Eeuw...? "Daar moet een complot achter zitten!" Greenaway is nog steeds niet gearriveerd in Rotterdam, merk ik. Of kijkt niet om zich heen. Notabene, zo'n beetje de enige buitenscene in de film heeft... ...heuvels op de achtergrond!! Wat wilde de regisseur nu werkelijk vertellen.???

2 pluspunten: Greenaway maakt heel aannemelijk dat De Nachtwacht doordrenkt is van de persoonlijke relaties van de schilder met de geportretteerden. En de Rembrandtvertolker speelt deze moeilijke rol eigenlijk verbluffend mooi.-Vind ik. Daarom toch nog 2 sterren.

Overigens is dit geen intellectueel antwoord op de DaVInciCode, hoor. Greenaway was rond 1980 al op deze weg bezig, in het geweldige "The Draughtmans Contract".

p.s.

in de box zit ook de docu. "Rembrandt's j'accuse" (Rembrandt's:" Ik beschuldig!"), die best vermakelijk is, en op droge, documentaire wijze (met een wat indirecte humor) het statement van de film nog eens herhaalt en theoretisch probeert te onderbouwen, aan de hand van details op het schilderij De Nachtwacht. (Hij heeft er goed naar gekeken, die Peter..!)

Viel heel erg tegen, leek wel een toneelstuk.

Ja het was erg statisch, toneelachtig en vrij monotoon gebracht. Als film niet geslaagd, leek meer op een veredeld toneelstuk. Alleen interessant voor Rembrandts kenners.

Precies ik ging er ook evenvoor zitten. Prachtig. Greenaway heeft altijd de mond vol van 'de stervende cinema' en hier laat hij tenminste iets zien dat weliswaar niet vernieuwend is, maar wel een eigen stijl, een filmisch idioom waarin hij tenminste de mogelijkheden van film benut. Maar hoewel degelijke scenes (beetje herinnerend aan de radicale vormgeving die Von Trier in Dogville gebruikt bijvoorbeeld) nog wel regelmatig terugkeren (eigenlijk zijn al die scènes in bed best wel geslaagd) is de rest nogal moeilijk verteerbaar. Veel holle dialogen (sowieso veel te veel geprata en narratieve intrige (althans zo bedoeld) en teveel van Greenaways fixaties voor bloed, sperma, vlees, pis en beestachtigheid om te kunnen boeien - zeker bij deze lengte. Maar die eerst vier minuten zijn heel fraai.

Zo hier en daar een aardig shot maar voor de rest dodelijk saai en extreem vlak qua beeldvoering, Nightwatching staat erg ver van cinema af. Leek meer op de registratie van een pretentieus toneelstuk.

1,5*

Hier had 'k iets meer van verwacht. 'k vond het wel verhaal over het schilderij wel interessant (de verborgen boodschappen), maar de rest van het verhaal toch iets minder. Het was zeker niet allemaal even boeiend en mede door de lange speelduur kwam de film lang over. De cast was niet slecht, misschien wel jammer dat het niet in het Nederlands was, want bepaalde namen klonken toch een beetje vreemd in het Engels.

Goed voor een keertje.

Geen gemakkelijk te verteren kost, dit verhaal over een schilder die op de top van zijn roem alles verliest en dat allemaal voor 'De Nachtwacht' (het ligt zwaar op de maag). Je zou verwachten dat een film meer mogelijkheden heeft maar de regisseur heeft gekozen voor "het toneel". Mooi is de in beeld gebrachte overvloed en het afwisselende gebruik van heldere en donkere kleuren. Maar de productie, met de ingrediënten liefde, verraad, verlies en kunst is te taai, te lang en gedetailleerd en de dialogen zijn lastig.

Een film die langs geen kanten inspirerend werkt, maar toch wel de stijl van Rembrandt uitstraalt. Ik verklaar me nader.

Peter Greenaway is geen onervaren filmmaker en weet hoe hij met licht en kleur moet werken. Hij kent de stijl van Rembrandt en heeft geprobeerd om die te vertalen naar de film. Samen met het theatrale dat hij leest in de Nachtwacht (om het schilderij ook zo maar te noemen) met een set dat soms letterlijk een veredelde theatersetting is. Mooi om te zien en het deed me dan ook wat verlangen naar de film.

Maar daar is ook alles mee gezegd. Ik ken Rembrandt verder niet als mens, en dus ook geen idee of de voorstelling van de schilder in de buurt komt van de voorstelling in deze film. Los van details natuurlijk, kan me voorstellen dat het sowieso moeilijk te achterhalen is wie hij was. Maar het blijft te abstract, wat misschien wel mag, maar doe dat dan met beeld en niet met het verhaal. Er was op den duur meer focus op het libido van de man dan op zijn schilderkunst. De acteurs waren vrij houterig en er werd wel veel dialoog opgevoerd voor een film die toch vooral visueel wil uitblinken.

Geen idee of Greenaway wat gebonden was aan het script en de Nederlandse producer, maar het eindresultaat is een te lang rommeltje geworden. Daardoor werkt het weinig inspirerend. Het nodigt zeker niet uit om werk van de meester te zien, laat staan dit schilderij zelf. Dat nochtans een indrukwekkend meesterwerk is. Een tijd geleden in levende lijven gezien. En ik hoopt dat deze Nightwatching de hand zou uitreiken naar de kijker om zijn schilderij(en) te gaan bekijken. Wat helaas niet het geval is.

In het eerste deel vond ik het heel, heel fraai. Mooie, zij het erg toneelmatige vorm (met in elke scene een soort opzet voor schilderij em theatraal acteren), mooie kleuren en ligt en een fascinerende sfeer. De vorm van de film wreekt zich langzamerhand. Dat komt door een behoorlijk plotgerichte benadering van Greenaway. Resultaat is dat hij door zijn eigen beperkingen het plot wat je normaal in een film laat zien in dialogen staat uit te leggen. En daarbij houdt hij geen maat, waardoor de film nog eens een flink stuk te lang is ook. Toch bleef ik nog best lang genieten van de sterke kanten van de film.