Odette Toulemonde (2007)

Een aardige film. Je wordt er vrolijk van, met name door de muziek en de grappige dansjes die het hoofdpersonage uitvoerdt. De stijl doet sterk denken aan "Amélie". Catherine Frot doet het goed in deze veelzijdige rol.

Fijne film waar ik echt vrolijk van werd. Mooi verhaaltje, zowel licht romantisch, zeer komisch met een klein tikkeltje drama. En de prachtige score met liedjes van Josephine Baker, zoals o.a. 'Chiquita Madame', 'Bruxelles' en 'Voulez-vous de la canne' maakten het geheel af. Echt een aanrader voor dames en liefhebbers van het lichtere genre. Een gezonde 4*

Nu maar hopen dat jij ook weer snel op de been bent.

Leuke lichtvoetige film.
Ik ben een Catherine Frot fan en dit is weer zo´n rol die haar op het lijf geschreven is.
Het einde is wat flauw, maar verder is het erg aangenaam kijkvoer.

Leuke film.
Ik zat me alleen aan dat dansen en zingen te ergeren.
Wel erg voorspelbaar.
Film voor zondagmiddag na Life an cooking.

Komedie/Romantiek/Drama/ en ook Fantasy: om de omschrijving compleet te maken.

Geen topper, maar een best wel aangename zondagnamiddagfilm; toch altijd net iets leuker, origineler, frisser en verrassender dan wat men hier in Hollywood zou van maken.

Fantasy: niet alleen omwille van de zwevende Odette, maar ook door de manier waarop de hoofdpersonages in de film zijn uitgediept: Odette, de arme huisvrouw; haar homoseksuele zoon; de rebelse dochter; en de rijke schrijver: het zouden één voor één figuren in een sprookje kunnen zijn ...

Zingende en dansende Betamax: als je eens een avond in een masochistische bui verkeert: 8 Femmes (2002) zal je een hoogtepunt bezorgen..!!

Een bovengemiddelde, gemoedelijke romantische komedie, met Frot als een hartverwarmende, geloofwaardige Odette. De hier en daar gemaakte vergelijking met Amelie vind ik net iets te vergezocht, daarvoor blijft Odette Toulemonde qua originaliteit (zowel verhaaltechnisch als in visueel opzicht) toch iets te veel in de schaduw van dat briljante moderne sprookje. Maar dat neemt niet weg dat Odette met haar vrolijke dansjes, levendige fantasie en goedmoedige karakter een personage is om in je hart te sluiten. Een fijne warme film, die me nog wel vaker een zonnig humeur zal bezorgen!

Aparte film, eigenlijk ook meer dramatisch met komische noot tussendoor over twee verschillende mensen die bij elkaar komen. Leuk om muziek van Josephine Baker in deze film te gebruiken, zodat die ook weer even uit de vergetenheid wordt gehaald. Wat dat betreft ook zeer geslaagde dansscene tegen het einde. Al vond ik het laatste kwartier niet zo goed passen bij de film. Had wat dat betreft wat korter mogen duren, het resultaat was dan toch hetzelfde geweest. Verder prima film met mooie scenes erin.

Ik vind het helemaal niet zo'n fantasierijke film, alleen het zweven doet aan een sprookje denken. Voor de rest vind ik het redelijk realistisch, Odette is een eenvoudige alleenstaande kostwinnende vrouw die de eindjes aan elkaar moet knopen, ik weet niet of ze arm is en daarnaast is ze huisvrouw met moderne kinderen die niet typisch zijn voor een modelgezin. De schrijver is niet rijk, maar raakt door kritiek aan lager wal en raakt zijn inspiratie kwijt. Zelfs van die Jezus-types lopen er genoeg rond. .

Ik zal in de toekomst 8 femmes bekijken al zie ik de vergelijking net als met Amelie met deze film niet goed. Dat mensen zoals in die oude musicals opeens op straat of in de trein beginnen te zingen en iedereen doet mee, beetje vreemd. Maar thuis zingen en dansen, zullen genoeg mensen zijn die dat doen.

‘Odette Toulemonde' is een schattige en lieve film, zonder extremen. Doordat er weinig grote gebeurtenissen in de film zitten, kabbelt het geheel af en toe een beetje te traag. Heel storend is dit echter niet. Catherine Frot speelt haar rol heel overtuigend en natuurlijk, het lijkt alsof Odette Toulemonde echt een stukje van haarzelf wordt in de film. Zo nu en dan zingt en danst ze mee met de exotische jaren 20 liedjes van Josephine Baker. Dit zijn echt de krenten in de pap. Als je in een dipje zit, dan helpt ‘Odette Toulemonde' alles weer een beetje in perspectief te plaatsen. De wereld is zo slecht nog niet, zelfs niet voor een weduwe van middelbare leeftijd die in een rijtjeshuis in Charleroi woont. Heerlijk om bij weg te dromen, pour tout le monde

En dan toch niet de helft van de punten halen...?

Deze film gaat een beetje over dromen die toch eens per ongeluk zouden kunnen uitkomen. Heerlijke film om even bij weg te doezelen en te denken over hoe het allemaal anders kon zijn. Had de indruk dat er niet massa's middelen voorhanden waren, maar al bij al voelde ik genoeg charme om me aanstekelijk te vermaken.

Een lieve film waar ik een heleboel over zou willen schrijven... maar alles spreekt eigenlijk wel een beetje voor zich, en bovenstaande commentaren zeggen het wel zo'n beetje.

Overigens vind ik het zelf ook wel tegen Jeunet aanschuren: surreële effecten (vergeet ook de vliegende make-up-artikelen niet), licht sprookjesachtige decors, allemaal het-goed-bedoelende personages, en zelfs het mooie themamuziekje (van Nicola Piovani) dat me doet denken aan het thema van Amélie van Yann Tiersen.

Nou vooruit, laat ik het er maar uit gooien: het stoorde mijn genieten absoluut niet, maar Odette deed me denken aan Prunella Scales (Sybil Fawlty), haar dochter aan Toni Collette (en aan Kathy Burke als Waynetta Slob), haar zoon aan Valerio Zeno in Alles is liefde (misschien niet zozeer qua uiterlijk alswel qua charme), haar collega aan Sophie Thompson (Lydia die trouwt met Bernard in Four weddings and a funeral) en criticus Olaf Pims aan, toe maar, Bernard Tapie. Sta ik daar nou helemaal alleen in?...