Soeur Sourire (2009)

Prima biopic. Steeds aan de goede kant van smaak.

Tijdsbeeld.

Het geheel van het verhaal van Jeannine Deckers komt nu wat wonderlijk over - het naïeve meiske dat het klooster in gaat als voorbereiding op zendingswerk in Afrika. Niet meer heel erg van deze tijd, en nogal op wat afstand van de tegenwoordige manier van leven van veel mensen - waaronder ikzelf, waarschijnlijk, hoe idealistisch ik op z'n tijd ook ben. En hoewel het verhaal vrij documentair verteld wordt, geeft het niet echt het gevoel van volledigheid; vooral in het latere deel van het leven van Deckers lijken er wat gaten te vallen. Wellicht omdat daar minder van bekend is.

De sfeertekening en het tijdsbeeld zijn wel erg sterk, en dat Cecile de France alle liedjes zelf ingezongen heeft - en erg goed ook nog - geeft ook wel wat extras mee. Cecile de France speelt overigens bijzonder goed en trekt de hele film naar zich toe. Mooie hoofdrol.

Op zich een mooie film maar als biopic toch te veel geromantiseerd. Jeannine Deckers was overigens 51 toen ze zelfmoord pleegde.

Prettige verrassing deze film, over iemand van wie ik eigenlijk niks afwist. Zorgvuldig in beeld gebracht met uitstekende acteurs - Filip Peeters, altijd fijn - maar ik vind het script oppervlakkig (het werd me totaal niet duidelijk waarom ze perse het klooster in wilde, om maar iets te noemen) en als ik dan een biografie teruglees van Deckers dan kom ik zó veel feitelijke onjuistheden tegen dat ik me afvraag dat ik me afvraag waarom ze die dichterlijke vrijheid nemen.

Evengoed, ondanks alle kritiek, erg mooi en ik heb me twee uur lang goed vermaakt.

3,5*

Prachtige en meeslepende film over het leven van Soeur Sourire (ZusterGlimlach).

Stijn Coninx is een van mijn favoriete vlaamse regisseur en ook met deze prent heeft hij mij prettig verrast ! Bij het zien van deze film heb ik mij geen minuut verveeld, hij hield me direct in de ban.

De hoofdrollen en de bijrollen waren subliem maar de meeste eer geef ik toch aan Cecile de France.

Ondergewaardeerde film eigenlijk die toch op een knappe, aanvaardbare manier het leven van Jeannine Deckers, ooit wereldberoemd als Soeur Sourire, laat kennen. Goed acteerwerk, vooral van hoofdrolspeelster Cécile de France, die een sterke prestatie neerzet.

Mooie biopic van regisseur Stijn Conincx over “one hit wonder” Sœur Sourire”. Tamelijk onevenwichtig, want de film heeft vooral aandacht voor het meer rooskleurige deel van het instabiele leven van Jeannine Deckers, terwijl het depressieve deel nogal vluchtig wordt afgedaan. De relatie met haar vriendin Annie Pécher had wat mij betreft best wat meer aandacht mogen krijgen.

Niettemin een onderhoudend drama dat deze herziening meer dan de moeite waard maakt. Haar wereldhit “Dominique” is zo’n deuntje dat lang in je hoofd blijft hangen.

Bij de aftiteling stond al dat het verhaal van de film vrij geïnspireerd was naar het verhaal van de echte Soeur Sourire. En dat vermoeden had ik al. Uiteraard ken ik het beroemde liedje ook. Ik denk dat mijn ouders dat plaatje ook hadden. Maar als ik dan de film zag kon ik me toch moeilijk voorstellen dat het in het echt ook zo gegaan was. Vooral tegen het einde. Maar dat maakt niet uit. Voor een film is dit een prima verhaal en daardoor was de film ook boeiend genoeg. Al had hij ook wel wat korter gemogen.

Een beetje vreemd eigenlijk dat ik deze van Coninx nog niet eerder zag. Ik kan me wel herinneren dat mijn vrouw - die anders nooit naar films kijkt - deze toen in de bioscoop zag, terwijl ik die namiddag druk in de weer was met onze nieuwbouw. Dat ik me dat nu nog herinner, zegt ook wel iets over mijn filmdrang...

Coninx, baron Stijn Coninx moeten we eigenlijk zeggen, is een verdienstelijk regisseur en kende grote successen met zijn films eind jaren 80, begin jaren 90. Hector, Koko Flanel en Daens waren grote (kas)successen. Later was het beduidend minder. Over de kwaliteit van de Urbanusfilms kan gediscussieerd worden, maar ze betekenden wel iets in Vlaanderen, of zelfs Nederland.

Een gerespecteerd regisseur, dat zeker, en met Soeur Sourire verfilmt hij wederom een biopic dat lief en charmant is, eentje voor het brede publiek, maar omvergeblazen word je er niet van. Het is onduidelijk waarom Jeannine Deckers het klooster ingaat, hoewel haar eigenzinnig en wispelturig karakter zeker een rol heeft gespeeld. Haar gedrag heeft haar enerzijds parten gespeeld in het strikte kloosterleven, maar heeft haar ook opportuniteiten geschonken.

De film heeft een feelgood gehalte hoewel het leven alles behalve rooskleurig was voor Jeannine Deckers. Zeker wanneer ze definitief uit het klooster treedt en ze officieel niet meer onder de merknaam "Soeur Sourire" mocht optreden, ging het vooral ook financieel bergaf. Deze tristesse die op een tragische manier wordt beëindigd wordt te weinig belicht in deze luchtige film. Veel draait om het wereldberoemde liedje, terecht ook, maar dat het tegelijk een vloek was, komt te weinig aan bod.