Kader (2006)

Super scenario!

Een woord: Fantastisch! Deze moet je gezen hebben! Scenario, acteerwerk super gewoon. Vildan is voor mij absoluut op dit moment number one in Turkije. En Ufuk Bayraktar was gewoon tot kort geleden een simpele ober. Kijken mensen

Zeer aangrijpend en meeslepend film en o zo herkenbaar voor velen vermoed ik.

Deze film laat de ware aard zien van de mensen die het heel slecht hebben in Turkije wat ik persoonlijk wel hard vind.Maar de waarheid is hard zoals gezegt word. De verhaallijn verliep door elkaar heen je moest er elke keer maar weer er in springen zoals ik dat zeg. Maar wel leuk om een keertje te zien als je niks te doen hebt.

De beste van Demirkubuz en misschien wel de beste Turkse film sinds 2006.

In de kern een somber, degelijk, tragisch, meedogenloos en intens verhaal over liefde, dat echter van voorvallen aan elkaar hangt. Een ambitieuze regisseur (daarnaast producent, schrijver en acteur) heeft teveel hooi op de vork genomen, waardoor de film aan de ene kant kracht uitstraalt en meedogenloos lijkt, maar aan de andere kant ten onder gaat aan te zwaar aangezette psychologische en filosofische tendenzen. Ook de beide hoofdrolspelers vind ik eerlijk gezegd niet bijzonder sterk.

Ugur is een soort van femme fatale die overal een spoor van ellende achter zich laat en de rustige Bekir wordt verliefd op haar en gaat daarmee mee in een neerwaartse spiraal.

Aardedonker drama over een verterende liefde waar alleen het begin in een snikheet Istanbul speelt, de rest is herfst en winter en met sprongen van enkele jaren en dwars door Turkije.

Fantastische Turkse film.

De tweede film van Zeki Demirkubuz, die ik in korte tijd gezien heb, is eigenlijk een prequel van Masumiyet (1997). De film gaat over de fascinatie van een man voor een nachtclubzangeres, die op haar beurt een obsessie heeft voor een beruchte crimineel. Ik vind het jammer dat het op zich boeiende verhaal tamelijk fragmentarisch getoond wordt. Door de vele, vaak niet verklaarde sprongen en wendingen is het soms wat moeilijk te volgen. Het acteerwerk houdt niet over. Niettemin best het bekijken waard en ieder geval een stuk beter dan het eerder vermelde vervolg (Masumiyet).

Ah, Demirkubuz is fan van Tarkovsky's Stalker. Om vervolgens zo'n beetje de gehele soundtrack integraal te verwerken in zijn film(s). Dan ben je wel heel suf en creatiefloos.

Creativiteit bestaat niet.

Heel veel liefde voor Demirkubuz, Dostojevski en Beşiktaş.