Bridge to Terabithia (2007)

Begint allemaal een beetje flauw, iets teveel focus op pester vs. gepest in plaats van het bos van hun fantasie. Naar het einde toe wordt het echter steeds mooier, en na de dood van Leslie bleef ik zelfs achter met een brok in de keel.

3*

Ik verwachtte een soort van Narnia, en kreeg iets anders. Het begint inderdaad wat flauw, een hoop clichés over pesten op school die we nu al 100 keer gezien hebben, voornamelijk in slechte B-films uit de jaren 80 en 90. Veel interessanter is de ontluikende vriendschap tussen Jesse en Leslie, waarin ze hun eigen droomwereld creëren, het knappe hiervan is, is dat in het midden gelaten word of het inderdaad allemaal echt is op fantasie. Beetje jammer is wel dat de CGI niet van het hoogste niveau is.

Ook leuk: de bijrol van Zooey Deschanel, die een sleutelrol in de film speelt als ze Jesse meeneemt naar het museum en hij zijn vriendinnetje Leslie thuislaat. Terwijl ze in het museum zijn komt zij tragisch om het leven. Dat hakte er nogal in, maar er wordt naar mijn smaak net wat te weinig mee gedaan, om vervolgens in een iets te zoetsappig einde te vallen.

En daarom gaan we naar de film omdat dat niet t echte leven is

"We" gaan ook naar de film voor dat drama dat uit het leven gegrepen is. Doe "jij" dat niet, dan sluit je een flink deel van de films uit.

edit: Bovendien spreek je jezelf tegen. Tussen de films die jij hoog beoordeeld zitten toch een flink aantal films die het echte leven ( willen ) laten zien.

Onverwacht goede film, vooral het verhaal sprak me erg aan, maar ook de prachtige beelden, en dan nog niet eens van hun fantasie, maar ook de omgeving, het bos is erg mooi.

Okay, een aantal schoolscenes zijn misschien niet de sterkste, maar de film is zo subtiel, en laat zo mooi de ontluikende vriendschap tussen Jessie en Leslie zien. Het voelt zó echt en realistisch: en dat is best knap met de niet altijd vlekkeloze effects.

Een ontzettend lief sprookje dat op een geweldige manier kinderlijke fantasiën weergeeft. Als je echt een fantasy-verhaal verwacht kan ik me voorstellen dat het je tegenvalt.
Ik vind het in ieder geval een prachtige verweving van fantasie en sprookje in een realistisch verhaal.

Ik vind het eigenlijk juist wel mooi dat ze Leslies dood niet uitbuiten en te melodramatisch maken. Het overvalt je, het hakt erin. Dat gevoel ebt weer weg, maar komt nog een paar keer terug. De tranen kwamen bij mij pas echt toen Jessie zijn vader hem troostte in het bos.

Zou het ook eerder familie/drama noemen. Om één of andere reden vind ik het een beetje een 'kinder'/fantasy versie van American Beauty?

Prachtige film die verschillende aspecten van het leven laat zien pesten, dood, vriendschap. De omgeving is heel mooi, maar ook goed geacteerd door de jonge acteurs.

Een film die vooral voor kinderen bedoeld is met de grote opgestoken vinger en de les moraal. Het beetje fantasie is nogal pover en de film weet niet goed wat doen. Je verwacht toch wel meer dan dit en het lukt niet echt om sfeer op te bouwen. Naar z'n doelpubliek zal dit wel goed zijn en het is misschien ook niet de fantasyfilm die ik dacht te mogen verwachten. Het is meer een drama vanuit kinderogen. En blijkbaar ook voor kinderogen.

Dit vond ik een lastige film, ik wist niet wat echt of nep was.. Maar wel goed en mooie beelden. (:

zodra je door krijgt wat echt en niet echt is in deze film kom je er achter hoe aangrijpend dit verhaal eigenlijk is. ik vond hem geweldig.

Leuke kinderfilm die ook niet schuwt om de nare dingen des levens uit te beelden. Deed me soms wat aan Heart's in Atlantis denken. Fantasie gemixt met de realiteit. De 2 kinderen spelen goed en het bos was een mooie metafoor voor de werkelijkheid waar ze op school mee hadden te maken.

Ik viel toevallig in deze film en vond hem leuk genoeg om uit te kijken. Jammer dat ik niet 10 of zo was, dan had ik het allemaal geweldig gevonden denk ik. Nu gewoon niet meer dan een aardig kinderfilmpje.

'Familie / Avontuur'. Ja haha, dus niet. Deze film liet me depressief achter toen eenmaal dat meisje dood ging. Al die zogenaamde wezens zijn ook nep, ze bestaan alleen in hun fantasie. Alsnog was het een mooie en zeker ingrijpende film, daarom ook 4 sterren.

You're lucky to have a sister.......Yeah, I got four of 'em, and I'd trade 'em all for a good dog.

Een mooie film die zeker ook ingrijpend is...

Het verhaal wordt mooi gebracht en laat duidelijk de verschillende aspecten zien waarmee kinderen/volwassenen te maken kunnen krijgen en hoe iedereen daar anders mee om gaat...

Josh Hutcherson en AnnaSophia Robb spelen alle twee ook overtuigend en er is een duidelijke chemie aanwezig tussen deze twee. De overige cast is ook in orde met een prima rol van Robert Patrick en de knappe actrice Zooey Deschanel....

En ook op het einde wordt het prima uitgewerkt als Leslie verdronken blijft te zijn ,past helemaal bij deze film en liet mij ook best met een brokje in mijn keel achter...

Hele verrassende film!

Van tevoren had ik er niet hele hoge verwachtingen van. Een beetje zo'n "kinderfilm". En aanvankelijk is het dat ook wel. Pesterijen op school, afzetten tegen ouders en grote zussen... Dat soort dingen waar beginnende pubers zich mee bezig houden. Maar zodra Leslie in beeld komt verandert dit. Dat meisje tovert met haar ondeugende en vrolijke gezichtje het verhaal om tot een magische belevenis.

De nadruk ligt in deze film niet op Terabithia, maar juist op hoe deze twee kinderen met hun dagelijkse leven omgaan, door de levenslessen die ze in hun fantasiewereld opdoen en de verborgen talenten die ze bij zichzelf ontdekken.

De dood van Leslie kwam als een klap in mijn gezicht en had ik totaal niet zien aankomen. Vanaf dat moment verandert de film compleet en wordt het naar kindermaatstaven een behoorlijk volwassen film. Dat Jess via de fantasiewereld in Terabithia omgaat met de dood van Leslie is ronduit ontroerend, en heeft bij mij een aantal tranen laten vloeien.

Nogmaals: de nadruk ligt in deze film niet op de fantasiewereld Terabithia. Deze wereld komt zelfs pas in de laatste paar minuten volledig in beeld. En dat is juist erg verfrissend aan deze film. Het blijft daardoor allemaal erg realistisch; er is nooit de vraag "Wat is nu echt en wat niet?". Het is duidelijk dat deze wereld alleen bestaat in de hoofden van de kinderen, en dat ze die gebruiken om met hun problemen te 'dealen'.

Conclusie: een pareltje. Eén van de beste ontdekkingen die ik heb gedaan de laatste tijd. Gaat dat zien!

Oh jee, kinderen met een rijke fantasie worden geestesziek en schizofreen genoemd... Dat lijkt me geen goed nieuws voor hoe deze personen hun eigen jeugd beleefd hebben. Het lijkt me toch onmogelijk dat zij vroeger geen fantasiewerelden bedachten tijdens het spelen. I know I have!

Een totale verrassing. Een hartstikke leuke familiefilm waarin je, te midden van de rauwe werkelijkheid van het dagelijks leven met de nodige dramatiek, regelmatig meegezogen wordt in de rijke fantasiewereld van de kinderen:

Just close your eyes, but keep your mind wide open.

Erg mooi gedaan en uitstekend geacteerd door Josh Hutcherson, AnnaSophia Robb en de kleine Bailee Madison (als het jonge zusje). Een meeslepende, af en toe ontroerende film, die je doet terugverlangen naar je eigen jeugd.

Wat de meeste al zeggen, het komt traag op gang. Maar aan het eind was ik erg blij dat ik de film heb uitgezien.

En het is minder fantasie dan ik had verwacht, maar daardoor was ik uiteindelijk niet teleurgesteld, omdat er toch een mooi verhaal in zit.

Ik kijk graag af en toe eens wat anders, en zo´n lekker eenvoudige en luchtige kinder-/jeugd-/familiefilm is dan een aardig tussendoortje. Typisch van die films die je als volwassene zeker niet in de bioscoop gaat kijken maar wel zo nu en dan een keertje op zet. Soms zitten daar toevalstreffers tussen, vaak ook niet. Bridge to Terabithia ging eigenlijk volledig aan me voorbij toen het in de bioscoop uitkwam, leek me niks, trok niet mijn aandacht.

En zo begon ik nu dus er wel aan, en na een paar minuten zat ik al te denken... dit zal toch niet een 4* film gaan worden? En ja hoor, dat werd het wel. Sterker nog, ik kreeg zelfs het zo zeldzame "wow-gevoel".

Verwacht je een kinderfilm, krijg je een over de hele breedte sterk "jeugddrama" voorgeschoteld. Beelden en ook camerawerk zijn ontzettend fraai, en op het acteerwerk, de dialogen of het script valt niets aan te merken. Een sterke film die inspeelt op nostalgie en op die rijke kinderfantasie die volwassenen gaandeweg kwijtraken, met een beetje inbeeldingsvermogen helpt deze film je om dat weer eventjes terug te krijgen. De film is een tikkeltje te sentimenteel wellicht, maar ach. Deed me ook erg denken aan de behoorlijk ondergewaardeerde kinderdrama My Girl (1991). Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die die film niet gezien hebben, maar wie deze film goed vond kan beslist My Girl bekijken.

En zo begon ik met 0,0 verwachtingen hieraan en krijgt het vier dikke sterren van mij.

Teder en fantasierijke film voor jong...en oud niet zonder heel wat raad hoe mensen voor elkaar horen open te staan.

Dit laatste overtreft in feite de fantasierijke scènes - nochtans keurig en niet al te luguber in beeld gebracht - en een dikke pluim voor de casting want die jonge gasten (ook die kleine Bailee Madison) zijn werkelijk verbluffend in hun acts.

Aangename prent.

Had hem toch anders verwacht, maar al met al geen onvoldoende waard.
De film kijkt toch nog vlotjes weg.

De dood van Leslie kwam ook ietwat onverwacht en vond het beetje raar. Ze hadden daar iets meer mee moeten doen.

Prachtige familiefilm.

Een mooi verhaal, met ook een dramatische inslag, maar uiteindelijk toch nog een mooi einde.

Prachtige speciale effecten ook, en voortreffelijke vertolkingen door de jeugdige cast.

Als je in de tussentijd aardig wat fantasy-uitspattingen voor kinderen hebt gezien, dan leert de ervaring dat de klassiekers weinig te duchten hebben van wat tegenwoordig uitkomt. Special effects-vakmanschap heeft plaats moeten maken voor lelijke CGI en de verhalen zijn soms wel erg simpel geworden, om nog maar te zwijgen van een verborgen wijze les.

En toen verdween Bridge To Terabithia. Vooruit, het doet ergens denken aan The Neverending Story, maar het verveelde geen seconde. De acteurs doen het uitstekend. De schooldramatiek werkt prima en de fantasy is vaak afwezig, maar erg effectief. Dit is weer eens een film die kijkers durft aan te zetten tot dromen. Dit is escapisme in een vrij pure vorm en een kinderfilm die ook echt wat te vertellen heeft en nare gebeurtenissen niet uit de weg gaat.

Geen commentaar ,gewoon een topfilm,2de keer dat ik hem zag,prachtig verfilmd

Voordat ik begon aan het herzien van Bridge to Terabithia kon ik mij niks meer herineren van de eerste keer en vraag ik mij nog steeds af hoe lang het geleden is dat ik deze film heb zitten kijken.

Het verhaal volgt het leven van Jesse (Josh Hutcherson) die op school gepest wordt en thuis als enige jonge het ook niet even makkelijk heeft.

Zijn leven wordt wat spannender en leuker op het moment dat er een nieuw meisje in de klas komt genaamd Leslie (AnnaSophia Robb)

Nadat beide klasgenootjes elkaar beter hebben leren kennen komen zij er achter dat zij samen een hoop fantasie kunnen delen en waar kunnen maken.

De fantasie beleven de twee in het bos achter hun woonhuis waar zij de wereld van Terabithia hebben gecreëerd en alle pesterijen van school daar achter zich kunnen laten.

Op school is Jesse in de wolken als het gaat om muzieklerares Edmons, op het moment dat hij steeds iets meer met haar durft te praten voelt hij zich daar wat prettiger bij.

En dat merkt juffrouw Edmons ook en nodigt Jesse uit in het weekend om met haar naar het museum te gaan, hier ontdekt Jesse veel kunst en laat zich daardoor bewonderen.

De film bouwt goed op en begint het eerste uur met het verhaal van Jesse en Leslie die samen een hele goede vriendschap opbouwen en veel problemen ( die van op school en thuis) achter zich kunnen laten als ze in hun fantasie wereld zijn.

Ondertussen gebeurt er nog niet veel in de film, maar neemt het echt de tijd om op te bouwen. Zoals de film opbouwt, bouwt het ook bij de kijker op tot een inleving van de personages en het verhaal.

Het lijkt op dat moment allemaal nog op een redelijke fantasie film die een mooi verhaal met zich mee brengt en ook voor kinderen nog toegankelijk lijkt te zijn.

De toegankelijkheid voor kinderen zit ‘m in de fantasie en het avontuur die de twee hoofdpersonages beleven.

Toch had regisseur Gabor Csupo andere ideeën met het verhaal en weet er tijdens de tweede helft van de film een gewaagde wending aan toe te voegen die de kijker niet aan ziet komen. Op dat moment heeft Csupo de overhand in zijn script en regie om met het genre drama er aan toe te voegen en weet daarmee een hoop prachtige/sterke scenes mee te maken. Na het eerste deel van de film is het een sterkere film geworden en weet het wat volwassener over te komen met een moeilijker te bevatten verhaal voor de kinderen.

Waar het ook op neer komt is dat hij de kijker vanaf het begin mee heeft laten leven met de personages en hiermee bij sommige kijkers toch wel een traantje heeft laten lopen.

Gelukkig kiest Csupo nog wel voor wat toegankelijkheid als het gaat om een familie/kinderfilm, waar hij het einde van het verhaal in principe mooi en begrijpelijk weet af te sluiten.

Dat bewijst dat de regisseur een goed idee had met het verhaal en dit goed wist te verfilmen.

Tevens bewijst dit ook dat een kijker zoals ik hier niet echt tegen kan…

Normaal gesproken kijk ik al geen drama films, aangezien ik weet dat dit nog al eens zwaar kan vallen bij mij en dat bewijst zich maar weer.

Aangezien ik de film zo lang geleden had gezien en mij er niet veel meer van kon herinneren viel er bij mij na de wending in de film toch ook wel een brok in mijn keel en wilde de tranen eigenlijk al snel ontsnappen uit hun oogvliezen.

Daar geef ik dan maar een halve ster boven op en dat heeft de film ook zeker verdient en zeker als het gaat om de aanpak van de regie.

4,0*

Bijzonder goed.

Had vanaf het begin van het kijken verwacht dat ik naar een redelijk spannende kinderfilm ging kijken. Maar dit is toch wel iets anders. De fantasy blijft erg beperkt, das wel jammer, maar deze film bouwt zichzelf goed op.

Het einde helaas geeft een erg onaangename en vervelende draai aan het stuur. Je verwacht dit soort elementen niet in een familiefilm en zelfs ik stond na afloop na te denken.

Maar het is toch ook wel heel erg mooi, sterk geacteerd door Robb, en de andere voldoen ook wel.

Een aanrader.

Best een gedurfde Familie / Avontuur film, die zware thema's als vriendschap en verlies koppelt aan iets luchtigs als fantasie.

In dit verhaal draait het om de tienjarige Jesse Aaron (Josh Hutcherson), welke een buitenbeentje is. Maar vanaf het moment dat hij de jongens-achtige vrijgevochten Leslie Burke (AnnaSophia Robb) ontmoet, gaat er letterlijk een nieuwe wereld voor hem open. Ze spelen samen in het bos achter zijn huis. Daar verzinnen ze dat ze via een touw boven een riviertje een andere wereld kunnen binnen zwaaien.

De fantasiescènes in de verfilming zijn prachtig gemaakt, maar lijken los te zweven van dat waar het om gaat, namelijk de vriendschap tussen de kinderen. De film is een fijne, maar onevenwichtige ode aan de fantasie, die verder uit balans raakt door een dramatische wending, die rauw op je dak valt. Wek sterk spel van de twee jonge hoofdrolspelers en verder vond ik het leuk dat de mooie Zooey Deschanel ook meespeelt in dit verhaal en haar zien we de laatste jaren nauwelijks meer in films.

Werkelijk prachtige en ontroerende film.

Prachtige film muziek en fantastische spelers

Erg zoete film natuurlijk, maar nooit helemaal zo erg als je vreest. Alleen wat scènes op school en thuis zijn wat lastig te verdragen, voor de rest werkt het allemaal wel. Ik had alleen liever dat allemaal geschrapt zien worden voor een iets simpelere film die zich meer focust op de relatie tussen Jess en Leslie. Want dat was echt heel mooi.

De rol van AnnaSophia Robb licht gewoon de hele film op. Enorme klap als ze op een gegeven moment een heel tragische dood blijkt te zijn gestorven, Niet bepaald een twist die je in een film als deze verwacht. Vond dat kleine zusje ook heel aardig gespeeld worden. Zeldzaam dat een acteur op die leeftijd echt nog een beetje kan acteren. Een hele dikke 3.0*.

Herzien.

O.a. omdat ik niet tevreden was met mijn oude bericht (en wel meerdere op deze site van mij) dus maar even herzien en kijken of ik iets kan schrijven dat iets behulpzamer is i.p.v. 3 zinnen. Maar goed, de herziening had eigenlijk dezelfde ervaring.

Cast waar ik graag naar kijk, Robb is 1 van mijn favoriete actrices en een kleine Hutchinson is ook eens bijzonder om zo weer te zien. Patrick zien we ook weer terug en vult zijn rol voldoende in, net als elke andere eigenlijk. De meeste charme komt dan toch wel van de kinderen zelf.

Enige echt slechte wat ik over deze film kan zeggen is dat toch echt wel de CGI. Kinderen zullen er niet al t veel van merken, maar ik dus wel. En dat zorgt dan regelmatig voor afleiding. Gelukkig heeft de film wel een soort van excuus omdat het de fantasie is.

Film kijkt lekker weg, al is het vaak een beetje wachten dat de 2 elkaar weer zien, iets wat ideaal is voor deze film. Al het drama bij Hutchinson thuis was meestal niet heel interessant en dat was wel jammer. Al haalt het gelukkig weinig tempo uit de film.

Maar met tempo haal je het niet, waar deze film mee is bijgebleven is toch wel het einde, die kwam heel hard bij me binnen. Niet tot tranen, maar de dreun had het eigenlijk zomaar kunnen laten gebeuren. Fijn dat de regisseur er dan ook voor kiest de film met wat realiteit te laten spelen wat hij uitstekend doet. Jammer dat de laatste scene dan een beetje onbevredigend aanvoelt.

Misschien wel de beste kinderfilm voor mij, al moet je wel een beetje oppassen met de kinders hier. Maar voor mij toch wel een erg geslaagde film.

Voor de liefhebbers: vanmiddag 15.30 uur NPO 3 (maar de zon schijnt ook heerlijk buiten...).

Wel een fijne familie- / jeugdfilm waarbij zoals zo dikwijls vriendschap centraal staat. Jesse is alles behalve de meest populaire jongen van de klas, hoewel hij nochtans uitblinkt in sport. Daarnaast is hij veelal op zichzelf. Dit verandert wanneer er een nieuwe klasgenote komt die eveneens zijn buurmeisje is.

Ze trekken samen met elkaar op en trekken vaak naar het bos achter de rivier waar een hele nieuwe fantasiewereld open gaat en waarbij ze de zorgen van het algemene (school)leven achter zich kunnen laten. De chemie tussen beiden zat goed en ook de betrokkenheid van de personages en het verhaal was voelbaar. Niet dat er zoveel spectaculairs gebeurt, maar het is leuk gemaakt.

Mooie fantasiescènes doen je wegdromen van de werkelijkheid. Uiteraard ligt de focus op de jeugd en voor dat doelpubliek is deze film helemaal niet slecht.

Ondanks het een echte jeugdfilm is, heb ik me hier ontzettend mee vermaakt. Ik ben wel fan vh gegeven, dat kinderen hun fantasiewereld tot leven kunnen wekken, als je er maar hard genoeg in geloof, denk hierbij maar aan een film al 'Neverending Story'. Ik vond het duo Jesse en Leslie perfect in hun rol, Leslie stak er nog wat extra bovenuit.

Dit zijn zo'n films waar ik vr groot deel, echte feel good ervaar, maar dan ook moment van minder leuk gevoel. Deze film had me ook volledig mee. Dikke aanrader voor jong en oud Ik ga voor een mooie 8/10.