We Are Marshall (2006)

Dit was gewoon een indrukwekkende en ontroerende film...

Het verhaal is waar gebeurd en misschien daarom ook dat deze film me zo kon boeien

Ook vond ik het acteerwerk van Matthew McConaughey en Matthew Fox gewoon prima en kwamen deze film zeker ten goede....

Waargebeurd sportdrama. Door de focus vooral te richten op de wederopbouw van het football team is duidelijk te zien, dat deze film gemaakt is voor het Amerikaanse publiek.

Dat vind ik een beetje jammer. Ik had graag gezien dat er meer aandacht was geweest voor de traumaverwerking door de nabestaanden, wier leven verwoest werd door de ramp maar die niet betrokken waren bij die wederopbouw, zoals de serveerster in het restaurant en de jongen, die het niet meer kan opbrengen om opnieuw het veld op te gaan.

Het acteerwerk is goed, zeker van de zijde van David Strathairn.

Een goede drama/sport film...

Een waargebeurd verhaal...

Mooi verhaal...

Prima acteerwerk...

Ook een bekende acteurs...

Soms/prima HD kwaliteit...

Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Het is wel een moeite waard...

Cliché filmpje, maar toch ontkom je er niet aan. Deze film weet wel te raken.

Een sportfilm zoals veel sportfilms, echter wel een van de betere.

En dat het waargebeurd is maakt het nog een tikje dramatischer

Erg sterke sportfim temeer het gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Ik kan mij goed voorstellen dat het jaren duurt voor je als stad of dorp over zo'n drama heen bent. Ik vind McConaughey meestal een beetje een redneck maar hier speelt hij zijn rol op een mooie luchtige manier. Hij trekt iedereen in zijn enthousiasme mee en zorgt ervoor dat er weer wat vreugde en trots terugkomt. Ik vind American Football een gave sport dus dat helpt zeker mee om te willen blijven kijken. Sowieso ben ik gek van sportdramas dus ben blij dat ik deze ook weer van mijn lijstje weg kan strepen. Mede door de goede muziek krijg je soms toch wel een brok in de keel. De eindaftiteling met de echte beelden en alle prijzen die ze jaren later wisten binnen te slepen maakte het verhaal mooi rond. Heb er van genoten!

Mooie en ontroerende film. Het waargebeurde verhaal is prima uitgevoerd, en ook de cast acteert naar behoren. Matthew Mcconaughey doet het ook uitstekend, en brengt de hoofdrol ook met de nodige overtuiging. 3,5 Ster.

veel te cliche, klef en vooral veeeel te amerikaans

veel te veel Amerikaans goedie goedie en sentiment maar desondanks gewoon heel goed.

Een aardige film, maar ook niet meer. Het is iets te veel over de top Amerikaans. Ook vond ik het einde maar erg mager.

Amerikanen zijn meesters in het navertellen van dergelijke gebeurtenissen en als geen ander vinden ze de perfecte mix van houdingen en emoties, als daar zijn : trots, karaktersterkte en doorzettingsvermogen, goede wil boven alles en natuurlijk de nodige sentimentaliteit. Het maakt van deze "We are Marshall" een goede film, ook al is de afloop van het verhaal perfect voorspelbaar.

indrukwekkende en ontroerende sportfilms. èèn van de betere die ik al heb gezien .Sterke prestatie van Matthew Mcconaughey

Blij verast na het kijken van deze film. Natuurlijk zit de film vol clichés en wordt er erg op de emotie gespeeld maar dat deert mij niet en doet geen afbreuk aan de film.

In eerste instantie ontvouwt de film zich als een heel bescheiden drama met weinig opsmuk. Bijzonder sterk vind ik de mate waarop het slechte nieuws via de telefoon en radio doordringt tot de familie en bewoners. Geen overdreven emoties of met zware muziek, heel natuurlijk in die zin. Moeilijke beslissingen en keuzes volgen gaan we verder, hoe gaan we verder en met wie gaan we verder. Uiteindelijk valt de keuze op de behoorlijk aparte Lengyel die wel heel aardig neergezet wordt door MMC. Na dat het eerst optimisme en de eerste Emiel-Rattelband-tsjakka-golf wat is gaan liggen blijkt het toch niet heel gemakkelijk te gaan worden en komt eerder de nadruk te liggen op 'hoe om te gaan met' dan dat je de draad weer oppakt en dat alles gaat om winnen. De ruzie die dan ontstaat op het veld en tussen spelers en staf vind ik erg authentiek overkomen, kan ik me heel goed in spiegelen. Dat alles en iedereen bol staat van de frustratie is niet meer dan logisch. Dat ze uiteindelijk een wedstrijd gaan winnen is geen verassing maar mooier vind ik dat de nadruk komt te liggen op het feit dat na die wedstrijd en de inzet blijkt dat er leven na de dood is. Dat ze verder bijna alles kansloos verliezen past perfect in het plaatje. Dat is natuurlijk waar, maar ook realistisch. Boodschap van de film: Het leven gaat door en er is altijd licht aan het einde van de tunnel.

Mooi sportdrama in de trant van Remember the Titans en United uiteraard.

Ohw...trouwens die Brian Geraghty, zou die ook eens voor wat anders gecast worden dan van die huilie-huilie-types die als enige denkt dat hij het moeilijk heeft? Godsamme, kan die moeilijke kop bijna niet meer uitstaan.

Het sentiment ligt er hier soms wel zo enorm dik bovenop dat het moeilijk is om te negeren. Amerikanen gaan goed op dit type film en ondanks dat het wel echt teveel van het goede is, kan ik stiekem wel genieten van dit soort films. De mentaliteit van die Amerikanen en schoolsporten is soms te belachelijk voor woorden, maar anderzijds heeft het ook iets romantisch en tragisch. Verder hemelen ze het team ook weer niet teveel op en heeft iedereen zijn eigenaar persoonlijke worstelingen, al blijft het ook niet verder dan aan de oppervlakte borrelen. Misschien maar goed ook dat dit aspect wel prima te behappen viel, want het sportgedeelte zelf is niet echt heel interessant in beeld gebracht. Ze hebben het een aantal keren over "the Veer", maar ik heb uiteindelijk geen idee of dit goed is uitgevoerd. Teveel lijntjes worden uitgezet en niet allen worden goed binnen gehengeld.

Wat overblijft is een leuke, maar niet bijzonder drama dat gebaseerd is op echte gebeurtenissen. En dat wekt altijd wel mijn interesse.

3,0*