Split Second (1992)

Eindelijk in NL op dvd vanaf 11-02-2016:

Split Second | DVD | eci.nl

Wel 4:3 en mono

Voor de fans van deze film is hier een zeer goede analyse te vinden:Retrospective / Review: Spl....

tegenvaller

Bol.com

Een leuke actie/horror film, met een prima verhaal, aardige cast en vooral een duistere sfeer. Rutger Hauer en Neil Duncan spelen de hoofdrol en ook spelen Kim Cattrall en in een klein rolletje Ian Dury mee. De actie is goed en ook de horroreffecten en monster zijn ook aardig gedaan, London ziet er erg grauw en grijs uit en de vele regen maakt de sfeer.

Ik denk dat ik nog jonger was dan tien jaar en enkele scenes zijn me altijd bij gebleven. Vond het retespannend destijds. De paar bloederige scenes, de hartslag... twintig jaar later stelt het niet zo veel meer voor.

Het regenachtige Londen, of eerder het overgestroomde Londen, is een lekkere setting voor een donkere SF-film die zich in 2008 afspeelt. Geinig om te zien dat veel dingen totaal niet stroken met hoe de werkelijkheid tien jaar geleden was. De sfeer is onheilspellend, nat en donker en dan is er ook nog een monster on the loose...

En dan bedoel ik niet Rutger Hauer. Hoewel hij een goede eikel neerzet. De rest speelt allemaal wat minder. Het soms wat slechte geluid helpt ook niet en de humor haalt jammer genoeg de serieusheid uit de film. Zoals gezegd is de hartslag van het monster een leuk idee, al heeft het een stuk minder impact dan toen ik hem als klein jochie zag. Evenals de paar bloederige scenes, al zag het er allemaal wel degelijk uit.

Het monster is helaas vaak onduidelijk in beeld waarop ik meer het idee kreeg dat de makers zelf niet helemaal tevreden waren over het ontwerp. Toch zijn de paar glimpen best overtuigend, zoals de klauwen en het gebit. De film sluit echter zwak af, waardoor het geheel niet boven de middelmaat uitstijgt.

Jaren 90 pulp voor mij, was destijds erg gek op de films van Hauer en nu nog wel. Leuke humor in een vermakelijk simpel verhaaltje. De setting zet de toon en de combinatie tussen Stone en Durkin komt lekker los. De oneliners komen weer heerlijk uit Rutger, tevens zijn z'n gelaatsuitdrukkingen ook weer prima, sarcasme overall. Film die ik graag zo nu en dan erin gooi.

Eating hearts and souls.

De jaren 90. Een periode waar men met heel veel kon wegkomen. Veel actie, een vleugje horror, zwakke dialogen en een hoop onzin. Toch werkt het wel. Zo ook in Split Second. De setting van een overstroomd Londen is erg leuk. Draagt erg veel bij aan de sfeer van de film. Helaas wordt op dat gegeven weinig ingegaan. Wat we wel krijgen is een klopjacht op iets of iemand die de harten uit lichamen rukt om ze vervolgens op te eten. Dat zorgt voor enkele leuke scenes waarin Hauer lekker los kan en mag gaan. Hierin wordt hij bijgestaan door een leuke sidekick die gaandeweg steeds meer op Stone gaat lijken. Er zit niet heel erg veel actie in de film, maar je mist dat toch nergens. Verder nog een aantal smerige scenes en effecten, die helaas door het lage budget, niet altijd even overtuigend overkomen.

Split Second een vermakelijke film met een heerlijke rol voor Hauer.

Matige film waarin een agent die zijn partner heeft verloren opnieuw met een reeks moorden krijgt te maken. Een mager verhaaltje waarbij niet alleen de mix tussen sciencefiction, horror en actie rommelig overkomt. Zo speelt de film zich af in een toekomstige dystopie en hier wordt verder maar weinig meegedaan. Toch hier en daar wel vermakelijk vanwege het foute karakter en de coole rol van Rutger Hauer.

Nou...dat stelde ook weinig meer voor. Ooit, lang geleden, wel eens gezien en vooral de scene waar Duncan maar blijft bazelen dat ze 'grote wapens' nodig hebben en losgeslagen is/op Hauer begint te lijken, stond me nog bij als komisch.

Met de respectievelijke leeftijd van 27 jaar, wat eigenlijk nog niet eens zo oud is, ziet het er toch allemaal wel bijzonder pulp uit. Toch is het verhaal wel aardig, de cast ook, de grimmige sfeer en de setting van de morsige stad en de smerige riolen is ook prima. De film gaat vooral nat op de constant soms grappige, soms best wel irritante oneliners die uit Hauer's mond rollen. Er komt het eerste half uur geen enkel dialoog uit die man, behalve quasi stoere oneliners. Halverwege verbeterd dat wat en zijn de schietscenes ook wel aardig. Dat het monster met die enorme nagels een stropdas secuur om Duncan's polsen bind vind ik dan weer jammer, en het einde dat Hauer ogenschijnlijk gemakkelijk het hart van het monster uit zijn borstkas pakt eveneens. Anders had er best nog wel een iets betere score ingezet.

Pulp van de bovenste plank, niets meer niets minder, best wel vermakelijk voor een keer en Hauer was hier overigens al 48.