

Nénette et Boni (1996)
Genre: Drama
Speelduur: 103 minuten
Oorsprong:
Frankrijk
Geregisseerd door: Claire Denis
Met onder meer: Grégoire Colin, Alice Houri en Jacques Nolot
IMDb beoordeling:
6,9 (1.868)
Gesproken taal: Engels en Frans
Releasedatum: 6 februari 1997
On Demand:
Niet beschikbaar op Netflix
Niet beschikbaar op Pathé Thuis
Niet beschikbaar op Videoland
Niet beschikbaar op Amazon Prime
Niet beschikbaar op Disney+
Niet beschikbaar op Google Play
Niet beschikbaar op meJane
Plot Nénette et Boni
Nénette en Boni, zus en broer, zijn apart van elkaar opgevoed doordat hun ouders zijn gescheiden. Boni is opgegroeid tot een agressieve en eenzame jongen, Nénette zit in een kostschool. Onverwachts staat de weggelopen Nénette bij Boni op de stoep. De vijftienjarige blijkt zeven maanden zwanger, wat Boni, die eigenlijk niets met zijn zus te maken wil hebben, voor een dilemma stelt: trekt hij zich haar lot aan of niet?
Externe links
Acteurs en actrices
Boni
Nénette
Monsieur Luminaire
Baker's Wife
Vincenzo Brown
Gynecologist
Boni's Friend
Boni's Friend
Boni's Friend
Video's en trailers
Reviews & comments

frenzy
-
- 139 berichten
- 54 stemmen
nog geen een bericht? dar raar. nja..ik dacht..iemand moet de eerste zijn, dus bij deze...;-) iig de film heb ik niet gezien maar ik weet wel dat de tindersticks muziek hebben gemaakt voor deze film en de tindersticks zijn supervet! . dat zou alleen al een reden zijn om deze film te bekijken

herman78
-
- 3176 berichten
- 1281 stemmen
Ik heb hem wel gezien. Vond het een erg mooie film. Nogal treurig wel, en de muziek van Tindersticks (inclusief een franstalige versie van Tiny Tears) draagt daar mooi aan bij.

liger
-
- 28 berichten
- 0 stemmen
Ook deze film is te zien tijdens het Claire Denis-programma in het Filmmuseum Amsterdam van 27 oktober t/m 16 november! Bovendien gaat ook de nieuwe film van Denis *L'Intrus* in premiere...

Mochizuki Rokuro
-
- 18912 berichten
- 14484 stemmen
Claire Denis' vijfde film is een parel, waarin een veelvoud aan stijlen (strakke close-ups, documentaire-achtige beelden en droomsequenties) elkaar af wisselen. Denis probeert zo het haast ongrijpbare gegeven van de broer-zus-relatie weer te geven, daarbij ondersteund door de broeierige soundtrack van 'Tindersticks'. Winnaar van het Gouden Luipaard op het Filmfestival van Locarno in 1996.

starbright boy (moderator films)
-
- 21184 berichten
- 4353 stemmen
16 mei een regio 1 DVD release bij Strand.

Mochizuki Rokuro
-
- 18912 berichten
- 14484 stemmen
16 mei een regio 1 DVD release bij Strand.
Gelijk de website 'ns gecheckt van Strand Releasing: wat een doffe ellende (veel flash intro's en volkomen onoverzichtelijk. Daar was nog niks te vinden over eventuele andere onvindbare Denis' werkjes die er aan komen (tenminste ik kon het er niet vinden).

BBarbie
-
- 12510 berichten
- 7512 stemmen
Wellicht tegen beter weten in weer maar eens een Claire Denis geprobeerd. Beau Travail heb ik nog niet zo lang geleden ergens halverwege afgezet (ondanks de fraaie cinematografie), deze heb ik tot het einde toe uitgezeten; met hangen en wurgen, dat wel.
Op zich leent het verhaal over twee tieners, die beide worstelen met het heden en verleden en door de omstandigheden twee totaal verschillende kanten opgroeien, zich prima voor een boeiende film, maar wanneer dat verhaal begraven wordt onder een dikke laag kunstzinnige, vaak wazige beelden, dan blijft er van het verhaal niet veel boeiends over: style over substance. Het plot verdient op zich een hoge waardering, maar door de vormgeving gaat daar wat mij betreft minstens de helft vanaf.
Veel, heel erg veel close-ups, bij voorkeur van handen. Zoals een paar handen, die in een kast op zoek zijn naar een trui o.i.d., naadloos gevolgd door een paar duikers die uit het water komen. Is er enig verband tussen die beelden? Dragen ze bij aan het verhaal? Ik zou het niet weten en ik kan het ook niet bedenken.
Te “arty” naar mijn smaak, dus ik denk dat ik Claire Denis verder maar links laat liggen, in ieder geval voorlopig.

Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Mijn zevende Claire Denis film. Altijd is het voor mij weer genieten van de tactiele cinema van het fenomenale tandem Denis-Godard. Het voorlopige hoogtepunt uit het oeuvre is voor mij Vendredi Soir, maar deze film heeft toch ook een heel aantal onvergetelijke scènes. Bijvoorbeeld de close-ups van gebak, pizza deeg, de menselijke huid. Ook de fantasiescènes zijn prachtig vormgegeven, met sfeer verhogende soundtrack van Tindersticks. Het blijft moeilijk uit te leggen wat me precies zo bevalt aan Denis' films.
Met dank aan Verhoeven.

starbright boy (moderator films)
-
- 21184 berichten
- 4353 stemmen
Prachtige Denis weer. Ook voor mij de zevende en tevens de oudste die ik tot nu toe zag. Dit keer over een jongen die alles dat in zijn kleine wereld binnendringt afstoot en een verloren zus die bij hem terechtkomt. Beiden gevormd door het verleden. Levendig, gevoelig en tegelijk ruw. Met fantastische wisselwerking tussen alledaagse scenes, kleine momenten waarin een detail wordt opgepikt en droomscenes.
Mooiste scene is die met het deeg. Op papier een plat idee, maar in de handen van Denis en Godard wordt het geweldig. Intiem, gevoelig en grappig op hetzelfde moment.
4.0*

Ferdydurke
-
- 1353 berichten
- 854 stemmen
Blijkt bij herziening nog sterker dan ie was, in mijn herinnering.
Indrukwekkend om te zien hoe effectief – hoe economisch, zou je haast zeggen - het medium hier gebruikt wordt. De opeenvolging van fragmentarische scènes, met de camera vaak bovenop dat wat in beeld komt, en de snelle editing, geven het geheel een heerlijke dynamiek.
Scènes beginnen vaak pas als de ‘actie’ al bezig is, en echte punten worden er niet gezet. Maar Denis en Godard lijken precies te weten wat ze wel, en wat ze niet in beeld hoeven te brengen om de vaart erin te houden, genoeg ‘informatie’ te geven om als kijker niet de weg kwijt te raken, én de essentie van iets weer te geven.
Nénette klimt uit een raam, en vervolgens op een scheidingsmuur. Waar bevinden wij ons eigenlijk? Nénette springt naar beneden, de camera volgt haar, maar blijft halverwege even hangen bij de muur. Wat staat daar in steen gehouwen? ‘Institution Saint-Joseph’. Oh, daar. Het lijkt niks bijzonders, maar het is dat haast achteloze ‘in het voorbijgaan, in één moeite door’ dat tekenend is voor deze film.
En hoe de gemoedstoestand van Boni: zijn geagiteerdheid, zijn verlangen, zijn frustratie, met enkele penne... eh, camera-streken wordt weergegeven, geweldig. De (dag)droomsequentie over de bakkersvrouw is wat mij betreft het hoogtepunt van de film. Prachtig opgebouwd, in beeld én geluid.
De camera laat die bakkersvrouw (Valerie Bruni Tedeschi) schitteren, en ook de verbeelding van de liefdevolle relatie van het bakkerspaar, in slechts enkele sequenties, is fabuleus te noemen.
De film opent met een nerveus geschoten, documentaire-achtige scène over een schimmig handeltje met telefoonkaarten voor immigranten. Dat handeltje is met nog drie scènes verspreid over de film een parallel zijlijntje, dat niet echt met de hoofdlijn te maken heeft. Maar hoe het de hoofdlijn uiteindelijk wel raakt (de dame van de abortuskliniek onderbreekt haar gesprek met Nénette voor een telefonische tirade over een plotseling astronomische rekening (‘Gesprekken met Hanoi? Ik bel nooit met Vietnam!’), is exemplarisch voor dit schijnbaar losse, schetsmatig lijkende, maar in werkelijkheid zeer zorgvuldig opgebouwde werkje.
In Nénette et Boni wordt het alledaagse ‘verbijzonderd’, en het weinige spektakel (de drive by executie, de baby-kidnap) als terloops, haast laconiek, weergegeven. De manier waarop dat gebeurt, getuigt van een prachtig staaltje ambachtelijk filmmaken.
Het laatste nieuws

Angelina Jolie (48) kondigt vertrek uit Hollywood aan, Gabberfilm 'Hardcore Never Dies' met Jim Deddes deze week te streamen | MovieMeter Recap

Televisieschrijver, producent en 'All in the Family'-bedenker Norman Lear (101) overleden

Apple TV+ deelt nieuwe trailer voor 'Band of Brothers'-vervolg 'Masters of the Air'

De vijf best beoordeelde films van de jarige Judd Apatow (56)
Bekijk ook

Daratt
Drama, 2006
7 reacties

Vanya on 42nd Street
Komedie / Drama, 1994
8 reacties

The Wedding Party
Komedie, 1969
2 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API

© 2023 MovieMeter B.V.