Born Yesterday (1993)

Ik wilde al jarenlang het origineel van deze remake eens zien. Afgaande op die ene scène van Judy Holiday die ik kende moest dat iets prachtigs zijn. Maar toen diezelfde kaart-scène hier werd nagespeeld kon er bij mij geen lachje af. Nu hoop ik maar dat dat verschil voor de hele film geldt, anders ben ik straks - als ik het origineel dan eindelijk te zien krijg - een illusie armer.

In deze hele veronderstelde komedie valt namelijk maar weinig te lachen. Griffith lijkt zich vast te bijten in haar imitatie van Judy Holiday, maar - zoals dat gaat bij imitaties - er ontbreekt iets en dat lijkt vooral de humor te zijn. Ze speelt voornamelijk zielig en verongelijkt. Goodman krijgt amper kans om zijn komische talenten te tonen in een onaangename rol. En Don Johnson is gewoon saai.

Misschien hadden de schrijvers om te beginnen wat meer moeite moeten doen om het verhaal en vooral de personages up-to-date te krijgen. Zo'n vreemd knipperlicht-karakter als Goodman hier speelt paste misschien in de jaren-vijftig film (?), maar in deze film is het gewoon niet geloofwaardig. Wat resteert is een vreemdsoortig, corny drama met af en toe een klein beetje comic relief.

**½

schrootmagnaat Harry+ maitresse Billy. (Billy Jean??)

Billy krijgt prive les in ,..in wat eigenlijk..hoe zich te gedragen in de hoogste kringen van de stad?

ze krijgt die lessen van Paul , de journalist.

maar Billy geeft als tegenprestatie, ene John lessen in liefde?

wie is John?

Een leuke cast, iets te gladjes, te gewoontjes, maar uiteindelijk zeer aardig met hier en daar zeer leuke momenten. Je zou toch maar 10 minuten niet kunnen slapen zeg! 3 sterren

Dat ikikikiki en de rest kan stikke vond ik juist zo goed aan John Goodman in deze film. Hoe hij Melanie Griffith en anderen als een hond op hun plaats zette, sprak mij juist wel aan.
2,5*

Echt een waardeloze film. Heel irritant, vooral het laatste uur. Het begon redelijk, maar het werd steeds slechter en slechter.

Geen aanrader. Verspilling van je tijd(geld).

2/10=1/5

Wat een treurigheid. Buitengewoon verschrikkelijk.

Deze film gekeken omdat Melanie Griffith erin speelt. Gezien de andere films die ik bekeken heb toch allemaal een beetje dezelfde rol. Het begint met een afhankelijk, dommig wat tegen het hoerig aan vrouwtje, die op gegeven moment toch helemaal niet zo afhankelijk en dommig is, dan als je aan het begin zou vermoeden.

Ben geen fan van John Goodman en de film begint op zo'n manier van dit wordt niks. Verrassend genoeg wordt het toch een leuke film. Don Johnson speelt goed en Melanie Griffith, die trouwens in deze film ook best mooi is, speelt ook aardig. Grappige momenten in deze film zoals de scene dat ze The twelve days of Christmas zingen.

Niks mis mee. Geen domme humor, gewoon leuke grappen. Soort My Fair Lady. Vooral de afspraak met de 7 zinnen en het liedje met de senatoren was leuk. Snap werkelijk niet waar alle kritiek vandaan komt.

Een fijne film om te zien, geschikt voor jong en oud.
Ik vind het altijd een verademing om zo eentje te kijken, tussen de meeste over-the-top films door.

Melanie en Don, in die tijd met elkaar getrouwd, vormen net als in 'Paradise' weer een geslaagde combinatie. Dit zorgt voor een boel leuke scene's doorheen de film.
Billie het dom blondje wordt erg goed neergezet o.a. door haar typisch naïeve stemmetje en Paul die haar iets probeert bij te brengen komt het een en ander tegen met zijn studente
John Goodman was dan weer geknipt voor z'n rol als rijke rotzak.

Een normale film zou ik het noemen, geen gekheid, sex of ongeloofwaardige toestanden.
De moeite waard om te kijken.

4 sterren