Somewhere in the Night (1946)

Ik ben gek op film-noir, en Somewhere in the Night bevestigt weer waarom. Jammer dat niemand hier deze film heeft gezien. Ook op MM blijkt dat Somewhere in the Night minder bekend is dan The Big Sleep, die in hetzelfde jaar is uitgebracht. Jammer, want de sfeer is bijna net zo sterk als in The Big Sleep en de plotwisselingen maken het er alleen maar beter op. De openingsscène is prachtig en bevat een charme die gedurende de hele film blijft hangen. Jammer dat de film een aantal plotgaten bevat. Mankiewicz is trouwens de eerste regisseur die 'geheugenverlies' als metafoor gebruikt voor na-oorlogse trauma's of soortgelijke problemen die militairen ondervinden.

4*

Deze film-noir van Mankiewicz (All About Eve, Sleuth) is slechts € 4,99 bij Wehkamp.

Ook voor dezelfde prijs bij bol.com

Een cryptisch, erg boeiend verhaal over gestolen nazi-geld, een oorlogsveteraan die aan geheugenverlies lijdt en misschien wel een moordenaar zou kunnen geweest zijn. De spanning zit er vanaf het begin goed in en het plot heeft een aantal verrassende wendingen. Knappe vertolkingen en een vlotte regie. Een genietbare film-noir.

??? zoals? het script staat als 'n huis! en de spanning is voelbaar door de gehele film.

zelfs hitchcock mag trots zijn op een film als deze!

Leuke film-noir, geen topper maar zeker de moeite waard om te bekijken, beetje voorspelbaar maar toch hele mooie zwart-wit beelden, ik vind eigenlijk alleen Hodiak goed acteren, bij de anderen ligt het er wat dik bovenop.

Een van mijn favoriete Noirs, geweldig verhaal vol spanning en sfeer.

Een kentekenend, boeiend en ingewikkeld verhaal, waarin veel gepraat werd, over een oorlogsveteraan die leed aan geheugenverlies en een moordenaar zou kunnen zijn, in combinatie met gestolen geld van de nazi's. De film duurde net wat te lang.

Heb onlangs de dvd gekocht en hem al 3 keer gezien. Heerlijk dit soort films. Deze deed me ook erg denken aan Hitchcock's "Spellbound" (1945), gaat ook over geheugenverlies.

Hele fijne speurtocht naar de geheimzinnige Larry Cravat in de VS vlak na WO2. Doet een beetje denken aan The Maltese Falcon, vol met crooks, femme fatales, havens en schimmige kelderkroegen. Absoluut een must see voor de noir-liefhebbers.

Het uitgangspunt (John Hodiak met geheugenverlies) leidt tot een mystery gedreven plot die de aandacht gaande houdt tot het einde toe. Onderweg duiken allerlei duistere figuren op, worden we vergast op een late night optreden in een nachtclub, lijken de schaduwen simpelweg een eigen leven te leiden. John Hodiak als hoofdrol had niet beter kunnen uitdraaien. De tweede film met hem die ik zie (de andere een romantische komedie) en opnieuw een voltreffer. Tsja hij speelt de noirheld op een archetypische wijze; onderkoeld, een vreemde voor zichzelf en de omgeving.

En leuk dat het in die tijd een must was om ook in drama/misdaad al een keer een grappig moment te verwerken om het publiek goedgezind huiswaarts te sturen. En ze laten de film er zelfs mee eindigen.

Wat dan misschien nog ontbreekt in deze noir t.o.v. bepaalde andere noirs zijn echt gevatte dialogen; en toch kan dat hier geen punt van kritiek zijn omdat je zoiets ook niet moet verwachten van een man met amnesia. Dan mag je al blij zijn dat hij zich uit slag trekt zoals John Hodiak hier doet.

Ook qua femme fatale gehalte is het geen uitschieter maar in feite heb ik dat onderdeel niet echt gemist. De twee aanwezige dames hebben mekaar goed aangevuld en wisten toch ook wat los te maken bij de mannen.

Het heeft jaren geduurd vooraleer ik de dvd bekeken heb, maar deze zal ongetwijfeld nog een keer op repeat gaan ten gepaste tijde, somewhere in the night.