Champion (1949)

Deze ga ik zien !

morgen om 13.30 op VRT1

Nog beter dan ik had verwacht.

****' 4,5 op 5 ****'

Was wel aardig ja. Maarre was het origineel al in kleur? Er zaten wel al leuke montage-trukjes in, verrassend voor die tijd.

Nee, toen hadden ze nog geen films in kleur dacht ik.

Zonden ze een ingekleurde versie uit dan ??

Ja. Misschien is mijn vhs van 'All about Eve' ook wel ingekleurd

Mooie film met goede acteerprestaties met name van Kirk Douglas, 4*.

Redelijke film met een goed acterende Doglas. Het verhaal had hier en daar wel iets uitgebreider mogen zijn. Met name de gevechten die een beetje te vlug werden gedaan. 3*

Glansrol van Douglas, maar het plot is nogal standaard (doch zeker niet slecht). 3,5 *

(Nogal stompzinnig van de VRT dat ze een ingekleurde versie uitzonden trouwens; zag er niet uit. Maar als je de kleur op de tv wegdraait, krijg je gelukkig weer een natuurlijk ogend beeld)

is waar, nog gekker is dat ze deze film een paar maanden geleden al hebben uitgezonden, ook op zaterdagnamiddag, maar dan wel in zwartwit ...

Die VRT flipt toch wel soms hoor ...

En in augustus 2002 ook al in kleur, zie bovenstaande posts. Raar hoor, die VRT

Blu-ray staat gepland voor 23 april a.s.

Blu-ray review + comparison: geen subs.

De film Becky Sharp uit 1935 van de Georgische regisseur Rouben Mamoulian wordt gezien als de allereerste speelfilm die volledig in kleur was.

Een gestileerde, solide en ironische film noir en portret van een bokser, die de donkere kant liet zien, hoe het leven kan veranderen door roem en geld, over een bokser die in z'n eigen hype ging geloven en de bittere prijs moest betalen van het succes. De regisseur schuurde aan de tekortkomingen van het kapitalistische systeem en maakte vakkundig gebruik van schaduweffecten. De cast speelde uitstekend; de film maakte Kirk Douglas (eind van dit jaar wordt hij honderd), in de rol van gevoelige macho, beroemd.

Niet de eerste en zeker niet de laatste film over het wel en wee van een bokskampioen, deze keer met Kirk Douglas in zijn beginjaren en zijn Hollywoodfaam reeds stevig uitbouwend, in een film die best goed is gemaakt.

De boksscènes met onze Kirk lijken mij wel redelijk onwennig maar voor de rest toch wel een inhoudelijk film : Als niet komt tot iet... is zowat het thema.

In de vamprol (genoot die faam ook in het echt in die periode) Marilyn Maxwell, waarvan heel weinig films gezien.

Tenslotte werpt de film ook een blik op de corruptie in de bokssport en de niet weg te cijferen macht van managers.

Een boksfilm. En dan weet je dat de verhaallijn zich veelal concentreert op de held en zijn weg opwaarts. In dit geval wordt deze rol vertolkt door Kirk Douglas. En hij doet het geweldig, of beter gezegd gewelddadig. Kirk is afkomstig uit de lagere sociale klasse en werkt zich naar de top, onderweg afgeleid door al of niet dubieuze managers en al of niet geblondeerde dames. Wat voor mij deze film onderscheidt van andere Hollywood boksfilms in die vroege cinemajaren is het gritty realistische gehalte. Veel buitenopnames, scènes in een groezelig wegcafé waar je auto’s ziet langsflitsen aan het raam, gymzalen waar het zweet van de muren lijkt te druipen. Deze echte wereld ligt ver van de studiosfeer die nog hangt rond bvb. Body and Soul (1947) al heeft deze film ook wel erg goed gefilmde boksscènes. Naar thematiek sluit Champion volledig aan bij Body and Soul en zal wel zijn voordeel gedaan hebben met het pionierswerk van zijn voorganger.

Behalve Kirk Douglas is ook de rest van de cast goed op dreef. Net zoals in City for Conquest (1940) mag Arthur Kennedy de broer van de boksheld spelen. Arthur is hier in feite een soort alter ego van Kirk. Kirk is de fysiek sterke maar moreel minder sterke man, zijn alter ego heeft een fysieke handicap en staat moreel sterker in de schoenen. Opvallend dat er liefst drie belangrijke vrouwelijke rollen zijn. Naar uiterlijk en morele instelling zijn alle gradaties vertegenwoordigd, wat het boeiend houdt.

Visueel toch wel een pareltje. Regisseur Mark Robson had zich al veelvuldig bewezen bij RKO en doet dat hier opnieuw, hierin bijgestaan door Franz Planer die er een oscar voor cinematography aan overhield. Naast de rauwe look bevat de film enkele zeer geslaagde close-ups, alsook wordt er gespeeld met licht en schaduw. Bijvoorbeeld In het gangetje dat leidt naar de ring worden lichtspots op de vloer afgewisseld met duisternis: de bokser op weg naar de ring bevindt zich dus in een twijfelachtige zone.

Topfilm!