Whore (1991)

leuke, lowbudget film over een hoer. kwam ongeveer een jaartje na 'pretty woman' uit en schetst een veel realtischer (en dus minder lief) beeld van de prostitutie.

beetje camp. zeker een van mijn persoonlijke favorieten

Wel een sympathieke film, maar dat komt voornamelijk door de tekst (toneelstuk) en Theresa Russell (altijd prettig om naar te kijken).

Wat voor mij niet echt werkt is de klinische manier van filmen en de relativerende humor, waardoor het nergens echt schijnend wordt. Het blijft toch altijd lastig als acteurs zomaar hele monologen op camera houden. Ben daardoor wel heel nieuwsgierig geworden naar het toneelstuk.

Wat een titel en wat een beschrijving!

Klinkt goed, eens even kijken of ik hem ergens kan scoren....

Ik sta er versteld van, deze film blijkt gewoon makkelijk te krijgen! ...dit word lachen

Voor wie geinteresseerd is om het dagelijks leven van een straathoer te zien raad ik een documentaire/reportage aan.

Je volgt een stereotype hoertje, een op en top karikatuur, wordt overdonderd met plat taalgebruik en als klap op de vuurpijl zit in de hele film geen enkele goede sexscene.

Ik voelde als kijker ook totaal geen emotie voor de hoofdpersoon, daarvoor was het acteerwerk te storend en de inhoud te mager.

Toch nog 1,0* voor de leuke muziek, lekker Jazzy en in combinatie met striptenten en rokerige bars vormt dat soms een lekker sfeertje. Jammer dat het voor de rest zo'n goedkope rotzooi is

Ohja, het raggae deuntje tijdens de intro was wel geinig: Youtube - Doin' The Bang

Beste pick up line ooit.

Geweldige pulp, vaak hilarisch

Hulde aan degene die deze synopsis heeft geschreven. "Theresa Russell speelt een vulgaire sloerie"

Ken Russel zet na Crimes of Passion voor de tweede keer een prostituee centraal. In de eerste film was de prostituee een burgervrouw met een dubbelleven die ‘s nachts de straten afschuimt, terwijl ze overdag een respectabele modeontwerpster is. In Whore wordt met het personage Liz een volbloed prostituee geportretteerd wier enige bron van inkomsten en manier van leven het hoerendom is.

De film volgt het personage gedurende een etmaal. Een film lang praat de goed acterende Theresa Russel in de camera en geeft een realistisch beeld van haar harde leven. Eenmaal gegrepen door de gemakkelijke verdiensten, kan zij zich niet meer losrukken van haar lot en van de keerzijde van het vak. De draaikolk aan gruwelijke ervaringen, verachtelijke klanten en de gewelddadigheid waarmee zij door haar pooier wordt bejegend, geven geen rooskleurig beeld van haar leven. Zelfrespect heeft ze niet meer. Ze is eenzaam. Haar enige gesprekspartner is de kijker, die zij op een laconiek zakelijke manier toespreekt.

Liz is zo omsingeld door haar beroep en de buitenissigheden die daarbij horen, dat zij soms verdwijnt in sentiment. Om nog enigszins een lach en een positief gevoel te kunnen opbrengen, laat Liz zich soms meevoeren in herinneringen. Herinneringen aan haar zoontje. Herinneringen aan bijzondere klanten die haar als mens behandelden. Andere fijne herinneringen heeft ze niet. Whore is bepaald geen Pretty Woman.

Whore is een goede film met een (in aanzet) indringend portret van een betreurenswaardige vrouw die gevangen zit in haar publieke beroep. Theresa Russel is goed. De film heeft in de andere personages helaas te weinig geïnvesteerd om helemaal in het (gevoels)leven van Liz mee te kunnen gaan. De entourage bestaat uit merkwaardige figuren die grotesk zijn aangezet en zich bespottelijk gedragen. De kijker wordt er door afgeleid. Hij houdt afstand van Liz en kan het harde portret daarom nooit helemaal in alle rust en alle ernst laten bezinken. Het fijne acteerwerk van Theresa Russel verdiende beter.

Bij herziening kon ik deze film beter waarderen. Ergens is het een soort Barbie vs Ken als we hun verschillende kijk op de wereld meekrijgen.

Goede rol van Russell met de nodige humor geregisseerd door Russell. Geen familie.

3,5

Vorige week zag ik de leuke Komedie / Horror / Erotiek film "The Invisible Maniac (1990)" en daarin had Stephanie Blake (als de nymfomane en rondborstige directrice Mrs. Cello) ook een rolletje. Omdat ik haar een opvallende verschijning vond, ging ik op zoek naar een andere film van haar en toen kwam ik uit op deze eveneens leuke Drama / Thriller film, waarin ze overigens maar een minimale rol (ook zonder tekst) heeft en dat ook maar in één scène, namelijk in een stripclub na circa 36 minuten waarin ze op het podium een show geeft en we haar mooie borsten te zien krijgen. Ze is in totaal slechts twee minuten te zien, maar daarin maakte ze wederom indruk op mij

Dit verhaal gaat over een een dag uit het leven van prostituee Liz (Theresa Russell), een onbeschaafde vrouw die in de rustigere straten van Los Angeles mannen probeert te verleiden.

De film begint met een leuk liedje (waarin regelmatig ♪ I want to bang her ♪ gezongen wordt ) en waarna we Liz langs een drukke weg zien tippelen en waar al snel een auto stopt en waarin een man o.a. tegen haar zegt:

"I wanna fuck you up the ass."

En waarop Liz dan zegt:

"You can stick it up your own, asshole. Bastard! Fucking jerk-off!"

Als de man weer wegrijdt, praat ze in de camera en dat zien we haar zeer regelmatig doen in deze luchtige (dus met de nodige humor) film. De grofgebekte Liz praat dus in de camera en vertelt dan aan de kijker over de routinematige mishandelingen en vernederingen die zij in haar werk als prostituee ondergaat. Liz wordt vernedert, geslagen en gebrandmerkt (via een kleine tatoeage op haar borst, welke gezet wordt door Danny Trejo) door haar sadistische pooier Blake (Benjamin Mouton) en ze heeft een stiekeme genegenheid voor een aantal van haar oudere cliënten. Ze weet dat de meesten van hen geen seks willen, maar iets anders zoals o.a. misbruik en zelfs wraak.

Behalve dat ze in de camera praat, zien we ook flashbacks van haar verleden en dat vooral m.b.t. een gebroken huwelijk (ze wordt dan ook zwanger), een uit huis geplaatste zesjarige zoon en haar goede vriendin Katie (Elizabeth Morehead), die haar ontnomen wordt door haar pooier Blake. Deze beelden getuigen van een ongelukkig verleden, maar er zijn af en toe ook vluchtige momenten van menselijke tederheid. Zoals met een oude man die van SM houdt (daar krijgen we geen beelden van te zien, maar dan horen we wel het geluid van een zweep) en dat was opzicht wel een leuke scène en daarin zien we ook Theresa Russell voor het eerst naakt (haar borsten en billen) na circa 14 minuten als ze bij zijn huis aankomt en haar jas uittrekt (waaronder ze vrijwel niets draagt).

De oude man krijgt naderhand ook een hartinfarct (niet door haar overigens) en belandt dan in een verzorgingshuis, maar ook daar blijft Liz hem opzoeken en krijgt hij er van langs met de zweep. Dat was best komisch om te zien (m.b.t. hoe de andere ouderen reageerden op het geluid van de zweep) en hetzelfde geldt voor een andere oudere man (John Carlyle) met een moeder fetisj, die op een bed aan een rode schoen met hoge hak van Liz zuigt en daarbij klaarkomt terwijl Liz herhalend in een stoel een briefje van hem opleest met daarop onderstaande tekst:

"You naughty boy, Johnny. You dirty little boy. Mommy's very, very angry with you."

Als de man op het bed gaat liggen en Liz het briefje gaat voorlezen, zegt Liz ook in de camera:

"Finally, he gets his dick out. About now, he's starting to get a hard on."

Behalve door haar sadistische pooier Blake, wordt Liz ook regelmatig door andere kwaadwillende klanten te grazen genomen en dat o.a. als ze bij iemand in een busje (ze zegt dan ook in de camera dat je nooit in een busje moet instappen) stapt en daar te grazen wordt genomen door personen die zich achter in het busje hebben verstopt. Ze wordt daarbij meervoudig verkracht en mishandeld (wat overigens niet in beeld wordt gebracht) en daarna als grofvuil langs de weg gegooid, waar een oudere man (Jack Nance) zich ontfermd over haar. Ook wordt ze een keer gedwongen om iemand te pijpen in een auto (waar iemand zich op de achterbank heeft verstopt) en ook wordt ze een keer mishandeld in de achterbak van een Volvo 440 Estate (een stationwagen), waarbij nota bene haar pooier Blake haar redt.

De scène (na circa 20 minuten) waarbij we overigens voor het eerst kennis maken met pooier Blake in een duur Frans restaurant (waarbij hij samen is met Liz) was overigens komisch en dat o.a. door de ober (Bob Prupas) en hoe Liz zich gedraagt en dat omdat ze niet bekend is met de Franse menukaart en de taal en dat o.a. over rauwe gerechten. Als Blake uiteindelijk de bestelling doet en "Calamar à la chinoise" besteld voor hen beiden, wordt er gezegd:

Liz: And what is this?
Blake: It's calamari and lychees. What's it look like?
Liz: I don't know, but I've seen one before, I think. What is calamar?
Blake: It's a kind of octopus, you stupid moron. It's fucking octopus.
Liz: Ha! I should've known. They got testicles, don't they?

Daarna prikt ze erin met een vork en bijt ze erin en zegt ze:

"Looks like a dick and taste like a dick."

Behalve Liz, praat ook Blake soms in de camera en dan schept hij vooral op over zijn ondernemerskwaliteiten als pooier. Ook achtervolgt Blake Liz regelmatig in zijn rode auto en probeert Liz daarbij te vluchten of zich te verbergen (o.a. in de eerder genoemde stripclub, waarin ze een droge Martini met een kers drinkt, wat haar favoriete drankje is).

Ook zijn er soms verschillende overdreven scènes van mensen te zien, die braken (door haar dronken man uit haar mislukte huwelijk die ze ontmoet in een bar tijdens een bier drink wedstrijd), die bloed spuiten (een gewonde vrouw) en die een hartaanval krijgen (een rijke oude man, niet de al eerder genoemde oude man, die Liz neukt in zijn cabriolet en daarna beroofd wordt door Blake). Blake wordt uiteindelijk gedood (zijn keel wordt dan doorgesneden) door een vriend van Liz, te weten Rasta (Antonio Fargas), die we ook regelmatig in de film zien (o.a. tijdens het begin en in een bioscoop). Nadat Blake gedood is geworden (die Liz aan het mishandelen en aan het wurgen was), zien we Liz nog lopen door een lege parkeergarage en is de film na precies 81 minuten afgelopen.

Het verhaal is luchtig en wist me te vermaken van de eerste tot de laatste minuut en dat is vooral te danken aan de leuke hoofdrolspeelster Theresa Russell, die het leuk deed en er ook best wezen mocht qua uiterlijk en die we ook twee keren naakt te zien krijgen (in het huis van een oude man en in een bubbelbad samen met Blake). Dat aantal had wat mij betreft zeker hoger mogen wezen, maar gelukkig zien we wel Theresa Russell er regelmatig sexy bijlopen in outfit, die bestaat uit een kort en strak rood broekje en een rood / zwart jasje, waaronder ze alleen een zilverkleurige BH draagt. Verder deed Benjamin Mouton het verdienstelijk als de sadistische pooier Blake en hetzelfde geldt voor Antonio Fargas als de zwerver Rasta die continue op blote voeten loopt en bevriend raakt met Liz.

Al met al is "Whore" een leuke, vermakelijke, luchtige en kortdurende Drama / Thriller film om eens gezien te hebben en dat is vooral te danken aan hoofdrolspeelster Theresa Russell.