Truly Madly Deeply (1990)

Goeie film met Alan Rickman. Geregisseerd door Anthony Minghella van oa The English Patient ( valt ook in de Ghost 'categorie' )

Deze film is simpelweg prachtig.

Acteerprestaties van Rickman en Stevenson zijn onvergetelijk, de soundtrack met muziek van Bach goed gekozen en elke millimeter dialoog doorvoeld en ontroerend.

Het gefilmde bewijs hoe oneindig superieur Britse cinema is vergeleken mer Amerikaanse films.

Mijn nummer 1. Een grandioze film over leven en dood, liefde en loslaten. Een pronkjuweel met super acteurs.

Rickman ruuules.

Matige film. Goedkoop sentiment.

Film over liefde en het recht opnieuw lief te hebben.

Heel charmant voorgesteld, teder, wat ontroerend en met knappe vertolkingen over de ganse lijn.

Pure Britse makelij zoals alleen Britten het kunnen met herkenbare mensen en toestanden.

Prima film.

Aardige film waarin een vrouw haar overleden man denkt terug te zien. Een film over rouwverwerking die het sentiment redelijk weet te omzeilen. Wel wat aan de saaie kant soms. Daar tegenover staan een paar mooie momenten en ook twee mooie rollen van Juliet Stevenson en Alan Rickman. Drie sterren voor dit regiedebuut van Anthony Minghella.

Van de eerste keer dat ik deze film zag (misschien wel 30 jaar geleden) herinnerde ik me dat dit een komedie met schrijnende randjes was, en "grappig" genoeg blijkt dit oorspronkelijk ook de insteek van Anthony Minghella te zijn geweest, maar zowel voor mij als voor hem herbergt de film uiteindelijk toch veel meer serieuze tragiek. Een mooi en ontroerend verhaal dat prachtig wordt uitgebeeld door acteurs zonder enige glamoureuze uitstraling, met snottebellen bij het huilen en het haar in de war. Prachtige film.

        Gezien op een BBC-DVD in de oorspronkelijke TV-beeldverhouding (4:3) met Engelse ondertiteling, en met als bonus een eveneens Engels ondertiteld interview met Anthony Minghella van een klein half uur plus zijn niet ondertitelde audiocommentaar bij de film. De scriptschrijver-regisseur blijkt een zeer helder pratende en lucide denkende filmmaker te zijn, uit wiens verhaal een mooi beeld oprijst van zijn ervaringen bij zijn regiedebuut, wat het betekent om ervaren en sympathieke medewerkers daarbij te hebben, en hoe een klein budget (een half miljoen) artistieke keuzes bepaalt zonder dat die de impact van een film per se nadelig beïnvloeden. Bizar detail: van vrijwel elke scène bestaan slechts 1 of 2 takes, maar aan het eindresultaat kan ik dat niet afzien, zo goed zitten de acteurs in hun rollen (en zo efficiënt heeft de crew gewerkt). Eén van de meest verhelderende en interessante audiocommentaren die ik ooit heb beluisterd.