Get on the Bus (1996)

simpele maar zeer efficiente film. soms grappig en soms ontroerend.

****

Een goeie Spike Lee joint over een groep mensen op weg naar een verbroederingsbijeenkomst. Iedereen in de bus heeft andere ideën en idealen, maar deze busreis zal de groep meer verbroederen dan ooit. 3,5*

Van Lee zag ik hiervoor alleen het teleurstellende Summer of Sam. Dit beviel me al een stuk beter. Lee ontkomt niet helemaal aan stereotypes om de conflicten in de zwarte bevolking in een bus neer te zetten, maar het werkt allemaal wel. Nogal sentimenteel hier en daar, maar wel een mooie, oprechte film.

3.5*

Ook hier weer een film die Spike Lee eigenlijk aan de zwarte gemeenschap richt. Goed geacteerd en duidelijke boodschap.

In Europa worden de meeste van zijn films als komedie aangemerkt. Dit lijkt me echt een misvatting. Zo kan ik me herinneren dat men in videotheken "Do the right thing"bij komedie had ondergebracht. Ook sommige recensenten dachten dat het komscih bedoeld was. Jammer.

Nooit van deze film gehoord en bij toeval ontdekt. Intelligent en verrassend goed geschreven, geregisseerd en geacteerd.

Aardig idee, twintig onbekende zwarten bij elkaar in een bus stoppen en ze lekker veel laten praten, maar helaas gaat het allemaal veel te ver door; niet alleen duurt de busrit minstens dertig minuten te lang, daarnaast verandert iedereen ook geleidelijk in een symbool van de Afro-Amerikaanse samenleving. De vader die niet voor zijn kinderen zorgt, de pacifist die ten allen tijden rust predikt, de agent die hard en fair wil optreden, het haantje de voorste dat vooral anderen afblaft, de man die moord en brand schreeuwt over onderdrukking en ga zo maar door. En dan wordt er ook nog geëindigd met zo'n mierzoete toespraak waarin weer 'n ander personage uitlegt dat zwarten moeten stoppen met moorden en roven en dealen.

Leuk dat Spike Lee zijn films boodschappen wil meegeven, maar zolang dat zonder enige subtiliteit gaat en elk personage symbool staat voor een specifieke groep mensen (vaak ook nogal stereotiep weergegeven), kan ik er geen voldoende van maken.

Concept leuk, uitwerking te moralistisch.

Goeie film waarin een twintigtal zwarte mannen met de bus op reis gaan naar de Million Man March. De film speelt zich grotendeels af in de bus en is dialoog-gedreven. En de dialogen zijn zeker wel boeiend. Zoals iedere goeie roadmovie gaat het niet om de bestemming maar om de reis zelf. Deze low-budget film van Spike Lee is misschien wel wat aan de lange kant.

toch alweer zeer vermakelijk en toch ook een zwaar politiek statement (cf inleiding en epiloog over de slavernij) met inhoudelijk de 1 million man march voor Farrakah als achtergrond (dat bij Lee wel eens durft op de voorgrond te geraken). De kern is een groep afro (homo, tuurlijk filmmaker in spe, acteur, politie agent, crimineel die bekeerd is, etc - doorsnee samenleving dus misschien daarom ietwat stereotiep) waarin soms spanningen in die bus naar boven komen maar ook solidariteit en kameraadschap (die songs). Treffend geschreven, camera is weer vol met gimmicks, de ene beter geslaagd (die woestijn scene bv of rennen in bos) dan de andere. Zijn standpunt tgo die leider is niet eenrichting, er is zelfs moment van verbroedering met blanken (in de diner). Black power is zeker aanwezig, het leed van een volk staat af en toe op de agenda (joden vs slaven) maar Lee weet steeds de luchtige toets te behouden maar het sentimentele laatste kwartier is echter wel een min.