Copying Beethoven (2006)

ik heb nog een beethoven film gezien hoe heette die ook al weer?

Immortal Beloved...?

Beethoven (1992)?

Ed Harris ziet er wel erg belachelijk uit zeg! Zie alleen al de foto's op imdb.

Harris speelt wisselvallig in een uiterst lastige rol. Een bittere en eenzame componist met een voornamelijke egocentrische geest. Diane Kruger zet daartegenover een tamelijk oppervlakkig karakter neer. Zeker niet slecht, maar vooral gedragen door de prachtige muziek van Beethoven. Hoogtepunt is dan ook de uitvoering van de 9e.

Vond de film matig, Ed Harris is totaal niet overtuigend en Anna is zeer mooi maar ook niet overtuigend. Film zou normaal maaar 2 of 2,5 ster van me krijgen maar door de uitvoering van de 9e symphonie in het midden een punt meer (3,5). Wat een geluid zeg en zo zo schitterend ..... heb het 3x terug gekeken.

En dat voor een rock liefhebber als ik !!

Geweldige rol van een bijna onherkenbare Ed Harris, in een verder prima film over Beethoven.

Hoogtepunt van de film is de uitvoering van de Negende Symfonie in Wenen. De uitgeputte maestro moet tijdens deze uitvoering voor alle hooggeplaatste personen van Wenen door zijn studente ondersteund worden. Ze slaat niet alleen de maat voor hem, maar beleeft tegenover de door haar zo bewonderde componist in de orkestbak tevens een muzikaal orgasme, hallelujah!

Mooi gefilmd maar wel een tamelijk onwaarschijnlijke romantisering. Op andere punten neemt de film het ook niet zo nauw met de feiten. Zo was Beethoven tijdens de uitvoering van zijn Negende in 1823 al stokdoof, terwijl hij in de film nog enigszins kan communiceren.

Prachtig is de relatie tussen de componist en de jonge vrouw en ik vermoed dat de scenarist The girl with the Pearl Earring ook gelezen of gezien heeft. Hierin wordt een soortgelijke relatie tussen de schilder Johannes Vermeer en zijn dienstmeisje beschreven. Tot een filmromance komt het niet, omdat de kunst zelf (misschien beter gezegd: het kijken cq. luisteren) hun grote passie is. Daarin herkennen en naderen leraar en leerling elkaar meer en meer. De erotiek heeft zich vergeestelijkt in het luisteren naar en gehoor geven aan 'de stem van God'.

Evenals in Amadeus wordt het muzikale genie in deze film soms teveel als een idiot savant neergezet. Beethoven blonk niet uit in wellevendheid, maar was eerder een lompe, ziekelijke egomaan die op de gewone stervelingen neerkeek. Niet bepaald een persoon waar je gauw sympathie voor voelt. Toch vergeef je hem die negatieve eigenschappen graag. Niet alleen omdat je niet met hem samen hoeft te wonen, maar vooral toch omdat hij ondanks zijn grofheid iets hoorbaar heeft gemaakt, dat je niet zou willen missen.

Misschien hoef je niet eens zo van zijn muziek te houden, maar je voelt dat bij Beethoven de grenzen overschreden worden, dat er door zijn noten een andere werkelijkheid binnendringt. Al is 'binnendringen' vaak niet het goede woord. Zijn muziek raast en dondert, of klopt aan met de onvermijdelijkheid van het noodlot. Es muss sein. In dat overdonderende lijkt het genie van Beethoven op dat van Mozart. Salieri wordt er bijna met stomheid door geslagen. Of liever gezegd, het is de Schepper die Salieri zo verbijstert. Hoe heeft hij iets van zijn goddelijkheid in zo'n platvloerse verpakking de wereld in kunnen sturen? Ook Herr Ludwig van Beethoven is niet bepaald een heer. Maar als hij tegenover zijn conservatoriumstudente spreekt over de muziek als 'de stem van God', dan weet je dat je zielsveel van die man houdt.

Wat een titel trouwens !! (in positieve zin) intrigerend verhaal.

Waar draait ie ?

Ik heb 'm gezien in Cinemec (Ede), draait ook in A'dam, R'dam, DenHaag, Utrecht, Groningen, Maastricht, Nijmegen.

Net de trailer gezien en hij ziet er goed uit .

Knappe rol van een onherkenbare Ed Harris, maar niet enorm interessant allemaal. Beetje krampachtig een verhaal gezocht om een film over Beethoven te kunnen maken. Je kan beter de muziek opzetten.

2*

Verhaal is nul, maar de muziek is f-a-n-t-a-s-t-i-s-c-h. Zat in een bios met vijftien mensen, en allemaal (mezelf incluis) zaten we mee te deinen op de muziek.

Nee, natuurlijk niet. Maar dan mag ik nog wel vinden dat ie er belachelijk uitziet.

Totaal overgeromantiseerd stuk cinema dat enkele goeie momenten heeft, maar over het algemeen niets dan cliché's voorschotelt en bij de uitvoering van de negende alle geloofwaardigheid verliest: de ficiteve Anna Holz met haar onwaarschijnlijk muzikaal orgasme (mooi woord voor één van de slechtse filmmomenten van het jaar ), de eentonige cameravoering (Anna naar Ludwig en terug, een 15-tal keer ) en de ruwe onderbreking door het schudden van het beeld bij de climax, alsof de muziek niet voor zich spreekt ( )... Heel erg arty-farty, als je het mij vraagt.

Bovendien maakt Harris (of beter: de scenarist) van Beethoven meer een karikatuur dan een emotioneel figuur, en zit de film voor de Beethovenkenner (wat ik zelf overigens niet pretendeer te zijn) vol fouten (doofheid) of onvolledigheden (de relatie t.o.v. neef Karl?)...

Onder het mom van waarheidsgetrouwe biografie zoekt Agnieszka Holland doodgewoon naar een groot publiek - dat ze met 'Copying Beethoven' niet zal bereiken: de modale kijker is niet geïnteresseerd, de filmfan vind er niks aan.

Mijn conclusie: terecht geflopt in Amerika, waarschijnlijk volgt Europa.

2*

PS: Waarom trouwens geen pianosonates in de score?

Aardige film over beethoven. je moet wel van zijn muziek houden.

In de film is beethoven wisselens erg doof en een beetje hardhorend.

De film op zich stelt niet zo veel voor. Het is moeilijk te geloven dat dat Beethoven is op het scherm. Historisch gezien zijn er veel verschillen met de echte Beethoven.

Ook het verhaal stelt niet zo veel voor. Alles is een beetje klassiek, leerkracht wordt verliefd op studente, aan gokken verslaafd neefje steelt geld van opa en nog een paar andere cliché's over feminisme, geloof en liefde.

Maar er is 1 scene waarvoor ik de film nog 10 keer zou willen zien en dat is uiteraard de uitvoering van de 9de. Het traditionele decor en het dubbele dirigeren geven een sublieme extra t.o.v. gewoon de cd opzetten.

Historisch is dat Beethoven inderdaad een overdonderend applaus kreeg - het echter niet eens hoorde. Uiteraard niet een dame, maar de 1e violist, die zag dat de meester het niet hoorde, liep op hem toe en draaide hem om.

Dat gebeurde echter niet bij de 9e maar bij de premiere van de 7e. Die beethoven als dirigent overigens bij fragmenten verprutste. Gelukkig voor de muziek redde het orkest zich er toen aardig uit.

Mbt het koor: Beethoven heeft schetsen na gelaten voor een 10e symfonie, die nog veel meer plaats eiste voor een koor. Jammer genoeg is die nooit afgemaakt.

Mbt de film. Het Beethoven-karakter werd goed neergezet. het was inderdaad een onbeschofte hork.

De jongedame speelde geen superrol, maar ze is in feite ook alleen maar aangever. daar waar ze echt moest staan, het stukje als 2e dirigente of zo, vond ik haar wel heel goed. heel vrouwelijk.

een 3

Geen slechte prestatie van Ed Harris als Beethoven.

Ook Diane Kruger trekt zich aardig uit de slag.

Maar het verhaal lijkt me wat ongeloofwaardig en sprak me niet echt aan.

Wel goede muziek, als je er van houd tenminste.

Een aparte maar naar mijn mening een vermakelijke avond.

Diana Kruger speelt natuurlijk het beste van iedereen maar ook Ed Harris speelt zeker niet slecht. Al vond ik dat haar er wel héél vreemd en fake uit zien. Voor de rest zat alles wel goed in elkaar en kon ik genieten van de muziek van Beethoven al kende ik de muziek al. Er is ook een andere film van Beethoven met Gary Oldman in de hoofdrol...die heb ik nog nooit gezien dus ik kan niet zeggen of die beter is.

Deze zat op zich wel goed in elkaar al waren sommige rollen wat nutteloos zoals die neef. Soms wel goed soms een beetje vreemd en raar. En jammer dat je niets meer hoorde van de vriend van Diana Kruger. Moest wel erg lachen toen Harris die hele brug in elkaar sloeg en zei:'Nu heb ik hem verbeterd'. 3,5*.

Manic, je hebt een mooie afbeelding bij je naam staan!

Zwaar overgeromantiseerd, veel cliché's, eentonige cameravoering en matig geacteerd. Verder een matige uitwerking van het verhaal, slechte dialogen, gaten in het plot ( Beethoven's doofheid), etc ... Eigenlijk alleen redelijk positief over de 'sfeer', de muziek en de decors. Alleen jammerlijk dat het niet meer is geworden dan pretentieuze rommel.

Beethoven was een muzikaal genie. Na Immortal beloved zag ik dan ook graag uit na deze Copying Beethoven. Immortal beloved is een duidelijkere film met de mysterie rond de componist, zijn liefde voor vrouwen en een realistisch beeld rond zijn doofheid en bekende onbeschoftheid. Een beeld dat in deze film iets te veel in de verf gezet wordt. Ook de figuur van Anna Holtz is niet historisch correct en vrij geromantiseerd.

Waar de film wel sterk is en immortal beloved bijna in overtreft, is het weergeven van de muzikale passie van Beethoven. Z'n drijfveer en gepassioneerde liefde voor muziek wordt hier zeer sterk naar voren gebracht. Met de ultieme scène van het vertolken van de 9e symphonie. Al raakt de rest van de film nergens dat niveau. Toch is het optreden een stuk in de film dat de rest naar omhoog helpt, zowel filmisch met Anna Holtz die Beethoven helpt, als de muziek zelf.

Toch gaat m'n voorkeur eerder naar Immortal Beloved, wat zowel qua regie, acteerwerk en muzikale variatie van de componist veel verder staat. Copying Beethoven is niet slecht, maar doet zichzelf wat de das om door over te romantiseren. Jammer, want hier had men meer mee kunnen doen.

De stijl en de sfeer in deze prent vind ik prachtig, de uitvoering van Beethovens muziek bezorgde mij kippenvel -ik zou er zelf niet gauw een CD van kopen, maar MIJN GOD!!! Wat klinkt DAT PRACHtig!!

Ik ben het met Film Pegasus eens dat de passie van de beroemde componist van deze film afdruipt. Ik kan het werk van Ed Harris doorgaans ook erg waarderen en hier zette hij een sterek, doch bij vlagen ook erg komische rol neer. Verstrooid, passioneel, stokdoof en verschrikkelijk onbeschoft, het zijn allemaal kenmerken die ik wel eerder over Beethoven heb gehoord en die kwamen hier leuk naar voren. Hoe correct precies weet ik niet.

Ik kwam erachter dat het grootste gedeelte van Copying Beethoven fictief is, daar Anna Holtz helemaal nooit heeft bestaan! Tevoren dacht ik dat het echt een soort biopic was maar eigenlijk valt het meer in de categorie van 'what if...?'. Dat vond ik erg jammer, daar de film me erg meesleepte en de aftiteling begon terwijl ik het gevoel had dat het werk van Beethoven 't leven van een veelbelovend componiste compleet had veranderd; nu blijkt ze geheel verzonnen te zijn! Dat verbreekt de betovering wel erg abrupt!

De tweede film die ik zag, na Inglourious Basterds, met Diane Kruger. Wat een mooie vrouw is dat! Ook Joe Anderson zag ik voor de tweede keer, die in Control Hooky speelt, de bassist van Joy Division. Altijd leuk om acteurs uit favoriete films terug te zien!

Als film weet Copying Beethoven me goed mee te slepen en te vermaken maar helaas is het geen historisch document. Met deze kennis kan ik de film alsnog aanraden, hoewel ik hem niet heel gauw nog een keer hoef te zien, was ie net niet bijzonder genoeg voor.

Een film met enkele auditieve (uitvoering 9de symfonie) en visuele (Diane Kruger) hoogtepunten, maar voor de rest blijft steken in de middelmatigheid.

Het is prachtige gemaakt, maar het verhaal was maar zwak

en aangezien ik ook na wat opzoekingwerk te weten kwam dat Anna Holtz niet bestond..... is het wel jammer, had meer een film verwacht over het echte leven van Beethoven, en ze konden echt iets goed van deze film maken...... De muziek is wel prachtig

Maar ik las hier dat er nog een film bestaat van Beethoven...deze ga ik dan ook zeker eens bekijken, als ik de kans heb

"Silence is the key... The silence between the notes... When that silence envelopes you... You are at one, you are at peace, then your soul can sing."

Dat Copying Beethoven historisch niet bepaald correct is kan mij weinig schelen - de film beweert ook nergens dat te zijn. Het probleem wat ik heb met deze film is dat ik niet weet welke bedoeling erachter zit. Gaat het om een vrouwelijke componiste die tegengezeten wordt door de mannen om haar heen? Gaat het om Beethoven met zijn moeilijke karakter en diepgewortelde eenzaamheid? Gaat het om de relatie tussen hen beiden? Gaat hem om de relatie tussen componist en zijn onwillige neefje? Of gaat het misschien 'gewoon' over muziek? Nu zou ik het geen probleem hebben gevonden als de film over al deze dingen was gegaan, ware het niet dat geen van die thema's bevredigend is uitgewerkt. Overigens is er bij de montage wel heel erg veel gesneuveld, toen ik de deleted scenes bekeek waren een aantal verhaallijnen ineens wel mooi afgesloten. Vreemde keuze, de film was helemaal niet lang dus verwijderen was dan toch niet nodig? Het verhaal heeft hier veel onder te lijden.

Ed Harris doet het wel aardig als Ludwig Van Beethoven. Zijn personage is een beetje vaag en onbenaderbaar, maar dat hoort denk ik zo. Diane Kruger is een plaatje als altijd, maar haar personage is een beetje vlak, net als haar acteren. Overigens geldt ook hier dat ze beter uit de verf komt met de deleted scenes erbij, net als Matthew Goode overigens (ik had hem graag veel meer willen zien).

De film is bij vlagen grappig en bij vlagen briljant. De uitvoering van de negende symfonie is vanzelfsprekend een kippenvelmoment, goed geacteerd door Harris en fantastisch uitgevoerd. Ook zien de decors en kostuums er zeer goed uit. Een scène die de plank naar mijn mening totaal missloeg was de 'wasscène'. Ik heb geen idee wat dat uit had moeten drukken, maar ik vond het bovenal erg ongemakkelijk om naar te kijken.

Al met al vond ik de film wat onbevredigend, maar met genoeg positieve punten om nog op een voldoende uit te komen. Drie sterren.

"I'm a very difficult person, but I take comfort in the fact that God made me that way"

Bij vlagen erg sterk met een uitstekende sfeer van de tijd en natuurlijk de muziek.

Helaas worden enkel weer de bekendere stukken gehoord. Waarom niet het briljante Missa Solemnis?

Verder behoorlijk leentjebuur bij Amadeus (dat natuurlijk kwalitatief mijlenver van deze film afstaat).

Maar daar tegenover is er de briljante muziek van Beethoven en ondanks de vele cliché's kon mij de relatie tussen Ludwig en Anna wel degelijk bekoren.

Tijd om deze film te herzien. Ed Harris is zeer sterk als Beethoven, hij geeft de componist weer als een man met z'n kuren maar ook zijn passie voor muziek. Zonder te ver daar in te gaan en een parodie te worden. Ik denk dat de makers met een figuur als Anna Holtz een figuur wilden creëren als Salieri in Amadeus. Zodat de componist waar de film omdraait niet het hoofdpersonage is, maar wel het hoofdonderwerp met het hoofdpersonage als getuigen en verteller. Maar Anna Holtz is niet zo interessant, enkel het feit Beethoven nu iemand heeft waar hij tegen kan praten over muziek. Wat hij anders waarschijnlijk gewoon tegen zichzelf deed in zijn hoofd. Maar Anna is niet de muze, maar echt het klankbord.

Copying Beethoven wil de componist als mens neerzetten, terwijl hij in Immortal Beloved eerder de eer lijkt te krijgen die hij als grote meester verdient. In Copying Beethoven komt dat minder aan bod, buiten misschien de voorstelling van de 9e symphonie. Helaas gaat de aandacht net te veel naar Anna Holtz, wat de aandacht te veel afleidt. Bovendien krijg je dan wel een beeld van Beethoven, maar minder van zijn muziek en carrière. Laat staan de rest van zijn leven.