Nóz w Wodzie (1962)

Mooi debuut van Polanski.

Een psychologisch spel tussen de man die alles al heeft. Een jacht, een auto, een mooie vrouw, maar niet gelukkig met zichzelf is. Zijn vrouw en een jonge student die bij toeval in hun leven komt en nog veel heeft wat de man al kwijt is.

De jongen legt de frustraties bloot die onderhuids leven. Fascinerend slot ook.

Thematisch verwant aan cul de sac, maar dan subtieler en serieuzer. Ook wat minder pakkend.

Zeer eenvoudig van opzet, maar wederom erg mooi geschoten.

3.5*

vond het wel aardig. zeer psychologische film, met erg goed uitgewerkte karakters en onderlinge verstandshoudingen. toch gebeurt er gedurende 90 min. bijzonder weinig en ik vroeg me dan ook regelmatig af wat het bestaansrecht van deze film was (ik bedoel waarom dit verhaal verfilmen?)

3 sterren, mede dankzij een zeer aardig slot.

Muziek van Taxi Driver is minder origineel dan gedacht....

Polanski's speelfilm debuut Knife in the Water is een bijzondere psychologische ontdekkingstocht, omlijst door sublieme cameravoering en ondersteund door een jazzy soundtrack die heel goed past bij de beeldenpracht.

De gegevens: de rijke Andrzej en Krystyna gaan een weekendje er op uit met hun luxe zeiljacht op een van de Poolse meren. Op weg daar naar toe in hun dure en stijlvolle bolide staat daar ineens een brutale snotjongen op de straat die roekeloos voor de auto springt en niet zal wijken en zodoende de auto tot stoppen dwingt. De jongen bereikt zelfs wat hij wil; zijn rare steek wordt beloond met een lift.

Als tegenactie wil Andrzej de jongen een lesje leren door hem uit te nodigen op hun boot. Vanaf dat moment ontspint zich een prachtig psychologisch spel tussen de doorgewinterde en geharde Andrzej en de onbevangen en naieve lifter. Andrzejs vrouw Krystyna staat min of meer passief en aanschouwend aan de zijlijn, maar toch toont ze medeleven voor de jongen als hij keer op keer genadeloos wordt beproefd om zo nu en dan zijn kant te kiezen. Dit medeleven zorgt uiteindelijk voor spanningen in de relatie van het paar.

De lifter is een groentje dat zich geen raad weet met zoveel macho overmacht en mentale geslepenheid van Andrzej. De jongen laat evenwel niet helemaal over zich heen walsen. Zijn pogingen om Andrzej tegenwicht te bieden komen nogal over als sprongen van een kat in het nauw, maar daarom juist denk je steeds dat het moment spoedig zal naderen dat de situatie volkomen uit de hand zal lopen. Die spanning maakt de film zo goed, ook omdat je, met de titel in het achterhoofd, weet dat er iets gaat gebeuren.

De jongeman wordt door Andrzej, als ware het zijn zoon, keer op keer op de proef gesteld. Hij zit gevangen op de boot en de oudere Andrzej kent geen genade. Als de drie zich settelen in de kajuit ontstaat er zowaar nog iets dat lijkt op gezelligheid. De volgende dag heeft de jongen toch nog een meesterlijke zet in petto waarmee hij Andrzej eens goed terugpakt. De ontknoping en het slot van de film zijn krachtig en een waardige afsluiter van de film.

De film blinkt heeft dan wel een eenvoudig uitgangspunt, de uitwerking er van is fenomenaal. Stylistisch een pareltje en verrassend van begin tot eind. Knife in the Water is een van de puurste films van Polanski. Hij weet als geen ander zo een klein gegeven maximaal uit te buiten. Iets dat hij ook met succes heeft gedaan in zijn latere Death and the Maiden.

Ik ben iets minder enthousiast. Met deze film heb ik dezelfde problemen als met een aantal andere Polanski's. Het verhaal opzichzelf is interessant genoeg voor een verfilming en Polanski schiet mooie plaatjes zoals altijd. Maar zoals helaas wel vaker bij zijn films heeft Knife in the Water bij vlagen last van een enorme saaiheid. Polanski blijft weer eens te lang hangen bij beelden van handelingen die zo alledaags zijn dat ze nauwelijks de moeite waard zijn om te kijken. We zien bijvoorbeeld de vrouw soep koken.

Daarbij wordt de film, ondanks enkele goede momenten, nergens echt speciaal. Ik werd totaal niet meegesleept. Zelfs niet door de toch vrij goede acteerprestaties. Dat de makers van de dvd het niet nodig vonden alles te ondertitelen hielp ook niet. Geen slechte film op zich, maar ook niet een die me lang zal bij blijven.

2,5*

Een aardig debuut van Polanski waarin je z'n latere werk wel in kan herkennen.

Hier en daar een leuke scène, een puike prestatie en een mooi plaatje. Maar verder oersaai (iets wat Polanski wel vaker overkomt).

2.0*

Een knap geschoten film.

De sfeervolle scenes in de regen vind ik het mooist, maar duurde veel te kort.

Knife in the water kan mij, ondanks een uitmuntende score van Christopher Komeda en de prachtige ogen van Jolanta Umecka,

niet overtuigen de film met 4 sterren te waarderen.

Een 3,5, maar wel een hele dikke!

Echt zo'n film, waarbij ik me kan voorstellen dat de VPRO in de jaren '60 en '70 deze grijsgespeeld heeft. De karakters van de drie hoofdrolspelers zijn goed uitgewerkt. De lifter is een onbevangen brutalerik, de echtgenoot iemand die zich kan storen aan dommigheid. Er ontstaat een onderhuids conflict tussen de twee, waarbij de echtgenote van een afstandje lijkt toe te kijken. Redelijk intrigrerende film met een tof slot.

Na het zien van deze film bekeek ik Polanski's filmografie eventjes, en ik realiseerde me eigenlijk nog nooit wat voor geweldige films hij wel niet op z'n naam heeft staan. Dit debuut had ik nog nooit gezien, en past ook in dat rijtje.

Boeiend en broeiend, een psychologisch kat-en-muis spelletje tussen 3 mensen op een zeilboot. Een eenvoudig uitgangspunt, maar heel sterk uitgewerkt. Mooi rustige stijl, met camerawerk dat een beetje speels en spontaan aandoet en een erg toffe soundtrack.

Polanski lijkt me ook wel een aardige, grappige kerel als ik dat interview zo op de Criterion DVD zie.

Een rustige film waar weinig in gebeurd.. maar boeiend genoeg is door de aparte personages..

Had wat meer mee gedaan mogen worden! maar is zeker niet slecht.

De standaard 3 sterren

Bytheway wel vreemd dat maar de helft is ondertiteld..? :S

Dat probleem heb ik dus ook, ik heb een flinke talenknobbel maar laat daar nou net geen pools tussen zitten

Ondanks het ontbreken van de gehele ondertiteling gelukkig toch uit gekeken, en dat bleek de moeite waard.

Inderdaad, ik miste alleen de harp.

Mocht dit niet door Polanski gemaakt zijn was het alweer vergeten geweest, vrees ik. Het is opzich een aardig debuut maar verre van interessant allemaal. Er gebeurd ruim drie kwart niets. Ik verwachte spannende psychologische spelletjes maar verder dan een burgelijk zeiltripje met een voorspelbare twist kwam het niet. Slecht was het nou ook weer niet echt, mooie sfeervolle plaatjes ed. Ik heb Polanski alleen heel hoog zitten en daar week dit wel erg van af. Zeker als je het vergelijkt met zijn opvolger, Repulsion.

2,5 sterren

Prima debuut van Roman Polanski. De film wordt hier door menigeen nogal eens als saai omschreven, maar dat vond ik allemaal reuze meevallen. Sterker nog, ik vond de film juist bij vlagen behoorlijk boeiend. Vooral het psychologische spel dat zich op een gegeven moment tussen de brutale jongen en de zelfverzekerde man begint af te spelen is mooi om te zien. Beiden proberen elkaar keer op keer, de ene keer verbaal en de andere keer weer op een andere manier, proberen de loef af te steken. Verder spelen alle drie de acteurs gewoon erg sterk, iets wat de geloofwaardigheid van de film duidelijk ten goede komt.

De sfeer die op de boot rondhangt is erg sterk. Aan de ene kant oogt het soms best gezellig, vooral dankzij de vrouw, die kookt, maar daarnaast juist ook voor beide mannen als steun lijkt te dienen. Daarnaast hangt de spanning echter, vanaf het moment dat ze met de boot wegvaren, in de lucht. Ik zat op een gegeven moment echt te wachten tot de uitbarsting plaats zou vinden. Die komt uiteindelijk niet echt. Ik had verwacht dat een van de mannen door de ander vermoord zou worden. Polanski kiest echter een andere en zelfs nog betere weg om deze film te laten eindigen. De terugrit in de auto is sterk en zelfs nog lekker cynisch, omdat de man de vrouw uiteindelijk niet gelooft, iets wat ik persoonlijk wel grappig vond.

Fijne film dus en wederom voor mij een bevestiging dat Polanski een boeiend en interessant regisseur is, die met weinig middelen toch een spannende en boeiende film kan afleveren. Binnenkort gaat Repulsion aan de beurt komen en daar ben ik na het zien van deze film eigenlijk alleen maar nieuwsgieriger naar geworden.

Kleine 4,0*

Deze film heb ik 16 jaar geleden voor de eerste keer gezien toen hij in de filmhuizen draaide ihk van het 100 jarig bestaan van de cinema. Film maakte destijds op mij niet zo veel indruk. Ik vond hem nogal saai. Dat weerhield mij er gisteren niet van de DVD die voor slechts € 3,00 in een muziekshop lag toch maar mee te nemen en vanavond weer eens te gaan herzien. Ik moet zeggen dat de film toch best wel sfeer had mede ook door de score die mij enigszins deed denken aan de soundtrack van Taxi Driver. Verder was het een mooi psychologisch spel tussen de mannelijke hoofdrolspelers.

Al met al toch wel een aardig debuut van Polanski.

3,5*

Een film die me vooral zal bijblijven vanwege de serene soundtrack, de maritieme setting en de sobere zwart-wit fotografie. Het heeft allemaal een zeer 'loungy' charme. Ook de drie acteurs doen het prima, maar desondanks is de film op vlak van dialogen iets te alledaags om echt boeiend te zijn. Ook het verloop is nogal eentonig, in de zin dat het haast volledig draait om de competitiedrang tussen de twee mannen. Sfeervol, maar niet echt treffend.

Polanski's debuut.

Het debuut van de regisseur is erg mooi gefilmd en kent redelijk wat onderhuidse spanning. Dat laatste dankzij aardig spel van de twee hoofdrolspelers, ondanks het gebrek aan sterke dialogen. Het is sowieso knap dat Polanski met zo weinig middelen dit tot een aardige film heeft weten te brouwen. Op de fenomenale sax-score en bakken vol sfeer na is het echter vooral schaduw van het later volgende werk.

Redelijk.

Leuk dagje uit door te zeilen op de Poolse wateren. Ik kreeg er bijna zelf zin in, terwijl ik nog nooit op een zeilboot te vinden was. Polanski's debuut is al een erg sterk begin. Het feit dat alles in de film op de dag zelf afspeelt en dat er geen voorgeschiedenis is, maakt de ontwikkelingen net iets verrassender en indringender. De stemming zwenkt nogal heen en weer (net als de boot trouwens), maar de drie sterke acteurs trekken de film naar een hoger plan. Uiteindelijke weet dit, gecombineerd door de fotografie, de soundtrack en een sterke einde te overtuigen.

Overigens is deze film in het genre 'dagje uit met een vreemde derde persoon' inmiddels overtroffen door het Roemeense Pescuit Sportiv (2007) , wat absoluut een aanrader is.

Altijd leuk als een filmhuis in de buurt films vertoont die je niet zo makkelijk weet te vinden. Daarom heb ik nu dus de debuutfilm van Roman Polanski eindelijk gezien, nadat hij al een aantal jaren op mijn to see lijst stond.

Nu is Nóż w Wodzie een erg apart geval. De plotomschrijving klinkt heel interessant, maar het machtsspelletje werkt niet zo goed als verwacht. De plot vond ik niet erg boeiend en erg ongeloofwaardig. Met name de personages zijn niet realistisch. De film duurde te lang en op inhoudelijk gebied interesseerde het me weinig, vooral omdat dat machtsspel tussen de twee mannen eigenlijk niets inhoudt. Ik had hier makkelijk 2 sterren neer kunnen zetten maar...

...Twee aspecten tillen deze film toch naar een hoger niveau. Hoewel de personages niet geloofwaardig overkomen, vulden de acteurs deze rollen goed in. Met name de cinematografie maakt Nóż w Wodzie een stuk interessanter. Werkelijk prachtig camerawerk met hele lastige shots. Een lust voor het oog, misschien durf ik zo ver te gaan dat dit op cinematografisch gebied de meest interessante Polanski is.

Vooral door het prachtige camerawerk een kleine 3*.

Film gehuurd in de plaatselijke bib, omdat het het debuut is van Roman Polanski.

Technisch:

De film is zwart/wit, maar dit stoort niet echt.

De achtergrond muziek is beetje lounge muziek en voelt beetje als muziek die ze op oude porno draaien als achtergrond, sorry maar daar deed het me even aan denken . Snel wat stiller gezet zodat mn buren geen rare ideeën krijgen.

De ondertiteling is niet altijd "volledig", soms zeggen de acteurs 3 zinnen, maar toont de ondertiteling slechts 1 zin (wat gelukkig vaak de belangrijkste of de samenvatting is). Dit zorgt ervoor dat je het gevoel hebt dat sommige nuances en details verloren gaan hier.

Bespreking van de film zelf:

Er word goed geacteerd, de hele film zijn er slechts 3 acteurs. Andere mensen komen niet aan bod in deze film.

Men spreekt van een "psychologisch machtsspel" tussen de jonge lifter en de oudere getrouwde man. Voor mij gaat het meer over een irritante jonge kerel die zich nogal uitdagend opstelt en uit is op conflict? en een oudere man die hem wilt tonen wie de baas is, of zoiets... Door hem constant de les te spellen en hem proberen belachelijk te maken.

Persoonlijk vind ik zo'n gedrag, van beide heren, behoorlijk irritant. Jammer is dit iets wat je toch vaak ziet in deze wereld. Mensen doen hier vaak aan mee en zijn dan verwonderd dat het uit de hand loopt en er dan ruzie is en de boel ontploft. Tja.

Als ik die oudere man was ging ik die jonge kerel gewoon niet meenemen, en als ik die jongere kerel was ging ik toch wat meer respect hebben voor het koppel die uiteindelijk hem wel een lift aan bied en hem zelf meeneemt op het boottripje... Maar goed dat is gewoon mijn mening.

Ik geef de film een 3 sterren, de acteurs acteren te goed om onvoldoende te geven, maar de film heeft te weinig inhoud (het gaat namelijk over onderliggende spanning/wrevel tussen enkele mensen) om meer punten te verantwoorden.

Slechts drie personages komen erin voor in een beperkte omgeving en tijdspanne, maar hun onderlinge verhoudingen worden grondig uitgewerkt. Andrzej is rijk en succesvol naar Oostbloknormen. Hij bezit een chique auto, een klein jacht en een mooie vrouw die ruim tien jaar jonger is dan hijzelf. Zij is wellicht voor z'n geld met hem getrouwd. De naamloze lifter wordt algauw een luis in de pels. Beide mannen vertonen haantjesgedrag en dingen naar de sympathie van de echtgenote. Dat de arme drommel wint van de rijke burger, zou een sociale betekenis kunnen hebben, maar die component moest Polanski erin steken van het regime. De regisseur wilde eerst zelf de rol van lifter spelen, maar deed uiteindelijk slechts zijn stem. Ook de stem van Krystyna is nagesynchroniseerd.

Hun zeiltochtje op het meer levert mooie beelden op, bijvoorbeeld van een zonsopgang, vaak met een horizon die hoog op het scherm ligt. Goed gevonden is de sequentie waarin afwisselend getoond wordt wat de lifter door z'n linker- en door z'n rechteroog ziet. Het in beeld brengen leverde praktische problemen op. Tijdens de autorit kon bestuurder Leon Niemczyk de weg niet zien door de cameralui op de motorkap. Een medewerker die vastgebonden was aan de mast, liet z'n camera in het water vallen.

De muziek van Komeda gebruikt een jazzsaxofoon. De luie sfeer past bij het begin van het zeiltochtje. Wanneer de wind opsteekt, wordt de muziek geagiteerd. Via de ondertiteling steek je ook wat zeiltermen op, zoals helmstok, roerverklikker en fokkenval. Sterke punten zijn de sfeervolle setting en de onderlinge machtsstrijd die een spannend en verrassend verloop kent.

Interessant debuut van regisseur Roman Polanski, geschoten in stemmig zwartwit en technisch vakkundig in elkaar gezet. De broeierige, onbestendige sfeer is knap getroffen en de film zet je als kijker eigenlijk continu subtiel op het verkeerde been. Sociale en politieke subtekst genoeg als je dat erin wilt zien, maar de film is ook goed te genieten als een mysterieuze driehoeksverhouding.

Had deze vele jaren terug al eens gezien als voorbereiding op een vakantie naar Polen, ik dacht mocht ik aan de praat raken met een Pool over film dan moet ik toch in elk geval kunnen zeggen dat ik Polanski's debuut gezien heb (uiteraard kwam dat gesprek over film er helemaal niet). Tot zover het persoonlijke relaas.

Een film die toch vooral bekend staat om zijn Engelse dan wel Nederlandse titel, om een of andere reden wil het niet vlotten met het onthouden van Poolse filmtitels. Ik kon me nog best veel details herinneren, het overstag gaan op de boot, de mooie vrouw met de modieuze bril, het moment dat de jonge knaap het mes razendsnel tussen de vingers van de gastheer tikt en dan opkijkt en begint te lachen- gek genoeg was ik het einde vergeten want ik dacht dat het in doodslag zou eindigen. Wel leuk hoe de vrouw haar man even in de waan laat dat hij iemand heeft gedood, en dat hij haar niet gelooft als ze even later de waarheid vertelt.

Best een fijn debuut waarin Polanski een broeierig sfeertje weet neer te zetten met minimale middelen, je hebt soms niet veel meer nodig dan een paar acteurs, een boot en een goede crew. Wel wordt het psychologische haantjesgedrag steeds kort onderbroken door momenten van toenadering waardoor de dreiging af nam, al is het paradoxaal wellicht daardoor een betere film geworden dan een thriller a la Dead Calm. Wel had het iets korter gemogen.

Schitterende film. Magistrale deep focus shots (dat shot bv met de 2 mannen op de voorgrond op de boot en de dame in het water met die opblaasbare krokodil - magnifiek) die zo uit een Orson Welles' film konden komen. Deze strakke composities benadrukken de seksuele spanning die tussen de personages heerst. Ook de locatie nl boot op een meer roept die claustrofobie en isolatie op waardoor de spanning hoog zal oplopen. In dit eenvoudig gegeven is drie is het sleutelwoord nl driehoeksverhouding, drie personages die meestal in een driehoek staan gekadreerd. Het verhaal is een uitvergroot drama zowel in vorm als in inhoud waarin de man zich superieur voelt tegenover de lifter en wil imponeren om zijn vrouw te behagen. Je kan het machtspelletje tussen man en lifter ook op verschillende andere manieren interpreteren : strijd tussen conservatief en progressief, tussen rijk en arm, tussen bourgeoisie en arbeidersklasse. Polanski toont met dit vroege werk zijn inzicht in film (in de eerste scene speelt hij met geluid) en structuur (de verhouding is mooi gedoseerd in hoofdstukken nl de lifter eerst onwennig, dan aanvaarding dan conflict dan overheerst ). Boeiend verteld zowel visueel als inhoudelijk (zijn inzicht in de psychologie van de personages is treffend).

Wonderlijk dat een klassieker als deze nog steeds op pagina 1 staat. wat berichten betreft; maar dat verrast al minder als je ziet dat er tussen 2011 en eind 2019 geen enkel bericht of recensie bijkwam. Kennelijk geen film die nog erg leeft, ondanks dat het een behoorlijke lijstjesfilm is. Bij mij stond hij hoe dan ook al een jaar of tien op de radar, en het was nu echt de hoogste tijd.

Tof om eindelijk eens gezien te hebben, Polanski’s langspeler debuut. Ik had gehoopt hem iets beter te vinden, maar hij greep me toch niet zoals ik had verwacht. Repulsion van een paar jaar later deed dat toch effectiever. Toch een vakkundig geschoten film voor zo’n jonge filmmaker.

3,5*