Catlow (1971)

Er zijn praat maar talloze verschillende soorten westerns. Zo is er de praat maar raak western als Honky Tonk en andere. Catlow is in de lach of ik schiet categorie (en natuurlijk wordt ook gewoon geschoten). We hebben Yul Brynner die de brede grijns maar niet van zijn gezicht krijgt (zou hij betaald krijgen per glimlach?), Richard Crenna die constant verfronst kijkt ala Roger Moore en Leonard Nimoy als huurling. De film barst van het soort sympathieke energie en kent een behoorlijk tempo. Leuk. 3 sterren

weten we nog al veel behalve dat er een veel grijnst en de andere niet.

Het geheel speelt zich merendeels af op Mexicaans grondgebied, wat ik meestal jammer vind. Ik ben niet zo'n fan van ongeschoren dikke Mexicaanse bandieten die zich volgieten in een cantina. Nou valt dat in deze film erg mee, maar toch...
Het eerste deel doet de relatie tussen Brynner en Crenna wat vreemd aan. Inderdaad lacht Brynner zich om de 10 seconden een hoedje. In het tweede deel wordt hij wat serieuzer en dat komt de film ten goede zodat het toch nog een aardig verhaal wordt.
Ondertussen heeft Brynner een liefje, een Mexicaanse furie die ook van het bandietenleven leeft. Punt is dat zij erg storend aanwezig is, ze kan voor geen meter acteren en gooit daar dan nog eens een schepje bovenop. Erg irritant. Gelukkig is ze niet al te veel in beeld.
Genoeg verwikkelingen in deze film om de 100 minuten mee door te komen, al vind ik het tweede deel van de film stukken beter. Dat is beter dan andersom, denk ik maar.
Gewoon een film die niet al te moeilijk doet en aardige actiescenes heeft ook.
3*

ps. Ik heb deze gekeken via TCM... met ondertiteling was beloofd. Maar hoe ik de ondertiteling erbij krijg?... geen idee.
Jammer, want TCM zendt veel van dit soort films uit en soms is wat Nederlandse tekst wel handig.

DVD release in juni 2009 (R-1).

Ik zou haast zeggen, dat Catlow een lach-of-ik-schiet-Western is, misschien ook wel een parodie en/of comedy -Western. Richard Crenna (The Deserter) als een altijd maar verbaasd kijkende Roger Moore/James Bond look-a-like en een eeuwig glimlachende Yul Brynner (vooral in de 1e helft), conform Burt Lancaster in Vera Cruz en 'Manolito' in The High Chaparral. Misschien als antwoord op zijn emotieloze rol in The Magnificent 7.
De mooie Daliah Lavi hoeft blijkbaar niet te acteren; eigenlijk alleen lijfelijk aanwezig te zijn was blijkbaar voldoende.
Leonard Nimoy komt als de premiejager annex gunslinger Miller aan het begin van de film nog in actie, maar van hem gaat gaandeweg het verhaal eigenlijk geen echte dreiging meer uit; had meer ingezeten.
Evenals in The Wild Buch en The Professionals hier ook weer een hoog Mexico gehalte met veel clichés. Ligt mij niet zo.
De filmmuziek van Roy Budd is erg irritant en versterkt de comedy-sfeer.

Door het Western-parodie karakter van Catlow werden veel momenten voor mij toch ongeloofwaardig, en omdat ik een serieuze Western had verwacht (film begon veelbelovend, tot dat Brynner begon met grijnzen), kan ik niet meer dan een IMDb *3/10 geven.

Mja, niet bijzonder, maar wel best aardig. Eerste helft vond ik het beste. Ben ook niet zo'n fan van veel Mexico in westerns, en dat was vooral in de tweede helft erg veel aanwezig. Yul Brynner speelde een behoorlijk vervelende rol. Vooral in de eerste gedeelte. Tweede gedeelte verdween zijn lach meer gelukkig. Richard Crenna speelde net als Leonard Nimoy best goed. Jammer trouwens dat er met Nimoy's rol niet meer gedaan werd. Aardige plaatjes, maar vooral het tweede gedeelte niet meer dan aardig. 2,5*

Vreselijke film vol met talentloze acteurs en actrices. Het luchtige jaren zeventig sfeertje stond me enorm tegen.

Merkwaardig dat de pluspunten van deze film door niemand genoemd worden,
Die liggen voor mij op het visuele vlak, namelijk de prachtige settings, fraaie dames (al is Lavi inderdaad geen beste actrice hier) en al even fraaie (Spaanse) paarden.
Voor mij al reden genoeg om de film meer dan een keer te hebben bekeken.
En ik ben klaar voor een volgende kijkbeurt

"Mexico"werd zelden zo fraai in beeld gebracht in Europese westerns.
Sommige opnames konden zo als poster aan de muur.
Nu is het wel zo dat "Paëlla westerns", al dan niet met Amerikaanse inbreng, toch nooit echt zo geslaagd waren als de spaghetti westerns.
Hier valt het voor mij eigenlijk allemaal best wel mee.
Maar dat komt denkelijk door mijn instelling vooraf.
Een echt serieuze benadering had ik niet verwacht, en het comedy element is al van de filmstills af te lezen.
Toch kan het met een verhaal van top western auteur Louis L'Amour niet helemaal slecht zijn, al denk ik dat de (lichte) comedy benadering niet of nauwelijks in het originele werk voor zal komen.
Ik zal het boek moeten lezen om daar achter te komen.

Richard Crenna vind ik overigens best wel een heel aanvaardbare acteur, al is hij hier misschien niet op zijn allerbest.
Maar hij heeft een speciaal plekje in mijn western herinneringen.
Hij was een van de twee acteurs die mijn belangstelling voor westerns weer deed opleven, nadat ik er een tijdje de brui aan had gegeven, tegen-gegeten aan het overdadige spaghetti menu van die jaren.
Dat was in 1974, toen ik in een Maastrichtse bioscoop de film 'The Man Called Noon' zag.
Min of meer bij toeval, omdat ik te laat was voor een andere film die ik wilde zien.
Merkwaardig genoeg eveneens een film met Spaanse inbreng, en ook naar een verhaal van Louis L'Amour...
De andere acteur waarover ik het had was overigens Gregory Peck, in Shoot Out (een film die hier ook pas halverwege de jaren '70 in de bioscopen kwam)
Die bracht mij definitief terug naar de Amerikaanse western.

En dat lachen en grijnzen van Brynner...ik kan begrijpen dat het sommigen irriteert.
Maar was dat niet ook een van de handelsmerken van de spaghetti westerns?
Je ziet het daarin meer dan rijkelijk vaak in beeld gebracht.

Al met al ben ik een stuk milder voor Catlow dan de meeste andere reviewers hier, dat is duidelijk.
Ik overweeg hem zelfs op DVD te kopen, mits er een versie beschikbaar is in goede beeldkwaliteit.
Kan die videocassette eindelijk de deur uit.

Hier nog een mooie poster.

Vannacht te zien op TV > ARD > 01:20 uur