East Side, West Side (1949)

Degelijke film van Mervin LeRoy waar vooral de cast voor de kwaliteit zorgt. Barbara Stanwyck is betrouwbaar als altijd. Hetzelfde geldt voor Van Heflin. James Mason heeft een interessante rol als onbetrouwbare playboy die niet van Ava Gardner kan afblijven. Dat is niet geheel onbegrijpelijk want Gardner is buitengewoon verleidelijk en aantrekkelijk.

Leuke bijrol ook voor voormalig first lady Nancy Reagan als vriendin van Stanwyck. Het verhaal is niet zo bijzonder en loopt ook niet echt lekker, maar de setting, sfeer en het acteren maken het allemaal goed verteerbaar.

Weinig overtuigend. Valt het eerste gedeelte langdradig, op het vervelende na, uit, het slot brengt in feite niets. Was de inzet nu alleen maar liefde en romantiek ? Klassebakken als Barbara Stanwyck en James Mason kunnen het enigszins redden maar in zijn geheel blijft het matig.

What are you asking for? Permission?

Nu het vakantie is heb ik weer eens wat meer tijd om me bezig te houden met het kijken van films. Ondertussen staat de decoder al weer eens voor de helft vol met films van TCM dus hebben die eigenlijk zowat prioriteit gekregen. Voornamelijk ook omdat daar vaak erg interessant spul tussen zit zoals deze East Side, West Side. Vreemd genoeg maar erg weinig stemmen (zeker voor een film met onder andere Ava Gardner, Barbara Stanwyck en James Mason) maar daar is er nu dus eentje bijgekomen.

En het is een vrij hoge stem maar East Side, West Side is dan ook een film die gezien mag worden. Het uitgangspunt oogt nogal simpel en dat is het eigenlijk ook wel. Een getrouwd koppel probeert hun relatie terug op de rails te krijgen nadat de man een slippertje heeft gemaakt en juist wanneer alles terug in orde lijkt te komen, komt de minnares terug op de proppen. Simpel doch vermakelijk met een paar scènes die er met kop en schouder bovenuit steken. Zeker de laatste confrontatie tussen Isabel en Jessie is werkelijk fenomenaal te noemen. Even lijkt de film de who-dunnit kant op te gaan met de moord op Isabel maar gelukkig krijgen we niet één of andere kunstgreep te zien waaruit blijkt dat Jessie of Brandon haar had vermoord (had in mijn ogen ongeloofwaardig geweest) maar komen ze uit bij Felice. Een nogal voor de hand liggende keuze maar bon, de essentie van de film zit hem niet in dat stuk maar juist in de relatie tussen Brandon en Jessie. De scène waar Brandon telefoon krijgt van zijn schoonmoeder is dan ook een heerlijke afsluiter.

Ik noemde daarjuist al de geweldige confrontatie tussen Isabel en Jessie, gespeeld door respectievelijk Ava Gardner en Barbara Stanwyck. De reden waarom de spanning in die scène zo knetterend is in de eerste plaats te wijten aan het kunnen van beide actrices maar er was ook een meer onderhuidse reden. Stanwyck was gedurende 13 jaar (van 1939 tot 1952) getrouwd met Robert Taylor. Diezelfde Taylor heeft echter in die periode een affaire gehad met Ava Gardner voor een aantal maanden dus de scène had meer te maken met de realiteit dan je je eigenlijk in de eerste plaats zou inbeelden. Stanwyck is een actrice die een zekere status aan haar naam heeft hangen (ik had haar alleen nog maar in Clash By Night gezien, een rol waarin ze me tegenviel) maar dit doet ze toch wel sterk. Het is echter de wulpse, verleidelijke, charmante en gezegend met nog een hoop andere eufemismen Ava Gardner die op een hypnotiserende manier alle aandacht naar zich toe weet te werken. Ze heeft op zich niet zo bijzonder veel screentime maar wat we te zien krijgen is geweldig. De oervamp in één van haar verleidelijkste rollen. Ook de mannelijke kant van de film is goed vertegenwoordigt met een heerlijke James Mason als Brandon op kop. Tel daar dan ook nog eens Van Heflin, die me hier wel erg hard aan James Cagney deed denken, en je hebt een degelijke film.

Aangenaam verrast in ieder geval. Ik hoopte op dit soort film maar hoe graag ik ze ook zie spelen, Gardner heeft wel wat mindere films gemaakt. East Side, West Side behoort echter niet tot die categorie en het vrij simpele uitgangspunt wordt naar een hoger niveau getild door een voortreffelijke cast. Met Cyd Charisse en ex First Lady Nancy Reagan nog als bijrollen..

4*

Een soort chique, melodramatische en ook mysterieus bedoelde vroegtijdige soap, over huwelijksproblematiek in de rijke societywereld van New York, die mij niet geheel wist te overtuigen. De film moest het geheel en al hebben van zijn getalenteerde cast, want het verhaal zelf was niet interessant genoeg, Zowel Barbara Stanwyck als Ava Gardner speelden de sterke, vastberaden vrouwen, zo te zien met genoegen.

Soort van mengeling van een soap en een film noir.

James Mason en Barbara Stanwyck spelen een echtpaar, dat hun huwelijk in gevaar ziet komen door de komst van de verleidelijke Ava Gardner,die Mason van Stanwyck wil afnemen. Helaas heeft Mason geen weerstand tegen de verleidingskunsten van Ava Gardner,wat niet zo vreemd is want Gardner is werkelijk bloedmooi.

Film verveelt geen minuut en heeft een hele sterke cast: Stanwyck,Mason,Gardner,Van Heflin,Cyd Charisse,Gale Sondergaard en Nancy (Reagan) Davis.

Het enige minpuntje is dat Stanwyck en Sondergaard moeder en dochter spelen :; de actrices zijn bijna even oud en dat is duidelijk te zien.

Overigens was dit voorlopig de laatste film van de actrice Sondergaard ; het zou het 20 jaar duren voordat zij weer aan de slag kon als filmactrice, haar man,Herbert Biberman werd veroordeeld tijdens de communistenjacht van McCarthy en dat kostte ook Sondergaard haar carriere.

De film leverde winst op, maar werd niet het grote succes wat men er van had gehoopt bij MGM.