Never Take Sweets from a Stranger (1960)

Een sombere, beklemmende misdaadfilm waarbij de advocaat van de beklaagde tijdens de rechtszaak het onschuldige kind wel erg hard aanpakt. Haar ouders, die nog niet lang in het dorp wonen, worden zelfs door de politie tegengewerkt. De verdachte wordt vrijgesproken maar daarmee is het verhaal nog niet ten einde. Een obscure Hammer Film met een relatief weinig bekende maar knappe cast die ondanks de jaren nog steeds effectief overkomt.

Geweldige film en oeijoei, wat is de lange magere man een engerd zeg, ik maak me best wel zorgen want ik wil geen vieze oude man worden maar ja de tijd tikt door, ooit was ik gewoon een vieze jongeman, bah!

Felix Aylmer is subliem in de rol van kinderlokker. Hij lijkt aanvankelijk een lief, oud mannetje, maar ontpopt zich later tot een waar monster. Heel eng en overtuigend gespeeld. De film deed me enigszins denken aan "Es geschah am helllichten Tag".

Uitstekende film waarin een meisje en haar vriendinnetje gratis snoepjes krijgen van een oude man. Ongetwijfeld een behoorlijk vooruitstrevende film voor die tijd. Hoe de hele gemeenschap met de zaak omgaat is goed uitgewerkt. De film heeft weinig aan kracht ingeboet, ondanks dat sommige zaken toch wat verouderd overkomen (zoals de rechtbankscene). Een sterke, spannende finale.

Inderdaad wel bijzonder. Heb geloof ik nog nooit een oude film over een pedoseksueel gezien.

Prima gemaakt ook, en het werkt voor mij soms ook wel goed als er geen bekende acteurs in spelen.

Bijzondere film met schitterende widescreen fotografie van Freddie Francis. Heb zelden dit onderwerp zo direct verteld zien worden. Goed!

De blu ray uit de Hammer box is prachtig!

4*

This isn't an ordinary crime like burglary or a holdup

Ik dacht dat ik ondertussen al wel alles van die Hammer boxset had gezien die ik een tijd geleden had aangeschaft, maar blijkbaar is er een schijfje aan mijn aandacht ontsnapt. Schandalig, want daar staat dus wel één van de meest indrukwekkende Hammer films op die ik tot nu toe heb gezien. Net zoals de andere films in de boxset is het een atypische film van het productiehuis - al heb ik, afgaande op de poster, wel een typisch Hammer gevoel bij These Are the Damned - maar wel eentje die over de gehele lijn indruk maakt.

Het verhaal is nochtans zo eenvoudig als wat: twee meisjes komen in contact met een pedofiel en de ouders van één van de twee meisjes zetten alles op alles om de rechtvaardigheid te laten zegevieren. Dat loopt echter niet van een leien dakje aangezien de pedofiel in kwestie (hoewel je als kijker het ook enkel maar moet doen met wat Jean verteld, dat zal denk ik wel net iets meer dan een stijlkeuze zijn vermoed ik. Gewoon het feit dat er in 1960 een film over dit thema wordt gemaakt is al vooruitstrevend, laat staan dat het - op verbeeldende wijze natuurlijk - in beeld gebracht wordt) de pater familias is van de familie die overal wel iets in de pap te brokken heeft. Door zijn korte speelduur blijft Never Take Candy from a Stranger heerlijk compact en komt de spanning ook het beste tot zijn recht. Dat de rechtszaak zo snel afgelopen was vond ik in eerste instantie jammer, ik heb nu eenmaal graag wel zo'n rechtbankdrama, maar wat er dan volgt.. De scène waar old man Olderberry opeens op de weg staat deed mijn bloed al stollen maar wanneer hij merkt dat het bootje nog met een touw vasthangt en hij het langzamerhand naar zich toe trekt..

Pfoeh, het perfecte schoolvoorbeeld dat goede cinema tijdloos is. Het einde is misschien wat net iets teveel met de vinger wijzend aangezien Jean het wel overleefd en Lucille (wiens ouders niet wilden meewerken) niet maar het had misschien inderdaad net iets te zwartgallig geweest. Wat een glansrol ook van Felix Aylmer als de oude Olderberry. Ik denk dat hij in heel de film geen woord zegt maar zijn uitstraling doet gewoon al de rest. Ook Janina Faye doet het uitstekend als de kleine Jean maar de grote kracht van de film is misschien nog wel dat hier niemand echt bekend in meedoet. Hammer staat gekend om een vaste schare aan acteurs te gebruiken maar kan me niet herinneren dat ik iemand al eens eerder in een film ben tegengekomen. Dat geeft nog net dat beetje extra authenticiteit aan de performances. Visueel ook wel geslaagd trouwens. Een mooie zwartwit fotografie en een aantal erg toffe sequenties zoals die achtervolging door het bos.

Regisseur Cyril Frankel lijkt voor de rest geen veelfilmer te zijn geweest en bovendien eentje wiens oeuvre vandaag de dag nagenoeg niet te vinden is. Ik heb goede hoop op het vinden van The Witches uit 1966 aangezien die nog meer stemmen heeft dan deze Never Take Candy from a Stranger maar de rest van zijn oeuvre.. Dat lijkt me al een stuk moeilijker te zijn. Hopelijk vind ik er nog wel wat van, want afgaande op deze film kan het wel eens een erg interessante regisseur zijn.

4.5*