Lad de Små Børn... (2004)

Erg sterk, zeer mooi debuut over een jong stel dat na het overlijden van hun enige kind hun verdriet niet kwijt kan en zodoende steeds verder van elkaar en van hun vrienden verwijderd raakt.

Zeer indringende film die subtiel de neerwaartse spiraal waarin het koppel terecht is gekomen, analyseert. Soms rauw, soms afstandelijk en kil. Precies zoals de twee protagonisten zich voelen.

Met precisie wordt gekeken naar de groeiende afstand die tussen het stel te zien is. Erg mooi gedaan allemaal.

Regelmatig bekroop me een soort Bergman-achtig gevoel; de afstand en kilte is net als in bijvoorbeeld Tystnaden voelbaar en dringt door tot in het bot.

Aftermath won verdiend de Publieksprijs op Film by the Sea 2004, en mag zodoende uitkijken naar een distributie in een aantal filmhuizen in het land.

Precies wat dit indringende relatiedrama verdiend. Zeer mooi!

Een beetje stomme opmerking, maar de naam van de regisseur vindt ik super!

Ik sluit me helemaal bij Gimli aan.

Dit bleek onverwacht een prachtfilm te wezen

de spanning tussen de ingehouden woede van Claes tegenover de (te?) ver gaande empathie van Britt.

Het bouwt op en op ... je voelt dat de catharsis er aan zit te komen ... maar die laat verdraaid lang op zich wachten

Ze lijken me er simpelweg alletwee "niet te zijn" ... Alletwee zijn ze godverlaten "alleen" ... en de ontlading in de garage is zondermeer passend: "Onze auto is te groot, we hebben er een kleinere nodig" ... en je voelt dat ze plotsklaps beseffen dat ze dit verdriet nooit meer kwijtraken ... en dat brengt ze net weer bij elkaar

Vergeten op te nemen heeft iemand hem op video of nog beter op DVD opgenomen en zou ik hem dan kunnen lenen de verzendkosten zijn voor mijn rekening.

De gouden regel "kijk geen films vanuit je bed" werd hier weer bevestigd; werd om half 4 wakker...

Zeer aardig regie debuut van Paprika Steen. Deed mij wel een beetje denken aan die film met Mikkelsen en ook Steen zelf;

Elsker dig for evigt. 3.5 sterren

Wat een op z'n zachts gezegd opmerkelijke manier van verwerken hebben die Denen!

Bijna controverciele film!

Voor de rest niet echt de film die ik hoopte te zien.

Boven middelmatig dat zeker wel!

Prachtige dramafilm met zeer goed acteerwerk.

Ik heb een zwak voor dramafilms uit het noorden en ook met deze film maakt het noorden zijn verwachtingen wat mij betreft waar.

Boeiend tot de laaste seconde

In de gids stond dat het een film was in de stijl van Dogme. Behalve dat ie is geregisseerd door Paprika Steen, die ook een hoofdrol speelde in Festen, heeft 't niks met Dogme te maken!

Is 't nog wel een 'Steengoeie' film ! Mijn broer zei al terecht dat er geen enkele acteur/actrice in zat die níet overtuigend was. Verder lijkt het enerzijds een samenraapsel van pijnlijkesituaties waar een verhaal omheen is gebouwd, want elke scène, echt elke scène is een pijnlijke situatie!

Dit is een film waarin alles klopt!

Welverdiende vierenhalf!

Aardige film,

Het drama dat zich langzaam ontvouwd is verre van sentimenteel, in de zin van constant zitten janken en jammeren over het geleden verlies. De ex - ouders pakken de draad weer op door keihard aan het werk te gaan, waar ze zichzelf natuurlijk alsnog tegenkomen.

Verder niet echt indrukwekkende scenes, maar als geheel onderhoudend en constant boeiend. Soms zelfs meeslepend. 3,5*

zeer goede film, alles is goed aan deze film, nou misschien alleen die scene dat hij haar uit woede half verkracht, vond ik wat overdreven, ik snap wat ze bedoelen, macht hebben over haar en over zijn eigen gevoel op dat moment, maar ik vond het wat overdone , verder steengoede film,
mooie actrice trouwens, waar speelt zij nog meer in.....

Sofie Gråbøl

Deze film enkele weken geleden gezien op het "film by the sea" festival in vlissingen.

De film sprak me aan vanwege het aangrijpende verhaal van het verlies van een kind, en hoe de ouders hier mee om gaan.

Ik vond vooral het verschil in verwerken tussen man en vrouw in deze film erg goed naar voren gebracht.

Wat natuurlijk vooral te danken was aan de prima akteerprestaties van de hoofdrolspelers.

Kortom een prima drama film met een aangrijpend, goed en realistisch in beeld gebracht verhaal wat me van begin tot eind wist te boeien en soms zelfs te ontroeren.

Erg sterke film met een zwaar onderwerp. Als jonge ouder, lang geleden dacht ik wel eens ""stel dat.........."

Als je erg jong bent ben je al van slag van de gedachte. De acteurs zetten een prima geloofwaardig verhaal neer.

Je ziet de twee uit elkaar groeien en dan soms weer heftig samen zijn. ik schat dat 70% van de relaties stuk loopt wanneer een kind overlijdt Mooie , indringende film hoe ouders met het gebeuren, elkaar en zich zelf omgaan.

Het o zo mooie plaatje is kapot ...voor altijd. de ouders zijn kapot. Dat laat de film op een realistische manier zien, zonder melo-drama.

Degelijk drama over een koppel dat uit elkaar groeit nadat ze hun dochter zijn verloren. Beiden verliezen ook zichzelf door te ontsporen tijdens het werk of door vrienden af te wijzen. Praten met elkaar zit er ook niet meer in.

Geen sentimentele film, behoudens de scène in de garage vloeien er quasi geen tranen. De film heeft het meer van zijn subplots waarin de kijker wordt meegezogen. Er ontstaat zowel bij de man als de vrouw hun plot een zekere spanning.

Niet alles is even sterk uitgewerkt, maar dit wordt toch gecompenseerd door de goede acteerprestaties.

Redelijke film over een echtpaar die het verlies van hun tienerdochter moeten verwerken. Een aantal pijnliijke en ongemakkelijke momenten waarin hun omgeving niet weet hoe het echtpaar te benaderen. Dit zijn de beste scenes, maar hier tegenover staan een aantal scenes die geforceerd overkomen. De muziek in dit regiedebuut deed me wel erg veel denken aan de muziek van Thomas Newman.