Son of Paleface (1952)

Een cartoon-achtige western-komedie die erg grappig is en vol zit met geniale visuele grappen! Mijn tweede Bob Hope film deze week en ik weet het nu zeker, ik ben fan!

3,5*

Na het tegenvallende The Paleface uit 1948, toch weer een poging wagen met dit vervolg. Dat had ik beter niet kunnen doen. Want waar The Paleface de slechtste film was uit de jaren 40 die ik heb mogen zien, is het vervolg de slechtste film uit de jaren 50 die ik heb gezien.

Voornaamste reden daarvoor is dat de humor bij mij niet constant werkt, en vooral omdat ik geen fan ben van Bob Hope. Daarbij komt de film ook vreselijk gedateerd over net als de komedie. De film draait om de humor, zodat het verhaal en het acteerwerk weinig aandacht hebben gehad. Het verleden heeft uitgewezen dat fysieke komedie best kan werken (Keaton en Chaplin), maar in dit geval is het vooral irritant. Hoogtepunten van de film waren enkele leuke one-liners.

Bob Hope(loos) (=grapje!) Jane Russell, Roy Rogers en Trigger!

What more do you need?

Ik heb me in ieder geval geweldig vermaakt met 'Son of Paleface'.

Maar je moet wel houden van de melige soort van humor die Bob Hope's handelsmerk is.

Ik blijf erom lachen, ook bij het her-bekijken van zijn films.

En heb ik als Roy Rogers fan wel een speciaal gevoel bij dit afscheid van Roy van de speelfilm.

Hij heeft vele jaren later nog wel een film gemaakt (Mackintosch and T.J.) maar dat was niet echt de Roy Rogers zoals de fans hem graag zagen.

Russell ziet er schitterend uit in deze film, en heeft een pittige rol.

Vandaag weer eens bekeken, op BBC TV.

(Schitterende beeldkwaliteit)

Deze film vind ik telkens wanneer ik hem opnieuw bekijk wéér leuker.

Ik weet in ieder geval zeker dat het de beste comedy western ooit is, en een van de grappigste comedy's überhaupt (persoonlijk oordeel uiteraard)

Jane Russell was nooit mooier dan hier, en heeft een sterke rol, die op haar lijf geschreven lijkt.

Roy Rogers kon zich geen mooiere afsluiter voor zijn filmcarrière wensen (al kwam hij, in een andere rol dan gewend van hem, nog één keer terug, vele jaren later)

Bob Hope was ook nooit beter dan hier.

Dit moet de film met de meeste one-liners ooit zijn, de ene nog hilarischer dan de andere.

Wát een timing had die man.

De ondertiteling kan het nauwelijks bijbenen.

Rogers, Russell, en de rest van de cast moeten moeite hebben gehad om hun lachen in te houden tijdens de opnames denk ik zo.

Af en toe zie je dat Rogers het nauwelijks kan harden.

Wat zou ik graag eens een 'behind the scenes' docu hebben willen zien.

De actiescenes zijn ook uitstekend.

Het is wel nogal duidelijk te zien dat er een stuntman voor Rogers aan te pas kwam bij de moeilijkste scenes.

Trigger, het beroemde ' wonderpaard' van Rogers, kreeg niet onterecht 'topbilling' op de filmposter.

Zijn aandeel is namelijk behoorlijk groot.

In feite had er 'Trigger Jr.' op de poster moeten staan, want het is niet de originele 'oude'Trigger die je ziet in deze film.

Maar ook dit paard laat verbazingwekkende tricks zien.

Hierbij een flinke opwaardering, leuker kan ik het niet maken.

Leuke poging om het allicht grote succes van het origineel een vervolg te geven maar niet zo geslaagd als de eerste film. Dat terwijl er met Roy Rogers en Trigger twee grootheden aan de cast zijn toegevoegd. Ik kan me alleen maar proberen voor te stellen hoe groot die twee waren een decennia daarvoor maar in deze film wordt al wel goed duidelijk wat een leuk duo het is. Toch kunnen zij deze film niet boven de middelmaat doen uitstijgen, net als de weinig vernieuwende 'romance' tussen de andere twee. Wat dat betreft vond ik The Paleface (1948) wat vermakelijker, maar ook tijdens dit tweede deel valt bij vlagen wel wat te lachen.

Weer een typische Hope film maar dat wel in de meest positieve zin! Heerlijke sfeer weer, kleurrijke, sfeervolle en mooie sets en Jane Russell is zonder enige twijfel 1 van de mooiste vrouwen uit haar tijd

Ik denk zelfs een tikkeltje beter dan zijn voorganger.

3,5*

Yep, mee eens

Die scene met het paard in bed was zeker hilarisch , jammer genoeg waren er ook genoeg ander veel flauwere grappen .

Voor de rest is deze western komedie wel leuk , Jane russell zag er heel sexy uit , en Hope doet zijn ding . Rogers doen het zeker ook prima .

Ik had hier graag een wat hogere score aan gegeven maar ik vind toch teveel grappen te flauw .