Il Ritorno di Ringo (1965)
Alternatieve titels: The Return of Ringo | The Angry Gun | Ringo Komt Terug | Blood at Sundown
mijn stem
28 stemmen
Italië / Spanje
Western / Drama
104 minuten
geregisseerd door Duccio Tessari
met Giuliano Gemma, Fernando Sancho en Lorella De Luca
Ringo is een veteraan uit de burgeroorlog, die terugkeert naar zijn geboortegrond. Daar treft hij echter zijn familie dood aan, blijkt zijn landgoed ingepikt door Mexicaanse bandieten en is zijn verloofde gedwongen om met de leider van de Mexicanen te trouwen. Zinnend op wraak, gaat Ringo undercover als Mexicaan.
0
geplaatst: 12 november 2009, 16:03 uur
Goede, onderhoudende spaghettiwestern.
Rustig van opbouw, maar de geweldige shoot-out(s) aan 't eind van de film brengen het geheel ruimschoots in balans.
Gemma, zoals gewoonlijk, weer in prima vorm.
In de actiescènes is hij weer de uitblinker, en, zoals ik in andere besprekingen van zijn films al vaker opmerkte, de allerbeste van al de Italiaanse acteurs.
De rest van de cast is ook goed gekozen, met een aantal karakteristieke koppen erbij.
Mooie settings, en goede kleuren- en ook de muziek kan mij wel bekoren.
Ook een beter dan gewoonlijke Engelstalige nasynchronisatie.
Nóg een paar spaghettiwesterns met Gemma van dit niveau(of nog beter)en Franco Nero kiepert van plaats nummer één op mijn persoonlijke Italo-westernsterren-favorietenlijst naar de tweede positie.
Rustig van opbouw, maar de geweldige shoot-out(s) aan 't eind van de film brengen het geheel ruimschoots in balans.
Gemma, zoals gewoonlijk, weer in prima vorm.
In de actiescènes is hij weer de uitblinker, en, zoals ik in andere besprekingen van zijn films al vaker opmerkte, de allerbeste van al de Italiaanse acteurs.
De rest van de cast is ook goed gekozen, met een aantal karakteristieke koppen erbij.
Mooie settings, en goede kleuren- en ook de muziek kan mij wel bekoren.
Ook een beter dan gewoonlijke Engelstalige nasynchronisatie.
Nóg een paar spaghettiwesterns met Gemma van dit niveau(of nog beter)en Franco Nero kiepert van plaats nummer één op mijn persoonlijke Italo-westernsterren-favorietenlijst naar de tweede positie.
0
geplaatst: 6 juni 2016, 15:00 uur
Leuke en ook mooie western die ingetogen begint maar na verloop van tijd alle remmen losgooit. Een vloeiend verhaal wat lekker bij de kijker langs glijdt op een positieve manier en de aandacht weet te pakken.
Waren maar meer western zo mooi in elkaar gezet en met hetzelfde goede eindresultaat!
Waren maar meer western zo mooi in elkaar gezet en met hetzelfde goede eindresultaat!
1
geplaatst: 17 december 2018, 00:33 uur
Deze net gekeken op de double feature Arrow blu ray met beide originele Ringo films in zeer goede kwaliteit.
Erg goede spaghetti western en stukken beter als de eerste, maar wat ik wel ietwat verwarrend vond, was dat je voor een groot gedeelte dezelfde cast hebt, maar ze spelen allen totaal verschillende karakters, waarbij je je ook kunt afvragen, of zelfs Gemma als Ringo wel hetzelfde karakter speelt als in het origineel, daar zijn achtergrond (getrouwd, een kind, vechtend in de burgeroorlog?) eigenlijk in het geheel niet overeen komt met dat in de eerste film.
De film zelf is een hoogtepunt in het betreffende genre. Erg mooi en effectief gemaakt. Veelal een broeierige sfeer, snijdende spanning en wanneer Ringo voor het eerst oog in oog komt te staan met zijn vrouw spatten de emoties van het scherm.
Tot drie kwart van de film is er opmerkelijk weinig actie, maar als kijker weet je dat het hoofdkarakter uiteindelijk los zal gaan en als het dan gebeurt is het ook grandioos, met een Gemma, die zijn fantastische atletische kunnen in optima forma laat zien. Lopend en springend op en van daken, al schietend wegduikend voor kogels. Wat is dit toch een charismatische acteur.
Net als in de eerste film steelt Nieves Navarro de show als een wel erg sexy, maar ietwat onbetrouwbare vrouw die aanpapt met de badguys.
Ook effectieve, soms zelfs ietwat spookachtige, score van Morricone.
Erg goed, aanrader ! Een acht, ofwel vier sterren.
Erg goede spaghetti western en stukken beter als de eerste, maar wat ik wel ietwat verwarrend vond, was dat je voor een groot gedeelte dezelfde cast hebt, maar ze spelen allen totaal verschillende karakters, waarbij je je ook kunt afvragen, of zelfs Gemma als Ringo wel hetzelfde karakter speelt als in het origineel, daar zijn achtergrond (getrouwd, een kind, vechtend in de burgeroorlog?) eigenlijk in het geheel niet overeen komt met dat in de eerste film.
De film zelf is een hoogtepunt in het betreffende genre. Erg mooi en effectief gemaakt. Veelal een broeierige sfeer, snijdende spanning en wanneer Ringo voor het eerst oog in oog komt te staan met zijn vrouw spatten de emoties van het scherm.
Tot drie kwart van de film is er opmerkelijk weinig actie, maar als kijker weet je dat het hoofdkarakter uiteindelijk los zal gaan en als het dan gebeurt is het ook grandioos, met een Gemma, die zijn fantastische atletische kunnen in optima forma laat zien. Lopend en springend op en van daken, al schietend wegduikend voor kogels. Wat is dit toch een charismatische acteur.
Net als in de eerste film steelt Nieves Navarro de show als een wel erg sexy, maar ietwat onbetrouwbare vrouw die aanpapt met de badguys.
Ook effectieve, soms zelfs ietwat spookachtige, score van Morricone.
Erg goed, aanrader ! Een acht, ofwel vier sterren.
0
geplaatst: 17 december 2018, 12:49 uur
@thunderball:
Dat heb ik mezelf ook vaak afgevraagd. Wat ik denk is dat je de film ook als een soort prequel kan zien.
en dat het verhaal in de 1e film hierna zich afspeelt.
Maar kan t fout hebben natuurlijk... Dat het gewoon 2 losstaande films zijn met alleen de overeenkomst dat er een personage genaamd Ringo in zit
.
Dat heb ik mezelf ook vaak afgevraagd. Wat ik denk is dat je de film ook als een soort prequel kan zien.
en dat het verhaal in de 1e film hierna zich afspeelt.
Maar kan t fout hebben natuurlijk... Dat het gewoon 2 losstaande films zijn met alleen de overeenkomst dat er een personage genaamd Ringo in zit
.
2
geplaatst: 17 december 2018, 18:26 uur
Ik heb er na nog de docu's zitten kijken en daarin werd verteld dat de twee films eigenlijk niets met elkaar te maken hebben. "Return" slaat dan ook niet op het feit dat dezelfde persoon weer in een nieuwe film terug keert, maar dat het hoofdkarakter terugkeert van de burgeroorlog naar zijn geboorte dorp.
Veelal dezelfde cast komt omdat de films back to back na elkaar zijn gefilmd en was om kosten te besparen. Zo is de dame die zijn vrouw speelt bv. ook familie van de regisseur.
Gemma is hoogstwaarschijnlijk dus ook niet hetzelfde karakter, wat hij in de eerste film vertolkte, hoewel ik dat niet echt door had tijdens het kijken en dat eigenlijk wel aannam.
Veelal dezelfde cast komt omdat de films back to back na elkaar zijn gefilmd en was om kosten te besparen. Zo is de dame die zijn vrouw speelt bv. ook familie van de regisseur.
Gemma is hoogstwaarschijnlijk dus ook niet hetzelfde karakter, wat hij in de eerste film vertolkte, hoewel ik dat niet echt door had tijdens het kijken en dat eigenlijk wel aannam.
0
geplaatst: 18 september 2019, 13:16 uur
Ringo en zijn uitleg
Wanneer je A zegt, dan moet je B zeggen en al helemaal wanneer je zowel A als B ter beschikking hebt. Het is een cryptische manier om te zeggen dat ik eigenlijk best wel veel zin had in deze sequel op Una Pistola per Ringo. Opnieuw met Duccio Tessari aan het roer en bovendien ook met een groot deel van dezelfde cast. Hoe dat voor een sequel juist te werk ging gaan was me niet duidelijk omdat sommige acteurs in het vorige deel het loodje legden, maar dat ging vanzelf wel uitgeklaard worden.
En ja, het is uitgeklaard maar niet op de manier dat ik had verwacht. Met een titel als Il Ritorno di Ringo verwacht je effectief de terugkeer van de Ringo uit de vorige film, maar eigenlijk is het gewoon een personage dat toevallig door dezelfde acteur wordt gespeeld en dezelfde naam heeft gekregen. Je kunt moeilijk zeggen dat dat te wijten is aan het succes van de vorige film aangezien beide films back to back achter elkaar zijn geschoten, maar ik blijf het toch een onlogische beslissing vinden van Tessari. Maakt op zich verder gelukkig weinig uit omdat hij er hier weer een erg tof filmpje van maakt. Qua stijl ligt dit logischerwijs dicht bij de voorganger maar toch nog met voldoende verschil. Zo wordt hier veel meer de kaart van de emotie getrokken. Dat kunnen kleine emoties zijn zoals Elisabeth die aan haar papa vraagt of ze hem moet helpen met het laden van het pistool, een scène die vandaag de dag absoluut niet meer zou kunnen denk ik, maar ook grote emoties zoals de scène waar Ringo en Hally elkaar terug ontmoeten. Die focus op de ogen.. Het spat van het scherm af! Verder is dit een film die ietwat trager op gang komt, maar dat in de climax wel ruimschoots goedmaakt.
Al blijf ik het wel jammer vinden dat Giuliano Gemma hier wat minder atletisch voor de boeg komt. Hij doet nog wel wat leuke dingetjes maar zo'n scène als die waar hij door verschillende vloeren crasht om dan doodleuk op een piano terecht te komen.. Het zit er deze keer niet bij. Gemma blijft gelukkig wel zijn charmante zelve en met Lorella De Luca behoudt hij een vlotte chemie. Ook Nieves Navarro krijgt iets meer ruimte als liefje van Esteban en diezelfde Esteban wordt natuurlijk vertolkt door de immer coole Fernando Sancho. Hij is me indertijd nooit opgevallen in onder andere Lawrence of Arabia of 55 Days at Peking, maar in beide Ringo films laat hij een onuitwisbare indruk achter. George Martin deed dat in Una Pistola per Ringo minder, maar maakt dat hier volledig goed. Toffe soundtrack ook weer van Ennio Morricone en de titelsong van Maurizio Graf is toch ook weer een oorwurm van jewelste.
Na 2 films hield Tessari het voor bekeken met zijn Ringo franchise, maar dat betekent niet dat het daarbij stopte. Een zoekquery op MovieMeter op simpelweg het woord 'Ringo' levert al 18 andere films op sinds dat de 2 films van Tessari zijn uitgekomen en er zullen er ongetwijfeld nog wel een hoop andere zijn. Dat soort films zullen wel bewust willen meeliften op de "Ringo"-naam en het lijkt me sterk of die eenzelfde kwaliteit benaderen maar ik wil er wel eens eentje proberen als ik ze tegenkom.
Dikke 3.5*
Wanneer je A zegt, dan moet je B zeggen en al helemaal wanneer je zowel A als B ter beschikking hebt. Het is een cryptische manier om te zeggen dat ik eigenlijk best wel veel zin had in deze sequel op Una Pistola per Ringo. Opnieuw met Duccio Tessari aan het roer en bovendien ook met een groot deel van dezelfde cast. Hoe dat voor een sequel juist te werk ging gaan was me niet duidelijk omdat sommige acteurs in het vorige deel het loodje legden, maar dat ging vanzelf wel uitgeklaard worden.
En ja, het is uitgeklaard maar niet op de manier dat ik had verwacht. Met een titel als Il Ritorno di Ringo verwacht je effectief de terugkeer van de Ringo uit de vorige film, maar eigenlijk is het gewoon een personage dat toevallig door dezelfde acteur wordt gespeeld en dezelfde naam heeft gekregen. Je kunt moeilijk zeggen dat dat te wijten is aan het succes van de vorige film aangezien beide films back to back achter elkaar zijn geschoten, maar ik blijf het toch een onlogische beslissing vinden van Tessari. Maakt op zich verder gelukkig weinig uit omdat hij er hier weer een erg tof filmpje van maakt. Qua stijl ligt dit logischerwijs dicht bij de voorganger maar toch nog met voldoende verschil. Zo wordt hier veel meer de kaart van de emotie getrokken. Dat kunnen kleine emoties zijn zoals Elisabeth die aan haar papa vraagt of ze hem moet helpen met het laden van het pistool, een scène die vandaag de dag absoluut niet meer zou kunnen denk ik, maar ook grote emoties zoals de scène waar Ringo en Hally elkaar terug ontmoeten. Die focus op de ogen.. Het spat van het scherm af! Verder is dit een film die ietwat trager op gang komt, maar dat in de climax wel ruimschoots goedmaakt.
Al blijf ik het wel jammer vinden dat Giuliano Gemma hier wat minder atletisch voor de boeg komt. Hij doet nog wel wat leuke dingetjes maar zo'n scène als die waar hij door verschillende vloeren crasht om dan doodleuk op een piano terecht te komen.. Het zit er deze keer niet bij. Gemma blijft gelukkig wel zijn charmante zelve en met Lorella De Luca behoudt hij een vlotte chemie. Ook Nieves Navarro krijgt iets meer ruimte als liefje van Esteban en diezelfde Esteban wordt natuurlijk vertolkt door de immer coole Fernando Sancho. Hij is me indertijd nooit opgevallen in onder andere Lawrence of Arabia of 55 Days at Peking, maar in beide Ringo films laat hij een onuitwisbare indruk achter. George Martin deed dat in Una Pistola per Ringo minder, maar maakt dat hier volledig goed. Toffe soundtrack ook weer van Ennio Morricone en de titelsong van Maurizio Graf is toch ook weer een oorwurm van jewelste.
Na 2 films hield Tessari het voor bekeken met zijn Ringo franchise, maar dat betekent niet dat het daarbij stopte. Een zoekquery op MovieMeter op simpelweg het woord 'Ringo' levert al 18 andere films op sinds dat de 2 films van Tessari zijn uitgekomen en er zullen er ongetwijfeld nog wel een hoop andere zijn. Dat soort films zullen wel bewust willen meeliften op de "Ringo"-naam en het lijkt me sterk of die eenzelfde kwaliteit benaderen maar ik wil er wel eens eentje proberen als ik ze tegenkom.
Dikke 3.5*
* denotes required fields.
* denotes required fields.