Twilight Zone: The Movie (1983)

Erg leuk, hoewel niet alle segmenten even sterk zijn.

Met het eerste segment kon ik helemaal niets. De moraal van het verhaal vond ik erg heftig, en het verhaal was al met al niet echt vermakelijk. Dit soort thema's passen meer in de traditie van de oude E.C. Comics dan in the Twilight Zone. Het was allemaal wel goed geacteerd, dat wel.

Nee, het tweede segment was dan al veel leuker. De boodschap vond ik erg fraai en ik vond dit gewoon een erg ontroerend stuk. Zowel de ouderen als de kinderen acteerden erg goed en aan het eind was ik erg vrolijk en opgewekt. Scatman Crothers was echt briljant.

Het derde deel was veruit mijn favoriet. De hele uitwerking vond ik erg goed, en de paranoïa nam met de minuut toe. Het huis was erg fraai, en het was prachtig om te zien hoe elke kamer zich aanpaste aan de tekenfilms die er opstonden. De acteurs waren lekker over the top, en de special effects waren uitmuntend. Het konijn uit de hoge hoed en het andere monsterwaren erg mooi gemaakt; grappig maar tegelijkertijd angstaanjagend.

Het vierde verhaal was gewoon leuk. John Lithgow ging geweldig van rustig naar paranoïde en het monster was erg cool, zeker toen hij vaag te zien was. Maar ook de close ups waren erg fraai, en net zoals het vorige segment eng en grappig tegelijk.

En dan hebben we nog het stuk met Dan Aykroyd. Het begon al geweldig met Midnight Special van Creedence Clearwater Revival, en de hele sfeer was erg amikaal tot het grote moment, dat eigenlijk even leuk is als je al weet wat er gaat komen. De afsluiter was ook erg leuk, omdat je je kon voorstellen hoe het met Lithgow in de ambulance zou aflopen, zonder dat je het daadwerkelijk zag.

Ja, al met al was ik erg tevreden met deze film. Zoals in elke anthologie zit er altijd wel een verhaal in dat je niet leuk vindt, maar 3 van de 4 (of 4 van de 5 als je Aykroyd's stuk meerekent) waren toch erg geslaagd.

Vier fraaie sterren!!!

Zag een tijdje terug het origineel van het derde segment (dat van Dante) en die jaren '60 versie was toch nog een stuk beter dan deze. Moet eigenlijk nog eens de box bestellen van de sixties reeks.

Fijne film.

Het begint aardig en ik zat men een glimlach te kijken naar het tweetal in de auto. Dan komt het eerste segment en dat was best in orde. Niet veel meer als dat. Het tweede vond ik een stuk beter, met een aangename boodschap. Het derde was natuurlijk the bomb, al vond ik daar het einde wel wat minder. Het vierde vond ik het beste. De sfeer in dat vliegtuig was zeer goed gedaan en het monster was grafisch écht OK. Ook van dichtbij. Het slot was zalig.

4

Heeft iemand wel eens een de aflevering Nightmare at 20,000 Feet met een jonge william shatner gezien? Hij staat gewoon op youtube. Als je dan de verschillen ziet denk je nou nou nou.. wat is het origineel ontzettig rustig op een jaren 60 snelheid.. en dan vergelijk ik het met slechts de "1983" versie en dan zie ik John Lithgow rondstuiteren als een wildeman. Wat een contrast.

Nu voor de derde keer deze film gekeken. Vond het net als de serie (tachtiger jaren) altijd een topper.
Maar inmiddels heb ik de hele serie gekeken, dus óók de zestiger jaren (zwart/wit) en de nul jaren versie.
Ik zie nu dus wel wat doubleren met de zestiger jaren afleveringen, maar dat doet helemaal niks af aan de kwaliteit van deze film.
Meestal doen films naar aanleiding van een serie onterecht, maar deze jongen blijft ferm overeind staan! Toppertje!

Vond het destijds best een leuke formule om vier verschillende horror/fantasy verhalen in één film te stoppen. De verhalen zijn opzicht best leuk maar wel verschillend van niveau (filmpje met de oude mensen vond ik het minste) . Het laatste filmpje vond ik nog het beste en is me ook het meest bijgebleven. Heerlijk rol van John Lithgow in dat filmpje. Het laatste filmpje was ook best spannend. Buiten horror/fantasy ingrediënten en de best wel leuke cast zit er ook behoorlijk wat humor in de film waardoor hij best lekker wegkijkt. De film "Cat's Eye" was meen ik het vervolg op deze film (althans het had dezelfde stijl) en was ook best goed.

Zo erg van het fatale ongeluk op de set wat 2 kinderen en de hoofdrolspeler toen in 1983 het leven kostte:
youtube: twilight zone accident (schokkende beelden)

Matige anthology.

Eerste filmpje had best een grappig uitgangspunt, de uitwerking was alleen wat flauwtjes. Wel ultiem bizar om naderhand te lezen hoe het met de hoofdrolspeler is afgelopen. Verbaast me ook een klein beetje dat ze het filmpje uiteindelijk nog gewoon in de film hebben gelaten. Het is in ieder geval het meest creepy element van deze film.

Tweede film is duidelijk Spielberg materiaal, al deed het mij ook sterk aan Darabont denken. Een wat magische maar oversentimentele draak van een short. Op zich vond ik het filmpje nog wel binnen het concept passen, afwisseling siert films als deze, maar ook hier was de uitwerking weer alles behalve.

Dante levert het beste werk af. Weird en vervreemdend vooral. Er zitten een aantal lollige momenten en scenes in, al verliest het wel een beetje het duistere randje naar het einde toe. Toch best een leuk verhaaltje verder.

Vierde en laatste segment valt vooral door de mand door het belachelijke monster. Lithgow is verder ook niet de subtielste acteur, waardoor er van spanning jammer genoeg niet veel sprake is. Had ook zeker meer in gezeten.

Intro en outro van de film waren verder wel grappig, hoewel ook niet echt noemenswaardig. 't Is vooral een collectie aparte, licht-mysterieuze verhaaltjes waarbij het horror gedeelte duidelijk op de tweede plaats kwam.

2.0*

De beelden van z'n overlijden staan trouwens op youtube...

Typisch een film die je in de jaren '80 had moeten zien. .

Tja Landis 'fall' na zijn ongelooflijke 'rise'. Over die dode op de set.

De eerste 2 filmpjes vond ik eigelijk weinig aan. Dat filmpje van Spielberg was eerder gezellig en fantasie, dan horror of bizar. Het derde filmpje van Dante was al beter, omdat je eigelijk niet goed wist welke richting het verhaal zou uitgaan en er hier en daar rare dingen gebeuren, maar toch het einde vrij simpel of niets schokkends. Het laatste filmpje vond ik zoals velen hier het beste, omdat het toch wel beangstigend is om te weten dat er iets creepy aan de hand is tijdens het vliegen. 2.5* gemiddeld

Zeer wisselend van niveau, maar alle zijn sowieso visueel nogal pover en matig geacteerd, dus op die vlakken valt heel weinig te genieten.

Proloog: Leuk, prima gefilmd en redelijk spannend.
1. Aardig idee, nogal zwak uitgewerkt door voor heel extreme situaties te kiezen. Ook niet heel spannend en gewoonweg te kort om echt te beklijven.
2. Een beetje saai, al is ook hier het idee best mooi. Pas tegen het einde aan krijgt dit stukje een hart, maar dat is net te laat.
3. Deze ging mij te ver over the top, zonder echt leuk te worden. Jammer, want Gremlins 2 kan ik prima hebben. Het acteerwerk zal ermee te maken hebben, al was de familie wel goed eng vrolijk.
4. Veruit het beste stuk. Spannend, griezelig, beklemmend en je weet nooit of er nu een monster is of dat meneer alles verzint.

Al met al vermaakt het wel doordat de filmpjes kort genoeg zijn, alleen is de laatste de enige goede. 2,0*.

De eerste twee films zijn wat middle-of-the-road, maar de laatste twee shorts maken echt een hoop goed. De short van Dante is al erg goed, vooral visueel een genot, maar het laatste verhaal is de kers op de taart. Een heerlijke vluchtig puntje-van-je-steol segment met een sterke rol van Lithgow en een geweldig monster. Heerlijk 80's voer
4*

The Twilight Zone paste helemaal in mijn straatje halverwege de jaren 80. Horror en Fantasie vond ik toen fantastisch. Na zo'n 30 jaar opnieuw bekijken blijft een goede indruk achter. Inmiddels vind ik het tweede verhaal (a Young Mind) het beste, onroerend mooi. De andere verhalen zijn ook sterk, hoewel het derde verhaal (the Cartoonhouse) wat te dik aangezet is.

Moet ik deze zien voorik seizoen 1 bekijken of is dat niet nodig

Nee hoor; staat allemaal los van elkaar.

Oke Bedankt Want Ik heb Seizoen 1 en kan 2 en 3 vinden maar de film kan ik nergens vinden

"Hey... you wanna see something really scary?"

Geinige anthologie in Spielbergiaanse stijl. Op de laatste twee segmenten na zou ik het echter niet als Horror-willen bestempelen. De TV-serie kende ik alleen van naam.

De muziek van Jerry Goldsmith kende ik al lang voordat ik de film zag en is een van mijn favoriete soundtracks. Helaas maakt de film er maar weinig gebruikt van, Goldsmith zou de muziek later in Gremlins hergebruiken.

Alle segmenten zagen er goed uit, prima acteerwerk en visueel ook helemaal in orde. Het eerste segment was wel grappig, maar toch wel het minste in de anthologie. Steven Spielberg's tweede segment, met die oudjes, was weer typisch Spielberg en deed me aan Hook denken. Segment 3 van Joe Dante, over het wensende jongetje, was leuk gevonden en best creepy. Het beste segment was echter het 4e - Nightmare at 20 000 Feet, met de sterke rol van John Lithgow. De proloog met Dan Aykroyd was ook wel geinig.

De film is berucht om het helikopterongeluk waarbij acteurs Vic Morrow, Renee Chen en My-ca Dinh Le om het leven kwamen. John Landis is vrijgesproken van doodslag, maar Spielberg wilde hierna niets meer met hem te maken hebben.

Vermakelijke 80's film om een keer gezien te hebben. De special effects en make-up van Rob Bottin, de muziek van Jerry Goldsmith en de prima uitvoering maken de film het kijken waard.

Wat mij betreft volkomen mislukte remake/vervolg van de succesformule uit de jaren '60. Het enige dat mij positief is bijgebleven van deze film was het gedeelte vanuit het passagiersvliegtuig. De rest is helaas een slap aftreksel van de eerdere successen van de befaamde tv-serie.
Ja, we worden ouder papa...

Nee,kon me aandacht er totaal niet bijhouden.ik vond dit persoonlijk echt niets.

Een zeer genietbare hommage van vier bekende regisseurs aan de legendarische tv-serie van Rod Serling uit hun jeugdjaren. Daarin wordt een vijfde dimensie verkend, een schemergebied dat tussen de herkenbare realiteit en een akelige nachtmerrie zweeft. John Landis is eerst aan de beurt met een nadrukkelijke fabel over rassenhaat. Vervolgens tekent Steven Spielberg een sentimentele fantasie over bejaarden die weer kinderen worden. Joe Dante verrast dan weer met een satire op de Amerikaanse tekenfilm, waarin een klein jongetje zijn wrede cartoonfantasieën in werkelijkheid omzet. Het orgelpunt en misschien wel het beste is het laatste segment: een beklemmend drama van George Miller over een passagier die zich in een vliegtuig bevindt. Wanneer hij in een storm terechtkomt is hij doodsbang en begint hij zijn eigen hallucinaties te geloven.
De film werd bekroond met een Saturn Award en kreeg nog meerdere nominaties. Prima vertolkingen en een sfeervolle soundtrack van Jerry Goldsmith. Een kluif voor liefhebbers van fantasy & horror.