Jui Kuen (1978)

Dat was gewoon een vraag, niet iets dat ik uit je post afgeleid had . Vroeg me gewoon af of je ook dat aspect van dit soort filmpjes op prijs stelt.

Oke. Je went er gewoon steeds meer aan met elke HK film die je ziet...

Vraag me zelfs af of die humor eigenlijk wel zoveel minder is dan de humor in Hollywoodfilms. Ik denk dat Chan als komiek trouwens enorm onderschat wordt. Ik ben al genoeg Keaton of Lloyd vergelijkingen op internet tegengekomen in besprekingen mbt Jackie Chan.

Chan wordt vaak als een slechte acteur gezien, maar daar heeft de engelse dubbing (Chan spreekt zijn eigen rollen in gebrekkig Engels in) ook schuld aan. Acteerprestaties vallen echt wel mee hoor.

Ik zou geen andere acteur kunnen noemen die zo'n fietsscene in Project A grappiger zou kunnen uitvoeren dan Chan.

Die Keaton-vergelijkingen lijken me eerder op het stuntwerk gebaseerd dan op de komische talenten van Chan.

Ik denk juist de combinatie van de twee. Props gebruiken in je gags en dergelijke...

En ook timing en het stuntwerk an sich natuurlijk.

Hier een simpele vergelijking.

Wat zijn ?
Daarnaast vind ik vooral de nooit lachende Buster Keaton maar ook Chaplin gewoon veel grappiger dan Jackie Chan (nog niets van Lloyd gezien) maar inderdaad, de vergelijkingen zijn niet uit de lucht gegrepen.

tandwielen, fietsen, tafels, magnetrons etc. Objecten op de set/delen van de set. Dat deed Keaton oa ook in zijn films. Veel fysieke grappen ook. Ik heb ook nog niets van Lloyd gezien hoor, en weinig van Keaton.

Ik wil ook niet beweren dat Chan net zo goed is, maar ik vind wel dat ie onderschat wordt als komiek.

Erg lang geleden dat ik deze had gezien.Laatst de dvd maar eens aangeschaft, en opnieuw veel plezier aan de film beleeft.

Kung Fu met een komische noot.Naast de vele gevechten is er ook meer dan genoeg ruimte voor wat humor.Dat maakt deze film ook onzettend genietbaar.Nergens wordt het ergens super serieus gebracht.Chan is in topvorm en dat zie je.De vele gevechten spatten van het scherm af, met als hoogtepunt de vechtscène aan het eind die maarliefst een dikke kwartier duurt.Erg goed gedaan.Dat oude mannetje is ook een leuke verschijning, en de combinatie met Chan zorgt voor een aantal erg leuke momenten.De badguy vind ik echter nooit echt heel dreigend overkomen.Al had ik niet graag ruzie met deze man.Echt topvermaak.

4*

De leukste stukjes zijn dit:

Dat hij met die kopjes stil moet blijven staan.
Het eindgevecht.
Het begin met die "sukkel"leraar.

Een terechte doorbraak van Chan die onder begeleiding van Yuen's kundige regie wederom laat zien dat een kungfu film best zonder een goed script kan. De typische HK humor (Chan die zijn tante die hem net in elkaar geslagen heeft onder ogen moet komen), vreemde maar kundig gechoreografeerde actie en de overdreven mimiek van werkelijk iedere acteur maken de film een genot om naar te kijken. Kitscherig, maar oh zo spectaculair.

Zeer goeie Kung fu Film. Een mooie setting. En het eind gevecht is geweldig. 4,5.

Toffe film met leuke flauwe humor en geweldige gevechten. Jackie Chan is zeker geen goede acteur, maar wel een sympathieke kerel en een fantastische stuntman. Zoals eerder gezegd is hij duidelijk geïnspireerd door Buster Keaton, ook mijn favoriete komiek uit de geluidsloze jaren.

In één woord : GEWELDIG!
Toffe film met geweldig veel gevechtscènes.
Echt heel grappig.

vette kung fu film.

Een vlotte actieknaller!

Jackie Chan komt bij mij altijd bovendrijven als die éne bijzonder, flauwe Rush Hour acteur. Deze film weet dat beeld zeker te ontkrachtigen. Deze film is zeker niet briljant, maar gewoon zéér leuk. Alle fratsen die Chan hier opvoert zou je kunnen vergelijken met streken die een klein kind uithaalt, toch heb ik er vaak om moeten lachen! Die oom met zijn rode pimpelneus is zeker grappig, de scenes waarin hij Chan onder zijn hoede neemt om hem klaar te stomen voor kung - fu gevechten zijn hilarisch. Een 3,5*

Een aardige Kungfufilm, maar ook niet meer dan dat. Jackie Chan kan op latere leeftijd nog steeds veel, maar laat in deze film zien dat hij op jonge leeftijd pas echt veel in zijn mars had. Er zitten een hoop gevechten in de film en qua choreografie en camerawerk ziet het er allemaal heel verzorgd uit. Daarnaast zijn de gevechten ook behoorlijk spectaculair, waardoor het op dat gebied in ieder geval wel goed zit.

Een minpunt vond ik echter de constant terugkerende flauwe humor, waardoor het geheel af en toe toch allemaal erg clownesk overkomt. De oude man, waarvan Chan les krijgt is dan wel behoorlijk grappig, maar Chan zelf voegt naast het vechten eigenlijk maar weinig toe en is eerder irritant hier, dan leuk. En zo zitten er nog wel wat bijrolletjes in, die af en toe echt te slapstickachtig voor woorden zijn. Soms geinig, meestal niet.

Toch heb ik dankzij de gevechten wel genoten van de film en verveeld het allemaal geen seconde. Meer dan een kleine voldoende zit er echter niet in.

3,0*

Gaat iemand hier nog heen vanavond? Dit soort films zijn altijd erg leuk op het grote doek met een volle zaal.

De vraag is of je enkel voor die sfeer naar een, naar jouw cijfer kijkend, middelmatige film gaat. Ik ga mogelijk donderdag. Had liever deel twee zien draaien op het IFFR.

Jackie Chan en de zatlap

Het was een weg met een aantal hindernissen maar na een kleine maand zijn we dan eindelijk aangekomen bij de bekendste film van Jackie Chan in zijn Hongkong periode. We hebben praktisch alles voorafgaand gezien (er ontbreken 5 titels in het rijtje geloof ik) en de verwachtingen waren dan ook erg hoog gespannen. Misschien wel net iets te hoog want hoewel Drunken Master een sterke Chan film is, is het voor mij niet het beste wat hij in zijn jaren '70 periode heeft gemaakt.

Wel een verademing om dit in de originele Kantonese versie te zien want dat geeft toch meteen meer kwaliteit aan zo'n film. We hebben het merendeel van de voorgaande films jammer genoeg in Engelse dub moeten zien (al zorgt dat soms nog wel voor grappige momenten) maar deze dus niet. Drunken Master is een film die redelijk traag op gang komt en het grote hekelpunt voor mij is dat het dan ook iets te lang duurt eer we effectief iets van de bekende stijl te zien krijgen. Eens Beggar Su op de proppen komt neemt de film wel een redelijke vaart maar het blijft wachten op het eindgevecht om Chan te zien omgaan met de Drunken Master stijl en het eindgevecht is uiteindelijk het wachten niet in zijn geheel waard. Het blijft misschien wel wat mijn eigen schuld doordat ik te hoge verwachtingen had maar met een iets sneller tempo in het begin had hier volgens mij wel meer in kunnen zitten. De choreografie blijft echter wel om je duimen en vingers van af te likken en ik ben dan ook benieuwd naar wat Woo-ping Yuen nog verder gaat doen met Chan, er staat me in ieder geval nog een mooie tijd te wachten.

Chan haalt hier wederom zijn slapstick boven en ook dat komt niet altijd even goed tot zijn recht. Ik spreek me hier eigenlijk een beetje tegen doordat Half a Loaf of Kung Fu (waar Chan niets anders doet dan slapstick) één van mijn favoriete films van de acteur is maar hier is hij, zeker in het begin, meer irritant dan wat anders. Beetje jammer want wat Chan hier voor de rest laat zien is wel erg de moeite waard. Het is vooral naar het einde toe wanneer hij de Drunken Master stijl begint te beheersen dat het echt de moeite wordt. Sowieso wel een interessante stijl om eens te zien, spelers van onder andere Tekken zullen wel wat moves herkennen in ieder geval. Voor de rest valt het op dat hier eigenlijk nog een paar sterke bijrollen te vinden zijn. Dean Shek komt nog eens op de proppen in een redelijk leuke rol als leraar in de kung fu school maar het is vooral Siu Tien Yuen die als Beggar Su de show steelt. Ook nog een vermelding voor de erg geslaagde soundtrack trouwens. In de meeste Hongkong films rond deze periode werd regelmatig eens leentje buur gespeeld bij de Amerikanen of Britten (zo heeft The Fearless Hyena muziekstukken van The Pink Panther en gebruikt Snake & Crane Arts of Shaolin een nummer uit Monty Python's The Holy Grail) maar dit voelt getrouw gecomponeerd aan en past perfect in de lijn van de film.

Het zou verkeerd zijn om te zeggen dat ik teleurgesteld ben maar ik had toch gehoopt hier een 4* aan te kunnen geven. Chan is zoals praktisch altijd degelijk, de choreografie is mooi in beeld gebracht en de Drunken Master stijl blijft vermakelijk om te zien. Het tragere verhaal en de soms vervelende humor zorgen af en toe voor wat irritatie. Ben benieuwd naar Snake in the Eagle's Shadow die vanavond op de planning staat.

3.5*

Het staat buiten kijf dat dit een ongelooflijk sterk staaltje martial arts is. Van Jackie Chan weet je dat hij alle stunts zelf uitvoert. Niets dan respect voor wat hij en zijn tegenspelers voor elkaar krijgen, maar een film duurt voor mij toch wel erg lang wanneer het overgrote deel van de speelduur bestaat uit gevechten. Daarnaast is er die gebruikelijke opbouw waarin een talentvol persoon na een vernedering tot held opgeleid wordt en uiteindelijk de badguy verslaat. De humor is aardig, maar dit is een film die je puur en alleen voor de martial arts moet kijken. Jackie Chan is fenomenaal en de drunken masterstijl is erg leuk, al heb ik die volgens mij wel beter gezien. Leuk filmpje verder.

1e Jackie Chan film die echt veel is bekeken of is er een oude van hem die ook populaire is?

Ik had Drunken Master II al gezien, een halve sequel uit 1994, dat ik één van de beste films van Chan vond. Deel 1 uit 1978 laat een jonge Jackie Chan zien met de stijl waar hij tot lang erna bekend mee zal worden. De combinatie van Kung-Fu en humor en vechten met props. De gevechten in deze film zijn wel sterk, Chan is dan ook in topvorm. Het is best genieten met vele geweldige scènes. Wel mis ik nog de grootse scènes die het helemaal episch maken. Gaandeweg zal Chan zelf meer aan het stuur zitten van de choreografieën, verder gaan met zijn stunts en denkelijk ook meer budget hebben om zijn films te kunnen verwezenlijken. Maar al zeker geen slechte film van de acteur en absoluut een must voor de fans.

De Tiger Fist, Crane Fist of Monkey Fist, ze zijn allemaal leuk en aardig, maar niets is cooler dan de Drunken Fist . Jackie Chan krijgt les van een dronkenlap om zich te bekwamen in die laatste vechtstijl. Drunken Master heeft erg veel gevechten, maar opvallend genoeg verveelt het nooit. Het is allemaal gelikt uitgevoerd en zit bovendien boordevol humor.

Soms dan heb je van die films: jarenlang liggen ze op de plank stof te vangen om dan uiteindelijk bekeken te worden.
Drunken Master is één van die films. Ik denk dat ik hem al ruim 5 jaar of nog langer in bezit had, maar gisteravond was het dan eindelijk zover.
Chan zelf laat zien dat hij een meester is in de martial arts. Met veel humor laat hij zijn prachtige kunsten zien. Verder is de combinatie met hem en zijn altijd dronken meester wel mooi gevonden. Beiden weten voor leuke en grappige momenten te zorgen.
Een film die misschien niet al te pedachochisch verantwoord is (de verheerlijking van alcohol drinken), maar wat geeft het. Mooie actiescenes die het boeiend weten te houden tot het eind.

In vrijwel alle filmische aspecten volstrekt lachwekkend, maar Chans fighting skills (en daar gaat het toch om) blijven cool.

Wat kos zegt, totaal stompzinnig op heel veel vlakken, maar best vermakelijk. De settings daar tussen de bergen, Chan z'n moves en zo nu en dan een kleine lach.. prima vermaak. Vond wel dat de zogenaamde gevechten veel te lang werden uitgesponnen vaak, maar oké. Aardig om gezien te hebben.

Tip: nu te zien op Netflix

Vreselijk kinderachtig, soms echt op het idiote af. De versie die nu op Netflix staat wisselt steeds tussen Engels gesproken en Kantonees gesproken. Dat maakt het allemaal nog ietsje absurder. Destijds een belangrijke springplank voor Chan, maar inmiddels vreselijk ingehaald door de tijd.

Leuke flick zoals Bud Spencer/Terrence Hill leuk is. Met verdomd politiek incorrecte battle skills. Zo leert Chan zich te bekwamen in het drinken van liters alcohol. En wanneer de drank op is, heb je een groot probleem.

Wat dat betreft wil ik je graag deel 2 aanraden in eeze reeks. De fights daar zijn echt geniaal.

Jeugdsentiment.. Ik keek deze film voor het eerst op een oude VHS band bij mijn tante in Belgie. Mijn oom en zij hadden daar een restaurant en als ik daar bleef logeren keek ik elke avond naar deze film, jaar in jaar uit.. Uiteindelijk kreeg ik de band mee naar huis, de blijdschap die ik toen voelde.. Nu nog steeds, zo'n 30 jaar later zet ik de dvd, waarvan ik er 3 heb liggen, weleens op om met mijn zoontjes te kijken. Hwang Jang-lee, of thunderleg, was voor mij echt de schurk, en hij leek ook nog eens op mijn oom.. Voor mij een dikke 5 sterren!!

Zou hier toch is meer moeten van gaan ontdekken, van dit soort films, kijkt vlot weg, leuke gevechten, niet te veel onnodige zij plots. Vind dit zeker zo goed als het latere hollywood werk van Chan.