House of Wax (1953)

Heb de film nog ergens op video. Herinner me vooral een spannende, enge film met een supergriezelige Vincent Price. Een parel van meer dan 50 jaar oud en die nog steeds glanst.

It's sort of a shock to see your head detached that way

De 1953 versie van House of Wax stond al langer op mijn to-see lijstje maar het leek me moeilijk om de wrange nasmaak van de 2005 versie weg te spoelen. Voornamelijk wegens de miskleun van een Paris Hilton die daar komt opdraven en daarom besloot ik om een tijd te wachten met deze versie. Vandaag dan toch eindelijk eens voor gaan zitten. Het is dan ook heerlijk om met deze warme temperaturen in een frisse living met een groot stuk watermeloen te gaan zitten terwijl je je laat onderdompelen in een old-school horrorfilmpje.

De films die vandaag de dag de 3D laag opgeplakt krijgen, kan ik vaak niet waarderen. De film op zich wel maar het effect op zich niet. Ik krijg er hoofdpijn van en ik weiger om extra te gaan betalen voor iets waar ik amper effect van zie. Ik wist op voorhand dan ook niet dat House of Wax een film ging zijn met 3D-effecten maar hier is het in ieder geval wel een amusante toevoeging. De effecten op zich zijn niet altijd even geslaagd maar ik begin een zekere voorliefde te krijgen voor deze oude 3D-effecten. Het moet wel niet makkelijk zijn geweest voor regisseur André De Toth die blind is aan één oog en zodoende het effect niet kon waarnemen om deze gimmick te regisseren. Ik heb het origineel (Mystery of the Wax Museum van Michael Curtiz) nooit gezien dus geen idee of die versies veel van elkaar verschillen maar dit is qua sfeer toch wel erg degelijk. De teloorgang van het atelier aan het begin van de film is heerlijk maar het wordt pas echt interessant wanneer Jarrod terug op de proppen komt. De achtervolging van Sue is dan ook één van de hoogtepunten in de film. Wat daarna volgt is een erg vermakelijke film die blijft boeien.

Al is veel daarvan te wijten aan de immer geweldige Vincent Price. Ik heb bijlange na nog niet zoveel van hem gezien als ik zou willen maar dit is toch weer een kolfje naar zijn hand. De manier waarop hij de getormenteerde Jarrod neerzet is dan ook een degelijk stukje acteerwerk. Ook leuk om Charles Bronson (indertijd nog gecrediteerd onder Charles Buchinsky) te zien verschijnen. Tijdens het kijken had ik de indruk dat de doofstomme Igor wel vrij veel weghad van Bronson maar ik had niet het idee dat hij het effectief was doordat de acteur me iets te oud leek. Soit, niet echt een enorm uitdagende rol maar Bronson oogt vrij dreigend en past perfect in de sfeer van de film. Natuurlijk moet er ook een ravissante schoonheid aan te pas komen die wordt achtervolgd door de moordenaar en die rol is weggelegd voor Phyllis Kirk als Sue. Geen legendarische rol natuurlijk maar Kirk is geloofwaardig en de confrontaties met Price hebben een lichte vorm van knetteringen in de lucht.

Sowieso een film die in de loop der jaren een zekere status heeft gekregen. Het was de eerste 3D film van Warner Bros' en tegelijkertijd ook de eerste 3D film in kleur die geproduceerd werd door een grote studio. Naast dit alles zijn Price en Bronson op dreef maar is het vooral het sfeerbeeld dat de grote kracht achter de film is. Ben wel benieuwd geraakt naar het origineel, al zweeft Curtiz altijd tussen de 3 à 4 sterren dus dat wordt even afwachten.

4*

Blu-ray release (in 3D): 1 okt. a.s..

Moet ik me dan aanschaffen, ik ben al ontelbare jaren op zoek naar de film op het schijfje.

Let wel even op, want dat is de regio 1 (USA) versie.

(geen probleem wanneer je een regio-vrije Blu-ray speler hebt)

Er is een regio 2 DVD versie te koop, maar (nog) niet in Blu-ray uitvoering.

Warner: de Blu-ray is dan hoogstwaarschijnlijk zone-vrij (regio-vrij).

Grappige horror met een uitstekende Vincent Price. Hij jaagt de stuipen op het lijf van menig weerloze dame met zijn gruwelijke praktijken in zijn wassenbeeldenmuseum! Vooral het begin is vrij sterk als het plot opgebouwd wordt. Na een tijdje kun je de rest toch wel uitstippelen. Niet dat het heel erg is, want het blijft gewoonweg een leuk filmpje .

Ook wel heel lang geleden dat ik deze film heb gezien. Zou toen wel eng zijn geweest. Ik hou er niet van, van dit genre. Slapeloze nacht na afloop van een film, bah.

Het eerste half uur is erg mooi gemaakt, waarin Price als Jarrod zijn liefde voor de wassen beelden gaat uitleggen. En met die brand, hebben ze ook goed gedaan, en zielig eigenlijk. Ook het grimeurwerk is goed. Maar daarna ontgaat de logica me een beetje en waar Jarrod zich vervolgens ontpopt als een maniak. Ik kon Bronson maar nauwelijks herkennen en Carolyn Jones ook al niet. En speelt zich ook af in de kostuumdrama-tijd. Vond ik ook niet zo'n pluspunt. En de ontknoping is maar mager. Ik denk dat je de film nu vooral moet zien, op de manier hoe het gemaakt is en het was hier en daar wel grappig. Maar toch minder sterk en amusant dan ik had vermoed en daarom terecht nu pas weer eens herkeken. 3.0

Oja, deze film vond ik vroeger erg goed, ik ga hem binnenkort weer eens herkijken. Absoluut een Vincent Price fan. Vincent Price zijn stem vond ik altijd betoverend. Moet je maar eens opletten op hoe hij het woord "death" uitspreekt. Echt mooi!

Het lijkt wel of elke film waarin Vincent Price in meespeelt een instant winner is voor mij. Deze had ik voorheen nog nooit gezien. Gelukkig was deze in kleur want dat is bij deze film een dik pluspunt. De wassen beelden ze lijken net echt. Ik kriijg zo weer zin om naar Madame Tussaud's in Londen te gaan.

Ik moet me trouwens bij Flat Eric aansluiten wat betreft de stem van Vincent Price. Ook in deze film zet hij de rol van wassen beelden-kunstenaar uitstekend neer.

De DVD die ik heb bevat nog een oudere film over een wassen beelden museum "Mystery of the Wax Museum (1933)". Deze binnenkort ook maar eens kijken.

Doordat ik al meermaals met veel plezier House of Wax (2005) heb gezien, groeide mijn interesse in het origineel. Echter ging ik er zonder grote verwachtingen in, want het is mij de laatste tijd duidelijk geworden dat de ouderwetse horror niet echt mijn ding is.

Daarentegen was dit een film die ik moeiteloos kon uitkijken (overigens in tegenstelling tot andere Vincent Price films). Het bevat een goede opening waardoor je al snel goed in de film kan komen. Daarna een dosis spanning met onder andere de achtervolging op straat in de avond. Het acteerwerk was ook in orde, Price speelde dan weer sterk.

Al met al heeft de film me niet teleurgesteld, maar desondanks ben ik meer een liefhebber van de remake.

Voor hij/zij die deze poster heeft toegevoegd: chapeau, want ik vind het een geweldige afbeelding die goed past bij de stijl van de film.

Even voor zij die de 3D revival hekelen: de eerste "3D hype" was al begin jaren '50 en daar is deze "House of Wax" een typisch voorbeeld van. Zo word het verhaal doorbroken door een met opzet uitgerekte scene met revuedames en een man met wat jokarispel. Vermakelijke toevoegingen die ik lekker cheesy vond overkomen: het heeft geen toevoegende waarde aan de verhaallijn, maar het is puur even het "3D effect" exploiten. André de Toth doet het nog op een redelijk stijlvolle manier, zeker als je het vergelijkt met drek als "Jaws 3D" (gemaakt tijdens de eerste 3D revival in de jaren '80).

Vincent Price krijgt de ruimte om te schitteren in deze film. Zowel met als zonder "monster make-up" komt hij dreigend en angstaanjagend over. Voor heden ten dagen misschien wat gedateerd, maar ik vind dat juist zijn charme hebben.

Daarnaast heeft deze film voor een horrorfilm verrassend veel diepgang. Niet alleen word je meegesleurd in het macabere en meelijwekkende relaas van Price z'n personage, maar je leert ook Sue Allen (degelijk gespeeld door Phyllis Kirk) goed kennen en raakt betrokken bij haar rol binnen de macabere wereld van Price.

We krijgen zelfs Carolyn Jones nog even te zien als een Marilyn Monroe look-a-like. Grappig. gezien haar meest bekende rol als Morticia Addams zo'n beetje de tegenpool is.

Ik zie in de meeste bovenstaande reacties dat men toch vergelijkingen probeert te trekken naar de "remake" uit 2005. Nu ik beide prenten heb gezien kan ik wel zeggen dat deze "remake" zeer los gebaseerd is op deze flick. Een aantal dingen keren wel terug, maar al met al blijft House of Wax 2005 meer een eigentijdse slasher, daar waar deze film meer op het gemoed in wil werken. Kortom: beide prenten zijn dusdanig verschillend dat ze beter los van elkaar gezien kunnen worden dan "remakes".

Deze film is meer voor zij die van een klassieke Vincent Price houden.

Deze visueel sterke klassieker was in het algemeen goed gelukt, was bijzonder sfeervol en had spannende, griezelige stukken. Wel jammer van de zwakke scènes (die afbreuk deden) met de bezoekers aan het museum. Het verhaal speelde in de negentiende eeuw en de decors waren prachtig, kwamen authentiek over. Vincent Price speelde de rol van zijn leven (werkelijk schitterend).

Ik heb de film trouwens in 2D gezien.

Vincent Price Ben benieuwd of ik nog ooit een rol ga zien van hem die in de buurt komt van deze. Vind hem hier perfect op z'n plaats. Fascinerend personage, die je van gepassioneerd kunstenaar ziet veranderen in een liefhebber van 't macabere. Bovendien erg vlot, met een spetterende opening (lomp vechtend in een brandend gebouw, ge-wel-dig) en huiveringwekkend slot. Dat poppen (wax of niet) eng zijn, werd voor eens en altijd bewezen. Klassieke slashers zoals Tourist Trap (1979) en Waxwork (1988) hadden er waarschijnlijk heel anders uitgezien zonder deze film.

Ook in 2016 overtuigt de film nog steeds ! De hele film ziet er prachtige uit en het verhaal over een doorgeslagen maker van wassenbeelden is zelfs nu nog erg interessant om te zien. Vincent Price speelt de sterren van de hemel. En Phyllis Kirk was als scream-queen ook erg goed gecast. De intermezzo speciaal bedoeld voor de 3D was zelfs voor 2D kijk-ervaring een leuke toevoeging.

aardig origineel waarin het eind ook behoorlijk spannend is .

Eindelijk deze film eens opgezet en ik heb onverwachts toch best wel genoten. Als je goed in mijn stemhistorie kijkt zie je dat ik nauwelijks tot geen films voor de jaren ’80 heb gezien en kijk, de setting voelt voor mij dus zelfs nog wat nieuw aan en natuurlijk de stijl is totaal anders zoals we deze hedendaags kennen met minder mogelijkheden en soms vaak meer kwaliteit. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik toch (wanneer de kans en zin daar is) ik vaker wat oudere films wil kijken, en dan praat ik nog niet van de films voor de oorlog maar meer tussen de jaren vijftig en tachtig, waar ik zelden nog films in gezien heb. En ‘House of Wax’ was zeker een mooie beginner al zeg ik het zelf.

Zeker na het zien van de remake uit 2005 alweer was ik zeker benieuwd naar dit werkje, en zoals ik al gezegd heb ziet de film er super strak uit en weet hij zelfs nog in dit jaar verfrissend over te komen terwijl de technieken natuurlijk niet héél bijzonder zijn, zo vond ik de vecht scènes best komisch eruit zien omdat we zulke scènes al deels verleerd zijn, nog realistischer moeten zijn en minder opvallend. Hier kon je natuurlijk gewoon zien dat ze nep vochten, of ik dit erg vind? Nee totaal niet, eerder best leuk om te zien zo. Echt horror vond ik het niet, weinig bloed te bekennen. Maar er zijn zeker heftige beelden aanwezig, zoals de op zelfdoding lijkende scène in de liftschacht en de verbrande Henry Jarrod die door de straten van New York struinde was erg leuk, maar eng was het niet.

Het verhaal was leuk, we volgen Henry Jarrod die wassen beelden maakt en hier een kleine museum mee heeft. Zijn baas (?) is alleen van plan om de boel in de fik te zetten om vervolgens geld te krijgen van de verzekering en zo met aardig wat centen weg te lopen. Henry laat dit uiteindelijk niet toe en na wat vechten word hij achtergelaten in het brandende gebouw. Henry komt vervolgens weer ‘tot leven’ om een aantal slachtoffers te maken en lijken uit het mortuarium te krijgen, hij bouwt een nieuw wassen beelden museum en krijgt hiermee de grootste successen, ook al hangen er echte lijken. Eenmaal als één dame ontvoerd was om omgetoverd te worden tot wassen beeld komt de politie ook na het zaakje en word Henry verslagen en is het al snel eind goed al goed.

Vincent Price speelde heerlijk en de regie van André De Toth is goed. Ik heb me erg vermaakt met deze film en het is zeker een reden om enthousiast te blijven voor de eerdere jaren in film!

4.0*

HOUSE OF WAX 60th Anniversary - YouTube

Het is jaren geleden geweest dat ik deze film ooit eens zag. Een enge film vond ik het toen. De smeltende gezichten van de wassen beelden in een vlammenzee maakten grote indruk. Doodeng, hoe de levensechte beelden je aankeken vanuit hun verstilde poses. Ze boden een sinistere aanblik met hun onnatuurlijke stijve houding van waaruit zij elk ogenblik een onverwachte beweging konden maken. Of nog enger... konden gaan spreken. Hoe angstaanjagend. Veel meer kon ik me van de film niet herinneren, maar wel dat ik ‘m dus echt eng vond.

Bij de herziening onlangs komen de levensechte wassen beelden en hun smeltende gezichten weer voorbij. En ja, de herinnering klopt. Het was precies zoals in mijn geheugen stond gegrift. Het angstige horrorgevoel van toen had ik er echter niet meer bij. Jammer eigenlijk, maar ook logisch en niet verwonderlijk. De hoeveelheid shocking films die sinds die tijd gepasseerd is, heeft natuurlijk gezorgd voor een enorme laag eelt op de ziel. Toch kreeg ik nog steeds een ongemakkelijk gevoel bij het aanschouwen van die naargeestige wassen beelden.

De shots en scènes met het accent op de beelden zijn nog steeds indrukwekkend. De setting is natuurlijk ideaal voor een horrorfilm en een perfecte etalage voor de beelden. Een museum gesitueerd in een sfeervol keldergewelf. Schimmig en duister. Daarin, de beelden die gedetailleerd zijn vorm gegeven en zich in schijnbare doodse rust bevinden. Voor eeuwig. Heerlijk sinister toch?

En wat is die Vincent Price magnifiek bezig. Prachtrol. Een groot deel van de ongemakkelijke en duistere sfeer komt op zijn conto. Zijn personage is intens en geheimzinnig. Hij is de geniale kunstenaar die op z’n minst een beetje wereldvreemd is maar waarschijnlijk stapelgek. Het gestoorde genie. Heel creatief en niets en niemand ontziend om die creativiteit te kunnen botvieren. Ja, Price speelt een heel genietbaar personage met een lugubere bijsmaak.

Gefilmd in kleur en 3D. Dat verklaart meteen de vreemde intermezzo’s die in de film nogal misplaatst zijn en duidelijk zijn ingebracht voor het 3D effect. Op zich wel grappig als je de film in 3D ziet, denk ik, maar als dat niet zo is, zijn dansende deernes en een clownesk pinpongende artiest niet van toegevoegde waarde voor sfeer en verhaal. Ze helpen de sfeer zelfs iets om zeep.

Desondanks blijft er genoeg te genieten over. De atmosfeer, die ‘s nachts in de donkere stegen van de stad en in het duistere museum van Vincent Price heerst is onaangenaam en beklemmend. Het verhaal is boeiend. En dan de hoofdrol natuurlijk. Die is magnifiek.

Fijne film.

Niet verkeerd.

Ik ben niet zo van de oudere horrorfilms, maar omdat deze toch maar genomineerd was voor de Horror K.O. maar eens bekeken. Hij is me eigenlijk nog best bevallen ook, tegelijkertijd liet Hollywood007 me kennis maken met Price, die hier duidelijk de show steelt.

Het ziet er allemaal soms behoorlijk knullig uit, vooral de vuistgevechten hebben een soort komische lading wat mij betreft. Phyllis Kirk speelt werkelijk vreselijk en daar irriteerde ik me de hele film lang aan, maar veel wonder worden genezen door het heerlijke spel van Price.

Een prima horrorfilm met hier en daar lekker mysterieus gebruik van mistmachines en lekkere sets. Acteerwerk is heel wisselvallig, het verhaal had ook wel wat meer de tijd mogen nemen wat mij betreft. Toch is dit wel beter dan de remake van 2005.

Ik heb me wel vermaakt, ik ben niet zo van de oude films, dus dat dit een voldoende krijgt zegt eigenlijk al een hoop.

Ik ben altijd zeer blij als ik iemand kennis kan laten maken met één van de meest fantastische mens/acteur op deze planeet, Vincent price.

Klein wist je datje: de blonde actrice die Joan of Arc speelt zou later bekend worden als Morticia Addams in de tv serie van the addams family.

Goeie film over een maker van wassen beelden wiens studio in brand wordt gestoken terwijl hij zelf ook binnen is. Deze klassieker binnen het horror genre heeft een origineel verhaal en kent een prima opening en finale. Een mooie aankleding en ook de wassen beelden zien er goed uit. Uiteraard doet de aanwezigheid van Vincent Price de film geen verkeerd.

Deze net zitten kijken op een mooie Engelse blu ray/ dvd uitgave.

Deze ooit begin jaren '80 voor het eerst op tv gezien (één van de eerste zgn. nachtfilms die toen op Nederland in het weekend werden uitgezonden) en ik vond 'm toen dood eng (en bleek niet de enige, want iedereen uit mijn klas, die 'm had gezien, vond het ook een enge film). Tijden veranderen, want ik weet zeker dat dertien jarigen van nu dit totaal niet meer zullen vinden.

Dit was dé film die Price katapulteerde naar status van horror icoon en tevens de start van een 3-D hausse, die binnen twee jaar ook weer over was.

Price in een fantastische rol van aanvankelijk zachtaardige kunstenaar, die met veel liefde wassen beelden maakt, maar wordt verraden door op geld beluste compagnon, die de boel in brand steekt en Price voor dood achter laat. Dat had hij beter niet kunnen doen.

We zien hoe een geheimzinnige, mismaakte engerd mensen ombrengt en achter onze heldin van het verhaal aan zit. Maar hoe kan dit? Het door Price gespeelde karakter heeft zijn eigen ongeschonden gezicht nog en zit tevens, na de brand blijkbaar te zijn ontkomen, in een rolstoel.

Wie, hoe, wat, waarom? De geoefende kijker zal zo zijn vermoedens krijgen.

Film is uiterst inventief en met veel gevoel voor stijl en liefde voor het macabre gemaakt. Heeft bovendien een lekker vlot tempo en de finale is razend spannend.

Een dikke acht, ofwel vier sterren.

PS: de film was net uit rond een uur of één ('s nachts) en werd er plotseling buiten twee keer hard op de deur geklopt. Ik schrok mij rot en heb toch maar niet open gedaan. Je weet maar nooit... misschien was het de geest van Price...!

Had je misschien je volumeknop op 10 staan ?

Film was al tien minuten afgelopen en ik was nu naar de docu, die er ook op stond, aan het kijken, maar het geluid stond nu ook weer niet dermate hard, dat iemand daar voor uit zijn bed gaat komen en op een deur gaat staan bonken, lijkt mij?!

Deze horrorprent van Vincent Price eindelijk ook eens gezien. Price weet, zoals in veel films waarin hij speelt , toch weer een meerwaarde in deze film te brengen. De rest van de cast is wat onopvallender, al speelt hier wel Charles Bronson als Igor in één van zijn eerste filmrolletjes. Het bekende verhaal weet uiteraard niet te verrassen, maar is toch wel leuk om te volgen. De locatie van het museum wordt goed benut en ook de decors met al die wax poppen zien er top uit. Pluspunt is ook het sfeertje wat erbij wordt gecreëerd. De slotscène op het politiebureau levert een geinig grapje op tussen de inspecteur en Sue ( Phyllis Kirk ). 7/10

Erg leuk en sfeervol. Fraaie decors ook en het verhaal , ondanks dat het weinig verrassend is, heeft een goede opbouw. De Toth heeft toffe films gemaakt.