Steve + Sky (2004)

"Eindelijk eens iets anders in onze Belgische zalen" klinkt na 'Any Way the Wind Blows' en 'De Zaak Alzheimer' niet echt origineel meer. En dat is een goed teken, het werd verdorie tijd dat de Daenselijke figuren met houten schoeisels een achterwege werden gelaten. Steve + Sky, ik ga hem alvast zien!

Trailer : http://www.kfd.be/VIDEOS/steve.mov
Release : 18 Februari (Belgie)
Site : www.steve-sky.be

Btw, volgens mij zit er eveneens ook een échte dansfilm in verweven, kijk maar eens naar de agent in't het midden van 't volgende prentje : image Sorry, ik MOEST het gewoon vermelden

Ik vraag me in godsnaam af wat ik gezien heb!!!

1,5*

Redelijk geslaagde, maar soms wat warrige en doorzichtige film, die het vooral moet hebben van zijn groezelige sfeerschepping en de uitstekende muziekkeuze van de broertjes Dewaele (aka. Soulwax). Helaas zijn de acteerprestaties (ondanks, of dankzij de grotendeels geïmproviseerde dialogen) behoorlijk onregelmatig, en valt vooral topmodel Delfine Bafort soms flink uit de toon.

Maar ondanks de overduidelijke minpunten is Steve + Sky een gedurfde en frisse wind in het anders zo magere Vlaamse filmlandschap. Meer van dit!

3 sterren

Helaas, Esteban, het is geen dansfilm geworden. De agent op de foto houdt gewoon al zijn attributen vast.

lol

*ok, deze post is meteen de meest nutteloze die ik ooit heb geplaatst.

O, ik vond dit een geweldige Vlaamse film. Dat ik uit Gent kom, heeft er niks mee te maken. Maar dat de makers uit Gent komen, maakt het natuurlijk wel interessant. Een visueel sterke film met een geweldige soundtrack. Titus De Voogdt speelt hier de pannen van het dak.
Zeker een aanrader! 5*

erg charmante film,groezelige sfeerschepping zit goed en de prent is erg romantisch zonder in melige cliché's te vervallen.
3.5sterren,mede door leuke grappige dialogen ook'sky,zoals de lucht maar dan int engels'

Mooie ongepolijste film over mensen die naast de samenleving staan.
De drie hoofdrolspelers zijn boeiende personen. Steve + Sky maar vooral Jean-Claude vind ik een erg maf personage. Hij heeft ook de leukste teksten. Een rol die formidabel gespeeld wordt door Johan Heldenbergh; een acteur die ik graag nog veel vaker in films zie. Hij acteert erg aanstekelijk.
Het verhaal kent helaas z'n beperkingen. De plotontwikkeling is te mager om de volle 100 minuten te boeien. De film was met een kortere lengte, zeg 85 minuten, veel beter uit geweest.
De muziek is in deze film goed, maar mijns inziens te weinig aanwezig. Een dergelijk type films heeft baat bij veel muziek. Zie ook films als Hombres Complicados en Any Way The Wind Blows.
Tot slot had ik graag gezien dat de film nog rauwer en absurder was geweest. Dan waren de karakters Steve + Sky nog beter tot hun recht gekomen.

Erg aangrijpende film, hoe de liefde kan groeien en op welke manier. Misschien soms wat onoverzichtelijk te verstaan maar alles komt op zijn plooi naarmate de film naar het einde gaat. En dan die epelipsie van sky vond ik wel goed geacteerd. Dus ook de acteerprestaties waren uitstekend omdat het hier gaat om minder bekende acteurs die we nog niet goed kennen. Met deze film verandert dit dus. Zeer aangrijpende Belgische film 4*.

Deze familie is gewoon lachwekkend. Ik hoop voor Delfine Bafort en Titus De Voogdt dat ze zich nooit aan een echt serieuze rol wagen, want onbedoelde slapstick is hun op het lijf geschreven.
Amateurfilm, maar wel goed in het genre van amateurfilms.

'Steve + Sky' is beste Belgische film

BRUSSEL - 'Steve + Sky', het langspeelfilmdebuut van Felix Van Groeningen, heeft de Joseph Plateauprijs voor de Beste Belgische Film van 2004 gekregen.

De hippe Gentse stadsfilm 'Steve + Sky' haalde het van twee Franstalige genomineerden: het donkergrappige van het Frans-Belgische regisseursduo Benoît Délépine en Gustave Kervern, en het fraaie melodrama La Femme de Gilles van Frédéric Fonteyne. 'Steve + Sky' kreeg ook nog de Plateauprijs voor de beste filmmuziek. Die werd gecompileerd door de gebroeders Dewaele van Soulwax.

'Steve + Sky' was niet het onverdeelde succes dat De Zaak Alzheimer een jaar eerder was. Bij het publiek - vooral jongeren die vielen voor de ruwe visuele look, de brutale inhoud en de Gentse accenten - scoorde deze vrijwel plotloze liefdesfilm relatief goed. Maar de critici waren verdeeld: de recensies varieerden van laaiend enthousiast tot veeleer negatief. Tussen de bewondering voor originaliteit en lef, en de ergernis over kunstmatigheid ontstond toch over één punt consensus: Van Groeningen heeft talent en durft er een lap op geven. In een jaar met zo'n slappe concurrentie - we mogen van de filmintendant Luckas Vander Taelen niet meer van een annus horribilis spreken, een rotjaar dan maar? - volstond dat om er bovenuit te steken. Zeker aan Vlaamse zijde was eenoog in 2004 al snel koning in een land van blinden. Gedegen concurrentie was er van 'La Femme de Gilles', een driehoeksromance tussen twee zussen en een staalarbeider in de jaren dertig. De maker van deze Franstalige film, Frédéric Fonteyne, won de Plateauprijs voor beste regie en ook - samen met de coscenaristen Philippe Blasband en Marion Hänsel - die voor het beste scenario.

De jonge Marie Vinck werd bekroond als beste actrice voor haar debuutrol in De Kus geregisseerd door haar moeder Hilde van Mieghem. Die ging door het lint van blijdschap voor de bekroning van haar dochter. Vinck zet in 'De Kus' een moeilijke rol neer, als een jong meisje dat de prostitutie wordt ingelokt.

De vedette Benoît Poelvoorde (C'est Arrivé Près de Chez Vous') was de beste Belgische acteur van 2004, voor zijn rol van Claude François-imitator in Podium' en die van onbeschofte motorcrossfan in 'Aaltra'. Micha Wald en - verrassend - niet Jonas Geirnaert (Flatlife) won in de categorie Beste Korte Film met 'Alice et Moi'. [...]

Bron: De Standaard, 04/05/2005

Geen vermelding voor Calvaire ? Kan het bijna niet geloven.

Het gaat dan ook over het jaar 2004, Onderhond. Calvaire kreeg zijn officiële bioscooprelease pas dit jaar. Alle voorstellingen in 2004 waren op filmfestivals.

Heerlijke Gentse film. Topprestaties van titus de Voogdt en Johan Heldenbergh. Ook het model, Delfine Bafort doet het zeer goed . De Voogdt en Heldenbergh zijn in feite theatermensen, en geloof me daarin zijn ze steengoed maar ook op het witte doek, doen ze het meer dan fraai.
Ontspannend filmpje met heerlijke muziek van alweer de Gentse groep Soulwax onder leiding van de twee DJ broertjes Dewaele!!!

*3.95

super soundtrack !!

Beats of Love !

Amusant filmpje geschoten in vale tinten zoals die van een afgewassen spijkerbroek. Even wennen in het begin, maar naarmate de film vordert steeds leuker om naar te kijken.

Visueel is de film niet bepaald overdonderend maar doet zeker en vast een poging af te wijken van het alledaagse. Af en toe zeer geslaagd, dan weer wat minder en ietwat geforceerd.

Verder ben ik het eens met Kappeuter wat de plot ontwikkeling betreft. Er gebeurt net wat te weinig nieuws, om de volle 100 minuten boeiend te blijven. Wel wordt de ongedwongen alles mag, niets moet sfeer goed weergegeven en zijn de karakters stuk voor stuk leuk om volgen.

Als ik terug kijk heb ik me op wat futiliteiten na erg goed vermaakt. 3,5*

Ik heb genoten van de film. Het enige minpuntje is dat het plot wat magertjes is, maar daartegenover staan er veel meer positieve punten. Aanrader 4*

Een goede film met een fantastische soundtrack en een sterke Titus de Voogdt. De personages zijn interessant en worden mooi neergezet (een pluim voor Johan Heldenbergh!), maar het verhaal hapert soms en ook de dialogen geven wel eens een verwarde indruk. Het charmante Gentse taaltje en de muziek zorgen voor een speciale sfeer die de film kenmerkt, en dat maakt veel goed.

3,5*

Schitterende scènes, pover verhaaltje. En vooral: "Leve Marco Borsato"
3*

Tijdens het kijken van Steve + Sky kreeg ik naast een euforisch gevoel omdat een van mijn stamcafé's in beeld kwam, vooral ook een gevoel van frustratie over het magere en lelijk uitgevoerde samenraapsel van stijlmiddelen en het hoge deja-vu gehalte. Een eigenzinnige relatieschets, een vreemde soort liefde, een raar meisje die ergens een vijs los lijkt te hebben... Allemaal al zeer vaak gezien in arty-farty films. Vooral Japanners lijken dit boeiend te vinden, maar die weten daar tenminste nog af en toe iets moois van te maken door audiovisueel erg sterk uit de hoek te komen. Deze Vlaamse versie doet daarintegen pijn aan de ogen en komt alleen maar amateuristisch uit de hoek. Een handjevol tijdsprongen en slowmotioneffectjes krijgen we aangeboden, voor de rest oogt de film even aantrekkelijk als een dooie pier. De vreselijk lompe montage, lelijke snertfilters en een afgrijselijk grauwe korrel kunnen zich zelfs meten met menig wansmaak-'klassiekers' die Jan Verheyen ons al ettelijke malen probeerde aan te raden.

Het is arty-farty, het is Vlaams, zoals voorspeld zitten er dus ook weer een hoop bedenkelijke onnozelheden in waar ik het nut niet van inzie. Dieptepunt was waarschijnlijk het moment waarop Steve in zijn bloot gat langs een rond punt zit rond te huppelen... We mogen weer trots zijn op onze Vlaamse cinema.


1*

Wat een prachtige film. Zelden een film gezien die het niet met en het niet zonder elkaar kunnen zo mooi laat zien. Een film die niet de gangbare (hollywood) paden bewandeld maar de liefde veel oprechter en complexer laat zien dan ik gewend ben. De innerlijke strijd van Steve en de afhankelijkheid van Sky spatten van het scherm en laten je de wanhoop die zij voelen regelmatig zelf ervaren. Daar komt nog eens de geweldige rol van Jean Claude bij en niet te vergeten de fantastische soundtrack. Wat mij betreft had het einde iets anders mogen zijn dat had de film nog intenser gemaakt maar vooruit dat vergeef ik hem.

4,5*

Zeker de moeite waard om vanavond te bekijken op Canvas !

zonet gezien op CANVAS - dit vond ik wel een boeiende vlaamse film, ziet er echt wel onvlaams uit, beetje in de stijl van Buffalo '66. deze film zet dan ook nog eens de Kortrijksesteenweg op de landkaart. heel herkenbaar. scenario had wel beter gekunnen en ook de Marco Borsato-scène had achterwege kunnen blijven. interessant debut, dat zeker. hoe heeft deze film het in het buitenland gedaan?

Belgische film die naar mijn mening uitmunt in zijn richtingsloosheid en zijn (opzettelijk) vage karaktertekeningen. Je zit anderhalfuur te staren naar dingen die je voor geen meter begrijpt: waarom is Steve bang om zich te binden, en hoe komt het precies dat Sky zo "raar" is? 2 belangrijke vragen (en nog een hele reeks andere) die tijdens het kijken van 'Steve + Sky' rijzen, en de uitleg ervan is volledig aan mij voorbij gegaan - als Felix van Groeningen al de moeite heeft genomen om iets te verklaren, wat ik ten zeerste betwijfel...
Waarin gaat het goede van 'Steve + Sky' eigenlijk schuil? Zijn enkele mooie plaatjes? Zijn (eerder oppervlakkige) sfeer? Zijn verhaal, een eerlijk portret van enkele "marginalen"? Of doodgewoon een soort ode aan de liefde; of een parodie op de liefdesfilm die steeds vlekkeloos verloopt? Allemaal een klein beetje misschien, maar te weinig om mij te kunnen overtuigen. Komt daar nog eens bij dat mijn ouders me bij elk stukje naakt een boze blik toewierpen, en de slechtste kijkervaring die men zich kan toewensen is geboren.
Om later, in betere omstandigheden (en op een rijpere leeftijd misschien), zeker nog eens te bekijken.
Magere 2,5*

ben het met JJ_D eens. Te vage film en de personages worden echt niet uitgewerkt. Ik vond het wel nog leuk wegkijken maar het heeft inderdaad heel weinig om het lijf en het zijn echt typische Belgische personages, iets waar ik mij wel aan kan storen. Toch alleen in Belgie lijken er van die rare mensen rond te lopen, want zo'n rare mensen als Sky zie je toch echt niet in buitenlandse films.
Het acteerwerk van Titus en Delfine was wel behoorlijk goed, maar ook niet uitmuntend.

3*

Ook net geCANVASt. Donnie en JJ_D, jullie verwoorden het perfect. de film lijkt nergens heen te gaan en een personage als Jean-Claude is ronduit irritant. En dat ligt, vrees ik, niet aan de uitmintende manier waarop die figuur wordt neergezet. Gelukkug is 'Dagen zonder lief' véél beter.

Ik ergerde me dood aan deze film
Gewoon wéér een ander marginaal, belgisch filmpje.
Als Belg én filmliefhebber is dit werk een doorn in mijn oog.

Iedere film is een skelet in het begin. Daarrond vormt zich dan het weefsel, de spieren, het bloed en de huid, die meestal ingevuld worden door de acteurs, camerawerk en sfeer.

Deze film is in mijn ogen niets meer dan een broos skelet.

1*

De film is bedoeld als absurd (abstract?), vreemd kunstwerk. De film wekt emoties op die niet vervuld worden. Je zit te kijken naar die dingen die je niet begrijpt, dingen die vreemd zijn. Die niet zouden kloppen, maar het is allemaal toch perfect in zen geheel.
Steve geeft op een zéér knappe manier zijn twijfel weer. De moeilijkheden die hij heeft en de strijd die hij voert. De emoties die hij onderdrukt (ten koste van Sky soms) maar ook de emoties die toch overwinnen, die alles overwinnen.

Ik heb enorm genoten van de film, het wekte veel emoties op bij mij, veel emoties die je niet kunt beschrijven. Dát is kunst.

Een terechte 4.5 dus.

zeer mooie en aparte film, eindelijk eens iets nieuws. al die andere actie films of comedies was ik al lang beu gezien, telkens hetzelfde.
maar dit zorgt inderdaad voor een nieuwe wind in de belgische film wereld.

Aangename film met een fijn sfeertje in een vreemde, soort van afgewassen kleur geschoten.

Interessante personages, zowel Steve als Sky en vooral Jean-Claude gespeeld door Johan Heldenbergh.
Een Vlaams acteur die ik wel redelijk hoog heb zitten.
Zeer recent nog gezien in Van Groeningen's nieuwste
'De Helaasheid Der Dingen' (breejen).
Heeft trouwens ook een hilarische rol in 'Any Way the Wind Blows'.

Heb al meermaals films gezien waar qua verhaal zodanig weinig in gebeurd en waar heel wat mee gedaan wordt, waar heel wat wordt uitgehaald.
In het geval Steve + Sky had er dus net iets meer mogen gebeuren (op alle gebied dan) om de volle speelduur te kunnen boeien. Maar verder weinig op aan te merken.

Best apart filmpje en een leuke toevoeging aan de Belgische cinema.

Het mag (lees MOET) ook eens wat anders zijn.

3,5 *