The Night They Raided Minsky's (1968)

Deze ken ik helemaal niet van Wisdom.

Jason Robards heeft misschien wel de grootste rol. Die moet hier ook bijstaan.

Een jonge Elliot Gould, uit Friends en Oceans Eleven

Het is allemaal niet zo verheffend, maar het is natuurlijk en komedie. Dat moet dan voor een groot deel komen van de shows, het cabaret, maar dat is zo oubollig en gedateerd... Niet echt boeiend deze film.

Nooit gedacht dat ik Norman Wisdom nog eens zou tegenkomen in een Amerikaanse film. Het is overigens maar goed dat hij meedoet, want Wisdom is zo’n beetje de enige die zijn normale niveau haalt. De slapstick scènes op de bühne zijn best aardig, maar het comedy capers-achtige gedoe buiten het theater slaat helemaal nergens op. En de balletscènes met de “showgirls” doen pijn aan de ogen.

Wisdom nu in een Amerikaanse film. Vreemde film. Het is eigenlijk gewoon een musical. Ekland is wel grappig. De film begon aanvankelijk ook wel mooi, waarin we met zwartwit, flashback-beelden worden meegenomen naar het jaar 1925. Iets wat eigenlijk wel bij Wisdom past, met die slapstickgrappen. Maar verder afgezaagd, deels zien we wat achter de schermen gebeurt en deels op het toneel. Kan leuk zijn voor mensen die houden van het theater. Ook nog rollen van Elliot Gould en Bert Lahr. 2.0.

Billy Minsky [Elliot Gould] runt het familietheater dat in 1925 doet als podium voor burlesque-acts, met Raymond Paine [Jason Robards] en Chick Williams [Norman Wisdom] als grote sterren. Onder het publiek bevindt zich Vance Fowler [Denholm Elliott] die de platvloerse humor beschrijft in zijn rapport en dreigt met de inval uit de titel. Rachel [Britt Ekland] is een even mooie als naïeve jonge vrouw uit een Amish-gemeenschap die, tegen de wens van haar vader [Harry Andrews], besloten heeft haar succes te zoeken in het 'theater' en haar geluk zoekt bij Minsky's. Haar schoonheid wekt de nodige interesse, maar zorgt ook voor rivaliteit tussen de twee sterren.

De wereld van de burlesque komt op energieke wijze tot leven in de vlot gemonteerde en in razend tempo gespeelde sketches, waarin de blonde, voluptueuze Gloria Leroy en de Britse komiek Norman Wisdom uitblinken. Geniet ook van de liedjes, geschreven door Charles Strouse en Lee Adams. William Friedkin laat geen mogelijkheid benut om een extra scheut adrenaline toe te voegen en het eindresultaat is weliswaar weinig diepgaand, maar zeer onderhoudend en vaak ronduit vermakelijk.

Friedkin had niet zo’n geweldige film afgeleverd, maar werd gered door z’n editor. Aldus de overlevering.

Het is ook wel aan de film af te zien want het kluchtige verhaaltje over een burleske variétégezelschap en een meisje dat naar de grote stad komt heeft weinig om het lijf. (Pun intended)

Maar het is de vooruitstrevende en soms maniakale editing die de film z’n energie geeft. Britt Ekland is leuk om te zien, maar ook wat te licht voor haar rol. Haalt het nergens bij haar optreden als de landlord’s daughter.

Maar goed, zang, dans en wat maffe sketches. Ik heb me er prima mee vermaakt.

3,5