The Flintstones (1994)

John Goodman bewijst hier inderdaad geknipt te zijn voor de rol van Fred Flintstone.

Ik vond vroeger de animatie serie best leuke en deze film is ook gewoon vermakelijk.

Een beetje net zoals de Addams Family live-action film: zo fout dat het leuk word.

Mag iemand een eigen mening hebben

Leuke filmversie van The Flintstones. Het geboden verhaaltje is best slap te noemen, maar verder wordt het acteerwerk leuk ingevuld door de cast en komen er vele herkenbare dingen voorbij gevlogen van uit de originele tekenfilms. 3 Sterren.

Ik moet zeggen dat ik dit een hele leuke film vind. Ik denk dat dit een van de eerste films is die ik als kind zag en daarbij het 'volwassen' thema begreep. Net als de originele cartoons waren de thema's redelijk 'volwassen' en ik vond het ook een erg leuke show (in tegenstelling tot de jetsons). Heb hem een aantal keer herzien en bleef hem erg leuk vinden. Mooi moraal, vriendschap en hebzucht als thema's. En heel trouw aan het origineel.

Echt een leuke film en een goede afspiegeling van de tekenfilm.

We'll make new friends, there's 4,000 other people in this world!

Eigenlijk is het onvoorstelbaar wat voor herinneringen ik te danken heb aan Hanna-Barbera. Met cartoons van De Smurfen, Tom & Jerry en The Flintstones hebben ze een groot deel van mijn jeugd bepaald en ik was eigenlijk wel benieuwd wat ze gingen kunnen doen met een live-action film. Ik vond het in ieder geval al een goed idee dat ze betrokken waren bij de productie van deze film, maar de gemiddelde score die de film kreeg beloofde niet veel goeds.

Ik heb hem zelf blijkbaar ergens in 2007 ook een score van 2.5* gegeven, maar kon me eerlijk gezegd niet meer herinneren dat ik dit ooit heb gezien. Ik sta in ieder geval niet meer achter die score, want ik heb me met deze Flintstones danig geamuseerd. Niet moeilijk ook als je bekijkt hoe dit een goede combinatie is van allerlei factoren (Jim Henson's Creature Shop, een script van onder andere Steven E. de Souza en een bijrol van Elizabeth Taylor) die me nauw aan het hart liggen. Sowieso een film die erg veel knipogen heeft van de originele serie en dat gevoel perfect weet te benaderen. Zo'n scène met Fred die aan het bowlen is.. Het blijft toch fijn om hem op zijn tenen te zien trippelen. Het plot rond Fred die naast zijn (spreekwoordelijke) schoenen begint te lopen is wat minder, maar kan er op zich nog mee door. Natuurlijk niet makkelijk om een serie die in het verleden altijd heeft gewerkt in afleveringen van een klein halfuurtje te vertalen naar een volledige verhaallijn van een dik anderhalf uur.

Al is er daardoor wel ruimte om een aantal leuke acteurs in de film te brengen. Kyle MacLachlan blijft een persoonlijke favoriet, maar ook Halle Berry speelt misschien wel één van haar leukste rollen. Niet dat ze hier echt veel om handen heeft (en ook niet veel kleren) maar dit gaat haar toch heel wat beter af dan bijvoorbeeld dat Catwoman fiasco. Over de casting van de Flintstones en de Rubbles zelf ook geen verkeerd woord, met uitzondering van Rosie O'Donnell. Naar het schijnt heeft ze op auditie de lach van Betty perfect weten te benaderen, maar toch een serieuze miscast naar mijn gevoel. Toffe rol ook nog van Elizabeth Taylor. Zou La Taylor ooit in de jaren '60 - toen ze met films als Cleopatra en Who's Afraid of Virginia Woolf furore maakte - ooit nog gedacht zou hebben dat ze haar laatste bioscoopfilm zou maken in een live-action film van een tekenfilmserie die toen op de buis was? Ik betwijfel het, maar het is nog wel een waardig afscheid.

Al heeft ze hierna ook nog wel wat voor televisie gemaakt, maar dat terzijde. Toffe cameo's ook nog met onder andere de B-52's (hier herdoopt naar de B.C. 52's) en de heren Hanna/Barbera zelve. De sequel, ook van de hand van Brian Levant maar met een geheel nieuwe cast, heb ik ook ooit eens gezien maar die was heel wat minder dacht ik.

3.5*

Niet heel erg hoge verwachtingen, maar toch best leuk. De review hierboven van Metalfist vat eigenlijk alles wel redelijk samen wat ik er ook van vind. John Goodman is inderdaad de perfecte Fred. Perkins is een erg mooie Wilma, en Elizabeth Taylor was ook voor mij een erg leuke verrassing en MacLachlan was ook mijn favoriet. Heerlijk foute rol. En ja, Betty was ondanks de lach een miscast, maar dat kan de lol niet bederven.

Want de film neemt zichzelf niet echt serieus, de acteurs hebben er duidelijk veel zin in, en het draait net als in de tekenfilmserie om de anachronismen waarbij creatief gebruik van dieren de stenentijd bewoner dezelfde luxe verschaft als wij. Mooi zijn de eerbewijzen aan die tekenfilmserie zoals het geluid van Freds tenen tijdens het bowlen.

Natuurlijk zijn er de mindere puntjes, zoals de vriendschap tussen Fred en Barney die in duigen lijkt te vallen. Erg voorspelbaar en het voelt ook behoorlijk clichématig aan. Maar ook de CG die duidelijk verouderd is. Maar goed, tekenfilms zien er vaak ook niet waarheidsgetrouw uit, zeker niet de serie waarop de film gebaseerd is, en uiteindelijk overheerst het gevoel plezier dat de film uitstraalt. 3*.

Ik geef hem tikje meer dan ik eerst zou scoren omdat het eigenlijk exact is wat het hoort te zijn...een live action tekenfilm. In dat opzicht kan ik het simpele verhaaltje vergeven. Het blijft ook leuk om zien hoe er moeite gedaan is om de sets aan te kleden, dit zou tegenwoordig stukken minder authentiek gedaan worden. Verder heb je uiteraard ook de goeie casting die voor een verrassend amusant dingetje zorgt.

Best geinig, maar erg niet goed.

De beeldschone Halle Berry is wel een lichtpuntje.

Groots opgezette verfilming van de bekende tekenfilmserie van de gelijknamige Amerikaanse animatieserie die liep van 1960 tot en met 1966 en tegenwoordig ingeburgerd is in de Amerikaanse cultuur. Plannen voor een live-action verfilming van deze populaire serie waren reeds in de jaren 80 ontstaan, maar kwamen uiteindelijk niet van de grond. Begin jaren 90 werden de filmrechten gekocht door Amblin Entertainment en werd Brian Levant (een groot fan van de originele animatieserie) ingehuurd als regisseur.

Het schrijven van een script bleek nogal problematisch en maar liefst 35 schrijvers waren betrokken bij het uiteindelijke resultaat. En laat nou het script het grootste zwaktepunt van deze film zijn, want het verhaal springt van de hak op de tak, zit boordevol plotgaten en onlogica en is bovendien nergens echt leuk. De humor moet komen van de cast en die stelt gelukkig niet teleur. John Goodman en Rick Moranis zijn perfect gecast als Fred Flintstone en Barney Rubble. Ook Elizabeth Perkins is prima als Wilma Flintstone. Rosie O’Donnell lijkt qua uiterlijk niet bijzonder veel op haar tekenfilmfiguur, maar is verder prima gecast. In de bijrollen valt met name de mooie Halle Berry op, die hiermee definitief doorbrak voor een groot publiek.

Visueel gezien is de film een juweeltje en de animatieserie van vroeger is prachtig omgetoverd in een heuse wereld. Het is dan ook jammer dat de film zo’n belabberd plot heeft en met nauwelijks moderne grappen op de proppen weet te komen. Daar stond de oude serie toch een beetje om bekend, om het Amerikaanse leven van de jaren ’60 te vertalen naar de prehistorie. Deze film had best een paar leuke grappen over de jaren 90 kunnen verzinnen, maar hier wordt nauwelijks iets mee gedaan.

The Flintstones werd dan ook niet bijzonder lovend ontvangen door de pers. Het publiek kwam echter wel in drommen toegestroomd, waardoor de film wereldwijd maar liefst 342 miljoen dollar in het laatje bracht. Hiermee was ze de 4e meest succesvolle film van 1994. Ondanks het succes kwam er geen vervolg. Wel verscheen er in 2000 een prequel, waarin geen van de originele castleden te zien was.

Lollig.

Ik erken dat mijn eigen review nogal tegen de richting ingaat, maar films als The Flintstones zijn wel een beetje de dingetjes die ik in mijn kindertijd heb gemist. Klaarblijkelijk door het grootste deel van het publiek de grond in gestampt, ik zie er echter juist een hele creatieve en lompe film in.

Goodman faalt zelden een rol, hij kan alleen in saaie rollen spelen. Deze film benut weer eens zijn komische kwaliteiten. Aangesterkt met andere leden zoals Moranis is het geen probleem om daar ook wat meer uit te persen. Echt zeer geslaagd zijn de grapjes niet, maar gecombineerd met de lekker creatief opgebouwde omgeving is dat zelden een probleem.

Ik was persoonlijk vooral onder de indruk van de omgevingen. Erg creatief opgebouwde settings en vaak voorzien van wat extra's. Door de sullige toon evenals de nooit serieuze bezigheden blijft de film zich focussen op vermaak met een lach. Die lach komt er wat te weinig, maar qua vermaak slaat het behoorlijk aan. Die dinosaurussen waren duidelijk de dingetjes die ik in mijn jeugd nodig had, maar nooit heb gekregen. Ik heb best genoten.