Mizu no Onna (2002)

Ja, prachtig om zo een film te mogen omschrijven hè?

Deze film kent inderdaad prachtige op zichzelf staande scènes. Als drama greep het mij niet zo. Dat kwam vooral doordat de sfeer in de film soms radicaal veranderd en de personages veel tijd alleen spenderen en vaak wat teneergeslagen gedrag vertonen, zonder dat er eigenlijk een aanleiding voor is.

Jammer dus dat de film niet altijd even consistent is in zijn prachtige blauwe vormgeving. De sfeer was soms compleet weg als er ineens een houtzagerij werd bezocht en je ineens geen contrasterende of met blauw overeenstemmige kleuren kreeg voorgeschoteld.

Al eerder genoemd waren dus de schitterende visuals van deze film. Ongetwijfeld een van de mooiste seksscènes die ik ooit gezien heb. Verder ook veel prachtige scènes als de camera ondersteboven dingen registreert. Maar de 1ste 30 minuten en het hele gebeuren rondom het badhuis boeiden nog het meest van alles. Kreeg echt zin om er een keertje naar toe te gaan. Grappig, was ook die lofzang over de badhuizen. Verder veel kleine details zoals een druppeltje op de wand die werd uitvergroot en waar je dan weer iets anders in kon waarnemen. Veel leuke visuele trucjes, die richting het einde wat afzwakken. Op de dood van Asano na dan.

Soms ook wat onzinnige niet geheel geslaagde zijlijntjes. Zoals de man met de hand en zijn mobieltje. Misschien een metafoor die mij even ontglipte, maar als losstaande gebeurtenis kon ik er niet zoveel mee. Trouwens apart dat er achterop de dvd cover een plaatje staat van 2 in zon gehulde personages die weer niet in de film voorkomen.

Verder wel een prachtige muzikale bijdrage van Yoko Kanno. En zeker een film waarin de minpunten als sneeuw voor de zon zouden kunnen verdwijnen bij een herziening. Maar voor nu had het allemaal wat blauwer mogen kleuren. 4*

Opeens een explosie van berichten bij deze film...

Ik wil deze film al een paar jaar zien, maar het komt er steeds maar niet van om hem te bestellen. De prijs speelt hierin de grootste rol.

Na het lezen van al deze lovende berichten ga ik hem dan toch maar bestellen.

Dan ben ik weer een stap dichter bij mij uiteindelijke doel, namelijk het zien van alle films met Asano.

Meteen to the point: 4*. Visuals en score zijn geweldig, maar de inhoud is nihil. Arty-farty dus, maar wel erg mooie kitsch. Heel soms kon ik esthetisch meegevoerd worden, maar echte emoties bleven uit. Personages in de film zijn te vlak, van drama of emotionele spanning is geen sprake. Ik heb best veel met Aziatische cinema die emoties moeilijk prijs geven (die typische onderhuidse emotie), en ik heb hard gezocht, maar ik heb hier niets kunnen vinden (voelen).

Maar och wat zijn de shots mooi en wat is de soundtrack (zowel muziek als geluiden) fantastisch. Verder is Asano degelijk, maar ook ik vind die Ua niet echt fantastisch. Weinig charisma ook.

Vind ik de mooiste scene. Verder vind ik juist de shots van objecten in de film mooi. Zo'n pannetje met eieren, of zo'n glas op een tafeltje in een stortbui. Daar kreeg ik wel een gevoel van in mijn onderbuik.

Oef, hier had ik serieus veel meer van verwacht.

Ik ben het met de kritiek van Ramon en Maxcomthrilla wel eens, maar ik reken het de film behoorlijk wat zwaarder aan. Ik had er nogal wat problemen mee. Met de nogal dik opgelegde water-vuur-symboliek bijvoorbeeld, kom op. Ik was ook niet weg van die Ua, maar daarnaast stonden ook nog wel heel erg theatrale personages als die "moeder". En van het einde schoot ik zelfs onbedoeld in de lach.

Maar er zitten in deze film behoorlijk wat erg mooie scenes, die los van de film erg fraai zijn. Zeker in de eerste helft, de meeste ervan zijn hier al genoemd. Die scenes dragen voor mij de film en maken me toch nieuwsgierig naar een nieuwe film van deze regisseur.

Maar ik kom niet verder dan 3.0*

Film dan eindelijk gezien. Ik kreeg echt zin om een badhuis te runnen. Nu nog steeds eigenlijk

Mijn DVD is gecensureerd volgens mij. Eerste stuk van de film gezien, toen moest ik helaas door wat gedoe stoppen met kijken, maar er leken toch wazige stukjes voor wat lichaamsdelen te zitten in de badhuisscene.

Mee eens, ik ben zelf deze film gaan zien omdat hij nog in de KO 21e eeuw stond.. maar viel toch wat tegen.. heeft een aantal prachtscenes maar ook een aantal nikszeggende scenes. Van het einde moest ik toevallig ook onbedoeld lachen zelfde waardering ook van mij 3*.

Tegenvaller, na de lovende recensies op de eerste pagina van deze thread (en prachtige, veelbelovende dvd hoes !)

Mooie scenes, dat staat vast, maar ik begon me op een gegeven moment toch wat te ergeren aan dat blauw filter. Verder vond ik het verhaal zelf niet zo interessant, werkte het sfeertje niet echt voor me en waren sommige scenes echt losse flodders (zoals maxcomthrilla al noemde, die scene met gsm en hond bijvoorbeeld). Hier had mijn inziens veel meer ingezeten.

3 *

Verhaal was matig, beeld en sfeer subliem. De omgangsvormen en beweegredenen van de personages vond ik een beetje eigenaardig en daarmee ook af en toe hinderlijk. Had graag wat meer over de personen willen weten. Het 'moeder' personage was werkelijk een 'doorn in het oog'. Zaten ook een aantal slecht onderbouwde 'out of the blue' momenten in, waar ik me aan ergerde.

Telkens bij het kijken van een film als deze, waarin beeld en sfeer magistraal is, zou ik zo graag willen dat ik een still op canvas kon laten afdrukken. In dit geval zouden dat dan meerdere canvassen worden.

Eén van de hoogtepunten was de liefdes/seksscène, wat eigenlijk ook een 'out of the blue' moment was. Hoewel ik geen groot van fan ben van liefdes/seksscènes, was deze werkelijk prachtig en sfeervol in beeld gebracht.

3,5*

Open the flood gates of heaven

Wat wordt een vieze, oude pick-up mooi als-ie blauw is. Wat wordt een ventilator mooi als-ie blauw is. Wat wordt een badmintonracket mooi... je begrijpt het wel. Soms zijn posters misleidend voor wat je voorgeschoteld gaat krijgen, beloofd meer visuele pracht dan in werkelijkheid, maar wat we hier te zien krijgen - meer dan ik had kunnen hopen.

Een prachtige film. Wat een schitterend badhuis. Visueel tot in de puntjes verzorgd. Ondersteund door fraaie muziek, soms druppelend, soms stromend, vloeiend. Verzwelgende sfeer, in positieve zin. Straalt veel rust en evenwicht uit, wat ook tot uitdrukking komt in de balans tussen het water en het vuur.

Erg veel bewondering voor de man die dit verhaal in zijn hoofd had zitten, het heeft weten te beschrijven en het zo ten tonele heeft weten te voeren. Mooi. Niets aan veranderen, alles blauwblauw laten.

Een oogverblindend mooi geschoten film rond een plattelandsbadhuis die met water doet wat Woman in the dunes (aanrader!) doet met zand. Jammer dat de inhoud over water en vuur gaat in een soort ying-yang vertelling, waarvan ik weet dat ik er ongevoelig voor ben.

Hoppeta toch maar een 5je? Respect.

Had de gelegenheid om afgelopen week de film nogmaals te zien, maar dit keer in goede kwaliteit bij de Universiteit van Leiden. Moet zeggen dat de film een stukje magischer was dan de vorige keer.

Visuele perfectie wordt hier bereikt, waardoor de minpuntjes die ik op het verhaal heb op de achtergrond worden gedrukt. Muziek en beeld zijn een formidabele combinatie in Mizu no Onna, een werkelijk genot voor de oren en ogen. De subtiele metaforen zoals de spartelende vissen en de weggewaaide paraplu zijn mij dit keer niet ontgaan, wat de film voor mij een nieuwe dimensie gaf.

Geinig om hier dezelfde grotopening te zien als in Angel Dust, in het bos bij Mt. Fuji. Is dat toevallig een bekende grot?

Erg mooie film met zeer bijzondere beelden. De enige film die ik kan bedenken die de beelden hier evenaart is Dolls. Wat een genot voor het oog. Ik moet wel opmerken dat de kleuren soms instantaan leken te veranderen, alsof er ineens een ander filter gebruikt was. Misschien ligt dat wel aan de gepindakaasde versie die ik keek. De DVD gaat er nog komen en dan zien we wel verder. Verder visueel echt geweldig op het shot van Asano die in brand stond na, hetgeen er een beetje knullig uitzag. Wat jammer was dat muziek (vaak als er een andere scene kwam) soms nogal abrupt afgebroken werd. Grappig, het stukje muziek waar je strijkinstrumenten hoort tokkelen was wel heel erg overduidelijk afgekeken uit het strijkkwartet van Ravel. Echt precies dezelfde structuur. Ik zou persoonlijk dan gekozen hebben voor Ravel zelf, want wat is er tegen The Real Thing? Verder was de muziek goed, en droeg af en toe enorm bij aan de sfeer.

Soms zien je iets moois en ben je vrijwel meteen verkocht, dat was het geval toen ik voor de eerste keer deze poster zag, achteraf is hij relaitief simpel maar straalt toch een bepaalde emotie, net als die van bijvoorbeeld Tokyo Sora of Elephant, minimaal maar (voor mij) zoveel zeggend, misschien ook wel omdat blauw zo'n mooie kleur is, kijk op een mooie zomerdag maar eens naar de lucht, magisch gewoon, dat vergeten we met zijn allen nog wel eens. En ja, wat kan ik zeggen, als je op zoek bent naar een kleurenfestijn zit je hier absoluut goed. Wat een visueel spectacel zeg, niet te geloven! Haalt met gemak het niveau van jaar/landgenoot Dolls, op dat gebied. Echt werkelijk ieder shot is een plaatje, dat mysterieuze badhuis met prachtige muurschilderingen, de sprookjesachtige bossen overspoelt met regen, bijna magisch gewoon. Ook de hier al veel genoemde experimenten als de seksscene en de zwarte overstroming, zo mooi gestileerd kom je ze echt zelden tegen. De vaak heerlijk rustgevende soundtrack past ook perfect onder deze beelden en maakt het helemaal af. Helaas heeft het het wel een keerzijde, het verhaaltje en de personages zijn namenlijk best doorzichtig en daarom verre van interessant, de onderhuidse emotie komt ook niet helemaal over, ook de dialogen deden soms pijn aan de oren, niet omdat ze zo slecht waren ofzo maar het kwam niet overeen met de eerder genoemde rust. En ook de water/vuur symboliek lag er vaak meters dik bovenop. Een jaartje terug had ik dat waarschijnlijk niet zo'n probleem gevonden denk ik, maar nu ik wel een beetje ingeburgerd ben bij de aziatische cinema voelt het toch als een flink obstacel en dat is eeuwig zonden want dit had met gemak mijn eerste 4,5 score in een hele lange tijd kunnen worden. Daarnaast is het soms ook best onevenwichtig, in de zin van hoe de fabelachtige shots afgewisselt worden met de minder interessante, maar dat is vooral te weiten aan het hoge visuele niveau en het feit dat de makers op dat gebied soms net iets teveel hooi op de vork hebben genomen. Met een kwartiertje aftrek had je me hier waarschijnlijk niet eens over gehoord, nu is het net ietsjes te langdradig. Voor de rest valt er eigenlijk niet zo veel op aan te merken, ik heb immers enorm genoten van wat ik heb gezien...

4 sterren

Mooi geschoten, maar ietwat afstandelijke film. De symboliek zat er lekker doorheen, maar vond het wat te lang en te nietszeggend worden hoe langer ik de film keek.

Sommige shots waren dusdanig indrukwekkend dat ik een onvoldoende niet kan veroorloven. Ook erg knap kleurgebruik.

3*

Veel goeie films blijven er straks niet meer over in de tiplijst

Bij herziening beviel deze film mij toch beter dan gedacht! Op visueel vlak tamelijk verbluffend, dankzij het prachtige blauwe kleurenpallet waar ik de vorige keer toch teveel overheen heb gekeken, de personages gingen mij ook al wat meer aan het hart. Verder heeft de film veel te danken aan zijn toplocatie. Er is bijna niets zo sfeervol als een rustiek, kleurrijk badhuis om even lekker te zweten en te relaxen. Deze film krijgt van mij zeker het stempel uniek met zich mee, dankzij een wat ongrijpbare, ( speels )dromerige atmosfeer die hier gecreëerd wordt. 4* > 4,5*

Moet deze ook nog steeds herzien. Binnenkort toch maar eens doen dan.

Blauwe Dolls

Mooi filmpje, jammer dat ik hiermee zo lang gewacht heb. Heeft ook te maken dat ik met dit warme weer zin krijg in Japanse arthouse. Een rare gewoonte, maar kies er toch altijd bewust voor om op zo'n zwoele avond mij te laten overrompelen door zo'n film. Wel fijn overigens, vooral als je dan zo'n meesterwerk in je dvdspeler duwt.

Ua en Asano zijn sterk en een perfect fit, veel chemistry en het verhaal doe ter verder niet zoveel toe. Echte voelbare cinema, precies mijn ding. Visueel echt prachtig, kleurfilters worden magistraal toegepast (heb hier sowieso een zwak voor), sterke compositie en ook qua kadrering stelt Mizu no Onna niet teleur. Het fantasy sausje completeert de al magistrale sfeer perfect. Qua visuele pracht denk je al gauw aan Dolls maar qua feel deed het mij ook erg sterk denken aan Shiki-jitsu. Dat zegt eigenlijk alles over de kwaliteit van deze Mizu no Onna. Als je Mizu no Onna in één word moet definiëren ga ik voor magisch.

Ideaal begin dus nu de zwoele zomeravonden weer aanbreken. Erg uniek deze film, visueel magistraal, en hoort toch wel tot één van de mooiste films die ik gezien heb. De scenes in het badhuis zijn sprookjesachtig, net als het bos overigens. Lekker weer zo'n film wat vooral twee uur genieten is, geen focus op narratief maar gewoon lekker verdwalen in een wereld waar alles volmaakt lijkt.

Naar deze film heb ik lang naar uitgezien en na veel moeite is het mij eindelijk gelukt deze film te bekijken. De moeite is niet voor niets geweest want dit zeer spirituele filmpje hoort voor mij thuis in het rijtje van beste Japanse films die ik ooit gezien heb. Waarom ik dit filmpje zo mooi vind is voor mij net zoals van zoveel andere Aziatische films moeilijk uit te leggen. Deze film is puur ZEN en het ZEN laat zich nu eenmaal niet in woorden vangen. Dit soort films moet je daarom ook gewoon ondergaan. Wat ik even wel wil zeggen is dat ik deze film in visueel opzicht gewoon een magistrale film vind. De badhuisscènes zijn wonderschoon en verder mag ook niet onvermeld blijven de mooie erotische scènes en de zeer komische maar bovenal prachtige scène van het badmintonpartijtje in het badhuis tussen Ryo en Yuaku. Hoe verzin je het. Dat het verhaal verder niet zo veel voorstelt, daar kan ik niet om malen. Daar gaat het in dit soort films ook niet om. Het gaat in deze film puur om de sfeer, die geweldig weergegeven werd door de kletterende regen, het geruis van de wind, de magisch aandoende bossen en natuurlijk de scènes in het badhuis. Mizu no Onna heb ik ervaren als puur cinema doortrokken van een zeer spiritueel tintje, enigszins te vergelijken met films zoals Kyoshin, August in the Water en Megari no Mori. Ook die films maakten op mij een grote indruk.

4,5* met kans op de maximale score.

Wibro je bent goed bezig de laatste tijd

Kom op, wibro Door jouw recensies wil ik steeds meer van dit soort films kijken, ook al heb ik geen tijd. Damn it!

De Japanse DVD heeft toch Engelse subs ??

Ik heb deze film bekeken mét Engelse subs op twee scènes na. De DVD heb ik zelf helaas niet in mijn bezit. Ik denk ook niet dat daar makkelijk aan te komen is.

YesAsia

Blijft prachtig.

Visueel geweldig, een geweldige soundtrack van Yoko Kanno en twee erg sterke hoofdrolspelers (vind Ua ook gewoon perfect in haar rol).

Het is een klein wonder dat Sugimori nooit een tweede film gemaakt heeft. Hij heeft een zeer eigen stijltje, de film is een aparte mix van genres en zowat onvergelijkbaar met andere films. Alles is aanwezig om van Sugimori een auteur te maken die graag ontvangen wordt op film festivals, maar blijkbaar is hij een andere richting uitgegaan.

Jammer want Mizu no Onna is tot in de puntjes afgewerkt en overtuigt op alle vlakken. De symboliek zelf mag dan niet bepaald subtiel zijn, de uitwerking van de film is dat absoluut wel.

DIkke 4.5* en een uitgebreide review

Werkelijk prachtige en visueel zeer krachtige film. Ik heb er heel erg van genoten. Net als wibro kan ik ook niet goed uitleggen waarom deze film me zo beviel. Soms pakt de sfeer van een film je gewoon bij je lurven en hier was dat ook zo. Het enige minpunt was voor mij het toch ietwat dunne plotje.

Ja, je zou bijna hopen dat Kim Jong-il hem óók had laten ontvoeren en films laten maken! Maar alle gekheid op een stokje, het is wel jammer dat Sugimori het hierbij heeft gelaten. Waarom eigenlijk? Lijkt wel Teshigahara.