Lichter (2003)

Won FIPRESCI Award Berlijn 2003

Niet altijd even goed geacteerd (behalve dan door die schat die ook de rol van Karol speelt in Trois couleurs: blanc) Maar het verhaal is zo pessimistisch dat het humoristisch wordt, dus toch wel geslaagd. Een hoop arme mensen die geld nodig hebben en elkaar dus alleen maar bestelen en bedriegen, en dat zo verfilmd dat je nog sympathie kunt opbrengen voor de personages, dat is wel enige kunst.

Uitstekende film die een goed, divers en voor zover ik kan beoordelen realistisch en objectief beeld van de problemen in de grensstreek tussen Polen en Duitsland geeft. Je kan de regisseur hooguit verwijten dat hij een wel erg pessimistisch beeld heeft van de mensheid. 4*

Sterk 'realistisch' drama over mensen waarvoor het leven erg hard is.

Er is veel wanhoop, aan weerzijden van de grens.

De enige motivatie is overleven. Door deze omstandigheden staan de menselijke relaties sterk onder druk. Deze film schetst een indringend en meelijwekkend beeld van veel'alleen op de wereld'-mensen. Triest, doch erg mooi.

3,5*

Kan me bij voorgaande sprekers aansluiten, een film waarin de menselijke relaties centraal staan.
Je hebt tegelijk meelij en sympathie voor sommige personages, vooral Karol in het laatste shot, zo triest al hij zich zelf voelt, is het aan de andere kant zorgwekkend en moet de kijker stiekem een beetje lachen.

***1/2

Een schokkende film over smokkelaars, een taxichafeur, een matrassenverkoper en vluchtelingen die de grens van Polen en Duitsland overwillen naar Berlijn.

Zet je aan t denken over de oneerlijkheid in de wereld en het leven.

Prachtfilm. Vooral de rol van de matrassenverkoper is geweldig. Aan de ene kant hilarisch, aan de andere deerniswekkend. En zo is de hele film, de problematiek wordt op een vaak quasi-luchtige (?) wijze in beeld gebracht.

4,5*

In het begin was het wennen aan de vertelstructuur van de film. Uiteindelijk twijfel ik nog steeds of het grote aantal karakters in de film, de film goed doet. Een aantal karakters zijn wel degelijk interessant genoeg, maar daarnaast hadden er ook een paar geschrapt kunnen worden. De film als geheel werd gelukkig steeds sterker, met een goed einde.

Een behoorlijk pessimistisch beeld van de grensstrook tussen Polen en Duistland waar enkele verhaallijnen bij elkaar komen, botsen en elkaar het leven zuur maken tot aan de dood als het moet. Twee compleet verschillende werelden waar mensen hun heil bij elkaar zoeken. Grote contrasten tussen rijk en arm zijn, geluk en diep ongelukkig overleven van wat je hebt. Niemand wordt gespaard in deze film. Hans-Christian Schmid geeft een realistische kijk op een wereld die nog niet veel mensen kennen. En daarom is deze film dan ook belangrijk om te laten zien dat we niet alleen in deze wereld zijn. Dat er mensen zijn die iedere dag moeten knokken om te overleven, om brood op tafel te krijgen om ook maar iets te kunnen verdienen. Nee, geen vals sentiment dit keer alles wordt ontzettend rauw gebracht en is dan ook niet voor iedereen even plezierig om aan te zien. Dus hier en daar iets teveel karakters maar de film heeft het hart op de juiste plek zitten.

Erg goede film.

Mooie naturelle acteerprestaties.

Eentje die iedereen zou moeten zien, om meerdere redenen......****

Prima film over de maatschappelijke verschillen binnen de EU in enerzijds een voormalige Oostblokstaat en anderzijds het “rijke” Westen. Terwijl mensen in Polen legale en illegale toeren moeten uithalen om de eindjes aan elkaar te knopen, blijkt uit de ervaringen van een matrassenverkoper, een jonge architect en diens (ex-)vriendin (een tolk+) dat het leven aan de “overkant” van de rivier ook lang niet alles is. Toch blijft het aanlokkelijk voor vluchtelingen uit de Oekraïne.

Regisseur Hans-Chrisian Schmid schetst met deze confronterende film een levensecht beeld van de pregnante verschillen qua levensstandaard en levenshouding binnen Europa en drukt de kijker met de neus op de feiten. Knap gedaan.