Suzy Q (1999)

Koolhoven wil Suzy Q op downloadsite Pirate Bay zetten | nu.nl/film | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl

Ik ben gelukkig al voorzien, ik heb een kwalitatief zeer goede VHS-rip.

Koolhoven zet debuutfilm Suzy Q op YouTube - Filmpjekijken.com | populair audiovisueel filmmagazine

O fijn. Geen mogelijkheid gehad om een 720p versie te uploaden?

Zojuist via de iphone bekeken. Hij schijnt tegenwoordig op de tube te staan. Mag eigenlijk niet, maar er mag zo veel niet! Leuke film over een naargeestige familie en de bijbehorende fantasietjes over beroemdheden met passend behang en minizuumpjes. Dat shot van die schildpad vond ik nogal mwah

Tjah die is te vinden als je goed genoeg zoekt op de minder legale paden.

Koolhoven heeft die 720p versie zelf op Piratebay gezet.

No, he didn't. Maar hij heeft er wel toe opgeroepen.

Oh, my bad

Langzamerhand ontvouwde zich het drama in dit gestileerde, ingetogen, bedompte, morbide en onderkoelde jaren zestig verhaal, met onthechte ouders en een voortdurende dreiging van incest en geweld. De onderlinge verhoudingen waren verwrongen, maar ondanks de tragiek was er ruimte voor een dosis humor. De gehele cast speelde uitstekend.

Redelijke film dat zich afspeelt in het huis van een gezin eind jaren '60. Een disfunctioneel gezin wat zorgt voor nogal wrange humor. Naarmate het verhaal zich vordert, wordt de toon wel wat donkerder. Deze film betekende het debuut voor zowel Carice van Houten als Michiel Huisman, die momenteel beiden aardig voet weten te zetten in Hollywood.

Fijn van de regisseur dat hij oproept tot bepaalde dingen, want deze wilde ik al wel een tijdje zien, al is het maar door de jonge Van Houten.

Apart filmpje verder, haast een amateurfilm want de shots zijn vaak apart maar ogen toch zonder een idee geschoten, net als de montage et cetera. Maar dat maakt weinig uit, want de film heeft (ongetwijfeld ook daardoor) een bepaalde charme en ziet er wel leuk en eigenaardig uit. Het spel van de acteurs is ook prima met een schattige Van Houten en een Wouterse die altijd een droogkomische rol heeft (dat gezucht en gesteun van de man blijft grappig). De tweede helft van de film sleept wel, maar het geheel is absoluut voldoende. 3,0*.

Weet iemand of hier ook een dvd van te krijgen is?

Koolhoven was voor mij toch een beetje de man van de inwisselbare boekverfilmingen. Vroeg in zijn carrière blijkt hij veel meer bravoure en experimenteerdrang te hebben gehad. Suzy Q is namelijk een hypergestileerd pareltje. Koolhoven speelt met de felle kleuren van giallo en het schaduwspel, geflipte sets van het Duits expressionisme. Het heeft soortgelijke absurdistische thematiek als van Alex van Warmerdam: vileine personages die elkaar naar het leven staan als een hyperbool van Hollandse kleinburgerlijkheid. Leuk ook om de crème de la crème van deze generatie acteurs/actrices terug te zien als piepjonge kuikens. Mocht het dit jaar te verschijnen Brimstone niet onderdoen in speelsheid en cinefilie, dan voorzie ik dat 'onze Koolhoven' wel eens een echte knaller kan gaan maken.

Martin Koolhoven vind ik toch wel een van de beste filmmakers die we momenteel in ons landje hebben. Al is het al om zijn uitgebreide kennis van cult-films, exploitation en Westerns. In Suzy Q had hij tot mijn verbazing zelfs allerlei verwijzingen naar de Giallo weten te verwerken. Zo zien de nachtscènes er erg Argentoësk uit en is het kleurgebruik af en toe zelfs Bavaësk. De cinematografie is goed verzocht en vertoond enkele invloeden van het Duits expressionisme, aparte camerahoeken en Dutch angles onder andere.

De setting van de jaren '60 was geslaagd en het had ook wel wat. Vooral de muziek gaf de film een charme. Toch was het weer een nogal typisch tijdsbeeld. In de grote stad zullen mode, vrije liefde en idolen toen vast erg belangrijk geweest zijn, maar als ik mijn grootouders moet geloven viel dat in de rest van Nederland best mee. De provincie kwam pas in de jaren '70 langzaam uit de verzuiling. Natuurlijk verwijt ik het Koolhoven niet, maar ik zou zo graag een keer een film over een braaf en burgerlijk plattelandsstadje zien uit die tijd.

Structuur is ver te zoeken in het verhaal. Het is gewoon een kijkje in het leven van een nogal verknipt gezin. Toch blijft verhaal de gehele speelduur boeien en werd de film nergens saai. Een verknipt gezin is het wel zeker. En dan met name die Zwier. Je ziet het in (Nederlandse) literatuur en film wel vaker, kinderen die dieren doden voor hun plezier. Ik hoop dat zulke kinderen niet echt bestaan, maar ik ben er bang voor. Of zijn dat de moordenaars en psychopaten van de toekomst? Ik heb als Horrorfanaat veel gruwelijkheden gezien, maar dat shot van de schildpad die onthoofd wordt was dusdanig macaber dat het me lang zal bijblijven (ik hoop dat dit nep was?). Vreemd vond ik wel hoe lichtzinnig de rest van het gezin het opvat dat broederlief de huis-schildpad in de soep heeft gestopt. Dat had je bij ons thuis niet kunnen navertellen (en wij zijn een heel normaal gezin )...

Carice van Houten is hier nog aan het prille begin van haar carrière. Toevallig ben ik op het moment ook Game of Thrones aan het kijken, apart dat die het zo ver geschopt heeft eigenlijk. Ze speelt ook zeker niet onaardig, die vroege Nederlandse rollen blijf ik toch wel het leukste vinden ook, nog geen sterallures. Jack Wouterse is toch wel duidelijke de beste acteur hier, hij kwam het samen met Carice het meest spontaan over.

De film mocht niet in de bioscoop door problemen met de rechten van de muziek. Koolhoven heeft de film daarom zelf op The Pirate Bay en YouTube gezet. Dit laat maar weer eens zien hoe geniaal die man is. Als je er niets aan kan verdienen, dan maar flink wat naamsbekendheid verwerven.

Al met al vind ik Suzy Q een zeer geslaagd filmpje van eigen bodem. De toewijding van de makers en de expertmentaliteit spat er vanaf.

Aardige film die mij deed denken aan werk van Van Warmerdam (qua humor).

O. M. G.

Neeee, duizend Jantjes op één driewieler, waartoe de schildpad?? Was dat nou echt nodig om de laatste beelden zo te krijgen? Verdraaid als dat zo is, allemachtig.

Carice, ik houd echt van je.
Als ik kon, zou ik mijn bewondering voor jou vanaf de hoogste berg mogelijk, willen schreeuwen. Je hebt een bepaalde klasse, die door de jaren heen steeds beter is ontwikkeld. Maar het eerste begin is hier al te zien, in de redelijke onschuld die je aan de dag legt.
Je oogopslag is bewust, maar toch nog een beetje zoekend..

Het is kinderlijk gefilmd, zo'n beetje. Qua cameravoering heb ik wel liever de latere hand van de regisseur, zoals in Brimstone.
Echt een debuut en niet alleen voor Carice.

Hoe mooi gefilmd ook, meneer Koolhoven en ik zullen nooit echt door dezelfde deur kunnen lopen. Want hoe veel hij (uiteraard), zijn eigen films ook bejubeld, (bejubelt) ergens mis ik toch telkens een snippertje van het een of het ander. Maar Nederland omarmt de poldercom in alles en dan blijft er weinig anders over.

Ik had iig graag gezien dat er nog meer telefilms van dit soort gemaakt zouden zijn, door hem. Want ik vind eigenlijk dat meneer Koolhoven in een ander continent geboren had moeten worden: Zijn dromen zijn te groot voor dit land.

Deze film katapulteerde mij ineens een halve eeuw terug! Zelfs de sfeer was raak en herkenbaar! Mijn nostalgisch verlangen naar de jaren 60 is er ineens door verdwenen... Pareltje!

Heerlijk, dit soort films. Ik houd van de jaren 60 sfeer, het acteerwerk vind ik goed en het verhaal is echt mijn ding. Fijn dat hij op YouTube te bekijken is. 4,5*

Voor de tedere medemens: schildpadden zijn een beschermde diersoort.

Voor het eerst een Nederlandse film van niveau gezien. Zeer de moeite waard, en hij staat dus gewoon op YouTube. Ik vond het een goed verhaal, goed geacteerd en goed neergezet. Twijfel tussen 3.5 en 4 maar laat hem maar staan op 3.5.

En alweer een herziening die zeer aangenaam uitpakt.

Opzichtig gestileerd in met name de cameravoering, dat wel, en dat werkt niet altijd, maar het is wel degelijk functioneel bij het schetsen van een bedrukkende en claustrofobische sfeer in dat benauwende appartementje, waar de kinderen onder ouderlijke druk als ratten in een val zitten, mentaal gezien dan. Vervelend wordt dat niet, omdat Koolhoven er in slaagt om alle personages een bepaalde diepte te geven, mededogen met hen op te roepen, met die camera die als het ware onder hun huid kruipt.

Carice van Houten is natuurlijk het kroonjuweel van deze film, want hoewel ook de vier andere leden van dit gezellige gezinnetje uitstekend vertolkt worden, tilt zij met haar uitstraling het geheel toch wel ver boven het gemiddelde uit.

Meest opmerkelijk vind ik wel dat alles waar ik bij Hollands drama doorgaans zo’n hekel aan heb: de opgelegde lulligheid, het gebrek aan subtiliteit (de uitgesproken lompheid zeg maar), de houterigheid, hier gewoon ontzettend goed werkt. Misschien komt dat omdat toon en sfeer de hele film door ook iets laconieks en lichtvoetigs houden, dat je zo maar zou kunnen denken dat dit een komedie is. Maar goedbeschouwd is dit een tamelijk hartverscheurend gezinsdrama, universeel in thematiek maar in een voor de verandering eens als gegoten zittend Hollands jasje.

Na tien minuten Het Schnitzelparadijs (best vervelend) en tien minuten Billy (extreem vervelend) te hebben geprobeerd, kwam ik op de wereldwijde website van de NPO uit op Suzy Q en dat viel mij niets tegen. Goed, het is een weinig ambitieus filmpje en ik hoef hem niet per se nog eens te zien in mijn leven, maar er wordt een heerlijk sfeertje neergezet. Behoorlijk grappig en hoewel er nauwelijks sprake is van een plot zit er toch een soort spanning is waardoor je geboeid blijft kijken en waardoor de 82 minuten als het ware voorbij vliegen. Ik zeg hier nadrukkelijk 'als het ware', want in werkelijkheid duurt elke minuut even lang. Tenzij je in een trein zit, zoiets heb ik althans ooit van Albert Einstein gehoord toen die nog leefde.

Onderhoudend, licht absurdistisch gezinsdrama. De sfeer van de zestiger jaren ademt echter niet volledig door. De film voelt wat anachronistisch, qua taalgebruik en houding, denk dat de film zich beter in de tachtiger of negentiger jaren had kunnen afspelen. De chemie tussen alle hoofdrolspelers ontbreekt ook enigszins. Het gezin is geen overtuigend gezin. Op een of andere manier doet de film aan de Noorderlingen denken van Alex van Warmerdam, die is echter een stuk aangenamer.

Eerst half gefascineerd half geërgerd door de uitzinnige camerastandpunten en het overdreven kleurgebruik, daarna langzaam maar zeker gegrepen door de benauwende situatie en het werkelijk superbe acteerwerk – kortom van sceptisch naar in de ban. Jammer dat ik dankzij één van de afleveringen van De kijk van Koolhoven (die waarin hij uitlegt hoe belangrijk de kleur van een bepaalde substantie is) al was voorbereid op de slotakte, maar uiteindelijk doet dat aan de impact van deze film niets af. Helaas doet de soms slechte verstaanbaarheid van de acteurs dat wèl, en ook miste ik enigszins waarom Suzy en Zwier van hun vader de wind van voren krijgen maar hoe Hendrix-adept Palmer de dans kan ontspringen, terwijl zijn haardracht en zijn hobby hem toch een dankbaar doelwit zouden moeten maken. Los daarvan is dit een wrange en aangrijpende film die voor met name de hoofdrolspeelster (hier zeldzaam mooi) en de regisseur al veel moois beloofde, en misschien zijn er zelfs mensen die vinden dat geen van beiden zich ooit heeft overtroffen.

Bitter filmpje van Martin Koolhoven over een disfunctioneel gezin eind jaren 60, toen de jeugd —soms tot wanhoop van stuurloze ouders— steeds meer begon te schoppen tegen van alles en nog wat. Koolhoven weet de provocerende sfeer van dat tijdsgewricht heel aardig te vatten. Dat waren nog eens tijden! (zucht)

Het acteer- en camerawerk zijn prima verzorgd, zeker voor een televisiefilm. Ik vermoed dat de film ondanks dit alles toch vooral zal blijven hangen vanwege het hoofdroldebuut van Carice van Houten.

Goed!

Niet gelijk verwacht, maar Koolhoven levert hier 1 van de betere Nederlandse filmpjes af. Vooral op visueel gebied overklast deze film zowat elke andere Nederlandse film. En dit met relatief simpele trekjes, maar Koolhoven maakt er dan ook optimaal gebruik van.

Kleurengebruik is top. Vooral de nachtelijke scenes zijn erg leuk. Voor de rest ziet het er allemaal zeer kleurrijk en speels uit. Aankleding is lekker overdreven en het camerawerk is sterk. Vooral de standpunten maken vaak veel indruk.

Film verveelt nooit echt, mede dankzij de regie van Koolhoven die ervoor zorgt dat de film interessant genoeg blijft. Soms een aardig beklemmend momentje eventjes, al is het meeste een beetje beperkt door het matige acteerwerk.

Wouterse is wel goed, maar is daarmee wel gelijk de enige. Van Houten speelt wel een charmant karakter, maar de dialogen komen er te gemaakt uit, net als bij de andere helaas. Het blijft altijd wel terugkomen dat in Nederlandse films alles te gemaakt gespeeld wordt.

Soms wel goed kunnen lachen, en de film eindigt erg, erg sterk. Het duurt ook niet al te lang, en blijft altijd interessant. Jammer dat er met het acteerwerk te weinig gedaan is, op dat gebied had Koolhoven ook wel een stokje moeten steken. Meer uit zijn acteurs en actrices halen.

Over de gehele linie (script, camerawerk, acteerwerk) niet bijzonder, maar wel een uitstekende vroege showcase voor Van Houten. Met name in de droge humoristische scènes blinkt ze uit.

Scène met Marianne Faithfull in het bad:
"Oh, it's nat".
"No, it's not"

Krijgt een speciale vertoning in Eye:

Suzy Q | Zo. 5 sep | 19:00 - 20:32 (met inleiding) Cinema 2 - Eye Filmmuseum

Koolhoven leidt de film – onderdeel van Eye’s programma over vroegere en nieuwe debuterende filmtalenten – zelf in.

Deze film word 03/07/2023 eindelijk voor het eerst officeel uitgebracht op bluray in Amerika door Cult Epics! Hij staat als extra’s op de bluray van Amnesia. Ook Duister Licht van Martin Koolhoven staat op deze uitgave.

Ik heb deze film lang geleden al eens gezien en hij stond me ook bij als een goede film. En als ik hem nu weer zie spreekt hij me ook zeker aan. De jaren zestig sfeer. Een echte Nederlandse standaardfilm zoals ik ze graag zie. Drie hele leuke acteurs. Carice, Linda en Jack. Maar toch vond ik hem nu minder als dat hij me bij stond. Het verhaal bouwt niet echt interessant op. Het is meer een observatie of sfeertekening van een behoorlijk verknipt gezin en de onderlinge relaties. En dat is zeker geen fout gegeven en nogmaals, het is ook geen slechte film. Maar ik denk dat ik er toch wat meer van verwacht had. Toen vond ik hem waarschijnlijk beter. Het vermoorden van de schildpad zag er overigens wel gruwelijk echt uit. Ik hoop dat het nep was. In 1999 maakte men toch geen beesten meer dood voor een film?

https://youtu.be/P9oF_xxr4_E

Vandaag viel de blu ray van Amnesia bij mij op de mat. Het fijne van deze editie (los van dat die gesigneerd is ) is dat ook Suzy Q erop staat. Een film die ik al lang op mijn to see lijst had staan.

Ik wist er op voorhand niks van en het bleek een fijn coming of age / familiedrama. Goede cast, fijne art direction en een hele leuke piepjonge Carice van Houten.

Het was echter niet zo slim m vlak voor het eten te kijken.

Ruime 3,5 met groei potentie.