This Land Is Mine (1943)
Alternatieve titel: Mijn Geboorteland
mijn stem
30 stemmen
Verenigde Staten
Drama / Oorlog
103 minuten
geregisseerd door Jean Renoir
met Charles Laughton, Maureen O'Hara en George Sanders
Albert Lory is een schoolmeester in bezet gebied tijdens de Tweede Wereldoorlog die - net als alle andere dorpelingen - een pamflet van het verzet onder zijn deur door krijgt. Hij woont nog bij zijn moeder en zij gebiedt hem het te verbranden, maar hij besluit het later toch te bewaren. Wanneer het verzet dan tot geweld overgaat, zet de vijand de tegenaanval in door een aantal dorpelingen op te pakken. Voor Albert wordt het steeds moeilijker om zich afzijdig te houden; niet dat hij dat wil, maar zijn angst heeft de overhand. Een samenloop van omstandigheden en intriges tussen een aantal betrokkenen drijven de zaken verder op de spits...
0
neo (crew)
geplaatst: 31 juli 2003, 22:28 uur
Heb eigenlijk maar twee woorden over voor deze film: George Sanders! 3 sterren
0
geplaatst: 21 februari 2008, 04:44 uur
Verdient een goede DVD transfer; de huidige R-0 is crap: VHS-rip. 
0
geplaatst: 23 maart 2009, 17:47 uur
neo schreef:
Heb eigenlijk maar twee woorden over voor deze film: George Sanders! 3 sterren
Heb eigenlijk maar twee woorden over voor deze film: George Sanders! 3 sterren
Wat dacht je dan van Charles Laughton? Zeer amusant en goed karakter die hij in deze film idem vertolkt. Vooral zijn monologen aan het eind zijn erg goed en daarmee ook de karakteronwikkeling van zijn personage. Vond zijn karakter verreweg het interessantst aan de film.
0
geplaatst: 20 december 2012, 18:53 uur
27/12 (of eigenlijk 28/12) ergens halverwege de nacht Maureen O'Hara, Charles Laughton en George Sanders op TV! Ik wou dat ik een vleermuis was.
0
geplaatst: 20 december 2012, 19:56 uur
Zal nog wel in het TV overzicht komen: BBC 2 van 2.30 tot 4.10
0
geplaatst: 28 december 2012, 04:12 uur
Een sterke -tamelijk onbekende, onderbelichte- film van Renoir. Zijn humane thema's zijn weer alom aanwezig. Zo worden de Duitse bezetters ook subtieler dan doorgaans neergezet. Wel manipulerend, maar niet zo eendimensionaal.
Laughton is erg sterk als de onzekere, wat nerveus opererende schoolmeester. Pas in de slotscènes komt de Laughton bovendrijven die we kennen: krachtig orerend. 't Is een kleine dissonant in het verhaal dat hij ineens zo krachtig uit de hoek komt - terwijl hij in de rest van de film zo sterk door zijn moeder bemoederd wordt.
De film draait ook nogal in toon op het einde. O'Hara en de schoolperikelen raken nogal buiten beeld als het verraad in de gemeenschap een dramatische wending neemt - Renoir lijkt totaal op stoom te zijn gekomen en slaat voor zijn doen ineens wild om zich heen, maar de film werd ook opgenomen tijdens WOII, dus het moet heel belangrijk geweest zijn voor gevluchte Europeanen om hun punt op deze manier te maken. Erg expliciet.
George Sanders heeft een relatief kleine, maar belangrijke rol. In die paar scènes komt het dilemma ook bij hem tot zijn recht. Trouwens zo'n rechtbankjury is toch typisch iets voor Amerika? Wel vreemd dat dat in een Europese setting wordt gebruikt - of was/is dat in Frankrijk ook gebruikelijk?
editMerkwaardig dat Maureen O'Hara zo prominent op de poster staat - ze is dan wel de love interest én een belangrijk karakter. Het draait helemaal om Laughton - die in geen velden of wegen te bekennen is
Laughton is erg sterk als de onzekere, wat nerveus opererende schoolmeester. Pas in de slotscènes komt de Laughton bovendrijven die we kennen: krachtig orerend. 't Is een kleine dissonant in het verhaal dat hij ineens zo krachtig uit de hoek komt - terwijl hij in de rest van de film zo sterk door zijn moeder bemoederd wordt.
De film draait ook nogal in toon op het einde. O'Hara en de schoolperikelen raken nogal buiten beeld als het verraad in de gemeenschap een dramatische wending neemt - Renoir lijkt totaal op stoom te zijn gekomen en slaat voor zijn doen ineens wild om zich heen, maar de film werd ook opgenomen tijdens WOII, dus het moet heel belangrijk geweest zijn voor gevluchte Europeanen om hun punt op deze manier te maken. Erg expliciet.
George Sanders heeft een relatief kleine, maar belangrijke rol. In die paar scènes komt het dilemma ook bij hem tot zijn recht. Trouwens zo'n rechtbankjury is toch typisch iets voor Amerika? Wel vreemd dat dat in een Europese setting wordt gebruikt - of was/is dat in Frankrijk ook gebruikelijk?
editMerkwaardig dat Maureen O'Hara zo prominent op de poster staat - ze is dan wel de love interest én een belangrijk karakter. Het draait helemaal om Laughton - die in geen velden of wegen te bekennen is
0
geplaatst: 28 december 2012, 18:54 uur
"Somewhere in Europ", vermeldt de film in de beginne, maar het is duidelijk dat het verhaal zich afspeelt in Frankrijk maar dat de cineast de uiteengezette ideeën laat gelden voor elk land dat bij het maken (1943) van de film onder de Duitse bezetting leed.
Die ideeên die weerstand aan de bezetter, patriotisme en behoud van eigen aard vooropstellen worden uiteengezet door een uitstekende Charles Laughton die zowel schittert als de laffe onderwijzer als de sterke pleiter, in een film die naar het einde toe sterker en sterker wordt en die wellicht bij het verschijnen een stevig populair succes was en nu ook, in zijn sober zwart-wit, nog steeds te genieten is.
Naast Laughton zijn ook een erg jonge Maureen O'Hara en zekerlijk George Sanders goed in hun rol, terwijl de figuur van de moeder toch wel overacted en bijna potsierlijk overkomt.
Die ideeên die weerstand aan de bezetter, patriotisme en behoud van eigen aard vooropstellen worden uiteengezet door een uitstekende Charles Laughton die zowel schittert als de laffe onderwijzer als de sterke pleiter, in een film die naar het einde toe sterker en sterker wordt en die wellicht bij het verschijnen een stevig populair succes was en nu ook, in zijn sober zwart-wit, nog steeds te genieten is.
Naast Laughton zijn ook een erg jonge Maureen O'Hara en zekerlijk George Sanders goed in hun rol, terwijl de figuur van de moeder toch wel overacted en bijna potsierlijk overkomt.
0
geplaatst: 29 december 2012, 14:32 uur
Zeker een aanrader. Ik verschiet eigenlijk dat zo'n oude film mij nog aanspreekt.
0
geplaatst: 8 februari 2015, 19:37 uur
Het venijn zit ‘m echt in staart. De rede van Charles Laughton tegen het einde over vrijheid en onderdrukking tilt deze patriottische film, na een vrij slap eerste deel, alsnog naar een goed niveau. Dat laat onverlet dat het tussen mij en Renoir als regisseur maar niet wil klikken. Zal wel aan mij liggen.
0
geplaatst: 25 december 2016, 13:14 uur
You can't even trust your neighbours nowadays
Mijn eerste kennismaking met Jean Renoir was via zijn Hollywood debuut Swamp Water en hoewel dat op zich wel een leuke binnenkomer was, had ik toch net iets meer verwacht. This Land is Mine was een film die ik al geruime tijd op de decoder had staan en wegens toekomstige vervanging (waardoor ik dus de opname zou kwijt zijn), dan toch maar eens opgezet. Niet meteen een kerstfilm weliswaar maar bon, regels zijn er om gebroken te worden.
En op zich ben ik wel blij dat ik Renoir toch nog niet meteen heb afgeschreven, want This Land is Mine is een sterke film gebleken. De film kan gemakkelijk worden weggezet als een propaganda film (de film is dan ook geschoten in volle oorlogsperiode en gaat over een dorpje 'ergens in Europa' dat in verzet gaat tegen de Duitsers) maar het is toch net wat genuanceerder. De strijders van het verzet hebben hun goede en slechte kanten, maar de Duitsers hebben dat ook. Dat resulteert in een interessante aanpak die vooral heerlijk tot zijn recht komt in het einde van de film. Ik moet toegeven dat ik altijd wel fan ben van wat rechtbankdrama, maar de monologen van Albert zijn wel erg aanstekelijk. Beetje jammer dan ook dat de film nog net iets te lang blijft doorgaan. Het respect dat Albert van zijn leerlingen krijgt is nog goed, het opsommen van de verschillende regels uit The Declaration of the Rights of Man and of the Citizen wordt voornamelijk nog gered door een uitstekende Charles Laughton, maar dat Louise dan ook nog eens hetgeen waar Albert aan was begonnen moet afmaken.. Dat had voor mij niet gehoeven.
Ik noemde hem een paar regels hierboven al, maar wat is Laughton toch uitstekend in dit soort rollen. In het begin oogt hij wat onwennig, maar hij wordt beter en beter eenmaal hij meer en meer onder het juk van zijn moeder uit komt. De voornaamste reden om dit eens op te zetten was het feit dat dit geregisseerd was door Jean Renoir, maar de aanwezigheid van Maureen O'Hara kan ook nooit kwaad. Blijft toch een erg degelijke actrice die er in slaagt om een ietwat cliché rol toch nog interessant te brengen. Toch ook wel een kleine vermelding voor Walter Slezak trouwens. Slezak speelt Nazi officier Erich von Keller en het lukt hem wonderwel om daar een mens van vlees en bloed van te maken. Een manipulerende klootzak van vlees en bloed weliswaar, maar toch.. Ook hij maakt er meer van dan een platgetrapt cliché.
Volgende keer ga ik me eens wagen aan iets uit de Franse periode van Renoir, ik moet hier nog ergens La Grande Illusion hebben liggen. Ben benieuwd in ieder geval, maar het is al wel fijn om te zien dat de regisseur in Hollywood ook wel kon overtuigen. Het is toch niet veel regisseurs gegund, zo uit een ander land Hollywood te betreden.
4*
Mijn eerste kennismaking met Jean Renoir was via zijn Hollywood debuut Swamp Water en hoewel dat op zich wel een leuke binnenkomer was, had ik toch net iets meer verwacht. This Land is Mine was een film die ik al geruime tijd op de decoder had staan en wegens toekomstige vervanging (waardoor ik dus de opname zou kwijt zijn), dan toch maar eens opgezet. Niet meteen een kerstfilm weliswaar maar bon, regels zijn er om gebroken te worden.
En op zich ben ik wel blij dat ik Renoir toch nog niet meteen heb afgeschreven, want This Land is Mine is een sterke film gebleken. De film kan gemakkelijk worden weggezet als een propaganda film (de film is dan ook geschoten in volle oorlogsperiode en gaat over een dorpje 'ergens in Europa' dat in verzet gaat tegen de Duitsers) maar het is toch net wat genuanceerder. De strijders van het verzet hebben hun goede en slechte kanten, maar de Duitsers hebben dat ook. Dat resulteert in een interessante aanpak die vooral heerlijk tot zijn recht komt in het einde van de film. Ik moet toegeven dat ik altijd wel fan ben van wat rechtbankdrama, maar de monologen van Albert zijn wel erg aanstekelijk. Beetje jammer dan ook dat de film nog net iets te lang blijft doorgaan. Het respect dat Albert van zijn leerlingen krijgt is nog goed, het opsommen van de verschillende regels uit The Declaration of the Rights of Man and of the Citizen wordt voornamelijk nog gered door een uitstekende Charles Laughton, maar dat Louise dan ook nog eens hetgeen waar Albert aan was begonnen moet afmaken.. Dat had voor mij niet gehoeven.
Ik noemde hem een paar regels hierboven al, maar wat is Laughton toch uitstekend in dit soort rollen. In het begin oogt hij wat onwennig, maar hij wordt beter en beter eenmaal hij meer en meer onder het juk van zijn moeder uit komt. De voornaamste reden om dit eens op te zetten was het feit dat dit geregisseerd was door Jean Renoir, maar de aanwezigheid van Maureen O'Hara kan ook nooit kwaad. Blijft toch een erg degelijke actrice die er in slaagt om een ietwat cliché rol toch nog interessant te brengen. Toch ook wel een kleine vermelding voor Walter Slezak trouwens. Slezak speelt Nazi officier Erich von Keller en het lukt hem wonderwel om daar een mens van vlees en bloed van te maken. Een manipulerende klootzak van vlees en bloed weliswaar, maar toch.. Ook hij maakt er meer van dan een platgetrapt cliché.
Volgende keer ga ik me eens wagen aan iets uit de Franse periode van Renoir, ik moet hier nog ergens La Grande Illusion hebben liggen. Ben benieuwd in ieder geval, maar het is al wel fijn om te zien dat de regisseur in Hollywood ook wel kon overtuigen. Het is toch niet veel regisseurs gegund, zo uit een ander land Hollywood te betreden.
4*
* denotes required fields.
* denotes required fields.