Virus (1980)

Na (te) lange tijd nog eens herzien.

Acteerwerk is inderdaad belabberd en de montage bestaat vooral uit gejat knip en plakwerk maar als je van het zombiegenre uit de 80' houdt is deze toch een must.

Niet echt sfeervol en weinig spannend maar met DODE zombies i.p.v. atleten, goede gore en hilariteit alom door de slechtheid

3,5*

Erg slechte film.

Heb me toch prima vermaakt. Zombies, inboorlingen en een soort Swat-team dat kennelijk geen geld had voor een fatsoenlijk uniform. Kortom wat wil je nog meer. Op de een of andere manier vind ik de scenes met de fabriek in beeld erg creepy. De rest van de film is absoluut niet eng of goed. Aan te raden voor liefhebbers van het genre, anders sla je deze beter over.

3 sterren.

Het duurde even maar heb me toch aan m'n woord gehouden. Mijn tweede Mattei was bril-fucking-jant !

Virus omarmt alles wat ik zoek in een all-out eighties zombie trash flick. Heerlijke muziek, geweldige effecten en complete non-logica. Het is een kunst om sommige dingen nog slechter en/of onnatuurlijker te laten verlopen en dat is een groot deel van de kracht van dit soort cinema.

Het biedt veel (heel veel) fun en doet dat met een schitterende sfeer. Het is lomp en verhult dat nergens, waarom zou je ook? Mattei heeft terecht lak aan alles en iedereen en gaat niet omslachtig lopen doen om zijn beperkingen te doen verhullen. Het is zoals het is, en op die manier hou ik ervan!

Dikke 4.5* (net iets minder dan Zombi 2 vind ik, die wel op 5* staat) en een uitgebreide review

Leuke recensie, maar toch blijf ik steenvast bij mijn oude mening en stem.

Hilariteit alom door de slechtheid wil niet zeggen dat de film ook goed is.

Ik vond de film op alle vlakken wel bagger, ook al weet ik wel wat je kunt verwachten.

Voor het acteerwerk of verhaal moet je het zeker niet doen ( wat normaal is ). Maar het is toch ook de gore en de sfeer die hier tegenvalt. Van een creepy sfeertje is geen sprake van.

Ook spannende momenten zijn er niet. De gore is soms wel oké, maar bij sommige scènes ook wel bedenkelijk. De scène met de ogen en de tong op het einde vond ik wel geslaagd. Komisch ( vaak onbedoeld ) zal het voor sommigen wel werken, maar ook op dat gebied wist me de film niet te raken. Neen, ik heb dit cultfilmpje een kans gegeven, maar ik moet bekennen dat dit niet mijn cup of tea is. Helaas 3/10

Als je een lijstje maakt met interessante Italiaanse trashfilms komt de naam Bruno Mattei enorm vaak voorbij. Voor mij was het dus tijd om eens wat films van hem te zien. Virus is daarvan de eerste, en van tevoren ook de meest interessant lijkende.

Na een paar enorm lovende recensies van users die ik graag volg waren m'n verwachtingen behoorlijk hoog. Jammer genoeg blijkt Virus toch niet erg geslaagd te zijn.

De film begint standaard maar aardig. Een groepje wetenschappers creëert per ongeluk iets vreselijks met alle gevolgen van dien.

Vervolgens schakelt het verhaal over naar een groep ''special-forces''. Opvallend is dat ze hun kostuum geleend lijken te hebben van een elektriciteitsbedrijf en ze verder allemaal stuk voor stuk uit het gekkenhuis lijken te komen. Natuurlijk zijn dit soort dingen niet erg aangezien deze film puur gemaakt is om je te vermaken. Helaas lukt zelfs dat vaker niet dan wel.

De setting in de jungle is alleraardigst. Waarom Mattei af en toe de drang had om totaal nutteloze stock-footage van in slomo gefilmde vogels erin te plakken is niet helemaal duidelijk. De characters zijn vervelend en wekken totaal geen sympathie op. Gelukkig roepen ze wel wat geinige one-liners die de moeite waard zijn.

Bij het gore gedeelte kom je van een koude kermis thuis. Het is vaak nogal inspiratieloos waar ik juist had gehoopt dat het vol nastyness zat. De make-up van de zombies is aardig maar vaak genoeg hebben ze ook enkel een laagje groene schmink opgesmeerd gekregen.

M'n eerste Mattei is dus een aardige teleurstelling. Toch geef ik het nog zeker niet op aangezien deze man nog tientallen andere interessante titels op z'n naam heeft staan.

Dit was geloof ik de laatste klassieke zombie-film die ik nog niet had gezien en ja in het genre buitengewoon vermakelijk. Mijn echtgenote besloot vanmorgen opeens spontaan een rondje in het park te gaan lopen...geen idee of dat kwam door de gore of dat ze overmand was door de geweldige acteerprestaties.

Tempo: ja - Gore: ja - Volslagen belachelijk plot: ja - Klassieker: ja

Maar dan zijn ze nu definitief op voor zover ik weet, een mooie laatste finale van de Italiaanse zombie-films.

Ook voor mij zo'n beetje de laatste Italiaanse zombie-classic. Pulp van de bovenste plank en juist daardoor erg tof.
Het 'acteerwerk' is best houterig en de personages zijn lekker overdreven.
De nieuwsreportster wil alles tot op de bodem uitzoeken en de stoere soldaten, die qua kleding eerder aan conciërges/vuilnismannen doen denken, vinden haar dan ook bemoeizuchtig.
Mattei sprong met deze film in op de twee dingen die in die periode in de Italiaanse horrorfilms populair waren: zombies en cannibalen.
Door dit laatste worden we getrakteerd op uitgebreide ritueelscenes, waarin we de vrouwelijke hoofdrolspeelster beschilderd voorbij zien komen. De zombie make-up ziet er niet altijd goed uit, maar een aantal van de gore fx zien er lekker smerig en over-the-top uit.
De soundtrack bevat voornamelijk Goblin tracks uit de Dawn of the Dead film, maar ik hoorde ook nog wat spul uit een Fulci film voorbij komen.
De film is nergens eng, maar blijft door de foute dubbing, zombie en 'local tribe' actie continu vermakelijk en heerlijk cheesy.
Daarnaast laat Mattei hier en daar toch wel zien dat hij voor goede shots kan zorgen. Vooral de eerste scenes op het fabriekseiland zijn prima in beeld gebracht.
Echt typisch een toffe film voor de liefhebbers van Italo sleaze.

Die dode man op het bankje in het park in de eindscene leek trouwens erg veel op Peter Cushing. Het lijkt me alleen sterk dat hij het was.

Erg goed. Een film zoals alleen Italianen het kunnen maken. Elk karakter lijkt rechtstreeks uit het gesticht te komen, willekeurige stockfootage, goedkope gore, synthesizers en nonlogica zoals je het zelf niet zou kunnen verzinnen. Wat virus extra goed maakt, is een lekker vaartje: je probeert met uit te vogelen wat je gezien hebt en je zit alweer in de volgende "HUH?!". Een voorbeeld: een scene afsluiten met beeld van een schreeuwende adelaar met daaronder het geluid van een aap gedubt. Next level shit.

Tegenvallende film waarin twee journalisten getuige zijn van een zombie-uitbraak in de jungle. Niet bepaald spannend of grappig en slechts sporadisch vermakelijk (en dan vooral vanwege het non-acteerwerk, zoals de vele schrikreacties van de hoofdrolspeelster. De vele archiefbeelden van de jungle en de inheemse bevolking haalt het tempo uit de film en zijn op een lelijke manier gemonteerd.

Deze titels lagen vroeger vaak samen met Cannon group actiefilms en Kung-fu classics in de Alles voor 1 gulden (VHS) bak op de rommelmarkt. Toch maar weer is eentje opgezet en man man man... wat een ellende.

Dit is een rasechte italiaanse low-budget horror van trashmeister Bruno Mattei. Het soort 13 in een dozijn one take B-film dat shot voor shot bij elkaar gejat zou zijn als het budget het toe zou laten. Sterker nog de soundtrack is van 'Dawn of the dead' van Romero. Niet eens nagespeelt maar gewoon zonder toestemming gekopieerd. En dat is precies waar Mattei bekend om stond, de man had geen pretentie's over het werk wat hij afleverde en kon dus zonder scrupules dit soort grappen uithalen. 'Guilty pleasure' voor de liefhebber gecombineerd met 'ijkpunt voor absolute 0 in smaak' voor de rest van de wereld. Het camerawerk in de film is lelijk, de montage volgt de logica van een kleuter, de goedkope makeup werkt op je lachspieren en de dubbing is nog slechter dan in de gemiddelde kung-fu film.

Gelukkig houdt Bruno Mattei je geinteresseerd met genoeg hardcore expliciet geweld en overbodig naakt. Dit gemixed met veel te enthousiast acteerwerk (wat leidt tot zeer absurde karakters) en het soort ordinair politiek incorrect gekietel waar menig Troma film trots op zou zijn zoals die special forces dude die een jurk aantrekt of die oude vrouw met haar poes of dat bloeddorstige kind maakt van 'Hell of the living dead' het soort tragische puinhoop waar alleen een liefhebber nog naar wil kijken.


1 ster voor het enthousiasme.

Helemaal mee eens, Jeroentjuhhhhh en wat jij omschreef met Het is een kunst om sommige dingen nog slechter en/of onnatuurlijker te laten verlopen en dat is een groot deel van de kracht van dit soort cinema., helemaal super omschreven. Want zo is het. Exploitatie films zijn er in vele soorten en genres en ik als liefhebber van o.a. dit soort pulpfilms vermaak mij dan ook altijd prima en heb er dan ook enorm veel in mijn collectie en ben nog steeds struinende naar eventuele verloren pareltjes. Dit soort films is niet voor iedereen geschikt. Je moet een bepaald soort filmgebied leren kijken. Zo heb ik ook mijn hart verpand aan oude films van vroeger en als filmliefhebber gaat er een cosmos voor je open, want er zijn ook vroeger enorm veel prachtige films gemaakt. Ik heb in ieder geval voldoende in mijn collectie om uit te kiezen wat ik wil zien en hoop dat ik dat nog lang kan en mag doen. Ben de 55 gepasseerd, maar we hebben niet het eeuwige leven en mocht ik bv. nog 30 jaar te goed hebben, dan kom ik er nog niet aan toe om alles te kijken en/of te herzien. Ik heb Virus denk ik zo'n 25 jaar geleden voor het eerst en laatst gezien en dus vanavond herzien en heb ervan genoten. Maak er een 4 van.

In een oerwoud lopen zombies rond. Een olieraffinaderij dreigt te exploderen. Links radicalen bedreigen het Amerikaanse consulaat en een journaliste observeert flora en fauna samen terwijl de soldaten soms een inheemse arm of een voet vinden, zonder lichaam, slachtoffer van kannibalisme en/of zombies. Misschien is dit wel de slechtste Italiaanse film waarin afgekeurde stock footage uit natuurseries is versneden met het 'verhaal'. extreem slecht. Hopelijk is Corona Zombies beter.

Na het vorige week zien van de zeer matige Actie / Misdaad film "Women's Prison Massacre (1983)" van regisseur Bruno Mattei (hij wordt beschouwt als de Italiaanse Ed Wood Jr. en dat is zeker geen compliment), wilde ik toch nog een film van hem zien en toen kwam ik uit op deze "Virus" (die misschien nog wel het meest bekend is onder de titel "Hell of the Living Dead") welke een zombie film is en films over zombies trekken meestal wel mijn aandacht. Origineel is "Hell of the Living Dead" zeker niet en het lijkt ook erg geïnspireerd te zijn door George A. Romero's zombie film "Dawn of the Dead (1978)".

In dit verhaal wordt er in een chemische fabriek operatie "Zoete Dood" uitgevoerd onder leiding van professor Barrett (Joaquín Blanco). Doordat de operatie mislukt en er een chemisch goedje in de jungle van Nieuw-Guinea lekt, veranderen daar de inboorlingen in naar mensenvlees hunkerende zombies. Journalist Lia Rousseau (Margie Newton) die samen met een aantal andere journalisten op onderzoek is, ontmoet daar tijdens een hachelijke situatie vier militairen, die van te voren betrokken waren bij een gijzeling. Samen met cameraman Max (Gabriel Renom) en de vier militairen nemen zij het op tegen de zombies.

Regisseur Bruno Mattei heeft het uiterlijk van deze zombie Horror film voorzien van krasserige beelden, sfeervolle scènes van de jungle (inclusief veel natuurbeelden van dieren zoals apen, vogels en olifanten, die uit diverse natuurdocumentaires geplukt lijken) en onsmakelijke bloedbaden. Maar het verhaal komt wel na de voortvarende openingsscène in de chemische fabriek traag op gang. Dat dit een B-film met schoonheidsfoutjes is druipt er ook overal vanaf (zo lopen de militairen rond in blauwe pakjes die soms opeens zwart zijn en sommigen blijven gewoon stil staan als er een stel kwijlende zombies op hun afkomt) en het is vooral ook een Horror film waarin het dreigende onderbuikgevoel belangrijker is dan aantrekkelijke personages. Het verhaal was opzicht wel leuk gevonden (draait om overbevolking tegen te gaan), maar echt interessant, boeiend, spannend of eng wordt het eigenlijk nergens en het is ook geen samenhangend verhaal, omdat Bruno Mattei nergens vragen stelt. Hij wil je als kijker meenemen in een sfeerbeeld dat langzaam richting nachtmerrie drijft.

Het verhaal begint met een ongeluk in een chemische fabriek (daar zien we ook de eerste zombies, waaronder een zombie rat ), daarna belanden we na circa 10 minuten in een consulaat en zijn we betrokken bij een gijzeling door terroristen en daar worden dan ook de vier militairen geïntroduceerd, daarna bevinden we ons na circa 20 minuten in de jungle van Nieuw-Guinea en maken we kennis met een groepje journalisten (waaronder dus Lia en Max) en uiteindelijk belanden we weer na circa 80 minuten in de chemische fabriek (daar loopt het slecht of met Lia en Max en ook met de laatste drie overgebleven militairen), waarna er een wereldwijde zombie uitbraak plaats vindt en de film na circa 98 minuten is afgelopen.

Er komen opzicht best goede horror scènes langs met goor, zoals een ziek kind (Óscar Daniel) van de journalisten dat zijn eigen vader (Pep Ballester) opeet (met de moeder, gespeeld door Esther Mesina, loopt het overigens ook niet goed af) en ook de zombies mochten er best wezen (hoewel ze qua uiterlijk niet altijd even overtuigend zijn en en soms ook wel heel erg traag zijn). Want de zombies gaan vastberaden en vooral daadkrachtig te werk met het nodige hap-, bijt- en scheurwerk en ook zijn er hier en daar wat ingewanden te zien. Maar het is helaas niet één en al zombies wat de klok slaat en zeker niet als Bruno Mattei besluit om de zombies maar even te laten voor wat ze zijn. Het zestal moet dan maar flink met elkaar kibbelen over wat nu de beste zet is.

En als het zestal een inboorlingenstam bezoekt, neemt hoofdrolspeelster Lia naakt (je ziet dan de borstjes van Margie Newton als ze haar blouse open maakt na circa 37 minuten, die daarna beschildert zijn als ze naar de inboorlingenstam loopt) poolshoogte omdat ze ervaring heeft met inboorlingen. Daar voeren de inboorlingen bepaalde rituelen uit (o.a. met dode inboorlingen) en eten ze ook onsmakelijk (één van de militairen moet bij het zien ervan ook kotsen). En zo gaan de doodsaaie verwikkelingen nog een tijdje door, totdat een dode inboorling weer tot leven komt en de pleuris uitbreekt.

Het helpt ook niet dat het zestal zelf nog minder persoonlijkheid hebben (met name het groepje militairen bestond uit een aantal idioten, met name Osborne en Zantoro, die ze niet allemaal op een rijtje hadden en de zekere Vincent geilde ook enorm op Lia, hun leider Mike London was misschien nog de meest normale) dan de zombies en inboorlingen. Het groepje van zes doet niet veel meer dan schieten, gillen en van A naar B lopen. Niemand die zich ontwikkelt, een beetje zelfreflectie toont, of zich afvraagt hoe stupide het is om zomaar langs te gaan bij een inboorlingenstam in de jungle.

Hun handelingen tonen bovendien een gebrek aan intelligentie (met name de militairen) of aan een overdosis koppigheid. Als iemand van de militairen, te weten Osborne (Josep Lluís Fonoll), namelijk al tig keren heeft geroepen om de zombies door het hoofd te schieten om ze te doden, blijven ze maar op het lichaam van de zombies schieten. Ook kramen ze vaak de meest onnozele teksten uit, met name Osborne en Zantoro (Franco Garofalo), zoals:

“Buildings have people in them. Let’s investigate”.

Opvallend is ook dat de dialogen duidelijk zijn gedubd (het zijn natuurlijk allemaal Italiaanse acteurs en actrices die nauwelijks een woordje Engels kunnen praten) en dat de synchronisatie niet altijd even strak loopt. Sommige personages zien eruit als buikspreekpoppen wiens mond niet tijdig opengaat. Dat heeft natuurlijk een komisch effect, ,maar het komt ook erg onprofessioneel over. Maar ja dat zijn natuurlijk de kenmerken van een B-film.

Het laatste gedeelte van het verhaal dat zich wederom afspeelt in de chemische fabriek (het groepje overlevenden vaart dan met een motorbootje van de jungle van Nieuw-Guinea naar de fabriek), is misschien wel het beste gedeelte van de film. Want daar rekenen de zombies gelukkig af met de zeer irritante Zantoro in een lift en zien we ook de meest gore scène van de film die betrekking heeft op Lia. Zij wordt namelijk ook gepakt door de zombies (net zoals iedereen), waarbij ze door een zombie "gefist" wordt en dan in haar mond, waarbij van te voren de tong uitgetrokken is. Doordat ze een vuist in haar mond geduwd krijgt, poppen ook haar ogen eruit. Daarna zien we nog een verliefd stel in een stad, die gegrepen worden door zombies (als de vrouw van het stel om vuur gaat vragen aan een oude man die op een bankje zit en een zombie blijkt te zijn), dan zien we nog wat goor, waarna de film is afgelopen.

Al met al is "Hell of the Living Dead" wederom een matige film van de Italiaanse regisseur Bruno Mattei, die wel nog wat charmante trekjes heeft zoals hoofdrolspeelster Margie Newton met haar grote ogen (en dan doel ik niet op haar borsten, want die waren juist klein). En vooruit, de achterlijke macho-militairen geven deze merkwaardige zombie Horror film nog wat extra's. Maar wie door de surreële chaos van "Hell of the Living Dead prikt", zal zien dat Bruno Mattei een excuus zocht voor de goor beelden en een naakte Margie Newton.

Een van de betere films van filmmaker Bruno Mattei, echter wil dat nog steeds niet zeggen dat de film heel goed was. De schrijver is nogal incompetent en als je weet dat de schrijver van dit knutselwerkje Claudio Fragasso was(tja die ook Troll 2 op zijn naam heeft staan!) zeg dat natuurlijk genoeg. Er ging maar weinig tijd verloren aan schrijfwerk voor het plot Was ook niet nodig want dit was domweg een exacte rip-off van Romero’s ‘Dawn of the Dead. De enige concessie die blijkbaar werd gedaan was om van het winkelcentrum, een chemische fabriek 'Hope Center' te maken. Zucht.. journalisten, een stel soldaten, de gijzelingssituatie, een zombiekind, en een lift waarin bloederige fatale gebeurtenissen afspelen… men ging hier zelfs zover om de muziekscore van progrockband Goblin uit die film te hergebruiken. En dit alles werd opgeleukt met beelden uit natuurdocumentaires van dieren die niet eens in Nieuw-Guinea voorkwamen (springhaas, olifanten?) en uitgesponnen beelden van rituelen van inboorlingen uit o.a. de film La Vallée (1972) van Barbet Schroeder. Tja...het verhaal komt nogal traag op gang en heeft overigens weinig verrassingen te bieden. Of het moeten de onbedoelde blunders zijn? Als er; “Je moet ze in hun hoofd schieten!” klinkt, moet je uiteraard niet verwachten dat iemand dit ook maar zal doen! Margie Newton als nieuwsreporter Lia Rousseau heeft de twee meest memorabele momenten in de film, namelijk haar topless joggen in inboorlingenrokje en haar doodscene. Tja de gore was wisselvallig; maar in sommige scenes dook er goede gore op! Daarvoor verantwoordelijk waren; Giuseppe Ferranti (The Bird with the Crystal Plumage, Nightmare City) en Antonio Balandín (special effects-technicus voor beide Conan-films, en David Lynch's DUNE). En zo kreeg deze slechte zombiefilm nog enigszins iets van eigenaardige charme! Maar het meest schokkende van alles; deze film een toch iets genereuze beoordeling geven dan dat het eigenlijk verdiend!