Murphy's Law (1986)

vond ik 1 van de weinige actiefilms van Charles die te pruimen was.

Dat die er nog niet bij stond? Ik kan me één zinnetje herinneren..."You wanna know what Murphy's law is....don't fuck with Jack Murphy..'

Hoe gedateerder die jaren '80 videozooi van Bronson wordt, hoe leuker mij betreft. 2,5 *

Toch vind ik Charles beter te pruimen dan Chan, Seagal, VanDamme of Lundgren.

Ook wel bekend Death Wish XXVII. Het soort videofilms waarin wordt uitgelegd dat als je een kogel op de portier van een auto schiet, deze onmiddellijk ontploft.

In de speelgoedzaak voor een tientje een CB-box gekocht met vier CB-films daarin. Deze was er één van. Na het bekijken van Messenger of Death hoopte ik op verbetering, maar dat is niet wat ik kreeg. Wat word je als publiek toch laag ingeschat bij dit soort films.

Hey, die box heb ik ook gekocht voor een tientje. Hij was eigenlijk 60 euro. IK ben niet echt een Bronson fan, maar voor 2,50 per film kan ik ´m waarderen.

My thoughts exactly..!

Je moet dit soort films natuurlijk wel bekijken als zijnde humor hè, dan zijn ze heel goed te pruimen. Onder het eten wat misdadig tuig neerknallen en dan gewoon verder happen. Hmm... ja het heeft wel iets vind ik...

Ik geef alle films van Bronson 2½ ** Het is gewoon af en toe vermakelijk:-))

Persoonlijk vond ik dit, als Die hard Bronson fan, zijn slechtste film. Hij oogt tijdens de hele film verveeld en vermoeid, alsof hij alleen maar zijn contractuele verplichtingen moest nakomen.En het script is ook weinig bijzonder, het springt van de hak op de tak, Charlie wordt belaagd door een wraakzuchtige ex gevangene, zit opgescheept met een brutale dievegge, wordt beschuldigd van de moord op zijn ex vrouw en rent als een bezetene heen en weer.

Leuke film, goed tempo, spectaculair einde.

Heerlijk fout 80's vehikel. Boordevol knulligheden (die trap van Bronson op het einde ) en een hoop langdradige scènes ( bv. wanneer die kreupele neger vermoord wordt). Maar dit soort details bedekken we met de mantel der liefde, want Murphy's Law is in z'n geheel zeer entertainend. Bronson is goed op dreef, nog agressiever en grover dan gewoonlijk. Die scène waar hij zijn collega's ervan beticht homo's te zijn is hilarisch. Bovendien wordt hij bijgestaan door een sidekick wiens scheldproza zelfs Ozzy Osbourne zou laten blozen.

Vincenzo: Remember what I told you about Murphy's Law!

..........

Murphy: Do you remember what i Itold you, don't fuck with Jack Murphy.._O_

Leuke actie film hoor.

Zeer fout eigenlijk maar het wordt merendeels goed gemaakt door de coole one liners en de grove taal. De actie had ik wat harder verwacht. Maar desondanks is dit zoals gewoonlijk een vermakelijke actie film van Cannon. Ook het einde was aardig. 3,0.

Cannon's classics.

De beruchte Menahem-Golan producties waren zeker niet allemaal even slecht. Sommige waren best te doen toentertijd, al is een groot aantal tegenwoordig alleen maar in kijk-waarde gestegen vanwege enig cult-gehalte. Ach en soms is goed fout, lang niet fout genoeg om te zuurpruimen.

Eén van de beroemdste sterren uit die stal, naast Norris en Stallone, was Charles Bronson. De Israelische neven hadden met hem sowieso een succesformule in handen door de Death Wish-sequels. Ook Murphy's Law kent veel geweld en actie, maar valt vooral op vanwege het bijzondere duo dat Bronson vormt met Wilhoite. Deze laatste zorgt voor hilariteit vanwege de vele verschillende scheldwoorden die ze uitkraamt.

Veel stelt het allemaal niet voor, hoe onderhoudend ook. De ijzervretende Bronson lijkt er tegen het einde zelfs een klein beetje met de pet naar te gooien wanneer hij er vrij gezapig een one-liner uit zeurt, alvorens zijn vijand om te brengen. Het tempo, de actie en de heerlijke soundtrack maken van de film echter best een aardig ritje. Een van de betere films uit Cannon's koker zelfs.

Redelijk.

Redelijke actiefilm van een standaard gehalte met een hoop clichés.

simpel verhaal dat redelijk uitgewerkt wordt. Door de lekkere actie die in film zit blijf je in ieder geval lekker kijken. Maar wat is zijn sidekick in deze film toch irritant. Een stortvloed aan scheldwoorden waarvan je denkt, laat het toch weg. Drukt de pret van de film wel.

De scene waarin de twee tot elkaar komen en zij hem lettelijk uitnodigt voor een potje seks, dan gaat de telefoon die hij uiteraard opneemt toch wel een cliché

Aardig filmpje met Bronson. Nergens bijzonder maar wel vermakelijk, zoals de meeste Bronson films.

Fantastische aktie classic met vleugje humor, met de scheldende en opstandige jonge vrouw, aan zijn zijde.

Verassend en beregoed zoals wij Charles Bronson kennen.

Geweldige film waarbij ik toch wel een paar keer in de lach schoot met het gescheld van Arabella. Daar zaten een paar termen tussen die op vandaag niet meer zouden kunnen. Boeiend, op momenten redelijk spannend en soms zelfs vrij hard. Alleen jammer dat de gehele film zich zo'n beetje in het donker afspeelde. Voor de rest was dit prima vermaak.

De eerste handeling die Jack Murphy ‘s-ochtends verricht, is het spoelen van zijn mond met sterke drank. Murphy heeft een alcoholprobleem. Alcohol verzacht de pijn van zijn gekwetste trots en van zijn bittere eenzaamheid. Zijn vrouw heeft hem verlaten. De introductie van zijn personage klinkt erg cliché en simplistisch en is het eigenlijk ook. Toch functioneert het. De film maakt in zijn verhaal namelijk zeer effectief gebruikt van de sterk aangezette zwakheden van dit gekreukte personage.

Charles Bronson is geen fantastische acteur. Hij is niet een acteur die de kijker met een uitgelezen karakterstudie tot tranen toe beroert. Bronson is ongepolijst en doet het met lompe charme en ingetogen woede. Met zijn stoïcijnse uitstraling en beperkte woordenschat bekleedt hij zijn karakters met een houterige schil. In Murphy’s Law komt deze immobiliteit ook nog eens goed van pas om zijn emotionele teloorgang gestalte te geven.

Het verhaal is niet verrassend maar gewoon degelijk. Bronson wordt valselijk beschuldigd en moet op eigen houtje zijn onschuld zien te bewijzen. En dat betekent dat hij als vanouds slagvaardig in de weer is om boosaardige personages uit de weg te ruimen. Dat resulteert in harde explosieve actie. Altijd ok.

Bronson pikt al doende een temperamentvolle vrouwelijke sidekick op die een grote hoeveelheid hilarische scheldwoorden tot haar beschikking heeft. Evenals Bronson is zij een beschadigd personage, die in tegenstelling tot de in zichzelfgekeerde Bronson, haar emoties in haar expressieve gedrag verbergt. Leuke rol van Kathleen Wilhoite die met haar luchtige inbreng de film zowaar in de richting van een buddy movie duwt. Vermeldenswaard is nog de geweldige rol van Carrie Snodgress als de ijskoude antagoniste. Jaja. In deze film van Bronson wordt voor de verandering echt prima geacteerd.

Murphy’s Law is een solide actiethriller. De regie van J. Lee Thompson is dat ook. Aan het eind van de film treedt hij trouwens iets buiten zijn degelijke aanpak met een sfeervolle finale waarin het overgebleven tuig in het magnifieke decor van het Bradbury Building (decor in ontelbare films) wordt aangepakt. Het is het spannende slot van een vermakelijke film.

Redelijke film waarin een agent wordt opgepakt voor de moord op zijn ex-vrouw. Voorspelbaar en het simpele plot doet er niet echt toe. Het buddy-element had iets meer in gezeten, maar wel goed dat er geen romance uit voort komt. Toch een best vermakelijke jaren '80 actie-film met lekker foute one-liners. Een kleine 3.0 sterren.

Genietbare actiefilm waar ik me prima mee heb vermaakt. En dat schelden van Arabella was wel grappig.