No Hard Feelings (2023)

Wat een waardeloze “komedie”. Heb het tot halverwege volgehouden. Kon toen echt niet meer verder kijken. Totaal niet grappig: heb niet 1x kunnen glimlachen.

Ligt niet aan de film denk ik.

Oh jawel. Een totaal niet-komische “komedie”.

Stom gedrag film niet leuk geen humor geen goede film

Pretty. Bad.

Volgens Collider is No Hard Feelings die speciale soort komedie die je steeds opnieuw wilt bekijken, prijkt op mijn Netflix account. Het zou een waarschuwing vooraf moeten zijn dat dit soort beloftes in de realiteit vaak niet ingelost worden, en ook hier blijkt dat maar weer eens het geval.

Het begint allemaal nog best leuk met een prima opzet, en een leuke rol van zowel Jennifer Lawrence als Andrew Barth Feldman. Na verloop van tijd begint de drama component echter steeds verder op de voorgrond te staan en heeft deze komedie nog maar weinig om het lijf. En dan heb ik het niet over de naaktscéne van Lawrence (aangename verassing trouwens, maar dit terzijde)

Dat een komedie geen diepgang heeft hoeft niet perse een nadeel te zijn, maar een komedie met steeds minder leuke grappen in zijn tweede helft is een ander verhaal. De film neemt zich naarmate de speelduur vordert namelijk veel te serieus. Alles wat er dan nog overblijft zijn een aantal belerende, typische Amerikaanse boodschappen die totaal uit de toon vallen met de eerdere grappen. De grappen die nog wel voorbij komen zijn daarnaast ook veel minder leuk, met als dieptepunt een scène die gepaard gaat met digitale effecten die rechtstreeks uit het jaar 2000 lijken te komen.

Mijn eindbeoordeling lijkt wellicht niet al te negatief, maar toch voelt dit voor mij als een grote teleurstelling. Zeker als je kijkt naar alle hype die rondom deze komedie gecreëerd is. Een typisch voorbeeld van een film waarvan de meest leuke momenten al in de trailer zaten.

2,5*

Aangenaam verrast. Ik ging hier redelijk blanco in, hoewel ik links en rechts wel begrepen heb dat de film enige kritiek te verduren kreeg over wat 'wel en niet zou kunnen'. Persoonlijk vind ik dergelijke discussies eigenlijk steeds vermoeiender worden, dus ook daar heb ik me niet in verdiept. Gewoon de film gekeken met verstand op nul.

Ik heb me oprecht vermaakt. Zijn alle grappen raak? Welnee, sommige grappen mislukken (dat hele gedoe omtrent Maddie's ex en haar auto op het begin deden even het ergste vermoeden) en No Hard Feelings zorgde bovendien ook niet voor het ene lachsalvo na het andere. Dat laatste is echter helemaal geen probleem, want ik kon het juist waarderen dat de film bij vlagen echt uitpakt. Die scène waarbij Maddie naakt uit het water komt om de kledingrovers een pak slaag te verkopen slaagt omdat deze zo heerlijk uit het niets komt. Zo zitten er wel meer momenten in en tussendoor gebruikt de film de rustmomenten om ook enkele echt gevoelige scènes te creëren. Het moment in het restaurant is mooi, maar ook de mislukte eerste seks-poging zorgt wel voor momenten waarbij de twee hoofdpersonages op een geloofwaardige manier naar elkaar toe groeien.

Leuke cast ook. Jennifer Lawrence en Andrew Barth Feldman weten hun personages goed te vertolken en zijn leuk op elkaar ingespeeld. De chemie tussen hen neemt steeds meer toe naarmate de film vordert, zoals het natuurlijk ook hoort. Matthew Broderick is, om wat voor reden dan ook, onherkenbaar gemaakt, maar leuk om hem nog eens aan het werk te zien. De film volgt in feite de formule van een romantische komedie, dus je weet vooraf wel welke kant het ongeveer opgaat, maar het is leuk dat men op het einde de deur een beetje openhoudt. Je lijkt zelf te mogen invullen of er een mooie vriendschap uit ontstaan is of dat het toch een relatie wordt... hoewel het nummer ''You'll Accomp'ny Me'' van Bob Seger op de achtergrond dat toch ook wel weer deels wegneemt.

Hoe het ook zij, ik heb me hier uitstekend mee vermaakt. De film deed me soms denken aan het werk van de Farrelly Brothers en een hele reeks andere komedies uit de jaren '90 en '00 die ik in mijn vroege tienerjaren verslonden heb: heerlijk lompe humor, maar wel met het hart op de juiste plek. Het mag dan misschien geen wereldfilm zijn, maar ik mis films als deze wel een beetje. Naar mijn mening worden ze niet meer genoeg gemaakt, terwijl ze soms precies zijn wat je nodig hebt. Simpel, maar wel doeltreffend.

3,5*

Typisch zo'n flauwe 13-in-een-dozijn romcom waar je in de jaren 2000 mee dood werd gegooid. Vreselijk. Hopelijk kiest Lawrence ooit nog eens voor een uitdagend project a la Mother in plaats van dit soort meuk.

Had er meer van verwacht.

Het begin kon er echt wel mee door de humor was grappig maar halverwege kakt de film gewoon in.

2,5 voor de half geslaagde film

Als simpele komedie met platte humor en ongemakkelijke situaties heeft No Hard Feelings best zijn grappige momenten, maar ook niet veel meer dan dat. Al is er natuurlijk ook de standaard portie romantiek en sentiment. Zich onderscheiden doet deze vrij botte feelgood romcom zich eigenlijk nergens. Behalve dan tijdens de epic vechtscene op het strand. Epic niet alleen omdat het verre van vervelend is om de mooie Jennifer Lawrence in haar geboortekostuum te zien. Maar vooral omdat ze de ballen heeft om als absolute A-lister deze scene zonder schroom en vol overtuiging zelf te doen. Wellicht dat ze een extra uitdaging zocht. Want de rest van de de film is appeltje-eitje voor een vakvrouw als zij.

Ietwat voorspelbare komediefilm met uitmuntende acteerprestaties van Jennifer Lawrence en Andrew Barth Feldman, die elkaar prima aanvoelen en daardoor een goede chemie kennen. De invulling van regisseur Gene Stupnitsky daaromheen is minder aandoenlijk, met name omdat een hoop van de grappen het doel niet echt raken. Het is allemaal aan de flauwe kant en de invulling mist verrassing, de wat humanere omslag in de tweede helft komt dan ook te laat. De acteurs en actrices harken vrijwel alle pluspunten binnen en het geheel vermaakt prima, maar echt geweldig vernieuwend is het allemaal niet. Min of meer degelijk zondagmiddagvermaak.

Goh ja.

Een tussendoortje; meer kan ik niet maken van No Hard Feelings. Het is ook geen film waar een actrice van het kaliber Jennifer Lawrence veel van hoeft te maken, of je bent zo vergeten dat ze ook effectief goed kan acteren. In dit soort rollen komt dat er toch een stuk minder uit.

Ik lees wel een aantal lofberichten over die naaktscène op dat strand, maar die voegt toch ook maar weinig toe aan de film. Komt een beetje gratuit over en dat kon voor mij de aandacht niet afleiden van al de botox of fillers of weet ik veel wat Lawrence in haar gezicht heeft laten steken.

Verder acteert dat jongetje wel oké - die had gerust een 14-jarige kunnen spelen ook. Verhalend worden de geijkte paden gevolgd, wat een lamlendig slot garandeert dus ik was ook weer blij toen het gedaan was. Ondanks een aantal leukere scènes.

2,5

ik ging hier wat sceptisch in maar de film is me zeker meegevallen ,aanvangkelijk was ik bang dat dit een grote (nerd puber te kak zetten) film zou gaan worden en in het begin was dat ook wel het geval maar de film draait daarna goed bij ,ok het thema is er ook naar .

het zogezegde bad ass karakter van maddie word wel overdreven en dat gaat ook op voor het karakter van de jongen , maar dat stoort niet zo heel erg , het feelgood gehalte is aanwezig en dat maakt de film aangenaam maar ook een stuk serieuzer , echt heel grappig is de film dan ook niet waar het kijken toch wel waard .

Best een aardige film. Dit verhaal (of een dergelijk verhaal) werd al eerder verfilmd, maar wordt hier leuk verteld door twee aangename hoofdrolspelers. Goed vertier, niet meer, maar ook niet minder.