Boy Kills World (2023)

Heerlijk luchtige film waarin gewelddadig gelikte actie scènes vol gekke camerabewegingen en hippe muziekjes de show stelen. Verder weinig geneuzel, heel fijn entertainment.

De actie, vormgeving en camerawerk zijn prima, maar de personages en het verhaal zijn enorm kinderachtig en de voice-over irriteert tot op het bot. Nog vervelender dan by Dead Pool.

Onvoldoende 2*

Ik heb me prima vermaakt bij deze : blik op oneindig, verstand op nul film En moest ook regelmatig lachen. Neem deze film niet te serieus! (Of wel en dan is deze film mooi symbolisch hoe de wereld er tegenwoordig uit ziet)

Famke begint er ondertussen uit te zien als elke Amerikaanse vrouw op een bepaalde leeftijd die zichzelf allemaal hetzelfde gezicht laten aanmeten bij dezelfde arts, jammer!

Neem een bak popcorn en een drankje en ga lekker kijken.

In een niet zo verre toekomst heeft de steenrijke Van Der Koy familie het voor het zeggen. Burgers en vijanden houden ze onder controle met een jaarlijkse executie-ritueel “The Culling”. Nadat hij Boy's moeder en zus tijdens een dergelijk ritueel zijn vermoord, traint Boy samen met een mysterieuze sjamaan om terug te vechten. Het uitgangspunt van wraaklustig eenmansleger kennen we natuurlijk wel maar het is de uitvoering die ertoe doet! Gelukkig is die actie hier ver over de top met heerlijk strak gecoördineerde gevechten, speels camerawerk en mondt het uit in R-rated cartoonbloedbaden. Nu zal misschien denken dat dit op een stripverhaal is gebaseerd, maar niet dus...Het verhaal is bedacht door een paar van onze Oosterburen oftewel het Duitse duo Arend Remmers en Moritz Mohr. Kortom De actie- en vechtscènes zijn sterk, de personages zijn flamboyant en er zit bij hen alle wel een steekje los. Dat alles levert lekkere geschifte dystopische actieflauwekul op.

Een tikkeltje gimmicky, maar op zich werkt 'Boy Kills World' (2023) als hommage aan arcadegames en het beat 'm up genre. Je gooit een kwartje in de automaat en je krijgt een knotsgek narratief over een vechtsportheld die flamboyante slechteriken in elkaar beukt. Compleet met interne monoloog van een bronstige mannenstem en zelfs gevechtsscènes met 2D-esthetiek. Qua thematiek snijdt de film wel iets aan over propaganda en totalitaire regimes, maar je moet het allemaal met een korreltje zout nemen. Uiteindelijk is het toch vooral de bedoeling dat Bill Skarsgård in bizarre situaties terechtkomt met zijn bloederige wraakvete.

Boy Kills World – een overdosis knokwerk met een joystick in de hand

Wat krijg je als je Kill Bill, Scott Pilgrim, en een doosje energiedrank mixt met een vleugje ‘90s game-geweld? Juist: Boy Kills World. Deze film is niet subtiel, niet genuanceerd, maar wel een absolute traktatie voor iedereen die houdt van over-the-top actie, campy muziek en creatieve kills die zo uit een arcadehal lijken te komen.

Bill Skarsgård verrast. Ja, hij is geen Van Damme, maar hij draagt de rol met overtuiging. Zijn fysieke spel is indrukwekkend en de choreografie van de gevechten is om je vingers bij af te likken vloeiend, hard en stijlvol. De film weet precies wat het is: een bizarre, bloedige dansvoorstelling op de grens van game en realiteit.

Toch bleef ik als fan dromen van wat had kunnen zijn. Stel je voor: Jean-Claude Van Damme als de “Boy”. Die blik. Die spagaat. Die iconische roundhouse kick. Een comeback in deze stijl, met een dikke knipoog naar zijn klassiekers, zou goud zijn. Misschien een Boy Kills World 2: Van Damme Reloaded?

Wat deze film zo sterk maakt, is dat hij zijn eigen gekte volledig omarmt. Hij doet geen moeite om realistisch te zijn, en dat moet je waarderen. Dit is geen Oscar-materiaal, dit is puur popcornplezier voor de liefhebber van hak, knok en chaos. De soundtrack is heerlijk fout en voelt als een hommage aan de gloriejaren van de Sega en de Nintendo 64.

Kortom: Boy Kills World is een geslaagde ode aan geweld met een dikke knipoog. Het is een visuele stormram met de flair van een vechtspel. En Skarsgård? Die laat zien dat hij meer kan dan Pennywise zijn. Maar Hollywood, luister even goed: geef Van Damme nog één keer zijn moment in dit soort waanzinnige actie. De fans staan klaar.

Cijfer: 9 voor stijl, lef en knalplezier

Een zwaar over de top en ultrageweldadig bewegend comicbook, met heel wat leuk bedachte humoristische elementen. Hoewel sommige grappen ook de plank misslaan of zich ruim van tevoren aankondigen. “Boy Kills World“ is stijlvol, op een B-filmachtige manier, en de karakters liggen er stuk voor stuk genadeloos dik bovenop. Het fantasierijke en wat absurdistische wraakverhaaltje lijkt rechtlijnig, maar heeft toch nog een twist in petto.

De ingrediënten lijken overal vandaan te komen. Uit films als "The Hunger Games", "Guns Akimbo" en stapels anderen. En uit series zoals bijvoorbeeld het redelijk hilarische "Happy!". Maar de stoofpot die Moritz Mohr ervan maakt, is prima te verteren. De eindscene is wel echt heel erg in het extreme, maar dat past ook wel weer bij de toch wel bizarre film die “Boy Kills World“ is.

Best verrassend en zeker vermakelijk. Ik ben benieuwd wat Mohr ons in de toekomst nog gaat brengen.