Vengeance (2022)

Ziet er wel leuk uit. Novak is het meest bekend van The Office (als schrijver, regisseur en acteur). De score is van FINNEAS, die aardig aan de weg aan het timmeren is op dit vlak.

Veel filosofisch gewauwel wat af en toe best de plank raak sloeg, maar even zo vaak ook helemaal mis. Een film die precies past in het tegenwoordige tijdsbeeld. Ik ben benieuwd of deze film over tien jaar niet ergens ligt te verstoffen, want dan is dat bloggen en vloggen wel verleden tijd. (hoop ik).

Geen onaardige film maar ik denk haast dat B.J. Novak in het kamp zit die denken dat samenzweringen niet bestaan en dus makkelijk financiering kon krijgen voor zijn eigen fantasieën.

De ironie is natuurlijk ook dat de hele opzet om een artikel te schrijven over de dood van een ex-vriendin een samenzwering was met zijn publicist.

Ben [B.J. Novak] schrijft voor The New Yorker en is trots op de hoeveelheid ‘vriendinnen’ die hij er tegelijkertijd op na houdt. Dan belt Ty Shaw [Boyd Holbrook], de broer van Abilene [Lio Tipton], één van die terloopse vriendinnen, hem op met de mededeling dat Abilene is overleden. Het lukt Ben niet om een acceptabel excuus te verzinnen waardoor hij niet bij de uitvaart in een afgelegen dorpje in Texas hoeft te zijn. Bens redacteur [Issa Rae] spoort hem aan om een podcast te maken over zijn verblijf onder de cynische werktitel ‘Dead White Girl’. Het verblijf resulteert onvermijdelijk in een botsing van culturen, maar Novak (de schrijver van de zeer succesvolle Amerikaanse versie van The Office) weet op intelligente wijze tegen de verwachtingen in te gaan en drijft meer spot met zijn eigen personage dan met de op het eerste gezicht karikaturale Texanen die hij ontmoet. Als acteur stelt Novak zich volledig dienstbaar op aan zijn tegenspelers. Vol uitstekende vertolkingen. Vooral Ashton Kutcher maakt grote indruk in een rol die hem de kans geeft weer eens te laten zien waarom hij ooit één van de populairste acteurs ter wereld was.

Niks voor mij.

Kon me helemaal niet boeien of meeslepen.

Hoewel de titel klinkt als een direct-to-VOD-actiefilm, is het een bevredigende zwarte komedie! Voor mij een beetje een rare want aan het begin had ik zwaar mijn bedenkingen dat de film iets ging worden! Je moet namelijk eerst de lange vervelende openingsscène doorlopen. Het bevat BJ Novak (de regisseur speelt zelf de hoofdrol) en John Mayer (die volgens mij zichzelf speelt) die een hele reeks oppervlakkige klachten uiten over hun datingleven. Maar zodra Ben Manalowitz in een naamloos stadje in de middle of nowhere van Texas belandt, werd het beter...!

De film drijft de spot met zowel opportunistische schrijvers /podcasters uit New York als Texanen met heel andere opvattingen. Een Texaanse familie met een obsessie voor wapens, christelijke spulletjes, complottheorieën en het evangelie van Whataburger. Wat de personages in de film definieert, zijn hun tegenstellingen. En krijg je ondertussen een reden waarom zoveel ‘southeners‘ in bizarre complotten geloven… Ja het was een scherp script met als onderliggende boodschap; vooroordelen beginnen met het niet begrijpen van iemand die anders is dan jij. Een studie in karakters; van hoe mensen handelen in de wereld van vandaag.

De personages die aanvankelijk eendimensionaal lijken, worden complexer naarmate het verhaal zich ontvouwt. Elk lid van de cast levert uitstekend werk, maar het is vooral Ashton Kutcher, die fantastisch is als muziekproducer Quentin Sellers! Ondanks dat is het niet helemaal bevredigend, er is net iets teveel blah blah blah blah, grote stukken dialoog overvol met "wijsheid" En persoonlijk had ik als regisseur iemand anders de hoofdrol toebedeeld maar echt vervelend was B. J. Novak niet! Ja dit was beter en heb er meer plezier aan beleeft dan verwacht!

Frisse zwarte komedie over een ambitieuze podcaster uit New York (B.J. Novak) die naar het westen van Texas reist om daar de mysterieuze dood van een ex-vriendin te onderzoeken. Niet alle plotelementen werken even goed en de toon van de film is soms op het pretentieuze af, maar de onderkoelde humor en het prima akteerwerk van de hele cast (zelfs Ashton Kutcher doet het hier uitstekend) maken veel goed. En die monoloog van Boyd Holbrook over Liam Neeson is geniaal. Al met al een veelbelovend regiedebuut van Novak.

Een journalist met de naam Ben laat zich in met een familie in rouw. De familie denkt dat de overledene de vriendin van Ben was. Ben kan zich pas na lang nadenken herinneren dat de overleden vrouw ooit een onenightstand van hem is geweest. Aangezien de vrouw onder schimmige omstandigheden is overleden ziet hij een uitgelezen mogelijkheid om zijn ingezakte carrière met een intrigerende podcast een boost te geven. Hij laat de familie in de waan en vertrekt naar een ruige uithoek van Texas alwaar de hillbilly familie resideert. Wat volgt is een leuke humorvolle film.

De humor ontstaat als gevolg van een cultureclash. Een mens uit de grote stad begeeft zich in landelijk Texas. Een liberale intellectuele stedeling ontmoet ruige wapengeile boerenpummels. B.J. Novak die de film regisseert, het scenario schreef en de hoofdrol vertolkt, plukt rijkelijk van de clichés. En dat is natuurlijk soms een beetje voorspelbaar, maar wel altijd leuk. Heel aardig is ook dat Novak meer doet dan alleen de clichés uitbuiten. Hij verbindt de humor met thrillerelementen. Op die manier introduceert hij nog wat mysterie en suspense in de film. Stel je daar trouwens niet teveel bij voor. De humor heeft altijd de overhand.

De combinatie komedie-thriller werkt goed en kijkt aangenaam weg. Er komt en passant nog wat thematiek voorbij om over na te denken maar altijd gepaard gaande met ironie. Vooroordelen, drugsproblematiek, segregatie, falende gezagsdragers. Van die dingen. Heel diepgravend is dat allemaal niet. En zo is de film vooral aangenaam vermaak met leuke personages en lachwekkende situaties.

Matige film over een man die een podcast maakt over de dood van een vrouw die hij gedate heeft. De combinatie van thriller, drama en komedie werkt niet even goed en maakt de film wat onevenwichtig. Bovendien zit de film ook wat te vol misschien. De droge humor tijdens een aantal scenes is zeker wel leuk.

Erg fijne moderne film noir.

Cinema gaat met de tijd mee, en je merkt dat er een hoop veranderd is. Dat bewijst Vengeance ook. Het roer is omgegooid en waar we vroeger de romantiek nog belangrijk is, is er in deze kwestie niets meer dan afstandelijkheid en polarisatie.

Een romanticus is schrijver en podcaster Ben, althans zo lijkt het. Als het om vrouwen draait maakt Ben daar met zijn succes al te graag misbruik van. Op een nacht, terwijl hij naast zijn nieuwe vlam ligt krijgt hij een onverwachts telefoontje. Het wordt improviseren geblazen want zijn vriendin bevindt zich in dezelfde kamer en de boodschap die hij krijgt gaat over een overlijden van Abby; een van zijn heimelijke scharrels. Zijn geweten begint te prikkelen, maar moet daarvoor wel een smoes inzetten. Deze voert hem helemaal naar de middle of nowhere van Texas.

Je weet al snel met wat voor volk je te maken krijgt. Hij treft Abby's broer en rouwende familie en weet naderhand een belangrijke aanwezigheid op de begrafenis te worden. Al snel krijgt hij onderdak en respect van Abby's familie, op een voorwaarde. Ben zal broer Ty Shaw moeten helpen om de moord op Abby te wreken. Een uiteindelijke zoektocht naar het niks.

Hier krijgen we een mooi beeld van een cultuurshock tussen een stadse gladde intellectueel en een conservatieve Trumpiaanse samenleving die nota bene in complotten gelooft en de wijsheid op vermoedens en geruchten laat spreken. Toch ziet Ben een kans voor een sterke podcast en weet op deze manier een handigheid te zijn om dichter bij de waarheid (en de mogelijke dader) te treden. Maar niets is wat het lijkt.

Het levert een fraaie zoektocht op, waarbij het decor en de absurde situaties en personages de kersen op de taart zijn. En de zoektocht wordt ook gaandeweg steeds interessanter. En dat zonder actie en teveel geweld.

Het resulteert een frisse schets met maatschappelijke boodschappen dat op evenwicht blijft en dat toewerkt naar een sterk einde. Eigenlijk wel een beetje datgene waar zo naar gezocht werd.

Zeer goed!

4,5*

Degelijke film, maar die eindmonoloog van Kutcher mag er echt wel zijn. Messcherp.

Ik had een andere hoofdrolspeler gekozen. Kutcher speelde overigens prima. Film had van veel wat, maatschappijkritisch, humor, drama, luchtig, enz.

Meesterwerkje wat mij betreft. B.J. Novak, bij mij vooral bekend als schrijver van en acteur in The Office en zijn kleine rolletje in Inglourious Bastards, levert hier echt een fenomenale prestatie af. Niet per se in het acteerwerk, want in principe speelt hij inderdaad een overdreven versie van zichzelf, maar wél op vlak van visie en regie. Want wat is dit een rake weergave van de moderne samenleving en al haar facetten. Hoe de mensen zich gedragen, waar ze nog om geven, waar ze op terugvallen. De apathie van de moderne mens en de sensationalisering van de media; een combinatie die moreel failliet, maar wel alom aanwezig is. Het personage van Novak staat voor de 21ste-eeuwse mens, en de lessen die hij leert doorheen de film en op het einde voelen oprecht aan. Omdat het écht aanvoelt ook, realistisch en niet ver van ons eigen bed. Ons moderne leven kan soms bevreemdend aanvoelen, leeg zelfs, zonder betekenis, context of empathie voor de ander. Maar Vengeance heeft nog een honderdtal andere dingen te zeggen. Sommige dingen zijn semi-filosofisch gezever en pogen een beetje té interessant of pseudo-intellectueel over te komen (één van de weinige echte minpuntjes aan de film), maar het meeste heeft een grond van herkenning of waarheid, en raakt op een of andere manier diep. Die twee lange monologen van Kutcher raken bijvoorbeeld echt een snaar, fantastisch geacteerd door hem overigens.

De film heeft dus echt heel wat rake dingen te zeggen, maar is daarbuitenom gewoon ook enorm vermakelijk. All in all best een luchtige film, met humor die telkens goed inslaat. Kleurrijke personages, tussen menselijk en karikaturaal in. Mooie locaties die kundig in beeld worden gebracht, plus een prima broeierige, zomerse sfeer. Past enerzijds perfect in het rijtje van andere moderne neo-noirs, maar doet toch ook veel dingen net even anders (het wisselen van stijlen bijvoorbeeld, maar ook de setting), en heeft daardoor een unieke identiteit.

Zo valt Vengeance voor mij als een totale verrassing uit de bus, 4.5* langs mijn kant. Ga de film zeker nog eens opnieuw bekijken.

Als waarheid gekoppeld wordt aan de aannames en waarheden gebaseerd op de selectieve perceptie van een individu en je telt alle karakters van de individuen bij elkaar op dan krijg je een samenleving. Voor de 1 is de waarheid gekoppeld aan zijn mental state of being en geschakeld aan een succesvol verhaal wat gekoppeld is aan $ en gezien en gehoord worden. Voor de familie is het leven vanuit het hart en dealen met wat er in t nu gebeurt en dat delen. Sociologisch, psychologisch en filosofisch is deze een film een juweeltje. Wat houdt de mens nu werkelijk bezig.. binnen de aspecten die in deze film voorbij komen. Komische noot..kennis die gespuid wordt door personen van wie je t niet verwacht. Let op wat en hoe iets gezegd wordt. Never underestimate....

Aardige noir mysterie / comedy of manners over een intellectuele NYC wannabe podcast maker die in een verhaal loopt in the middle of nowhere, hartje texas waar de mensen en hun zaken toch lastiger te duiden zijn dan dat je aanvankelijk dacht ondanks al je fijne vooroordelen/aannames.

Ondertussen probeert de podcaster in Trump-land uit te vissen wat er met het meisje is gebeurt met wie hij ooit, in the Big Apple, de lakens deelde.

Ondertussen is zijn chef de podcast-goeroe meer geïnteresseerd in hapklare brokken/consumpties dan in de waarheid achter de mensen die het verhaal vormen.

Lijkt me een prima filmpje tijdens een joint. Ook zonder best de moeite waard omdat de film onze tijd probeert te duiden. Maar eigenlijk, of eerder daarom juist, een klassiek verhaal is.

Leuk, maar in het midden ergens valt de film wat dood. edit:: En wordt sentimenteel wat een grote fout is.

Voor Vengeance nam B.J. Novak de regie, het schrijfwerk en de hoofdrol op zich, maar maakt enkel binnen het scenario een blijvende indruk. Zeker in de hoofdrol willen de komische kanten van zijn personage niet echt naar voren komen, waardoor Novak vooral de indruk van een grijze muis achterlaat. Zijn weinig innemende figuur nodigt de kijker niet bepaald uit om mee te voelen met de situatie waarin hij zichzelf neerzet, maar gelukkig brengt Vengeance op inhoudelijk vlak een boel verrassingen met zich mee. Een hoop goed geplaatste wendingen en degelijk geacteerde bijpersonages zijn daarmee boeiend, maar uiteindelijk duurt het wel te lang en eindigt het mysterie bij een te makkelijke uitweg. De eindbeoordeling is vanuit mijn kant dan ook gemiddeld.

Apart filmpje. Heel de speelduur lang worden toffe scenes en goed geschreven dialogen en monologen afgewisseld met saaie momenten en prietpraat. Het hielp daarbij niet dat ik de hoofdpersoon maar niet kon geloven. Deels door Novak zijn spel en uitstraling, deels ook door de manier waarop zijn karakter met bepaalde situaties omgaat.

Omdat er echt wel wat hele rake en scherpe maatschappijkritische uitlatingen worden gedaan en omdat er af en toe best wat te glimlachen valt, twijfelde ik lang of ik Vengeance een voldoende waard vond of niet. Maar het lompe einde liet de weegschaal toch duidelijk doorslaan naar de andere kant.