Le Otto Montagne (2022)

Het duo Felix van Groeningen-Charlotte Vandermeersch bewandelt het pad van genegenheid en vriendschap en ook de ongerustheid, spijt en pijn als het niet lukte.

De vriendschap tussen twee jonge mensen, nochtans totaal verschillend van milieu en ambitie, hier gesymboliseerd door de tegenstelling tussen de 8 bergen - de projecten en verlangens van Pietro - en die ene grote berg in het midden - de verankering van Bruno aan zijn berglandschap en afkomst.

Beide vrienden hebben geen behoefte aan vele ontmoetingen en woorden om hun vriendschap te onderhouden en te bewijzen. Het zit bij beiden als vanzelfsprekend diep ingeworteld.

Dit alles bezorgt ons een mooie en integere film met naast de overtuigende acts, oog voor de natuur, nochtans niet in het gebruikelijk panoramisch beeldformaat.. Een dikke pluim trouwens voor de opname-equipe die dit allemaal voor mekaar bracht. Ook een sociaal aspect, zoals de degradatie van de boerenstiel, komt in de verf en over de gehele lengte kon me de soundtrack, naast de vele stille momenten, én met de korte songs van singer-songwriter Daniel Norgren, bekoren.

Bekroond met de Jury Prijs vorig jaar in Cannes, waarbij de uitreiking van de prijs me zal geheugen al was het maar voor de gemeende en onstuimige omhelzing en kus tussen beide regisseurs.

De zaal vond het goed.

Een mooie film. Gedegen gemaakt met imposante beelden. En toch bekoort de film niet in zijn geheel. Het verhaal van Bruno en Pietro en hun relaties met de vaders van beiden met als decor de machtige Alpen. En de bergen(in de film de berg) zijn niet alleen een decor maar ook een factor van belang voor de hoofdrolspelers. Zoals gezegd prachtige cinematografie. Goed acteer werk. Mooie scenes. Maar nog blijft de film afstandelijk. Belangrijkste oorzaak is de enorme tijdsprongen die de film maakt. En in zo`n tijdsprong blijkt er dan enorm veel gebeurt te zijn; hebben de hoofdpersonages allerlei ontwikkelingen door gemaakt. Keuze van de scenarist dat we zelf invullen/voelen hoe de impact is op het leven van Bruno en Pietro. Hiermee volgt de film het boek waarbij ik de zelfde afstandelijkheid voelde. De soundtrack is mooi. Soms begreep ik hem niet(maar als je de documentaire ziet van de schrijver van het boek van zijn reis naar Alaska begrijp ik hem wel). Mooie film. Goed acteer werk. Prachtige beelden. Maar helaas mijn inziens geen meesterwerk.

Traag maar onderhoudend en aangrijpend drama over de levenslange vriendschap tussen een jongen uit de stad en een leeftijdsgenoot die opgroeit in de italiaanse Alpen. De film weet goedkoop sentiment vakkundig te vermijden en regisseur Felix van Groeningen kiest wijselijk voor een subtiele en observerende aanpak. Je moet er wel even inkomen, maar eenmaal in de flow van het verhaal heb je wel wat. Mooi gespeeld en prachtig in beeld gebracht, waarbij maximaal gebruik wordt gemaakt van het indrukwekkende berglandschap.

Nu in Nederland te zien op Netflix!

Behalve dan in België

Ja dat is erg spijtig. Het aanbod in België lijkt toch wat poverder dan het Nederlandse aanbod, zoals ik van de gebruikers op MM verneem. Zoals bijvoorbeeld de Franse klassiekers die in NL op Netflix staan.

Daarom zet ik tegenwoordig het land er expliciet bij, maar dat voorkomt dus niet 100 procent teleurstellingen...

Uitstekende film over een stadsjongen die vrienden wordt met een plattelandsjongen. Een mooi verhaal dat een paar decennia beslaat over o.a. vriendschap en vader/zoon-relaties. Vrij nostalgisch en weemoedig van toon. Uitstekend locatiewerk dat bijna constant prachtige plaatjes van de bergen oplevert.

Mooie, 'kleine' film. Ik kreeg hier wel een beetje into the wild-vibes van. Veel mooie en rustgevende natuurbeelden, ruimte voor eigen interpretatie en interessante psycho-sociale connecties en uitdagingen tussen mensen.

Wat ik wel lastig blijf vinden aan dit soort typische boekverfilmingen zijn de vele sprongen in de tijd. De film is niet kort en er zitten veel periodes in verwerkt, maar toch voelt dit soms wat gehaast aan.

Verder miste ik iets magisch en greep het geheel mij te weinig aan om meer dan 3,5* uit te kunnen delen.

Ps schitterende soundtrack.

De film duurde en duurde en duurde mij veel te lang.De mooie plaatjes gingen op den duur zelfs irriteren. Elke situatie werd er in ondergedompeld bij gebrek aan inspirerende dialogen. Wat een gewauwel allemaal. Het spijt me, maar ik vond er niets aan. Helemaal niets.

Kijk, de Europeanen kunnen het gelukkig nog, een mooie film maken met een goed verhaal. Geen gendertoestanden, gedwongen diversiteit, politieke boodschappen, etc., nee gewoon een goede film maken met een verhaal dat je pakt. Chapeau.

Mooie film, maar voor meer diepgang in de karakters kan ik ieder toch aanraden het boek te lezen, wat een stuk meer nadruk op de kindertijd legt. Ik snap dat er voor een speelfilm altijd keuzes gemaakt moeten worden en er hierdoor stukken wegvallen, had zelf op dat vlak wellicht andere keuzes gemaakt. Desalniettemin een mooie verfilming.

Ik miste enkel wat diepgang van personages. We weten bijvoorbeeld niet wat er met de moeder van Bruno gebeurd is. Anders mooie film.

Deze lag in de bib en eens bekeken. Het is een film die het vooral van de sfeer en de landschappen moet hebben. De lange speelduur stoorde zeker niet.

Het verhaal is wat wisselend. Sommige stukken konden misschien nog wat meer uitgewerkt worden. De cast deed het prima en de film zag er mooi uit.

Mooi, mooi hoor. Fijne film.

Erg lange zit. Dan denk je dan zal alles wel tot in details uitgewerkt zijn, maar dat is zeker niet zo. Eigenlijk krijgen we een sfeerimpressie van de jeugd van Pietro, een bliksembezoek aan zijn studentenjaren om vervolgens de rest van de film mogen genieten van nog meer sfeerbeelden. Hier staat ook de hernieuwde vriendschap centraal. Veel van de gebeurtenissen zie je niet, die moet je vernemen uit de gesprekken. Het is dus nog best opletten.

Zeker niet slecht, maar echt tragisch of spannend wordt het nooit.

Het is vooral de omgeving van de natuur dat de film goed maakt, het verhaal zelf is wat minder. Het zijn een stel hipsters met baarden die de stad willen ontvluchten en op een berg willen wonen want ze hebben problemen met hun vaders en de maatschappij. Soms wil je ze even bitch slappen, kom op, niet zo veel huilen allemaal! Doe gewoon je ding man! Stap terug op je fiets en trappen maar. Het is duidelijk dat dit een roman is die verfilmd is, en het is zeker geen straf om te kijken maar het deed eigenlijk zo veel met mij. Wel een film die aan te raden is als van hiken houdt. Het kan niet in de buurt komen van Into The Wild.

Le Otto Montagne is mooie film over vriendschap voor het leven in de puurste vorm. De mooie beelden van de bergen dragen veel bij aan de sfeer. Toch had de film zeker psychologisch wel wat meer de diepte in gemogen, het bleef toch wat oppervlakkig. Daarnaast was de indeling van de tijd in de verschillende levensfasen ook wat uit balans. Maar alles komt toch weer terug op de vriendschap en dat was mooi om te zien.

Hoop mooifilmerij dit hoor.. Maar een goede cast, goede soundtrack en schitterende locaties doen de rest. Het kabbelt misschien wat voort maar het voelt allemaal zo lekker natuurlijk aan dat het ondanks de speelduur best fijn wegkijkt. Een verassing of een goede boodschap ontbrak verder, dat is jammer.

3,5*

De bergbewoner en de kosmopoliet. Of hoe het tijdloze berglandschap in 'Le Otto Montagne' (2022) fungeert als een soort symbool van vast willen houden aan het oude in een wereld die beïnvloedt wordt door globalisering. Of zoals de vrienden Pietro (Luca Marinelli) en Bruno (Allessandro Borghi) geïntroduceerd worden tot de voorspelbare tradities van een natuurbestaan. Wanneer ze als jonge jongens opgroeien met weinig meer zorgen dan bergbeklimmen, jagen en houthakken. Of als ze elkaar als vreemden weer tegenkomen en samen besluiten om hun jeugdherinneringen opnieuw vormgeven. Maar wat als het oude niet meer kan worden teruggebracht in een wereld die steeds opnieuw dwingt om vooruit te gaan? En wat als het grote geluk hem zit in meebewegen i.p.v. je ertegen verzetten? De oogverblindend mooie beelden van berglandschappen en seizoenswisselingen in 'Le Otto Montagne' (2022) zeggen ook zoveel over onze turbulente tijdsgeest. Van de dingen die steeds sneller verloren gaan en toch ingeruild worden door nieuwe ervaringen.

Mooie film. Misschien een beetje té mooi. En te lang. En te weinig focus. En te traag. En voor mij een storende soundtrack...

Ook al zou ik deze film meerdere keren te zien krijgen, dan zou ik er steeds opnieuw doorgeboeid worden.

Ik las het boek. Het staat in mijn boekenkast.

Film en boek vullen mekaar goed aan. De film brengt de sfeer die mijn voorstellingsvermogen heerlijk compenseert!

Vriendschap is iets wat we moeten koesteren en onderhouden, het is onvervangbaar. Een gunst!

Vier sterenfilm!!

Mooi.

Behoorlijk lange film, maar zeer de moeite. Simpel van opzet, maar in al z'n eenvoud kijkt dit drama gewoon zeer gemakkelijk weg. Het acteerwerk is over de ganse lijn sterk en de vriendschap komt authentiek over, vooral omdat er niet té hard over doorgedramd wordt. Visueel ook mooi, hoewel dat misschien meer te danken is aan de talloze prachtige filmlocaties (Nepal!). Dat beeldformaat vind ik dan weer niks, maar doet uiteindelijk amper af aan het mooie eindproduct.

4