Senior Year (2022)

Heel flauw.

Redelijke film waarin een tienermeisje na 20 jaar uit een coma ontwaakt als een volwassen vrouw. Een op sommige momenten onuitstaanbaar hoofdpersonage, maar zowel Angourie Rice als Rebel Wilson weten het wel met genoeg enthousiasme te brengen. Alhoewel het verloop voorspelbaar is, is het verder wel vermakelijk en soms grappig uitgewerkt.

Niet best , en allemaal veel beter gezien in bijvoorbeeld : 21 jump street en 13 Going on 30 .

Flauw ,heel soms grappig , maar meestal dacht ik : ik had die grap leuker bedacht .

Flauw, maar ook wel grappig af en toe.

Wat ik me even afvraag is wat de doelgroep precies is. Die mensen die de originele high school films van twintig, dertig jaar geleden leuk vonden, en daar nu de echo in zien. Maar de aansluiting met andere leeftijdscategorieen mist misschien gewoon te ver. Toch, ik vind het dan wel leuk om de hele woke hype een stevige trap te zien krijgen. Ga met de tijd mee, of hou je bek.

Is het een goede film? nou nee, het hangt wat teveel op Rebel Wilson, en daar kom je best ver mee. Zeker tot de helft.

Erg overdreven typetjes. Dacht nadat ze uit coma kwam dat het grappig zou worden ivm overdreven woke school maar uiteindelijk was de humor aan de veilige kant en natuurlijk zat er weer een portie drama in verwerkt. Goede comedy maken is kennelijk lastig tegenwoordig of het ligt aan mij en ben ik niet ‘woke’ genoeg. Het had leuk kunnen worden maar helaas.

Film word wel steeds leuker naarmate hij verder verloopt.

Een beetje tiener "feel good" movie met Amerikaanse boodschap, maar er zitten zeker wel leuke / grappige scenes in.

Tja, niets aan de hand lekker wegkijk film. Kan Wilson echter nog wat anders dan altijd maar 1 en dezelfde rol spelen? Het is bijna of de film voor haar is gemaakt om alsnog weer hetzelfde te kunnen doen. Weinig origineel allemaal verder.

Nee absoluut niet grappig

Je merkt ook aan deze film de voorwaarden waaraan films en de casting tegenwoordig aan moeten voldoen.

Blonde meid met overgewicht heeft lgbhtq vrienden en valt op een zwarte jongen.

Één sterretje. Omdat wij er met goede moed aan zijn begonnen. Maar niet afgekeken. De film is ongrappig en Rebel bij vlagen irritant. In deze 20 jaar is het leven gigantisch veranderd, maar jammergenoeg werd dit maar mondjesmaat in de film uitgewerkt. Engelse schrijvers hadden er wel raad mee geweten.

Ik vond het een leuk vlotte film, leuke muziek, nu houd ik ook wel van films die op scholen afspelen dus dat scheelt alweer een half puntje, ik heb me prima vermaakt met de vlotte hoofdrolspeelster die een leuke rol had zeker toen ze uit coma kwam

Bah.

Tenenkrommende komedie. Rebel Wilson is fysiek haast onherkenbaar maar haar acteerwerk is helaas wel nog als vanouds. Dat levert weinig verrassend een lamlendige kijkervaring op, waarin van grappen en grollen haast elk spoor ontbreekt. Enkele hedendaagse gevoeligheden worden aanvankelijk op de korrel genomen, maar het blijft Netflix (en één groot happy end-feest).

1,5

Netflix films kunnen niet meer normaal gemaakt worden blijkbaar. Is hier gepost door meerderen.

Vond het ook helemaal geen goede film, niks grappigs aan ook, saai, niks boeiends aan, vooruit zitten spoelen, duurde me veel te lang.

Ja natuurlijk, geen diepgaand cinematografisch kunstwerk. Maar iets waarderen op waar het volgend mij op mikt: gezellig kijkvermaak met herkennen van de trends van vroeger... onschuldige muziek, kind sterretjes, pop trends, ratelende smsjes, buitenboord beugels, posters op de muur, middelbare school, ach... Wat mij betreft... Gelukt.

Hoe moet ik het waarderen, in het genre, algeheel, of dat ik me vermaakt heb? Ik kies voor het laatste. Absoluut flauw, maar ook goed vermaak. Niet álles hoeft pretentieus te zijn.

Dit had eigenlijk gruwelijk mis moeten gaan, maar er is verdomme niks mis met deze film. Zoals verwacht flauw, maar verrassend genoeg wel op de goede manier. De regisseur weet exact de juiste toon te houden tijdens de film. En dat is knap. Want in veel gevallen gaat het met dit soort films radicaal de verkeerde kant op. De film steekt op een leuke manier de draak met het wokeisme en houdt het lekker luchtig en vlot. Van het einde had ik wat meer verwacht en zo nu en dan is er best een pijnlijk dom momentje, maar deze film kan dat best hebben. Heb me goed vermaakt.

Halverwege afgezet. Echt ver-schrik-kelijk slecht.

Senior Year is een "persoon wordt wakker in compleet andere tijdsgeest" film numero zoveel, maar wel eentje met een paar goede elementen. Hoofdpersoon Stephanie ontwaakt na 20 jaar uit een coma. Ze is qua persoonlijkheid nog steeds 17, maar ook haar mindset en gevoel voor mode is nog steeds van de late jaren 90 / vroege jaren 00.

En daarin schuilt een mooi stukje jeugdsentiment voor mij, uiteraard met de foute muziek en kleding van toen. Het grappige is dat je in tegenstelling tot bijv. de jaren 70 en 80, helemaal niet het idee hebt dat de periode van rond de eeuwwisseling zo'n eigen gezicht had, maar dat heeft het wel degelijk en het wordt heerlijk gepersifleerd.

Hoewel het uitgangspunt van de film - een vrouw van 37 die gewoon weer naar school gaat, alsof er niks is gebeurd - totaal absurd is, neem je dit al snel voor lief omdat je samen met Stephanie van de ene verbazing in de andere valt over de huidige vertrutte, safespace snowflake genderfluïde LHBTWTFBBQ+ millennial samenleving. De nuchterheid waarmee zij reageert op zaken die ik ervaar als alledaagse ergernissen, is erg vermakelijk.

Helaas verschuift de kritische toon in de tweede helft van de film wat naar de achtergrond en het malle woke tijdsgewricht waarin wij leven wordt zelfs ten dele verantwoord door iemand die 20 jaar geleden niet uit de kast durfde te komen.

De schrijvers trappen heel hard op de rem en durfden blijkbaar geen film te maken die van begin tot eind de draak steekt met social justice warriors en andere beroepsdemonstranten die de hele dag niks anders doen dan in de samenleving speuren naar vermeend onrecht om dat vervolgens breed uit te meten.

Helaas, want de tot dan toe onverwacht geslaagde humor maakt halverwege de film plaats voor standaard highschool romkom perikelen. En dat is jammer want dat is niet echt goed uitgewerkt. Bijna geen enkel verhaallijntje wordt echt afgerond. Zoals: krijgt de vader ooit nog een nieuwe relatie? Het huwelijk van Blaine en Tiffany is duidelijk in de problemen, hoe loopt dat af? Enz.

In zekere zin kun je Senior Year vergelijken met Demolition Man. Ook hier worden de hoofdpersonen wakker in een vertrutte samenleving, maar het verschil is dat in die film van 30 jaar geleden het een dystopisch toekomstbeeld was, en nu is het (helaas) de werkelijkheid.

3,5 sterren voor het eerste deel van de film en de boezem van Rebel Wilson.

Ben de film eigenlijk alleen gaan kijken om dit aspect. Het leek me wel vermakelijk om die tijdsgeest (waarin ik ook jonge tiener was) te zien afgezet tegen de huidige 'woke'tijd en wat er allemaal veranderd is (het meeste for the better trouwens, dus verder niet eens met Captain Pervert. En waar hij 'millennial' schrijft bedoelt hij denk ik Gen Z).

Maar daar houdt het verder ook wel op, want verder is dit natuurlijk vrij slecht, cliché en schreeuwerig. Met Rebel Wilson weet je wat je krijgt en haar overdreven gedrag gaat nogal vervelen op den duur.

Maar het was verder wel af te kijken, het scheelde ook een hoop dat de film een 16 jaar en ouder-rating heeft, daardoor kun je je net wat volwassenere grappen veroorloven. En natuurlijk de nostalgische popmuziek die regelmatig voorbij komt.

Overigens erg genoten van de cameo van Alicia Silverstone, uiteraard als een knipoog naar de inmiddels opgegroeide tiener uit Clueless, nog steeds stralend als altijd.

kleine 2,5*

De film is net niet goed genoeg om het een guilty pleasure te noemen; maar het was ook niet geheel onaardig wegens de nostalgie.

Rebel Wilson is soms best grappig maar de film zelf stelt helaas niet veel voor. Jammer.

Geeft toch redelijk weer hoe het veranderd is in 20 jaar, en zeker niet ten goede.

Dat zijn 128 minuten minuten die ik nooit meer terug krijg. 113 minuten film, daarna 15 minuten apathisch voor me uit zitten staren terwijl mijn overgebleven hersencellen de gevallenen reanimeerden.

Prayers en thoughts voor de mensen die deze film leuk vinden.

Thanks, ik vond 'm leuk. Prayers en thoughts voor de mensen die deze film serieus nemen en blijkbaar geen hersencellen meer over hebben na teveel 8 uur journaal om deze film in 3 seconden te verwerken.

Het begon nog aardig met rake commentaren over het verstikkende politiek correcte klimaat. Echter, de absolute baggermuziek, het bekakte tweede deel en het tienerdrama draaiden deze film de nek om.

Blabla chocoladevla, vat het niet persoonlijk op joh. Ik vond het een kutfilm, boeien.

lol, het feit dat ik jou persoonlijk bedank betekent niet dat ik het bericht persoonlijk opvat hoor. Dat is een manier van spreken/schrijven en is als grappig bedoeld. Helaas moet je tegenwoordig overal bijzetten wanneer iets ironisch of sarcastisch is bedoeld. Ik denk dat er in de afgelopen 2 jaar iets is gebeurd waardoor mensen totaal het spoor bijster zijn geraakt, maar ik heb geen idee waaraan dat zou kunnen liggen (ook ironisch bedoeld). Het zal me echt een worst wezen wat je van deze film vindt. Ik constateer alleen een soort commentaar waar ik op wilde reageren. Als je nog al je hersencellen hebt en het 8 uur journaal overslaat dan komt het vast goed.

Ok, helemaal prima!

Goeddeels mislukte komedie over een overjarige tiener, die –na het ontwaken uit een coma– haar vroegere school op stelten zet zonder te beseffen dat de samenleving ondertussen beetje bij beetje veranderd is. In menig opzicht grotesk in de ware zin van het woord.