The Banker (2020)

Staat op Netflix stinissen

Je bent in de war. Dit is een Apple TV+ original.

Krijgt in de VS beperkte bioscooprelease vanaf 6 december, vanaf 31 januari 2020 op Apple TV+:

Opmerkelijk toch wel;

Apple last premiere 'The Banker' tijdens Filmfestivalevenement AFI Fest af | NU.nl

Apple to Release "The Banker" in Theaters This March - Variety

Fijne verfilming van een waargebeurd verhaal. Het blijft allemaal redelijk luchtig en Samuel L. Jackson is weer aardig op dreef. Zou alleen graag willen vragen aan Joe en Bernard waarom ze in godsnaam uiteindelijk weer terug zijn gegaan naar wacko Jacko land na alles wat er is gebeurd.

Zeer onderhoudende film met goed acteer werk, prima verhaal! 3,5*

Goed mee vermaakt. Interessant verhaal en bij vlagen ook vrij inspirerend. Knap wat deze mannen gepresteerd hebben.

Dankzij Samuel Jackson en wat flinke komische momenten blijft dit een prettige film om naar te kijken zonder dat "The Banker" verzuipt in theoretische bank gerelateerde cijfertjes en al te dramatische rassistische gebeurtenissen. Deze ingredienten zijn uiteraard wel aanwezig maar voeren niet de boventoon in het geheel waardoor de film luchtig overkomt. Protest met een knipoog.

Leuke film.

3.5*

Goeie film over twee zwarte ondernemers die in het gesegregeerde Texas als eerste de eigenaars zijn van een bank. Gebaseerd op een boeiend waargebeurd verhaal, waarbij het mooi is om te zien hoe ze het bankwezen gebruiken voor economische verbetering binnen de zwarte gemeenschap. Origineel is het allemaal niet te noemen, maar de film is onderhoudend, prima aangekleed en heeft een fijne cast.

De film onttrekt aan de vergetelheid twee Afro-Amerikanen, die na de Tweede Wereldoorlog op ingenieuze wijze een imposante vastgoedportefeuille opbouwden door gebruik te maken van een blanke stroman.

Een op feiten gebaseerd verhaal, dat in zijn uitvoering vooral profiteert van de sterke acteerprestaties. Een geëngageerde film, die andermaal laat zien hoe diep geworteld de rassensegregatie in het zuiden van de Verenigde Staten was (en op sommige plaatsen nog steeds is).

Uitstekende op waarheid berustte film.

De producenten en hoofdrolspelers van deze film zijn Samuel L Jackson en Anthony Mackie. Het is een film die zich voornamelijk afspeelt in de Verenigde Staten in de jaren 50 en 60 en handelt over ongelijkheid tussen zwart en blank. De film focust op de schier onmogelijke opgave voor een zwarte Amerikaan om op transparante wijze op de hogere treden van de maatschappelijke ladder plaats te kunnen nemen.

Twee prima hoofdrollen. Twee acteurs met charisma. Twee acteurs in stereotiepe rollen. Typecasting. Dat wel. Anthony Mackie speelt het trotse pragmatische genie met weinig sociale flair. Samuel L. Jackson is de gehaaide zakenman met babbels. Een weinig verrassend maar ook aangenaam duo dat sympathie oproept.

The Banker is stilistisch en verhaaltechnisch een geroutineerde film. Natuurlijk is het verhaal opmerkelijk en aangrijpend, maar het biedt geen nieuwe invalshoeken. Het verhaal is in andere settings al vaker verfilmd en in grote lijnen wel bekend. Een verschil met gelijksoortige themafilms is met name dat de toonzetting nogal luchtig is. De personages zijn niet zwaarmoedig. Er is ruimte voor lichtzinnige scènes met humor. Ook de dialogen sprankelen en zijn soms zelfs goed voor een gulle lach.

De verfilming gebeurt op een rustige en overzichtelijke manier. De kleurstelling is wat donker (bruinig soms) om het gevoel van vervlogen tijden weer te geven. Emotionele momenten lopen heel behendig in de pas met het beeldgebruik. Ontreddering en ontroering worden bijvoorbeeld getoond door in close up de nerveuze vingerbewegingen van het aangedane personage te laten zien. En bij momenten van succes daalt de camera een niveautje om het gevierde personage grootser te laten lijken. Van die dingen. Het beeldgebruik is tamelijk fantasieloos. Niet enerverend, maar gewoon degelijk en functioneel. Geen ruimte voor eigen interpretaties.

Het laatste kwart slaat de film een iets serieuzere richting in, maar verliest zich ook nu niet in melodramatische dalen. De toon blijft luchtig. De fotografie degelijk. Het moralisme grotendeels afwezig.

What you see is what you get. The Banker is degelijke waar en soms wat vlak, maar kijkt best prettig weg.

Zeer vermakelijk en goed gemaakt.

Edoch, het is dan wel een waargebeurd verhaal maar ik vraag me bij sommige verhaallijntjes toch wel af hoe het nou precies zo gegaan is. Ik bedoel iemand kan geen wiskunde maar wel hele lijsten 6 cijferige getallen opslaan en wanneer het nodig is oreren? mwa..

Maar goed, laat ik niet mierenneuken. Leuk filmpje.

Sometimes you need to take a step back

and enjoy what you've accomplished, baby.

Wat een vermakelijke film was me dit. Echt zo’n film waar je aan begint en voordat je het weet loopt de aftiteling al over het scherm. Ook al is het een onderwerp waar je niet echt enthousiast van wordt. De wereld van onroerend goed en het bankwezen. Een wereld bevolkt met stijve harken in perfect zittende maatpakken die liefst van al goochelen met aflossingstabellen en kapitalisatievoeten terwijl ze een jargon hanteren waar een normaal mens kop nog staart aan krijgt. Ik heb dan ook soms wel mijn twijfels of ze het zelf ten gronde begrijpen. En de reden waarom het een vermakelijke film werd, is niet louter en alleen te danken aan de verpakking maar ook aan de heilige Drievuldigheid Anthony Mackie, Samuel L. jackson en Nicholas Hoult. Een kleurrijk (pun not intended) gezelschap die zich moeiteloos doorheen dialogen murwen en zo naturelle spelen dat het wel lijkt alsof ze al jaren samenwerken.

Naast de vastgoedmarkt als onderwerp, is er ook nog het heet hangijzer rassendiscriminatie dat nog zichtbaar aanwezig was in de V.S. uit de jaren 50 (en op dit eigenste moment ook nog spijtig genoeg). Een zwarte man die zich wil vestigen in een witte buurt was niet zo vanzelfsprekend. Laat staan dat deze ook nog eens leningen zou kunnen afsluiten om vastgoed te kopen en te verkopen in zo’n buurt. Vandaar het idee van Bernard (Anthony Mackie), een uit Texas afkomstige Afro-Amerikaan die er heilig van overtuigd is te slagen in zijn opzet om eerder geld te verdienen met zakendoen dan met handenarbeid, om Joe Morris (Samuel L. Jackson) als zakenpartner te rekruteren en Matt Steiner (Nicholas Hoult) in te zetten als stroman. Niet bepaald ideale partners. De eerste is een flamboyante levensgenieter en flapuit die overkomt als een onbetrouwbare gladjanus. En Matt is een harde werker met het hart op de juiste plaats. Alleen is hij niet echt gezegend met een op topniveau werkend brein als Bernard.

De eerste helft van de film is het meer luchtige gedeelte. De opstart van de Bernard Empire en het proces om van Matt Steiner een overtuigende zakenman te maken. Voor mij was dit het meest hilarische gedeelte. De golflessen waar Samuel L. Jackson uitblinkt als de extravagante golfleraar en het wiskundige gedeelte waar Bernard zich over ontfermde. De amusante bespreking die Steiner moest voeren om een gebouw over te kopen van een steenrijk man, vormde de ultieme climax van deze periode van opleiding. En als dit eerste hoofdstuk achter de rug is en de heren stilaan de vastgoedmarkt in Californië inpalmen, kondigt zich het volgend hoofdstuk aan. Het serieuzere gedeelte van de film.

Niet alleen liet het eerste gedeelte zien hoe de beide heren de discriminerende manier van handelen op een slinkse manier wisten te omzeilen. Het toonde ook hoe in die periode de zwarte medemens het recht werd ontnomen om zich verder te ontwikkelen in de Amerikaanse maatschappij. Leningen en het verkopen van eigendom werd hen gewoonweg geweigerd. Bernard’s plan om vervolgens een bank aan te kopen in Texas, waar segregatie nog nadrukkelijk aanwezig is, om aldus zijn zwarte medemens te ondersteunen, is hetgeen je te zien krijgt in dit sluitstuk. Onnodig te zeggen dat dit niet zo van een leien dakje loopt.

“The Banker” is gebaseerd op ware feiten en laat volgens mij op een waarheidsgetrouwe wijze zien hoe het eraan toeging in de V.S. en welke racistische huisvestingspraktijken men erop nahield. Misschien dat Bernard Garrett wel de intentie had om als weldoener te fungeren en de weg vrij te maken voor Afro-Amerikanen. Misschien deed hij het ook uit eigenbelang, gewoonweg om aan zichzelf en zijn vader te bewijzen dat je kon slagen als je er rotsvast in gelooft. “The Banker” is in ieder geval een geweldige film met een serieus en uitermate entertainend gedeelte. Maar zoals ik al eerder opmerkte is het de cast die het geheel naar een hoger niveau tilt. Een aanrader dus.

PS. Ik schreef deze recensie een weekje geleden. Maar de situatie in de V.S. op dit eigenste moment, plaatst deze film in een heel ander perspectief.

Ik heb de film zojuist gezien. Indrukwekkend tijdbeeld en op waarheden gebaseerd. Een regelrechte aanrader.

*5

De overdaad aan vakjargon maakt het moeilijk om precies te begrijpen hoe de ambitieuze, maar onervaren bankierszoon Bernard Garrett [Anthon Mackie] met hulp van de doorgewinterde zakenman Joe Morris [Samuel L Jackson] erin slaagden eigenaren te worden van een bank, ondanks hun zwarte huidskleur. Daarbij maakten ze gebruik van de blanke stroman Matt Steiner [Nicholas Hoult], die weliswaar de ballen verstand heeft van onroerend goed en bankieren maar beschikt over een feilloos geheugen.

George Nolfi weigert de hoofdrolspelers in dit interessante verhaal neer te zetten als volkshelden. Mackie speelt de rol van Garrett met een soms haast kille, vastberaden zakelijkheid en Jackson is perfect als de sluwe zakenman die kans ziet de blanke elite dwars te zitten én daar zelf flink aan te verdienen. De scènes waarin Steiner de kneepjes van het vak leert zijn zeer vermakelijk. Maar wanneer de autoriteiten proberen het drietal een hak te zetten vervalt het verhaal in een kat-en-muisspel dat vol zit met technische details waar alleen mensen met een vrij gedetailleerde kennis van het bankwezen een touw aan vast kunnen knopen.

Absoluut een heerlijke film. Uitstekend geacteerd, waar gebeurd. Een topper !

Drama, gebaseerd op waargebeurde feiten en Samuel L. Jackson die zorgt voor een komische / luchtige noot.

Heb me best vermaakt met deze film en gelet op de materie (onroerend goed, bankieren, racisme - nou niet de meest boeiende of leuke thema's) is dat wel een prestatie van de producenten. Hoe het allemaal precies in zijn werk is gegaan weet ik niet. Het roept wel wat vragen op. Maar de film is immers geen docu.