The Hunt (2020)

"The Hunt", van de makers van "The Purge (2013)", is heerlijk pretentieloos, politiek popcornvermaak verpakt in een B-horrorsatire en het schiet met scherp op alles wat mens is. Met daarbij een glansrol voor de hangende mondhoeken van Betty Gilpin (uit "GLOW (TV Series 2017–2019)").

Samen met een twaalftal andere slachtoffers wordt de eigenwijze Snowball / Crystal (Betty Gilpin) plotseling wakker in een open plek in een bos. Niemand weet wat er aan de hand is. Niet veel later beseft iedereen echter wel hoe laat het is: ze zijn verdoofd, naar een onbekende plaats gebracht en zijn nu de prooien van een ziekelijk jachtspel van een group conservatieve rijkelui die het nodig vinden om op echte mensen te jagen. Net zoals de anderen probeert Crystal zich zo goed mogelijk te redden en te weren, maar al gauw vallen er veel slachtoffers. Samen met de dappere Don (Wayne Duvall), een iets oudere man die net als haar geen idee heeft wat er aan de hand is, probeert ze te ontsnappen. Wanneer ze echter plots oog in oog staat met de mysterieuze vrouw Athena (Hilary Swank), die verantwoordelijk is voor het bloedbad, verandert alles. Zal ze hier heelhuids uitkomen.?

Vergis je niet, want het gaat er in The Hunt hard aan toe en dat in een hoog tempo. Al in de openingsfase wordt duidelijk dat er een groep van rijke en invloedrijke piefen met een privéjet onderweg zijn naar een onbekende locatie om onschuldige mensen op te jagen en te vermoorden. Eenmaal op locatie aangekomen (het moet zogenaamd Arkansas voorstellen, maar in werkelijkheid zitten ze in Kroatië) worden de potentiële slachtoffers in het bosrijke gebied gedumpt om vervolgens één voor één ten prooi te vallen aan de schietgrage rijkaards. Zo prikt iemand het oog van een ander uit met een balpen, belandt een hoofd onder het achterwiel van een auto, en valt een vrouw tot twee keer aan toe in een kuil met metalen spiesen. De slachtpartijen komen kleurrijk in beeld en beelden van doormidden gezaagde torso’s, afgehakte ledematen en slagaderlijke bloedingen worden dan ook niet geschuwd.

Hoewel het verhaal ondergeschikt lijkt te zijn aan al dat bloedvergieten, wordt er na een bloedrijke openingsfase meer aandacht besteed aan de personages en de beweegredenen van de elitegroep om onschuldige mensen op te jagen. We volgen potentieel slachtoffer Snowball / Crystal, die met haar training, Afghanistan ervaring en doortastende aanpak erin slaagt om haar belagers om zeep te helpen. Met als ultieme doel om de gevaarlijke leidster van de groep, te weten Athena, een lesje te leren. Een verrassende (i.v.m. persoonsverwisseling), spannende en bloederige climax is dan ook onvermijdelijk op het einde en het einde deed me ook wat denken aan de keukengevecht scène in "Kill Bill: Vol. 1 (2003)".

Maar het gebeurt wel allemaal met een knipoog. De film mag dan wel snoeihard en bloederig zijn, maar hij is bij vlagen ook ontzettend komisch. Zoals de scène waarbij men een lijk in de kofferbak van een auto vindt en er dan gezegd wordt door Don en Crystal:

Don: Jezus.
Crystal: No, that's Gary

Maar vooral de scènes waarin de personages elkaar keer op keer verbeteren (uit angst om niet politiek correct over te komen) zijn hilarisch. Deze momenten leveren grappige oneliners op zoals "Don't you First Amendment me !".

De cast deed het leuk, met daarbij een opvallende rol van actrice Hilary Swank, die je niet gelijk zou verwachten in een snoeiharde film zoals deze, maar ze speelde haar rol van Athena zeer leuk en daarbij kon ze ook nog eens een lekkere tosti (met Gruyère i.p.v. cheddar kaas en dat omdat niets anders zo goed smelt) maken. Je ziet haar gezicht wel pas na circa 63 minuten voor het eerst in beeld, als we een jaar terug gaan in de tijd. Hoofdrolspeelster Betty Giplin (Snowball / Crystal, waarbij Snowball een verwijzing is naar het boek "Animal Farm" van George Orwell uit 1945 en Orwell zien we in deze film ook terug als een biggetje ) is een schot in de roos met haar wazige blikken en sterke oneliners. Het was vooral genieten als ze met een glazige blik tegen Don (Wayne Duvall) het verhaal (met een bizar hard einde) vertelt over een haas en een schildpad die met elkaar wedijveren. Verder is het ook leuk om te zien dat deze stoere heldin totaal niet geïnteresseerd is in de reden dat andere mensen op haar schieten. Ze weet alleen dat ze zal terugschieten als het zover komt.

"The Hunt" kreeg overigens te maken met grote politieke ophef. President Donald Trump liet bijvoorbeeld weten niks van deze film te willen weten. Ook gaat het gerucht dat het de werktitel "Red State vs. Blue State" zou hebben gehad, waarbij "Red" natuurlijk verwijst naar de Republikeinen en "Blue" naar de Democraten.

Hou je van pure Actie films die je overladen met actiescènes vol bloederige taferelen ? Zoek dan niet langer, want deze "The Hunt" is dan de perfecte film voor jou. "The Hunt" is immers een leuke en spannende Actie / Horror film, die je alles kan bieden wat je nodig hebt. Ook voor de meerwaardezoeker is de film ergens de moeite waard.

Nice.

Erg leuke film waar ik op voorhand eigenlijk al hele hoge verwachtingen voor had. Die zijn dan ook gewoon netjes vervuld, The Hunt is een erg geslaagde film geworden die vooral uniek is door de manier van promotie en verloop van het verhaal. Ik had niet snel verwacht dit zo leuk te gaan vinden.

Al in de eerste 15 minuten barst het allemaal los, Zobel heeft lak aan een saaie en trage inleiding en gaat gelijk voor een hoog tempo. Dit is wat een hoop andere horrorfilms ook nodig hebben, alleen is The Hunt niet zozeer een horrorfilm. Ik zou het eerder classificeren als actie/thriller, want veel horror zal je niet tegenkomen.

Wel een harde actiethrillerfilm met genoeg bloederige taferelen om de kijker geboeid te houden. Leuk dat de film een aantal keer van hoofdpersonage wisselt ook. Verder blijft het redelijk onvoorspelbaar gedurende het eerste half uur en de kleine twistjes vliegen al snel om je oren. Net als de kogels, pijlen, granaten en explosies trouwens. Het volgt elkaar lekker snel op.

Visueel best prima. Enkele kills worden veilig off-screen gehouden en ik bespeur toch te weinig practical effects. Gelukkig wel genoeg bloed dat vloeit gecombineerd met een hoog tempo. Cast is ook opvallend bekend, ik herkende een hoop gezichten in best wel beperkte rollen. Alleen maar leuker eigenlijk.

Een beetje jammer dat de film na 50 minuten plots kiest voor stilte, wat het tempo er volledig uit laat knallen. Daarna pakt het weer uit met een prima actiescène, maar toch is het jammer dat er zo de tijd wordt genomen voor een rustige sequentie. Erg veel toevoegen deed het namelijk niet.

Camerawerk is verder best goed, net als de montage en editing. Alles had wel net iets intenser en sneller gemogen, maar toch is er maar weinig om op te zeuren. Leuke satire tussendoor, veel actie en genoeg tempo om de 90 minuten dat de film duurt vlotjes voorbij te laten razen.

Het basisverhaal, over een mensen die noodgedwongen deelnemen aan een jachtspel waarover op Social Media veelvuldig is gespeculeerd, is niet bijster origineel. Maar scenaristen Nick Cuse en Damon Lindelof voegen een aangename dosis satire en zwartgallige humor toe en zetten je als kijker regelmatig op simpele, maar doeltreffende wijze op het verkeerde been. De combinatie van actie en scherpe humor zorgt ervoor dat de vaart erin blijft en de slotconfrontatie bevat uitstekend stuntwerk.

Halfgare flutfilm over een persoon die nogal lullig behandeld wordt door een stelletje weet-ik-wat figuren. Ging een beetje hak op tak, met een flutsmoesje op het eind om het interessant te maken. Uiteindelijk gewoon een dommer dan dom filmpje dat over boos en wraak gaat. Nou, die zijn er beter.

Dit was hilarisch.