Onward (2020)

Mensen die over een pixar film slechts kritiek uiten als : ' lui schrijfwerk' , snappen denk ik niet dat de meeste tijd ook echt in het animeren zelf gaat zitten. Daarnaast is er al zoveel gemaakt dat het niet gek is dat je bestaande concepten gebruikt om daar mee verder te gaan.

Ik vond het een topfilm! een paar keer goed gelachen, het plot was niet echt voorspelbaar, en de animaties waren prachtig.

Hetzelfde verhaaltje.

Technisch valt er hier en daar wel wat positiefs te melden, zoals wel vaker het geval bij de nieuwste Pixar. Hier zijn het vooral de physics, maar ook zeker de materialen die opvallen. Zo heb je bij een gebreide trui niet meer het gevoel dat je naar een texture zit te kijken, maar naar een echt wollen ding. Het geeft de wereld een wat warmer gevoel. Jammer genoeg draagt het weinig bij aan de art style, die nog steeds dezelfde Pixar lelijkheid uitstraalt.

Verder weer de klassieke Pixar formule (een wereld van tegengestelden - fantasy in een moderne setting - en een hoofdpersonage dat zich daar niet helemaal op z'n plaats voelt). En dat op een erg luchtige manier gebracht, met ook wat "volwassen" themas, die nooit op een volwassen manier behandeld worden. Zorgt ervoor dat je toch weer naar een redelijk kinderachtige film zit te kijken.

Verder begreep ik ook niet veel van enkele specifieke keuzes. Zo krijg je één of ander 80s Jack Black rock-joch in zo'n klassieke A-Team van, wat doet zo'n oubollig figuur nu nog in een film als deze? En als er dan al wat "rock"-muziek aangezet wordt, is het één of andere filmische popvariant van 80s hardrock, een genre dat zelf ondertussen zo commercieel als wat klinkt? Pixar probeert er echt wel érg scherp randje vanaf te vijlen.

Verder ook nog de gebruikelijke kritieken. De personages zijn echte zeemvellen, de humor is absoluut niet grappig en het drama is extreem melig. Emotionele impact blijft dan ook compleet uit, ondanks dat er best wat tijd in geïnvesteerd wordt.

Mnee, het wordt er echt niet beter op.

1.0*

eindelijk weer een leuke animatiefilm. In het begin dacht ik wel even dit word weer niks origineels maar ik vond het verhaal steeds leuker worden en er zaten ook grappige stukjes in.

Zeker niet de beste film uit de Pixar stal.

Het ziet er natuurlijk weer mooi uit. Animatie kwaliteit zit altijd wel goed bij Pixar.

Maar deze film kon me niet echt pakken.

Misschien is de Pixar magie inderdaad aan het uitwerken (in ieder geval op mij).

Een Wall-E, Up, Coco, de Toy Story franchise bijvoorbeeld zijn films die ik meerdere keren met plezier heb bekeken, maar Onward zal ik zeker niet snel nog een keer kijken.

Toch een beetje jammer.

Meh, prachtig geanimeerd, maar het verhaal kon me nergens écht boeien. Het volledig gebrek aan een slechterik én de oersaaie hoofdpersonages hielpen daar ook niet bij. Je zit ook vooral naar Spiderman (Tom Holland) en Star-Lord (Chris Pratt) te luisteren. Hun personages lijken ook daadwerkelijk een twijfelachtige rip-off van hun Marvel counterparts.

Een beetje een onnodige film, tbh.

"Zit er nog magie in ons in deze digitale tijdperk"

Dan moet ik vooral aan onze sprookjes denken van vroeger ik denk dat dat de boodschap is.

Dat niet alles op afstand en digitaal is maar dat ook nog fantasie en dromen samen gaan.

Ik vind die boodschap wel mooi maar een geweldige film vond ik het niet een leuke weg kijker die je snel weer vergeten bent, maar al met al wel aardig...

* * *

Erg vermakelijk weer. Leuk duo de twee broers.

Ja hartverwarmend deze film. WELVERDIEND GESLAAGD

Erg leuke en eindelijk een film die het belang van mannen in de ontwikkeling van mannen naar voren brengt! Heel subtiel en zeer maatschappelijk relevant thema. Op zeer subtiele wijze uitgebeeld.

Best een mooie animatiefilm!

Best mooi, maar in het begin te zoet sappig.

Op het einde wordt het grappig en leuk..

3.0 ***

Deze Pixar-film beschikt over een wel erg mager verhaaltje. Het deed mij in ieder geval helemaal niets. De moraal van het verhaal ligt er echt duimendik bovenop en brengt ook niet echt iets nieuws. Geen leuke of interessante personages ook. De oudste van de twee broers is zelfs ronduit irritant. Met de animatie is niets mis, al heb ik ook op dat vlak van Pixar wel betere dingen gezien. Deze film zal niet lang blijven hangen.

Sfeer is goed en het ziet er ook goed uit maar ik vind het allemaal wat hysterisch.

Vandaag weer herkeken, blijft een erg leuke en originele Pixar.

Wordt er niet om de 10 minuten gezongen? Want daar heb ik echt een hekel aan. Als het gewoon een mooie animatie is dan kijk ik er graag naar, maar zoals bij bv "Frozen" waar je eigenlijk naar een animatie musical kijkt, is voor mij de lol eraf. Dus ik hoop dat het met "Onward" niet het geval is.

er wordt geen 1 keer ingezongen. De film is minder disney als frozen, echter is het iets meer een feel good movie. Het is een soort combinatie van Disney's The Black Cauldron (1985) (de dnd setting, maar minder duister) en pixar's Up (2009) (het feelgood gehalte, en je wensen willen laten uitkomen/ zijn uitgekomenf).

Ah oké, dan kan ik er gerust naar kijken. Bedankt voor je uitleg korenbloem02

het is wel een béétje zoetsappig, dus hoop niet dat je er allergisch voor bent met ernstige fatale gevolgen.

Wat een draak van een film vond ik dit! Ik heb me geen moment vermaakt en alleen zitten ergeren aan Barley, de oudste broer.

Mijn zoon van 6 vond het wel een leuke film. En normaal bij kinderfilms laat ik de mening van mijn kinderen meetellen in het cijfer. Deze film vond ik echter zo vervelend dat ik dat nu niet heb gedaan.

Weinig creatief dit. Een avontuurlijk verhaal van een jongen die zijn vader verloren heeft. Voor de veranderingen is er wel een goeie band met zijn broer, gewoonlijk is dat de pestkop in animatiefilms. Er zit genoeg vaart in de film, maar het is nergens echt heel goed en de humor is nogal flauw. Beetje bandwerk en dat zou bij een studio (en budget) als Pixar toch niet mogen. We hebben dit allemaal al wel eens gezien.

Onward ik had nog nooit gehoord van dit woord maar het betekent zoiets als voorwaarts. Okay qua vaart zit het wel goed in deze film maar de gemaakte keuzes zijn jammer.

Onward ziet zoals vaak tegenwoordig erg mooi uit kan niet anders zeggen. En daarbij zijn ook bijna? echte beelden aan toegevoegd. The Grand Canyon ziet er bijvoorbeeld fantastisch uit. Die gigantische kloof en brug top gemaakt. Ook het ondergrondse ziet er fraai en leuk uit. De bus de broerverhouding en enkele leuke grapjes. Het verhaal plot is leuk bedacht maar slecht matig uitgewerkt.

En dan de minpunten. Die halve vader met twee benen ziet er niet uit jammer. Ook het mooie hotel lekker mystiek is van binnen veel te chaotisch. Gekke figuren als draken en die sheriff met paardenlijf pff en het eind slaat ie helemaal door met een monster draak waardoor het doel voorbij gaat. Het zien van een vader voor een dag voor zonsopgang.

Daarmee krijgt Onward nog wel een voldoende maar heeft teveel onzinnige fratsen om meer punten te krijgen.

Film 3,0
Beeld 4,5 bd 5,0 4k
Geluid 4,5
Extra's 4,0

Film begint wel aardig maar weet na een halfuur eigenlijk niet meer te verrassen. Dit is een zoveelste avontuur met een hoop matte actie aan het eind met een hoge geeuwfactor. De broers als hoofdpersonen zijn wel oké, maar ook met alle clichés van dien en ik vond die wereld zelf ook geen hele overtuigende. Althans, ik snap niet waarom dit rare wezens moesten zijn met menselijke eigenschappen en producten. Daar kan ik niet zoveel mee. Visueel soms ook graflelijk, hoewel technisch wel in orde. Maar het blijft soms ogen als een computerspel die animaties van Pixars, althans dat is de associatie die ik heb. Dat is veel kritiek maar zo erg was de film nu ook weer niet. De film begint vermakelijk en er zitten genoeg aardige losse momenten in. Nog wel 2,5*.

Wederom een erg leuke film van Pixar. Nu al een paar films van Pixar waarin geen goed en kwaad zit, maar de intensie en waarde van het leven een hoofdrol heeft. Persoonlijk vind ik dit erg mooi om te zien. Deze ontwikkeling mogen ze doorzetten.

Aardige, maar niet meesterlijke animatiefilm volgt netjes de vertrouwde, populaire formule van Disney/Pixar, maar kampt met een grote mate van déjà vu. Tom Holland en Chris Pratt leveren prima stemacteerwerk af als twee elvenbroers, die een magische manier ontdekken waardoor ze hun overleden vader nog één keer zouden kunnen zien. Ian [Holland] is de timide jongere broer die zijn vader nooit gekend heeft en Barley [Pratt] is de enthousiaste, luidruchtige ouder broer die tenminste nog een paar herinneringen heeft aan zijn vader. Hun magische missie is een raamwerk voor allerlei magische gebeurtenissen en ontmoetingen met amusante figuren in de magische wereld waarin zij wonen. Kortom: een warrige verzameling losse ideeën, maar de centrale boodschap over het belang van familie is integer uitgewerkt en leidt ondanks de verhaaltechnische tekortkomingen van deze film toch tot een ontroerend slotakkoord.

“There's no top half! I definitely remember Dad having a top half!”

Dit is best bijzonder te noemen dat ik voor de tweede keer in vrij korte tijd een animatiefilm heb zitten kijken. Dit komt wellicht omdat ik mijn ‘Disney+’ account heb opgezegd en nog tot en met de veertiende van deze maand films kan kijken via dit platform, waarom heb ik het opgezegd is puur de reden dat ik er anders niet veel naar zal kijken. Toen ik vorige week de animatiefilm ‘Coco’ opzocht zag ik deze nieuwe ‘Disney Pixar’ film voorbijvliegen die eigenlijk gelijk mijn interesse wist te wekken, ik ben altijd wel fan van fantasie films en vind ook een concept zoals deze werd getoond in deze film vaak wel leuk om te zien en te volgen, met veel magische momenten en kleurrijke beelden, daar hou ik wel van.

Toch kun je er niet om heen en gebruikt Disney zijn eeuwenoude goedwerkende formule waar ik zelf overigens een beetje op uit gekeken ben. Dit voornamelijk met het verhaal wat in mijn ogen best leuk te volgen is. Maar dan kom je op het moment dat ze zo’n haat liefde relatie beginnen te krijgen, het ontmoeten van hun vader staat op één maar dan wordt Ian toch boos op zijn broer en verteld dat hij een mislukkeling is en ook geen drie minuten later krijgt hij een bepaalde ingeving dat zíjn broer meer waard is en houdt vervolgens toch weer van hem, en dit jojo-effect daar staat ‘Disney’ bij mij wel bekend om en dat verveelt op een gegeven moment wel, ik heb het nu wel eens gezien. De feel-good zit er dan natuurlijk wel in maar, een film van hen is nu erg voorspelbaar en dat is best zonde te noemen.

De personages zijn overigens wel leuk, de geek broer van ‘Ian’ getoond als een soort metalhead die bezeten is van quests en de oude magie en daar zijn familie in mee wil trekken. Op een gegeven moment laat hij ze een truc zien die hem niet lukt maar ‘Ian’ wel, deze truc zorgt ervoor dat zijn vader terugkomt op aarde voor een dag maar tijdens de spreuk gaat er iets niet goed waardoor de helft van zijn vader op aarde komt en de helft niet (alleen de onder kant). De twee besluiten op avontuur te gaan om een steen te zoeken die ervoor moet zorgen dat ook het andere deel van hun vader terugkomt. Samen met veel magische spreuken en ‘spannende’ obstakels moeten ze het land door opzoek naar de steen. Ik vond overigens die draak op het einde wel erg gaaf. Het lukt ze nog net voor zonsondergang om hun vader heel te maken waardoor ze hun laatste vragen beantwoord krijgen en gezien het einde komt er denk ik ook wel een vervolg deel.

Het verhaal is wel vermakelijk maar heb ik al veelvuldig hierboven blootgelegd, leuk voor jong en oud en zeker de gamers kunnen zich wellicht een beetje in het verhaal toveren, leuk gedaan. Toch is het element van de film een cliché herhaalrecept en niet bijzonder meer te noemen. De animatie is zeker goed en van mooie klasse zoals we gewend zijn.

De fans van ‘Disney’ mogen deze film zeker niet links laten liggen en hem kijken bezorgd wel een prima zit. Ondanks dat er geen spanning in de film te vinden is kijkt hij simpel weg en gaat het ook nog best rap.

3.0*

Geestig. En moreel niet het soort feel good waar Disney van oudsher een patent op heeft. Want nee, je krijgt het in je leven niet altijd voor elkaar. Dus ja, je moet het doen met wie en wat je voor handen hebt. En ja, dat betekent dat je soms verder moet kijken dan de tweedimensionale realiteit.

Soms genereert mislukking een alternatief perspectief, een andere kijk op wat voorheen zonneklaar leek. Ongecompliceerd lekker-in-je-vel is iets voor films en facebook, in werkelijkheid bestaat er zoiets als verdriet, een gevoel van verlatenheid, de eenzaamheid van wie zich niet begrepen voelt. Toch goed dat kinderen daarmee in aanraking komen, en dat volwassenen nog eens zo'n geheugensteuntje krijgen?

Pixar laat met ‘Onward’ wat mij betreft mooi zien dat we het beste moeten maken van ons bestaan, in onderlinge verbinding, welke tegenslagen ons ook treffen. Geen holle American dream, maar een spectaculair (met al zijn luidruchtige toeters en bellen nogal uitputtend, dat geef ik grif toe) Yes, we can! Of niet soms?

3,5*

Ik moest wel een beetje in het verhaal komen, maar eenmaal ik in het verhaal zat, zat de film wel goed in elkaar. De film is geschikt voor jong en oud en er zaten ook wat leuke stukjes in, maar er zaten ook wel wat serieuze stukken in.

De film zag er heel goed uit.

Misschien niet de beste van Pixar, maar toch wel van genoten.

Onward is de 22e avondvullende animatiefilm van Pixar. Deze studio gooide ooit hoge ogen met films als Toy Story 1, 2 en 3, Monsters, Inc., Finding Nemo, Ratatouile, Wall-E en Up. Toen Pixar definitief werd overgenomen door Disney was het wel een beetje gedaan met de creativiteit en ging men voor het makkelijke geld in de vorm van sequels. De laatste jaren verschijnen er gelukkig weer wat meer 'originele' films, zoals Coco, Onward, Luca en Soul. Van die films is Onward helaas één van de mindere.

Het minpunt van Onward is dat de film eigenlijk nauwelijk originele ideeën kent. Het verhaal is vrij standaard en ook de personages zijn niet bijster interessant. Tom Holland en Chris Pratt doen hun rollen uit Spider-Man en Guardians of the Galaxy nog eens dunnetjes over. De personage zijn daarbij vrij clichè. De animatie is weliswaar prima, maar verder nergens opzienbarend. De fantasy wereld van Onward kan zich bijlange na niet meten met de dodenwereld in bijvoorbeeld Coco (toch nog wel de beste Pixar-film van de afgelopen jaren).

Onward verscheen net vóór de Corona-pandemie in de bioscopen, waarna ze na slechts enkele weken alweer uit de bioscopen werd gehaald. Ze werd al vrij kort na haar bioscooprelease digitaal uitgebracht op Disney+.

Aardig, maar de magie is wel errug ver weg.. Niettemin een aardig verhaal, een redelijk mooie uitwerking en een stelletje goeie Holly-sterren.

Encanto en Luca is/zijn, wat betovering en dat soort zaken, betreft toch net iets beter.

Mwa.

Onward vormt net als de andere rits moderne Disney animaties niet een film die boven het niveau uitstijgt. Ze pakken, net als bij zowat elke andere nieuwe film, een bestaand concept en passen dit toe in een nieuwe omgeving. Dit keer alleen geen nieuwe locatie op de aardbol, maar een geheel nieuwe wereld. Dat Disneyfilms elkaar kopiëren is al lang geen geheim meer, maar het voelt in Onward ook nergens meer oprecht en gemeend aan.

Niettemin wordt het als geheel met een redelijke luchtigheid gebracht waardoor de film nergens echt verveeld. Oorspronkelijk dacht ik dat Onward een soort Halloweenfilm was, maar uiteindelijk bleek het een fantasiefilm te zijn. Magie staat zowat centraal in de film, buiten het moraal. Het zal wel symbool staan voor een dieper liggende boodschap, maar dat is wederom niets nieuws. Veel sympathieker of magischer vond ik het eerlijk gezegd ook helemaal niet.

Toch was het best genietbaar geweest als de twee hoofdpersonages iets interessanter waren geweest. Wat er nu staat is wel heel simpel tot leven gebracht. Gaandeweg komt er iets meer leven in, maar bij lange na niet om na de film meteen vergeten te worden. De rol van de moeder vond ik ook compleet ridicuul, zeker richting de finale gaat dit een beetje zijn tol eisen.

De finale is redelijk bombastisch en vermaakt aardig, verder kon ik het avontuurlijke karakter van de film ook wel waarderen. De animatie is van hoge kwaliteit zoals je mag verwachten van de technische verbeteringen. Verder vond ik het inhoudelijk zo leeg als een kwartje. Vervelende, simplistische humor aangevuld met personages die me nergens wisten te charmeren. Hoe harder Disney probeert om leuke figuurtjes neer te zetten, hoe onoprechter het overkomt. En toch lijkt het alsof ze steeds harder proberen om het allemaal nog overdrevener te brengen.

Nee, dit was hem niet voor mij. Dat de animatietechniek gaandeweg sterk vooruit is gegaan vind ik prachtig uiteraard, maar inhoudelijk is het er alleen maar achteruitgegaan. Het blijft wel publiek trekken, dus Disney zit op een comfortabele positie. Ik wacht echter met smart de volgende echt magische animatie op. Die zie ik voorlopig nog niet in zicht.

Goeie film over een jongen die zijn vader nooit gekend heeft. Een fantasievol geheel waarbij de animatie tot in de puntjes verzorgd is (zoals gewend van Pixar). Een film over twee broers die naar elkaar toe groeien verpakt als een roadmovie met een avontuurlijk verloop. Zeker niet de beste van Pixar, maar wel gewoon leuk om te zien.