Sterk portret over een onderwerp dat erg in de taboesfeer zit. De film gaat over een 25-jarige jongeman die de gevangenis heeft verlaten, maar nog steeds worstelt met zijn seksuele verlangens naar minderjarigen. Uiteraard zal een opsluiting, straf, afranseling etc ... de onderdrukte gevoelens niet doen wegebben en dat blijkt ook.
Dit complexe onderwerp wordt erg goed en sterk weergeven door Tijmen Govaerts. Je ziet hem echt worstelen met zijn gedachten, maar het plot zorgt er wel voor dat de kat clichégewijs bij de melk wordt gezet. Er is gewoon geen ontkomen aan ongeacht zijn pogingen om afstand te behouden. Een zekere sympathie of misschien beter empathie was bij mij wel aanwezig -
ook al schuddebolde ik heftig bij de scène waarbij het meisje in slaap viel en hij haar benen streelde. Laat ons zeggen dat ik dezelfde ideeën heb als de moeder: sterk negatief uiteraard naar de handelingen, maar begripvol naar de gedachten en de moeilijkheden om deze te verdrijven.
De film leunt wel wat aan bij
The Woodsman (2004) met Kevin Bacon in de hoofdrol, eveneens sterk aanbevelingswaardig trouwens. Deze Muidhond is eveneens erg sober en sereen, niet handelend vanuit (voor)oordelen. Boeiend en subtiel, maar tegelijk pijnlijk relaas. Knap!
Sowieso niet voor iedereen weggelegd. Moet je bekijken vanop een bepaalde afstand of het lukt niet.