The Mustang (2019)

Première op Sundance gezien, inclusief de aanwezigheid van o.a. Matthias Schoenaerts. Best aardige film, maar zo lyrisch als ‘t gros van het publiek ben ik niet. Schoenaerts zit goed in z’n rol, maar het verhaal met haar ietwat clichématige verloop raakte me nooit echt. Het zijplotje met de ketamine en de moord op z’n maat lijkt er ook met de manen bij gesleept en gaat nergens heen. Toch kabbelt de film aardig door en kent deze ‘Mustang’ best een paar mooie scenes en fraai geschoten plaatjes. Dus krap aan voldoende.

Naar verluidt een uitstekende Schoenaerts. Eentje om in de gaten te houden. Nog geen releasedatum voorlopig voor België of Nederland.

Best een goeie film maar cliche of niet, toch is dat warme gevoel er niet tussen paard en Schoenaerts vond ik en dat komt doordat Schoenaerts te ééntonig was, je zou denken die werkt buiten, samen met dieren, dat die volledig zou openbloeien maar dat heb ik niet echt gezien terwijl ik dat bij andere films met dieren dit wel zie en het u ook kan raken als dierenliefhebber en dat had ik hier in deze film dus niet. Schoenaerts speelt zijn rol vrij goed hoor maar het een topacteur noemen, nee, dat is hem niet of nog niet, in een film als deze hier moet er meer emotie zijn, interactie tussen paard en mens.

Ook vond ik een aantal dingetjes niet genoeg uitgewerkt.

Soit: het is zeker een goeie film hoor en die best nog goed weg kijkt ook maar had men een aantal dingetjes anders aangepakt had ik een hogere score kunnen geven.

Voorafgaand even een kleine waarschuwing, dieren en met name paardenliefhebbers kunnen deze film misschien wat minder waarderen gezien soms de vrij dier onvriendelijke en hard overkomende scenes.

Verder is "The Mustang" rauw, sober en realistisch in beeld gebracht. Ruw en zonder opsmuk.

Dit is geen pure feel good film maar een bijna deprimerend verhaal over een gevangene met traumatisch verleden en zijn band met een zwerf paard. Uitstekende film, dat zeker. Maar wel eentjje die soms knelt en niet een al te gemakkelijk gevoel geeft.

3.5*/4*

fijn werkje.

Meer van Schoenaerts zien, hoog tijd.

Gezien ik niet zo veel met paarden heb, ben ik steeds gereserveerd voor dergelijke films. Maar dit is geen The rider of Walk ride rodeo. The mustang is een rauwe film met de immer doffe blik van Matthias Schoenaerts op je netvlies gebrand. De 12 jaar gevangenis hebben Roman Coleman getekend. Isolatie en schuldgevoelens verteren hem in de gevangenis. Een aftandse troosteloze gevangenis in the middle of nowhere in Nevada.

Knap dat het reëele rehabilitatieprogramma onder de aandacht wordt gebracht. Hoewel ik de beginshots intriest vond - wederom een sterk staaltje van menselijke suprematie - was het programma wel lovenswaardig om gevangenen om te laten gaan met dieren. Het uiteindelijk doel - het verkopen van de paarden - bevalt me ook minder. Knap in beeld gebracht welke impact dit had op de gevangenen. Prachtig debuut van Laure de Clermont-Tonnerre met een knappe authentieke sfeer van de gevangenisomgeving.

Een sterke Schoenaerts gezien die temt en getemd wordt. Na rundvee (Rundskop) en orka’s (De rouille et d’os) deze keer wilde paarden. Getekend en zwijgzaam ondergaat hij zijn lot. Schijnbaar emotieloos, maar toch met een blanke pit zo blijkt. Mooie karakterrol van Schoenaerts. Ook steeds een plezier om oude knar Bruce Dern aan het werk te zien. Ook hij weet naast Clint Eastwood van geen ophouden. Ook voor hem zal het ooit zijn laatste zijn ...

Goeie film over een gevangene die meedoet aan een programma waarin hij een paard mag trainen. Op zich een mooi, maar soms ook wat eentonig portret over de band die kan ontstaan tussen mens en dier. Zeker geen doorsnee gevangenisfilm. Laure de Clermont-Tonnerre kiest hier als debuterend regisseur niet de gemakkelijkste weg. Prima, ingetogen rol van Matthias Schoenaerts. Een nipte 3.5 sterren.

Ben deze film ook al even in de gaten aan het houden, maar nog steeds nergens een release datum te vinden. Hoop dat deze nog komt

Regio 1 Blu-ray en DVD zijn al leverbaar sinds juni '19

En ik zoek regio 2

Madeleine_elster

Van een gewone DVD speler een multi-regiospeler maken is doorgaans een kleinigheid die je zelf kan uitvoeren.

Met Blu-ray spelers helaas niet.

Wie temt wie? Matthias Schoenaerts en de mustang. De acteur schittert opnieuw en is zo'n acteur dit een film als dit weet op te tillen tot een mooie indie. Het verhaal is vrij simpel naar waargebeurde feiten. Het is te zeggen, zo'n rehabilitatieprogramma bestaat echt in de VS. De gevangene temt het paard en eigenlijk temt het paard ook de gevangene. Je kan de mustang ook zien als een vleesgeworden ziel. Een ziel die de gevangene al lang kwijt lijkt gespeeld te zijn. Het verhaal wordt wat aangedikt met z'n dochter en de medegevangene. Maar langs de andere kant zijn het de interacties met die figuren dat je kan zien hoe hij open bloeit en een andere man wordt.

The Mustang is niet meer dan een mooie indie, maar echt raken doet het nooit. En haal Matthias weg en de film zakt ongetwijfeld in. Wel af en toe mooie shots.

Een schijnbaar ontembare hengst. Of twee.

Wie temt wat, wat temt wie?
De man het paard.
Het paard de man.

Allebei zijn ze hun basaal vertrouwen in alles en iedereen kwijt. Tot het overschrijden van een grens een opening forceert. De transgressie boetseert een band. Die verbondenheid is de heling. Mens, dier, genezing.

Allebei krijgen ze overigens een tweede kans – meteen het gegeven dat Laure de Clermont-Tonnerre doeltreffend thematiseert. Willen we het gevangeniswezen begrijpen als een prelude tot re-integratie in de samenleving, dan moet er uiteraard sprake zijn van een programma, geen luilekkerland waarin er geleefd (of liever, geteerd) wordt op kosten van de staat. De ironie is nu net dat diegenen ter rechter zijde van het politieke spectrum die walgen van dat laatste discours, het in stand houden door investeringen in sociale re-integratie tegen te houden. Ze houden in stand wat hen afstoot - begrijpe wie het begrijpen kan! Maar ja, krijg dat eens uitgelegd aan een demagoog…

Allebei worden ze bovendien geplaagd door spoken uit het verleden – een gezin, een helikopter. Dat verleden is en zal er altijd zijn, maar de kunst bestaat er uit dat het heden niet mag worden overwoekerd door de tragische antecedenten. Dat alleen al, zo blijkt uit de intense vertolking van Matthias Schoenaerts, kan het gevecht van een leven zijn.

Enfin, aan de oppervlakte veroorzaakt ‘The Mustang’ weinig deining. Klassieke cinema, klassiek narratief. Onderliggend raakt de regisseuse echter aan relevante vragen, zoals daar zijn: hoe gedraagt een wonde zich, als ze zich situeert in een mens, een dier, een samenleving?

3,25*

Schoenaerts schittert opnieuw als Roman, een getormenteerde, zwijgzame gevangene die zich vervreemdt van zijn zwangere dochter [Gideon Adlon]. Myles [Bruce Dern] leidt een speciaal programma waarin gevangenen training om wilde mustangs te temmen. Wanneer Roman interesse toont voor één van de paarden besluit Myles hem onder strenge voorwaarden een kans te geven iets van zijn zelfrespect te hervinden door een band op te bouwen met het ongetemde paard. Daarbij krijgt hij hulp van Henry [Jason Mitchell] die hem het klappen van de zweep leert.

Gebaseerd op de ervaringen van verschillende veroordeelden die deelnamen aan een soortgelijk programma dat de kans op recidive enorm verkleint. De Clermont-Tonnerre, die tevens meewerkte aan het script, maakt de weg naar wederzijdse verlossing bepaald niet eenvoudig en paardenliefhebbers moeten zich voorbereiden op een zeer ongemakkelijk, indringend moment. Maar zowel Schoenaerts als zijn paard maken de geleidelijk veranderende verstandhouding, en het effect dat het op man en paard heeft, geloofwaardig. Een fraaie karakterstudie met één van de beste Europese acteurs van zijn generatie in topvorm.

Onderhoudende film. Ik verwachtte een soort paardenfluisteraar, maar dat werd het gelukkig totaal niet.

Interessant te vernemen hoe in meerdere Amerikaanse staten wilde paarden worden getemd door gedetineerden. Al zullen dierenliefhebbers misschien wel niet zo tevreden zijn omdat er toch dikwijls een commercieel doel achter steekt en uiteindelijk de dieren van hun natuurlijke vrijheid worden beroofd, toch lijkt het mij anderzijds voor de gevangene zelf toch een nuttiger opdracht dan gewoon de straf uit te zitten zonder dat hun de kans geboden wordt een zekere interesse en motivatie te ontwikkelen.

Wat het verhaaltje op zich betreft, niet bepaald bijzonders. Gevangene wier straf berust op een impulsieve daad en met spijt en wroeging verder moeten zijn al dikwijls de revue gepasseerd.

En Matthias Schoenaerts. Zoals meestal, sterk in eerder zwijgzame rollen. Goede casting, dus.

Heb er...3,25 voor over.

Schoenaerts schittert !!! (en Bruce Dern ook, by the way)
Wat mij betreft een zeer sterke en innemende film.
Paarden zijn extreem sensitief, en uitermate geschikt om in een therapeutische setting met mensen te werken.
Deze film laat dat duidelijk zien in een onorthodoxe omgeving.
Prachtige scenes, in de natuur die net zo goed Mongolië kan zijn.
Wanneer Schoenaerts in de problemen komt grijpt de regisseur naar een mooie beeldspraak van donkere wolken...
Wat mij betreft zeker 4 sterren waard, waarvan 1 alleen al voor de originaliteit van het thema....

Goed.

The Mustang is een behoorlijk rauw ogende film. Een gevangenis in een schitterend doch desolaat landschap, in combo met de wilde paarden die onder de duim gehouden willen worden: het is een niet-alledaagse combo maar kennelijk op een bestaand programma gebaseerd.

Het levert hoe dan ook een mooie film op. Matthias Schoenaerts is een castingcliché als het op broeierige, getormenteerde en explosieve personages aankomt, maar het heeft wel een reden waarom hij dat cliché is. Hij doet het gewoon goed, zonder meer. Maar eigenlijk zijn de personages (en de plotjes daarrond) best overbodig. Als portret over het paardenprogramma is dit een geslaagde film: zeer stemmig en sfeervol. Dat het einde nogal klef ging zijn, had ik wel verwacht. De Free Willy-twist niet.

3,5

Een wat trage film waarin niet veel gebeurt. Het blijft een beetje aan de oppervlakte, maar kent mooie momenten. Mooie beelden en realistisch geschoten. De film is gebaseerd op dergelijke programma's die (nog steeds) bestaan in de VS. De film is geschoten zonder oordeel. De begin scene kun je zeker wat van vinden en ook later in de film wordt het open gelaten of je wel of geen sympathie kent voor bepaalde personages. Dat maakt het sterk maar soms ook wat onbestemd. Het is een rauwe film die een wat sombere uitstraling heeft met weinig tekst. Toch geeft de film geen zwaar gevoel na het einde. Er blijft veel over wat de kijker zelf mag invullen. Zeker als het gaat om wat er in het hoofd van de hoofdpersoon omgaat. Al met al een prima film die niet teleurstelt. 3 sterren.