Gewoon Vrienden (2018)

Opmerkelijk, deze Nederlandse 'Alan Smithee' telefilm komt alsnog in de VS uit:

Just Friends (Gewoon Vrienden) – Wolfe - wolfevideo.com

Grappige film! Zeker aan te raden als je een keer een luchtige film wilt zien. De oma in de film is zeker een humor op zich om van te genieten. De film verveeld ook niet naar mijn idee en blijft van begin tot einde leuk.

Een (h)eerlijke feel-good-movie over de ontluikende liefde tussen Joris en Yad, het is gewoon liefde op het eerste gezicht! Muziek in de film is mooi en passend gekozen. Cinematografie in Almere met oer-Hollands polderlandschap, strand met ondergaande zon, dijk met windmolens tussen Ketelbrug en Lelystad. Leuk die herkenbaarheid! De acteurs spelen heel naturel. Een schattige scene met rennende jongens in het graanveld, met een tedere kus.... Wauw, en dan die passionele liefdesscene tussen de zeilen.... Geen straf om naar te kijken met die twee prachtige jongens! Fijn dat homo zijn geen issue was in de film, maar gewoon een gegeven. En wat had Joris een lieve en leuke oma...... Mooie uitspraak: Liefde laat zich niet sturen, die stuurt jou. Echte tegeltjeswijsheid! Je kiest niet op wie je verliefd wordt, maar het gebeurt gewoon...... Doe mij maar meer van die mooie Nederlandse films. Die Audience Award in Milaan en Perth was zeer terecht!

Een vermakelijke film. Het keek prettig weg en ik vind het een mooi verhaal. Het heeft niet heel veel indruk op mij gemaakt, maar er is ook niet echt iets mis mee, wat mij betreft. Het was alleen niet overdonderend. Ik vind het goed gespeeld en de speelduur vind ik fijn. Niet te lang, niet te kort. Een 7. 3,5*

Regisseur Van de Mond distantieerde zich van deze films wegens een verschil van mening over de koers van deze film. Het is dan ook geen totale verraasing dat dit romantische drama (met een uitblinkende Jenny Arean als een oer-Amsterdamse oma) volstrekt stuurloos is. De titel verwijst naar de relatie tussen Joris [Josha Stradowski] en Yad [Majd Mardo], die verantwoordelijk is voor de thuiszorg van Joris’ 79-jarige oma [Jenny Arean]. Yad kibbelt wat met zijn moeder [Nazmiye Oral] over zijn homoseksualiteit en Tanja Jess heeft een ondankbare rol als de Joris’ ijdele moeder Simone en er zijn beelden van de omgeving van Almere, deels geschoten met een drone. Om onbegrijpelijke redenen meermaals in de prijzen gevallen bij LBTQI+-festivals. De spoeling was blijkbaar heel dun dat jaar.

Deze keer gaat het niet om het niet accepteren van het anders geaard zijn van zoonlief, maar walsen we vlotjes en zonder veel diepgang over de relatie tussen beide twens en hun thuis. Meer nog, oma heeft een jonge, moderne kijk op het gebeuren en sluit zich best aan bij wat de jeugd aanvoelt en bezorgt de film een luchtig en goed gevoel.

Jenny Areans, theater/kleinkunstlegende houdt zich ook op het witte doek prima staande. Om haar alleen al genoeg reden om te kijken. Verder ook prima cast, hoewel het allemaal de film in zijn geheel niet echt omhoog tilt.

Begon heel aardig, met een ontspannen sfeer en humor. Best leuke rol van Arean. Helaas ontwikkelt het zich ergens halverwege tot een sjabloonfilm met Postbus 51 stempel. Bovendien moet Stradowski als hoofdrolspeler nog wat schaven aan zijn acteerwerk.