Mustang (2015)

De film heeft een zodanig evidente boodschap, dat het moeilijk wordt om daar - qua speelfilm - iets goeds van te bakken, en het scenario, de afwikkeling van het plot, loopt ook voor geen meter. Een dubbele onevenwichtigheid. Voorspelbaar en repetitief.

Maar goed, het is een stel innemende grietjes natuurlijk, en het is misschien wel slim om daar constant de camera op te houden.

De scènes rond de voetbalwedstrijd vind ik wel erg leuk, en met name dan de beelden van de massaal volkomen uit hun dak gaande meiden.

De levenslust, en de niet te temmen lijkende levenskracht vooral die daarvan afspat, maakt de angst van het patriarchaat, en zijn wil tot controle van het vrouwelijke, in zekere zin haast invoelbaar.

5 zussen die bij hun nonkel en grootmoeder wonen, nemen afscheid van hun lerares en zonder het te beseffen ook van hun kindertijd. De 5 kinderen hingen mooi aan elkaar, genoten van het leven. Stilaan werden ze ouder. Hun zin voor avontuur en ontdekking is met de jaren gegroeid. Een verrijking in hun ogen, een bedreiging voor de traditionele familie. Het is niet te zeggen of het een verschil is dat ze niet hun ouders zijn, maar ze dragen niet die levenslust als de kinderen.

De zin voor avontuur van de 5 meisjes komt alsmaar in botsing met de wil van nonkel en grootmoeder om hen in een traditioneel leven te duwen. De meisjes reageren verschillend op die druk en de clash wordt alsmaar groter.

De film is vanuit de jongste dochter gemaakt, die door haar jonge leeftijd ook het laatst zal te maken hebben met die druk van buitenaf, maar wel ondertussen getuige is op de eerste rij van wat haar zussen meemaken. Het oogt allemaal eenvoudig qua verhaal, maar de regisseuse zorgt voor echte personages en mijdt mooi de clichés. Het is geen opgemaakt Hollywooddrama. Ook al eindigt het niet met een big bang, laat de film best wel indruk achter. Een sfeervolle karakterfilm en boeiend om te zien hoe de spanningen opbouwen en hoe de meisjes er elk mee omgaan.

Het siert de makers dat ze zonder taboes dit heikele thema aankaarten, alleen gaan ze daarbij nogal gemakzuchtig te werk. Hoe schrijnend het verhaal ook is, de film hengelt gewoon te opvallend naar medelijden. Het wordt bovendien nogal zwart/wit gebracht. Al van bij het begin krijgt ieder personage een stempel opgedrukt - “moedig”, “laf” of “boosaardig” - en daar komt verder geen verandering in.

Een slechte film zou ik Mustang echter niet noemen. Er wordt knap geacteerd, sommige dialogen zijn best grappig en de film baadt in een mooie, zomerse sfeer. Ook het einde vond ik best - euh - interessant. De nachtelijke ontsnappingsscène deed me wat denken aan Night of the Living Dead. Uiteindelijk belanden de voortvluchtige zussen in Istanbul, bij zonsopgang, wat meteen de mooiste scène van de film oplevert.

Hier zat zeker meer in. 2,5*

Zeer mooie en interessante film. Hier wordt nog maar een duidelijk gemaakt wat een leven jonge meisjes en vrouwen hebben in bepaalde dorpen. Zo middeleeuws. Zeer goed gebracht, de hoofdrol is duidelijk het kleine meisje Lale.

Zeer interessante film over 5 zussen die gewurgd worden door de sociale controle van hun omgeving. Zwaar onderwerp zou je denken, maar toch blijft de toon speels. Dat is voornamelijk te danken aan het geweldige vijftal, het plezier spat er vanaf, zelfs als ze hun hippe kleren moeten in ruilen voor grauwe hobbezakken. De zussen vormen een eenheid. Mooiste scenes zijn dan ook die waarin ze met zijn allen in bed liggen en lichamelijk vervlochten lijken met elkaar, kluwen van ledematen met vijf hoofden. Zulke meiden moet je de ruimte geven, niet beknotten, dat kan alleen maar verkeerd aflopen.

Ik heb echt niks met die Turkse / Arabische cultuur. Vrouwen moeten zich verbergen in strontkleurige hobbezakken, enkel omdat de mannen zich anders niet kunnen beheersen. Het is een cultuur die zich tegen schoonheid keert. Daar kan ik geen goed woord voor over hebben.

Met het uithuwelijken gaan ze rustig nog een paar stappen verder. Dat doen ze zelfs in onze gereformeerde hoek niet eens. Zo wordt echt alles in het leven van deze jonge vrouwen door oude mannen bepaald en kapotgemaakt.

Nu zal het op vele plaatsen in Turkije wel meevallen, maar niet in dit dorpje 1000 kilometer ten oosten van Istanbul. Het huis wordt zelfs tot fort omgebouwd om het maagdenvlies van de meisjes te beschermen om ze vervolgens op te offeren aan de eerste en beste jongen die om hun hand vraagt.

Dit fort keert zich uiteindelijk ook tegen de ouderen. Gevolgd door een vlucht naar het Oosten, waar Istanbul op de grens van Europa aandoet als het beloofde land…

Het is een prima drama, dat wat mij betreft nog wat meer rauwe rafelrandjes hat mogen tonen. Maar met Qatar als co productieland, is het eigenlijk al een wonder dat deze kritische film überhaupt gemaakt is.

3,5

Vandaag te zien op TV ARTE > 20:15 uur

Sinds de dood van hun ouders worden vijf meisjes opgevoed door hun oma [Nihal G. Koldas] en hun strenge, conservatieve oom [Ayberk Pekcan]. Wanneer die ontdekt dat de meisjes contact hebben met jongens besluit hij een poging doen de meisjes te temmen door ze uit te huwelijken. Maar zo gemakkelijk gaat dat niet. Verteld vanuit het perspectief van Nur [Doga Zeynep Doguslu], de jongste van de meiden, en het samenspel van de meiden is van zeer hoog niveau. Vol rake en vermakelijke momenten, waaronder het bezoek aan de voetbalwedstrijd tussen Trabzonspor en Galatasaray waar alleen vrouwen aanwezig mogen zijn.