Molly's Game (2017)

Goeie film, waarbij de nadruk kwam op verhaal en acteerwerk, omdat er niet veel evenementieels gebeurde. 99% had gekozen voor een deal met de OvJ. Ondanks de psychologie waarom Molly een en ander deed, blijft de moraliteit wat troebel. Ze had er immers eerder mee kunnen ophouden.

Indrukwekkende film die diverse potentiële obstakels (het vooraf weten hoe de film gaat eindigen, de vrij constante voice-over, de psychologie-van-de-koude-grond-monoloog van Kevin Costner op het bankje bij de schaatsbaan) probleemloos overwint dankzij het superbe spel van Jessica Chastain, de monoloog van Idris Elba, de fantastische dialogen en het dwingende karakter van de plot. Gek rolletje van Chris O'Dowd.

Het regiedebuut van Aaron 'The West Wing' Sorkin is een stijlvolle duik in de schaduweconomie rond illegaal pokeren. Voormalig olympisch skiester Molly Bloom (Jessica Chastain) loopt een knieblessure op en ziet zich genoodzaakt om een ander levenspad te kiezen. Tot grote teleurstelling van haar vader Larry Bloom (Kevin Costner), die met diens hardvochtige opvoeding probeerde om zijn dochter een winnaarsmentaliteit bij te brengen. Maar Molly's gefnuikte ambities en onderdrukkende vaderfiguur vormen een voedingsbodem voor haar dubieuze moraal rond het organiseren van pokerpartijen voor de allerrijksten. Met haar superbe mix van mathematisch inzicht, discipline en doorzettingsvermogen zet Molly de competitie buitenspel en neemt zelf de markt over. Voor even terug aan de top. Helaas sluiten de netten zich wanneer zowel de Russische maffia als de FBI haar in het vizier krijgen.

'Molly's Game' (2017) is zo'n film waar een sterk script net dat extra beetje glans krijgt door een aanstekelijk titelpersonage. Zo vaak zie je volgens mij ook niet dualiteit bij een vrouwelijke schelmenfiguur die zelf instigator is van criminele praktijken. Zoals Jessica Chastain haar neerzet als een kameleonachtige verschijning die zich plooit naar de spelregels van mannenbolwerken, maar tegelijkertijd openingen vindt omdat ze stelselmatig wordt onderschat. Het is zeker bevredigend wanneer Molly mannen schaakmat zet wanneer ze worden gehinderd door hun eigen ego en chronische zelfoverschatting. Toch is het jammer dat 'Molly's Game' (2017) wel erg gekleurd lijkt door hoe de werkelijke Molly Bloom haar pokeravonturen heeft opgetekend. Naar het einde toe kreeg ik steeds meer het idee van een typisch Amerikaanse sorry-bekentenis waar de scherpe kantjes zijn afgevijld. De valse heroïek van iemand die de schuld op zich neemt en een beter mens is geworden omdat er inzichten zijn opgedaan.

Niet overtuigend broddelwerk.

prachtige film

wel goed er bij blijven vanwege alle supersnelle dialogen

mooi einde !!

supersterk acteerwerk !!

In zekere zin gaat de film niet over het pokerspel maar over hebzucht en macht.

waar ik wel moeite mee had, was de scene, waarin de maffia haar thuis opzoekt en die kerel haar aftuigt.
in het echt zou je dan de politie bellen en naar de eerste hulp moeten, maar ze sluit zich 2 weken op in het appartement. lijkt me ook erg traumatisch.

Een aardige biopic, helaas met veel te veel voice over. Stel je voor dat je kijkers een keer zelf wat moeten invullen zeg.

Was op zoek op Netflix naar een gepaste zaterdagavond film. Genre hangt altijd af van mijn gemoedstoestand van het moment. Vond niet direct mijn gedacht en dan maar aan deze begonnen die al een tijd in mijn favorieten stond. En moet toegeven dat het een zeer aangename film was. Vrij narratief met snelle dialogen en sfeervolle pokeravonden. 2u20 waren zo gepasseerd. Verhaal gaat vnl. over macht (door Molly) over machtige personen en dit op een een eerlijke en menselijke wijze in een bedenkelijk gokmilieu. Echt wel genoten van dit filmpje. Feit dat het gebaseerd is op echte feiten intrigeert me wel wel. Op einde nog een emotionele plotwending waardoor film voor mij 4 sterren verdiend. Jessica Chastain doet bij niet onmiddellijk een belletje rinkelen, maar zet hier toch wel een acteerprestatie neer. Leuke bijrol van de ‘vergeten’ Kevin Costner…

Naar een waargebeurd verhaal en dat intrigeert mij net wat meer. Kende het verhaal en het boek niet en ook deze actrice (Jessica Chastain) doet niet gelijk een belletje rinkelen. De focus ligt wel heel erg op de hoofdpersoon die gedreven en ambitieus het beste probeert te doen (ook qua morele standaarden als je het allemaal gelooft) en maken van haar poker-organisatie dat op de rand legaal/illegaal balanceert. Dat de rijke spelers niet bij naam en toenaam worden genoemd is daar een voorbeeldje van (ze wil die mensen niet beschadigen) maar doet wat af aan de "sensatie-zucht" die nu eenmaal hoort bij een waargebeurd verhaal. De film kijkt lekker vlot weg en de discussies zijn interessant. Verder weinig echte actie.

In een zeldzame vegetatieve zapsessie ben ik per toeval op deze film beland. Normaliter is het eerste reclameblok reden genoeg om verder te gaan, maar ik bleef toch geïnteresseerd hangen. Nu voel ik sowieso vlinders in de buik bij het zien van de beeldschone Jessica Chastain. Maar de actrice verdient uiteraard meer credits dan dat, aangezien ze een behoorlijk overtuigende rol neerzet als Molly Bloom. Het verhaal over de rise and fall van deze onfortuinlijke maar gewiekste organisator van high stakes poker is dan ook intrigerend. Soms wel iets teveel dialoog naar believen, maar ik was simpelweg pot committed om de film tot het einde uit te zitten.

3,5 * Interessante bad beat story

Mooi verteld, waargebeurd verhaal dat wat snel verteld wordt met veel voice overs en dialogen

Ik houd wel van waargebeurde verhalen en ben dan vaak ook wat milder mbt het scenario (je bent immers wat gebonden aan de werkelijkheid). Deze film kenmerkt zich door uitstekend acteerwerk, hoog tempo, (heel) veel dialogen en een goed verteld verhaal. Voor mij waren het soms té veel dialogen (ik was soms meer bezig de ondertitel te volgen dan naar de film te kijken, want het gaat allemaal héél snel). Ik was blij dat ik de film af en toe kon pauzeren en terugspoelen. Vooral in het begin wordt gepoogd een te lang verhaal in een te korte tijd te vertellen. Soms was voor mij ook niet alles volledig te begrijpen (ik begrijp weinig van het pokerspelletje en dat helpt niet). Wat ik erg goed vond is dat - ondanks het nogal 'vertellerig' karakter van de film - er genoeg ruimte is om emoties te laten zien en de beweegredenen te begrijpen. Relaties worden goed uitgediept. De uitstekende acteerprestaties helpen daarbij. Het gaf me ook een beeld in een wereld die ik zelf niet ken. Al met al bovengemiddeld en 3,5 sterren waard.

Wisselvallig maar gelukkig wel grotendeels onderhoudend regiedebuut van gevierd scriptschrijver Aaron Sorkin, gebaseerd op het onwaarschijnlijke maar waargebeurde verhaal van Molly Bloom, een ex-skikampioene die zichzelf opnieuw uitvindt als organisator van underground pokertoernooien. De voice-over van Jessica Chastain is veel te prominent aanwezig en werkt al snel op de zenuwen, net als haar te zelfbewuste akteerwerk. Gelukkig is het script levendig genoeg om te blijven boeien en is de supporting cast uitstekend. Kevin Costner lijkt er aanvankelijk nogal bekaaid af te komen als de vader van Bloom, maar de prachtige scene die hij deelt met Chastain tegen het einde van de film maakt veel goed.