The Wall (2017)

Een Doug Liman flic heeft toch altijd wat extra's te bieden.
Dit keer een soort van anti-"American Sniper" ontdaan van alle patriottische opsmuk, met een kritische boodschap over de US foreign policy ("Why are you still here....").

Relatief onbekende acteurs moeten gevoel geven van authenticiteit en dit lukt niet onaardig (hoewel het postuur van die Cena niet echt bij een sniper past).
De spanningsboog in de film wordt gedragen door psychologisch spel tussen Taylor-Johnson en de onzichtbare Iraqi sniper.
Dat had w.m.b. nog wat spannender gemogen. Blijft lastig met het vrij statische positiespel achter "The Wall".
De sfeer deed me enigszins denken aan het recente Mine (2016) - MovieMeter.nl

Het einde verraste mij niet maar is verfrissend voor een film afkomstig uit de VS. 7/10

Jammer; gewoonweg niet spannend genoeg. Wél interessant hoe het kat-en-muisspel uitgespeeld wordt, maar zeker richting het einde wordt het voorspelbaarder. In het scenario zit naast de nodige soldier talk ook wel een scala aan politiek getinte opmerkingen, maar die zijn dan weer van een schrijnende oppervlakkigheid. Volg vanuit daar Liman naar het (m.i. onnodig) symbolische einde (het handelen van die hulptroepen roept ook al vraagtekens op), en een gevoel van teleurstelling overheerst toch de technische kunde en de vertolking van Taylor-Johnson. Matige suspense, vlakke scriptvulling; vervlogen was de hoop op meer.

Weer zo'n geval van een flinterdun verhaal dat net voldoende materiaal biedt voor een film van 20 minuten, maar met veel moeite is opgerekt tot 81 minuten. Dat is hier gedaan door veel stiltes te laten vallen en aandacht te besteden aan oninteressante details waardoor de film bij vlagen ronduit vervelend is. En je moet je afvragen waarom een ervaren soldaat zich tot zo'n gemakkelijk doelwit maakt. Een FF-button is hier zeer welkom.

Tegenvaller, vooral door de invulling. Gewoon een soldaat achter een muur en een vijand die hem onder schot houdt, dat zou het enige moeten zijn. Maar in plaats daarvan komt er nog een stuk traumaverwerking bij kijken waar niemand op zit te wachten. Het beste is nog de eerste vijf minuten en de twee GI's die gewoon in de bosjes liggen. Meer spanning en invoelingskracht dan in de overige 75. Dat samen maakt 80 minuten die best lang aanvoelen. Ook weinig bijzonder geschoten, pas aan het eind als de avond invalt ziet het er allemaal wat fraaier uit. Het geluid is soms wel lekker, met die steentjes die los zitten en op elkaar vallen. 2,0*.

Altijd maar wachten hoe zo'n film uitpakt op één locatie. Het gegeven is is best interessant en het is visueel erg sterk. Toch valt de film inhoudelijk tegen, zeker het laatste deel. Maar aan de andere kant maakt Aaron Taylor Johnson het wel weer interessant door zijn sterke spel. En geinig om John Cena eens in een serieuze film te zien, al is zijn rol natuurlijk beperkt.

3*

Ondanks dat er relatief weinig gebeurd is het toch onderhoudend genoeg, de psychologische spelletjes die worden gespeeld zijn best leuk gevonden. De cast doet het best oké en de spanning is ook constant aanwezig. Ook het einde vond ik leuk gedaan, gewoon een vermakelijk filmpje eigenlijk. Ik had drie sterren gegeven maar nu ik dit zo schrijf blijkt dat ik eigenlijk weinig negatiefs heb op te merken, daarom doe ik er een nog halfje bij! 3,5 dus.

Plezierig om te bekijken ik hou wel van dit genre.
Had wel beetje het gevoel alsof elk moment de Jigsaw pop op driewieler zou aanrijden

Dit gebeurt niet maar genoeg bloed, wonden, lijken en ander leed in combinatie met een mindgame.. best spannend.
Bij de start van ruige muziek bij de aftiteling ben ik van mening dat dit een horrorfilm met camouflage outfit is en best aardig gedaan.

Wie weet The Wall 2 met het verhaal van hem aan de andere kant van die muur

Aardige oorlogs thriller. Het verhaal is eenvoudig en speelt zich op 1 plek af. Ondanks de beperking weet Liman erg toch een spannend geheel van te maken zonder enige vorm van saaiheid of verveling. De film blijft tot het eind boeien, hoewel je nooit op het puntje van je stoel komt te zitten. De acteurs doen het ook best aardig. Prima tussendoortje. 3.0/3.5

Tegenvaller, waarschijnlijk een tussendoortje voor Liman die geacht mag worden toch iets beters te kunnen afleveren dan dit matig werkje. Een film in een desolaat woestijnlandschap met slechts drie personages(waarvan die twee goed getrainde Amerikaanse soldaten trouwens wel erg domme, onlogische dingen doen) .....dan moet je al een sterk verhaal te vertellen hebben om dit aantrekkelijk te maken. En het moet gezegd dat het na een stroef eerste kwartier wat meer intrigerend word maar de verwachtingen die dan gaandeweg worden gekweekt krijgen een flinke dauw met de te gemakkelijk afgewerkte ontknoping. Deed me qua opzet denken aan Phone Booth en inderdaad Saw(met een totaal andere setting uiteraard) maar die films waren toch beklemmender. Overigens werd het ook niet mee als je vooraf hier de beschouwingen tot dusverre leest, zoals ik heb gedaan(niet slim), want het enigszins afwijkende, verrassende einde werkt niet echt goed als je weet dat er een verrassend einde aankomt.

Langdradig, zouteloos, flinterdun, totaal niet spannend, klinkklare onzin. Zonde van mijn tijd dus meer woorden ga ik hier niet aan besteden.

Wat een saaie film ze hoeven maar 1 woord te onthouden als tekst en dat is fuck
Worden alle mannen zo als ze onder elkaar zijn ,ik geloof van niet .
Ik geloof dat het een heel serieuze zaak is die veel moed vereist
Slechte afspiegeling van de werkelijkheid met zielige sexueel getinde grapjes
Na 15 minuten al afgezet

Niet te verwarren met Pink Floyd's The Wall. Prima oorlogsfilmpje over de strijd tussen een neergeschoten amerikaanse soldaat en een irakese scherpschutter. Meer dan dat is de film feitelijk niet, maar gelukkig houdt regisseur Doug Liman de vaart er goed in en wordt de spanning knap opgebouwd. Het einde is ook top.

Redelijke film waarin twee Amerikaanse soldaten door een Iraakse scherpschutter onder schot worden gehouden. Een simpele opzet die zich zo'n beetje in real-time afspeelt op één locatie. Hierdoor krijgt het geheel een urgentie en daardoor ook spanning mee, echter wordt dit niet de hele tijd vast gehouden. Aaron Taylor-Johnson doet het goed in deze best rauwe film.

The wall.
“ since The war is over , Why are you stil here “

Voor wat het is, niks mis mee.
Spannend , soms geeft het hele “een locatie “ mij altijd een soort toneel Vibe , aangezien je het ook een op een toneel locatie kan weergeven , maar das verder niet belangrijk .
Het moet het ook hebben voor een groot deel van de dialogen .
Minpuntje was dat het even leek alsof ze het record van het woord fuck wilden breken .
Kan natuurlijk niet , dat is of aan Southpark of Tarantino , maar het viel wel op .
Geen slechte oorlogs thriller ,en geen slechte een locatie film.
Redelijke voldoende 3*

“You Americans.
You think you know it all.
You think it's simple.
That I am your enemy.
But we are not so different,
you and I.”

Ooit “Mine” gezien ? Een film over een Amerikaanse marinier die in de Afghaanse woestijn per ongeluk zijn voet plaatst op een landmijn en een hele film roerloos op dezelfde plek moet blijven staan, totdat er hulp arriveert. “The Wall” laat een bijna gelijkaardige situatie zien. Alleen speelt het zich ditmaal af in Irak en zit de geviseerde Amerikaanse militair Isaac (Aaron Taylor-Johnson) achter de overblijfselen van een primitieve muur. Het enige wat we te zien krijgen is een psychologisch spel tussen de professionele sluipschutter (die we ook nooit te zien krijgen) en deze militair. Via een buitgemaakte zender weet hij zowel met Isaac te communiceren als de Amerikaanse legerleiding te misleiden.

Echt spannend is het omzeggens nooit. Het enige wat Isaac bezig houdt is een uitweg te zoeken en ervoor te zorgen dat zijn neergeschoten partner Matthews (John Cena) niet genadeloos wordt afgeslacht door de uiterst adequaat verschanste sluipschutter. En dit kan hij alleen voorkomen door openhartig over zichzelf te praten. Dus het enige wat we een heel uur te zien krijgen, is een radeloze Isaac die zonder water en communicatie zit aan het begin (met een vreselijk bloedende schotwond) die een gesprek voert met de Iraakse scherpschutter, die blijkbaar verrekt goed weet hoe het Amerikaanse militaire apparaat in elkaar steekt. Er ontvouwt zich een politiek geladen gesprek tussen de beide heren waarbij de onderwerpen oorlog, terrorisme en Islam ter sprake komen. Een shakespeareaans woordenspel waarbij de Irakese intellectueel klinkende schutter zijn acties tracht te verantwoorden. Een psychologisch spelletje dat Isaac tot wanhoop drijft.

Ondanks dat de film op alle mogelijk vlakken beperkt is (één personage, één locatie, geen kunstmatige technische goocheltrucs) bleef de film me uitermate boeien. Alleen vond ik het gedrag van de twee militairen op een bepaald moment ongeloofwaardig. Ik ga ervan uit dat het twee getrainde, ervaren soldaten zijn die al een aantal tours achter de kiezen hebben. Maar als je ziet hoe de eerste redelijk nonchalant het terrein opgaat, dan druipt het amateurisme er met bakken vanaf. En de wijze waarop zijn collega naderhand komt aanstormen, zal ik dan maar wijten aan de paniek die zich meester van hem maakte. Maar buiten dit zucht-moment, vond ik de acteerprestaties best te pruimen. En sommigen zullen de ontknoping abrupt en ontgoochelend ervaren. Ik daarentegen vind zulke verrassende eindes wel eens goed als afwisseling. Het moet niet altijd een happy end zijn !

3*

Had er niet veel van verwacht, mede dankzij de recensies. Maar toch is dit wel een sterke prent van Liman. Wel zeker wat meer vooruitgang in vergelijking met Edge of Tommorow en American Made.

De film speelt zich af op één locatie. Ik zag meteen al vele overeenkomsten met Buried, aangezien beide titels draaien om de Irak-oorlog. Deze setting omvat geen binnenkant van zes planken, maar een No Country for Old Men achtig slagveld midden in de woestijn. We volgen twee soldaten. Isaac wordt hier neergezet door Aaron Taylor-Johnson; het drong pas later echt tot me door dat het mijn voormalige held Kick-Ass was; en John Cena. Ze komen samen terecht in het gebied waar het bezaaid ligt met lijken. Totdat er toch nog ergens eentje schijnt te leven en ze in het vizier houdt op een beschutte plek. Matthew raakt gewond door de kogel en Isaac weet zich te verschuilen achter een muurtje; om daar ook vervolgens de hele film niet meer weg te komen.

En toch wist de anderhalf uur goed gevuld te worden door het psychologische machtspelletje wat de schutter uitoefent op de twee heren. Gepaard met een hoop sterke dialogen tijdens de radioverwisseling, waarbij je ook gaat bedenken wie er hier slachtoffer en dader is. Ook het anti-oorlogsthema wordt er hier dik op gesmeerd. Juba, de schutter, zal je niet te zien krijgen, maar toch heeft hij al wel de sterkste rol mogen vertoeven. Met name zijn scherpe en sarcastische ondertoon en zijn macht dat Isaac helemaal laat doordraaien op den duur, totdat hij niks meer kan dan een oorlogsmisdaad te bekennen.

En ja het einde....

Wel bijzonder om in deze tijd te zien. Waar in de jaren 70 en 80 nog de reeks Vietnam-films kwamen, heeft dat nu plaats gemaakt voor Irak-films. Laat er nog maar zo veel mogelijk goed spul uitkomen met een sterke anti-Amerikaanse boodschap.

4,0*

Oorlogsdrama waarin twee sluipschutters onder vuur komen te liggen door een andere sluipschutter. Daarmee zorgt de film voor slechts één setting, die dankzij een muurtje vorm krijgt. De constante dreiging van deze situatie zorgt echter helaas niet écht voor veel spanning en daardoor voelt de toch al vrij korte film toch wat lang aan duren. De setting daarentegen was wel goed, maar de film legt vooral de focus op drama, waar een aantal actiescenes meer toch voor een leuker resultaat hadden kunnen zorgen.

Erg dubbel.

Enerzijds een film die qua opbouw best goed in elkaar zit. Het begint allemaal best pover en matig, maar naarmate de film vordert wordt het toch een stuk spannender. En wanneer je dan uiteindelijk denkt geconfronteerd te worden met een brak en typisch Amerikaans einde, trekt Liman het toch nog in extremis recht. Dat was echt een meevaller, zeker voor een wat kritschere film als deze.

Anderzijds oogt het allemaal zo vreselijk goedkoop dat je je afvraagt of het hier wel om dezelfde Liman gaat. Toch iemand die al wat blockbusters achter zijn naam heeft staan. Nu begrijp ik wel dat dit een wat goedkoper tussendoortje is, maar daarmee gaat alle gevoel voor esthetiek toch niet meteen het raam uit. Wat zag dit er vreselijk uit zeg.

Acteerwerk is ook eerder aan de matige kant, het is een film die het vooral van de beperkte locatie en opbouwende spanning moet hebben. Had makkelijk een stuk beter kunnen zijn, maar voor wat het is toch nog best aardig voor een keertje.

2.5*