Léon Morin, Prêtre (1961)

Ook net uit op DVD. BFI release.

Vreemde film die Melville maakte nadat hij al zijn eerste gangsterfilms gedraaid had.Hij toont hier wel reeds zijn metafysische belangstelling:de film bestaat grotendeels uit monologen over katholieke theologie,wel opmerkelijk voor een jodenjongen trouwens om een film met dit thema aan te pakken.De film speelt dus tijdens de bezetting die aanvankelijk het werk is van Italianen met kippenveren,het allo-allo gehalte is hoog.Overigens bevat de hele film komische elementen zoals de (lesbisch getinte)spanningen tussen de tiepmiepen op hun kantoor.
Melville toont zich ook hier een meester van de kleine ruimte die perfect weet hoe hij zijn personages in hun leefwereld weer moet geven.
Sterkste punt is echter de chemie c.q. erotische spanning tussen Riva(geen voice-over als in HMA gelukkig) en Belmondo(verrassend geloofwaardig in zijn rol) als jonge boerenpummel die vooral priester is geworden om zijn intellectuele belangstelling door een gratis opleiding te kunnen uitleven.Of hij ook geschikt is voor het celibaat?Dat is dus de vraag waar de film om draait.
Overeigens:dit is een boekverfilming,schrijfster bij mij verder onbekend.En opzoeken doen jullie zelf maar

wow totaal andere ervaring dan ik (inmiddels zo'n 15 jaar geleden) had. Ik zou iig eerder de vergelijking maken met Bresson dan met allo allo. Ik zal hem nog eens gaan zien.

Deze week uitgebracht op het Criterion label
Link

Getverderrie.... wat een oeverloos katholiek gezever.

Protestants zeker?

Hihi....atheïst.

Net als Le Silence de la Mer (1949) nogal een buitenbeentje binnen het oeuvre van Jean-Pierre Melville. Ook nu weinig actie en veel dialogen met een aanzienlijk filosofisch gehalte tussen een priester en een atheïste. Inhoudelijk deed het mij allemaal weinig. Het is wel gedurfd om Jean-Paul Belmondo te casten in de rol van een begripvolle, zachtmoedige priester.