Léon Morin, Prêtre (1961)

Ook net uit op DVD. BFI release.

Vreemde film die Melville maakte nadat hij al zijn eerste gangsterfilms gedraaid had.Hij toont hier wel reeds zijn metafysische belangstelling:de film bestaat grotendeels uit monologen over katholieke theologie,wel opmerkelijk voor een jodenjongen trouwens om een film met dit thema aan te pakken.De film speelt dus tijdens de bezetting die aanvankelijk het werk is van Italianen met kippenveren,het allo-allo gehalte is hoog.Overigens bevat de hele film komische elementen zoals de (lesbisch getinte)spanningen tussen de tiepmiepen op hun kantoor.

Melville toont zich ook hier een meester van de kleine ruimte die perfect weet hoe hij zijn personages in hun leefwereld weer moet geven.

Sterkste punt is echter de chemie c.q. erotische spanning tussen Riva(geen voice-over als in HMA gelukkig) en Belmondo(verrassend geloofwaardig in zijn rol) als jonge boerenpummel die vooral priester is geworden om zijn intellectuele belangstelling door een gratis opleiding te kunnen uitleven.Of hij ook geschikt is voor het celibaat?Dat is dus de vraag waar de film om draait.

Overeigens:dit is een boekverfilming,schrijfster bij mij verder onbekend.En opzoeken doen jullie zelf maar

wow totaal andere ervaring dan ik (inmiddels zo'n 15 jaar geleden) had. Ik zou iig eerder de vergelijking maken met Bresson dan met allo allo. Ik zal hem nog eens gaan zien.

Deze week uitgebracht op het Criterion label

Link

Getverderrie.... wat een oeverloos katholiek gezever.

Protestants zeker?

Hihi....atheïst.

Net als Le Silence de la Mer (1949) nogal een buitenbeentje binnen het oeuvre van Jean-Pierre Melville. Ook nu weinig actie en veel dialogen met een aanzienlijk filosofisch gehalte tussen een priester en een atheïste. Inhoudelijk deed het mij allemaal weinig. Het is wel gedurfd om Jean-Paul Belmondo te casten in de rol van een begripvolle, zachtmoedige priester.

De film is best goed gemaakt met sterk spel. Maar het onderwerp sprak mij totaal niet aan en dan zijn de 130 minuten een lange zit. Niet slecht gemaakt, maar toch een onvoldoende, omdat ik gewoon niks met het meisje en haar zielenroersels kon.

2,5

Een Frans meesterwerk op Netflix - VPRO Cinema

Vreemde film wel. Een soort Ingmar Bergman thematiek maar dan onder regie van noir-icoon Melville.

Je hebt door de montage en pacing tijdens de katholieke dialogen dan ook telkens het idee dat er ergens een lijk op gaat duiken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.

Belmondo en vooral Riva zijn verder uitstekend.

Verrassend deze op Netflix tegen te komen. Melville behoort wel tot mijn favoriete Franse regisseurs, en hoewel het religieuze thema nou niet direct de handen op elkaar krijgt kan ik die kans moeilijk laten schieten. Belmondo doet weinig verkeerd als jonge priester die vooral jonge, "zondige" vrouwen weet te verleiden terug te keren in de schoot van de katholieke kerk. Zijn theologische dialogen met Riva zijn niet allemaal even interessant -Belmondo is in tegenstelling tot de Bergman-priesters nogal zeker van zijn zaak- al waren er af en toe wel aardige observeringen. Zoals de katholieke kerk die -althans volgens Morin- in essentie jong is, maar wordt geleid door conservatieve oude mannen.

De ster is Emmanuelle Riva, uit wiens perspectief het verhaal verteld wordt. Haar bedoelingen zijn op zijn minst twijfelachtig, is zij echt weer gelovig of zoekt haar eenzaamheid en frustratie naar een moeilijk begaanbaar geitenpaadje? Eigenlijk laat de film er weinig twijfel over bestaan dat het toch vooral dat tweede is. Riva speelt haar rol subtiel en menselijk, en steekt positief af tegen de nogal eendimensionale rol van Belmondo. Ook de onderonsjes met haar collega's en vriendinnen zijn best boeiend. Hoewel de Duitse bezetting een bijrol speelt is die steeds wel op de achtergrond aanwezig wat een aantal sterke momenten oplevert, met name de kennis over het meisje dat op een dodenlijst staat. Melville zorgt er wel steeds voor dat de film niet van toon verandert, dus de handelingen van de Duitsers en het Franse verzet blijven buiten beeld.

Misschien niet zo pakkend als Melville's crime films maar interessanter dan vermoed. Overigens laat de vertaling op Netflix zoals wel vaker te wensen over (hérétique wordt bv vertaald als kluizenaar).